We zullen eerst maar beginnen met een overzicht van wat foto's van Rotterdamse bioscopen en dan erna de herinneringen van iedereen. Heb ook jij, als lezer(es) van dit verhaal over de bioscopen van Rotterdam een herinnering, ons email adres staat bovenaan dit verhaal. We hopen op veel reakties, want wie is er nu nog nooit in een bioscoop in Rotterdam geweest ??
Webmaster Aad heeft onze Search Engine eens aan het werk gezet, hoefde hij niet zelf te gaan zoeken, handig toch...
| Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld bioscoop en klik op ENTER |
|---|
Het resultaat was meer dan 40 hits en toen ook nog even Cineac ingetypt en nog veel andere namen van Rotterdamse bioscopen...
De belangrijkste verhalen waarin een of meerdere bioscopen van Rotterdam voorkomen zijn bijvoorbeeld deze verhalen:
- Transvalia
- Tuschinski
- Het Grand Theater en George Formby
- Meer over Rotterdamse bioscopen
- Een rondje theater in vroeger dagen
- Voor een dubbeltje op de eerste rij
- Mijn eerste films
We slaan linksaf, rijden gelukkig hierover heen
Anders gezegd:
Maar zoals al gezegd, de winkel aan de Nieuwe Binnenweg liep niet zo goed meer. Het winkelend publiek ging steeds meer naar de stad en liet deze altijd zo belangrijke winkelstraat liggen. Vele winkeliers aan de Nieuwe Binnenweg hielden het al voor gezien. Zo ook de firma Siebel. Naast de winkel op het Stadhuisplein had men ook al reeds een goed lopend winkeltje aan de Coolsingel. Deze winkel is na Koninginnedag 30 april 1965 ook opgeheven. Niet omdat dit filiaal slecht liep, maar omdat dit filiaal doelwit was van diefstal
En ook van Lumiere op de Coolsingel, schuin tegenover het stadhuis, ter hoogte waar nu de Slegte zit, hebben we, dacht Aad, foto's van gevonden :
en hier rechts van de Aert van Nesstraat, onder Aad's zwarte druppel......
Hierbij nog een foto van het Grand Theater direkt na het bombardement :
De Duitsers maakten in 1942 een concurrerende film met Heinz Rühmann, met als titel 'Quax, de brokkenpiloot', hij draaide in Colosseum aan de Beijerlandselaan :
Maar we steken over en passeren dan in gedachten het Lutusca bioscoop gebouw. Lutusca werd direct na de oorlog gebouwd door 3 verwoeste bioscopen : Lumiere, Tuschinki en Scala. Wil je meer weten over de vooroorlogse Rotterdamse bioscopen, ga dan even op bezoek bij Gerard Martens.
Dat de bioscoop populair was in die tijden kunt u zien aan deze foto van het Scalatheater op de Kruiskade.
Op de eerste zie je Luxor links en op de achtergrond een kerk, die volgens mij de St.Josephkerk moet zijn.
De volgende foto toont Luxor Palast zoals
het officieel heette.
Ik was op Vrijdag jarig. maar we gingen al op 20 September, dat was de woensdag ervoor. Mijn moeder kocht de kaartjes en in haar goedheid vertelde ze aan de portier, dat ze deze film voor mijn verjaardag had gegeven, maar dat ik pas op 22 September jarig was. Wat denk je!! Ze moest de kaartjes teruggeven! Ik mocht er niet in!!! Wat was die moeder van mij teleurgesteld. Vooral, omdat ze de film ook zo graag zelf gezien had.
Teleurgesteld staken we de Coolsingel over en als
surrogaat gingen we toen maar de Cineac in.
Nou, die was er nog niet zo lang en wat er vertoond was hoofzakelijk nieuws. Ik vond het niet zo erg, maar die moeder van me heeft dat verhaal nog jarenlang en heel verontwaardigd verteld. Ik heb het haar maar niet gezegd, maar als ik alleen gegaan was, had ik gewoon naar binnen gekund. Ik was nogal groot voor mijn leeftijd. Natuurlijk komen wij langs de Gouvernestraat met het Lantaarncomplex (films) en de van Speijkstraat (kindertehuis).
Bij de grote bocht naar links zien wij het thans :"beroemde" Saftlevenkwartier, waar sedert ruim een jaar camera toezicht is in verband met drugsoverlast.
Het is nog te vroeg klaarblijkelijk, want drugsverslaafden zien wij niet; wij kunnen genieten links en rechts van de prachtige hoge panden en mooie gevels.
Wij zijn nu aangekomen op de kruising 's Gravendijkwal met de tunneltraverse.
Wij rijden nog steeds op de Nieuwe Binnenweg. Dit gedeelte was vroeger en ook nu nog veel smaller dan het eerste gedeelte. Een eindje doorrijden komen wij langs nr. 227. Hier was vroeger gevestigd een filiaal van Siebel juweliers , waar pa jarenlang heeft gewerkt. In het huis boven de winkel woonde de familie Urbanus. Siebel is eind jaren zestig hier reeds verdwenen. De buurt werd toen al slecht en zeer terecht heeft Siebel dit adres verlaten.
Er is toen een meubelzaak in gekomen en was hier ook vele jaren gevestigd.
Maar wat zien wij nu: op nummer 227 is thans een sexshop gevestigd.
Bij de kruising Claes de Vrieselaan aan de rechterzijde is nog steeds gevestigd een filiaal van ABN AMRO. Vele keren is hier al ellende geweest (overvallen e.d.), maar men geeft de moed daar klaarblijkelijk niet op.
Wij rijden nog steeds op de Nieuwe Binnenweg. Ook dit stuk ziet er enigszins troosteloos uit. Aan het einde van dit gedeelte links was vroeger ook een gezellige bioscoop (naam ben ik vergeten) gevestigd. In dit pand is nu gevestigd een Pinkstergemeente onder de naam "De Kandelaar".
-
We kregen de volgende reaktie:
Ik typte Cineac Rotterdam in en kwam zo op je interessante website. Op een van de pagina's, getiteld 'Rotterdam had ook in de jaren '50 en '60 al een Bioscoop' kwam ik de opmerking tegen dat er ook 'aan de Nieuwe Binnenweg een bioscoop was, maar de naam ben ik vergeten. Er zit nu een Pinkstergemeente in, De Kandelaar.'
Welnu, de naam van die bioscoop was het Capitol theater. Of: Capitool theater, dat weet ik niet precies. Ik hoop je hiermee van dienst te zijn geweest.
Loek Visser
Als je nu denkt, was dat alles, JA, heb je zelf ook foto's, we zetten er ze graag bij !!!
En dan nu onze herinneringen:
Hans:
Nou ik heb mijn raderen maar eens weer laten draaien over de tijd van vroeger en dan wel nu over de Rotterdamse bioscopen. Ik heb er ook nog maar wat over nagelezen en dat kan Aad wellicht gebruiken, alhoewel het geen echt verhaal van mij wordt.
Verhalen schrijven....ja daar kom ik binnenkort wel weer aan toe, want ik beloof jullie, dat dat volgend jaar weer gaat gebeuren, maar wel met een vraagteken??
Er is nog een grote wens van mij om te schrijven vanaf 1960 (het jaar dat ik ben gaan werken) tot xxx met allemaal korte privé stukjes tussendoor. Voornamelijk zal dat dus over mijn 36 jarige bankleven gaan. Maar nogmaal wanneer...ik weet het niet, maar wat ik het vat zit ,verzuurt niet zal ik maar zeggen.
Maar nu terug waar het in deze conversatie over gaat nl. de Rotterdamse bioscopen. Dat waren er vroeger heel veel.
Als eerste herinner ik mij uit de jaren '50 een bioscoop op het Kruisplein hoek Kruiskade/Westersingel. De trams reden daar om heen. Echter de naam weet ik niet meer, maar zoiets als Lutinschki??? of iets dergelijks.
Aad: Lutusca, Hans heeft duidelijk de Search Engine niet gebruikt.
Midden jaren '50 is deze bioscoop weer afgebroken. En dan daar vlakbij op de Kruiskade was gevestigd de Arena bioscoop. Waar aan de West-Kruiskade sinds 1988 Nighttown is te vinden, bevond zich tot 1982 de bioscoop Arena. In de tussenliggende jaren gaf het pand onderdak aan jongerencentrum Arena.
Het gebouw begon zijn bestaan in 1929 als bioscoop Roxy. Arena was sinds 1885 in de Circus Schouwburg aan het Stationsplein gevestigd, maar moest in 1936 vanwege een brand naar de West-Kruiskade verhuizen. In 1945 werd het Arena Theater verbouwd tot bioscoop.
Citaat uit dit verhaal:
14 januari 1933
Vanmorgen in de vroegte is de voormalige Circus Schouwburg op het Stationsplein, enige jaren geleden in Arena herdoopt, door een geweldige brand verwoest. Van het grote gebouw is slechts nog een rokende puinhoop over.
Omstreeks half vijf hoorde de stoker van Arena, A. J. F. van Hest, die in de kelder bij de stookplaats op een divan lag te slapen, gerucht in de Schouwburgzaal. Gisteravond was de laatste voorstelling door het Rotterdams Operette Gezelschap, directie de heren Van Aerschot en Boskamp, van De Rode Spin gegeven. Na de voorstelling was men begonnen met het uitnemen van de decors, welke bij deze voorstellingen hadden gediend, waarna men de decors voor de operette Vendetta, waarvan vanmiddag de eerste voorstelling zou worden gegeven, ervoor in de plaats had gesteld. Omstreeks half vier was men daarmee gereedgekomen waarna al het personeel was ingerukt, uitgezonderd de stoker Van Hest die was achtergebleven, omdat hij om zes uur toch de vuren weer moest opstoken.
Toen de stoker Van Hest dan zoals gezegd gerucht in de schouwburgzaal hoorde en wilde gaan kijken waardoor dit werd veroorzaakt, wilde hij allereerst licht maken. In het vertrek waar hij had liggen slapen, weigerde het licht en in de daarnaast liggende garderobe eveneens. Hij opende vervolgens de deur welke naar de zaal voert, toen hem al dadelijk de rook tegemoet kwam. Toen hij in de zaal rondkeek zag hij ter hoogte van de projectiecabine achter in de zaal een vuurgloed. Onmiddellijk waarschuwde Van Hest de brandweer per telefoon, waarna hij zich naar de woning van de bedrijfsleider van Arena, de heer Helmig, die op de hoek van de Diergaardelaan en de Kruisstraat woont, spoedde.
Verder werd de heer Broch, de directeur van Arena, gebeld, waarna beiden naar het Circusgebouw terugsnelden. Daar was inmiddels de nachtwaker P. Molkenboer aangekomen en gezamenlijk heeft men daarop nog getracht uit het brandende pand nog te redden wat er te redden was, als kantoorboeken, een schrijfmachine en verdere kantoormeubelen. De brandkast kon niet worden meegenomen, aangezien zij te zwaar was.
En dan niet te vergeten de twee Cineac's. Cineac NRC (vanaf 1935) en AD (vanaf 1957) exploiteerden tot begin jaren '90 beide een Cineac aan de Coolsingel: in het Beursgebouw en naast de Bijenkorf.
In het journaaltheater bij de Bijenkorf kon men op elk moment van de dag binnenlopen om net zo lang te blijven zitten als men wilde. Het doorlopende programma van een uur was een mix van Polygoon-nieuws en tekenfilms: een reis om de wereld in 50 minuten. Maar natuurlijk waren de films van de dikke en de dunne "wereld beroemd" .Het was dan zo druk, dat er echt gecontroleerd werd op kaartjes, want er stonden buiten enorme rijen te wachten. Dat was allemaal in de Cineac naast de Bijenkorf. De Cineac aan de overzijde, waar nu een winkel van Prenetal in zit, is later omgebouwd tot een bioscoop voor speelfilms.
En dan het beroemde CinerameTheater. In het Scala Theater aan de Westblaak kwam in 1960 een bioscoop voor het revolutionaire Cinerama drie-projectorensysteem met een gebogen scherm van 32 bij 9 meter. Toen alle 8 Cinerame-films waren vertoond, schakelde men over op een normale programmering.
Na de bouw van de Lijnbaan zo midden jaren '50 en de bouw van het Stadhuisplein (met Siebel!!!). werden aan de achterzijde ook Kruiskade genaamd, de bioscopen Lumière, Thalia geopend. Later aan de overzijde werd nog geopend het bekende Corso theater. Het Corso theater heeft ook nog een geschiedenis. In 1928 werd het Palace Bioscope Theatre aan de Coolsingel omgedoopt tot Corso Cinema. Na het bombardement herrees de Corso Cinema in 1961 aan de Kruiskade, met een extra entree aan het Stadhuisplein. Sinds 2001 is er loungebar Off-Corso gevestigd In dit Corso Theater zijn Lenie en ik vele malen geweest, want Lenie was helemaal gek van de Sound of Music, die film heeft daar jaren gedraaid.
En dan was er op de Oude Binnenweg bioscoop Centraal. In mijn jonge jaren !!!! ging ik daar vaak met vrienden heen, want er draaiden altijd Engelse detective's (zwart-wit) natuurlijk.
Dan was er aan het einde van de Nieuwe Binnenweg tegenover de electrozaak van Bakker en Rip ook nog een bisocoop, maar die naam ben ik nog steeds vergeten. Ik ben er wel eens geweest, want daar draaide altijd de James Bond films.
Waar ik nooit geweest ben, was de bioscoop Victoria op de Bergweg waar nu Correct (ja Aad je leest het goed!!) is gevestigd. En ook op Zuid op de Beijerlandselaan was nog een bioscoop genaamd Colosseum, maar daar ben ik ook nooit geweest.
In verband hiermede is het toch wel leuk om nog te vertellen, dat het woord bioscoop in ons gezin vroeger niet voorkwam. Pa en ma vonden het maar niets dat mensen naar een bioscoop gingen. Maar dat probleem werd in de latere jaren opgelost, want in gebouw Atrium was een zgn. christelijke bioscoop gevestigd. Deze bioscoop was gevestigd in de Karel Doormanstraat. Het was gewoon een zaal in een bejaardencentrum. Wat daar nou christelijk aan was heb ik nooit begrepen, want er draaide altijd oorlogsfilms, wel spannend en allemaal even leuk. Ik weet nog de film Het Houten Paard uit de 2e wereldoorlog.
Nou mensen, dat rolde zo maar weer uit mijn hoofd, de raderen zijn nu weer even gesloten. Al met al vond ik dat altijd een hele leuke tijd en iedere week keek je in de krant wat voor films waar draaide.
Misschien kan nu wel iemand hier nog iets aan toevoegen???
Hanna:
Heerlijk Hans, jouw weetjes over de bioscopen van Rotterdam.
Wij verhuisden in 1959 naar Oegstgeest en in die tijd en daarna is de hele binnenstad van Rotterdam verbouwd. Op ( !! ) Zuid had je maar één bioscoop, daar ben ik naar de ( originele ) film van Ciske de Rat geweest. Ik was 11jaar en de minimumleeftijd was 12jaar. Schitterend!!
In mijn middelbare schooljaren had ik op dinsdag les tot 1 uur 's middags. Dat was mijn vaste middag centrum Rotterdam. Op de fiets over de bruggen heen en terug door de tunnel ( of andersom ), alles mocht, als ik maar om 4 uur thuis was, want dan kwam mijn vader uit school - en nette meisjes zwierven dan niet op straat, want dan was je een straatmadelief !
Ik snuffelde dan in alle grote warenhuizen, zonder iets te kopen natuurlijk, want geld had ik nauwelijks. De éne week ging ik naar de Cineac, de andere week kocht ik een halve warme worst bij de Hema - ik vind dat nog steeds lekker, misschien wel jeugdsentiment - de prijs voor bioscoop èn rookworst toen: 25 cent.
Jullie hebben me weer heerlijke herinneringen bezorgd, dank je wel!
Lees, met veel herinneringen eraan gebonden, (woonde van '35 tot '52 op de Mathenesserlaan resp. 289 Hoek Claes de Vrieselaan en op 217 (hoek 's-Gravendijkwal) nadat 217 op 29 november '44 door de RAF, rampzalig verwoest werd met de Bellevooystraat, net erachter.
Ze bedoelde de SD op de hoek van de Heemraadsingel?! Kleine vergissing!
De rede van deze mail is dat je je niet meer herrinnert hoe de bioscoop heette, links op de Nieuwe Binnenweg, net voor het Heemraadsplein. Dat was de CAPITOOL (CAPITOLE), waar ik tientallen films ben gaan zien.
Ik woon nu in BAYONNE, Zuid Frankrijk, Ik verliet Holland in '52, gezien mijn fransche nationaliteit.
Beste groeten,
Paul REYSS.
En dan in 2e Middellandstraat was nog een bijzondere bioscoop, waar altijd wild-west films draaiden. Helaas ben ik de naam vergeten. Ik kwam er altijd langs als ik naar tante Bep ging, die toen op de Mathenesserlaan woonde maar ben er nooit geweest.
Volgens mij gaat het hier over bioscoop Rex.
Ik mis eigenlijk het Prinsestheater nog op de Schiedamseweg.
Hier kwam ik als kind heel veel.
Anja
Met veel interesse het artikel over de bioscopen in rotterdam gelezen, maar op zuid waren er behalve colosseum op de beijerlandse laan ook nog de harmonie in de gaesbeekstraat en later nog de metro aan de wolphaertsbocht. Dit ter aanvulling!
Nel Zuidema
Ik was even op zoek naar der bioscopen die ik vroeger ooit bezocht had, en het doet me plezier het een en ander te lezen. Ik ben in 1964 geboren in Vlaardingen, maar woon al sinds 1975 in Etten-Leur.
Mijn oma werkte als cassière vanaf de jaren zestig tot ongeveer halvewege de tachtiger jaren bij Cineac NRC, dus de kant van de Bijenkorf. Misschien weten sommige mensen haar naam nog, mevrouw Dien de Wit die vlakbij station Wilgenplas woonde en daarna naar 110 Morgen (Arcadia) verhuisde.
Dankzij haar heb ik heel wat films mogen zien en niet alleen in de Cineac. Ook Thalia, Corso, Lumiere en Cinerama.
Cineac AD was al gauw weg, eind jaren zeventig, als ik me niet vergis.
Na de verhuizing in 1975 ging ik meer in mijn woonplaats naar de bioscooop, en gedurende de negentiger jaren in de grotere steden. Maar soms pikte ik wel eens een bioscoopje in Rotterdam. Leuk om de oude foto's weer eens te zien.
M'n oma is op 17 november 1998 overleden en was vanaf juni 1974 weduwe. Misschien dat oudere generatie hem nog wel kennen, Cornelis de Wit. Vroeger hebben mijn grootouders in de Hudsonstraat gewoon, waar mijn moeder, Ineke, geboren is. Zij leerde mijn vader, Arie Brouwer, omstreeks 1960 kennen. Destijds speelde m'n pa in het betaald voetbal bij Fortuna Vlaardingen. Hij verloor zijn vader in 1960 en ik ben in de zomer van 1964 in Vlardingen geboren. In ieder geval heb ik door mijn oma een enorme liefde voor films gekregen, dat ik zelf even tussen 1985 en 1990 kleine rolletjes heb gehad in producties van een Bredase filmmaatschappij. M'n oma was daar wel trots op.
Marcel Brouwer
Rex bioscoop was er al in de jaren '30 en was een buurtbioscoop die zich later toewijdde aan Wild west en karate films en later in de avonduren films voor 18 plus.
In de 80 jaren tot en met 1996 was het de laatste bioscoop die nog 18 plus films draaide.
Heb er zelf van 1991 tot 1996 gewerkt als filmoperator en barman. Je kunt er heel veel van terug vinden in de gemeente databank
Angela Langejan
Ik vond het erg leuk uw verhaal over de bioscopen in Rotterdam van vroeger te lezen!
Mijn Opa had honderden foto's en nog meer verhalen over het Rotterdam van vroeger, misschien dat ik daarom nog steeds geïnteresseerd ben in de geschiedenis van Rotterdam.
Tegenwoordig werk ik in het oude gebouw van het Corso Theater, nu een discotheek Off_Corso.
Ik las dat u en uw vrouw graag hier kwamen naar de Sound of Music. Nu heb ik in onze geërfde administratie een oude foto gevonden van de gevel aan de Kruiskade kant met de Sound of Music erop. De foto is bijgevoegd.
Ook heb ik een oude foto bijgevoegd van hoe de zaal en de projectieruimte er vroeger uitzagen.
Ter info: De rode gordijnen langs de wanden hangen er nog steeds, al zijn ze niet meer zo rood ;-). Het scherm is er een paar geleden pas uitgegaan.
Mijke Debets, Off_Corso
Hierboven is dus nog ruimte voor ook jouw reaktie, want we besluiten dit verhaal met een selektie van foto's uit ons Tuschinski verhaal, ook een Rotterdammer ooit, alleen de onderstaande foto's komen niet uit Rotterdam....
Het Vlindermeisje
De Paradijsvogel
en de beroemde Haldeur met een geknoopt tapijt
