We ontvingen nog de volgende reaktie :
Geachte Hans,
Bij toeval je pag gezien. Hartstikke goed, alleen je beschrijving klopt niet. Je bent waarschijnlijk niet goed voorgelicht.
Het winkeltje op 118 staat niet leeg dat heb ik in 1962 van de heer Korrevaar overgenomen voor Fl 1000,= daar ik toen inwonend was en ik blij was iets voor mezelf te hebben.
In 1970 heb ik het hele pand gekocht. En wat het pakhuis van de Wijlen heer het Hoen betreft dat huur ik al zón 30 jaar alleen staat dat nu op instorten zodat wij daar niets meer in kunnen doen maar het staat niet leeg,.Ik hoop dat u het een en anders wilt rectificeren.Er wordt nog steeds een berdrijf in uitgevoord Zowel elektris als loodgieters werk.Wij zijn namelijk Landelijk erkend Installateurs bij voorbaat mijn hartelijke dank.
Johann Stiehl.
We ontvingen ook nog deze reaktie :
Wat een leuk verslag over de Willebrordusstraat heb je gemaakt! Ik werd getipt door een buurman en heb zojuist alles eens bekeken, geweldig! Wij wonen nu in de voormalige Beukers en Reineke fabriek, precies op de plek waar op een van de foto's een vrouw uit het raam kijkt!
Ik heb al eens gezocht in het gemeentearchief naar foto's maar deze is echt tien keer beter. Heb je deze foto zelf? Zou ik er eens een nieuwe afdruk van mogen maken?
Ik vond het ook erg leuk om een keer een foto te zien van de overkant, voordat die nieuwbouw er gekomen is...
Hartelijke groet,
Mathieu Gielen
Willebrordusstraat 128e
En toen kwam er ook nog een leuke diskussie tussen Ab Verhoef en Hans en Alie :
Mijn naam is Ab Verhoef en woonde van 1954 tot 1970 tegenover jullie op nummer 120 boven de familie Smit, later kwam daar de familie Batenburg wonen.
Ik kwam uit een familie van twee meiden Joke en Tonnie en drie jongens Rob Ab [appie] en Jan. Mijn vraag is of je je dat nog kunt herinneren. Ik zelf herinner nog flauw iets van de naam Engelfriet maar eigenlijk niet veel, ik zal het eens aan mijn oudere broer en zussen vragen. Verder weet ik nog wat namen zoals de Veenendaals, de IJseldijkjes, een zekere Lennie, de buurvrouw Streur, de Familie Hartman, een Ineke die onder de IJseldijkjes woonde. Komen ze je nog bekend voor?
Misschien kan je mij vertellen waar boven of waar naast je woonde, zodat bij mij misschien nog iets meer naar boven komt.
Vriendelijke groet Ab Verhoef.
Ik heb in de Willebrordusstraat gewoond vanaf 1946 (toen ca. 3 jaar oud) tot 1960, toen is ons gezin verhuisd naar Rotterdam-Overschie. Nu een antwoord op jouw e-mail: veel van de door jouw genoemde namen herinner ik mij nu weer. Maar ik heb maar even met mijn moeder gebeld. Zij is al 82 jaar, maar heeft een enorm geheugen en jawel hoor.....alle kleppen gaan open en zij noemt zoveel namen, dat ik nu moet gaan proberen alles eens even op een rijtje te krijgen.
Nu zoals je wel hebt kunnen lezen woonde ons gezin op nr. 97B, de 2e verdieping dan wel te verstaan. Onder ons woonde een zonderlinge dame, die wij eigenlijk nooit veel gezien en gekend hebben. In hetzelfde pand op nr. 97a woonde de familie (Piet) Verhoeven, die politieagent was. Naast ons op nr. 99b ook op de 2e verdieping woonde twee dames genaamd Bubberman. Ik weet nog goed, dat wij t.v. kregen zo in de jaren 55-56. Als er nu iets leuks op t.v. was, bonkten deze dames tegen de muur van de huiskamer en dat was dan een teken of zij bij ons tv mochten komen kijken. Hieronder woonde ook op nr. 99b de familie Veenendaal een gezin met 4 jongens waarvan enkele namen zijn: Hans-Dik en Peter. Daarnaast op 99a woonde de familie Hartman, de man was behanger en het gezin had één dochter genaamd Lies.
Daarnaast weer op nr. 101b 2e verdieping woonde de familie IJsseldijk(door jou ook genoemd). Bekend is van hen in die jaren, dat zij meededen aan de staatsloterij, wat in die periode nog niet zo ingeburgerd was. Maar een ton winnen, nou dat zou wat zijn. Het schijnt, dat alles zo hoog opliep in dat gezin, dat men al dacht, dat men de hoofdprijs al had gewonnen en jawel men kreeg er zowaar nu al ruzie over. Hieronder woonde het gezien van Struik met inderdaad dochter Ineke. Dat was het eerste gezin in de straat, welke tv had en wij mochten daar heel vaak naar het kinderuurtje kijken met de bekende programma"s zoals Dapperde Dode en dan natuurlijk niet te vergetende herinnering aan omroepster tanta Hannie. Pa Struik was een verwoed supporter van Feyenoord en heel vaak kwam het voor wanneer zijn club had verloren hij zo kwaad was, dat hij niets meer zei en ook niet meer wilde eten.
Naast de door jouw genoemde familie Smit (timmerbedrijf) woonde de familie Snijders. Dit gezin had een dochter genaamd Lennie en zij was zwakbegaafd. Daarnaast woonde op de 2e verdieping de familie de Heus met twee dochters Bep en Wil en dus boven Korevaar de schoenmaker annex begrafenisman. Ook in de buurt woonde de heer 't Hoen, ook timmerman.
En als laatste naast ons woonde op nr. 95 een alleenstaande dame. Zij was bij het onderwijs en haar naam luidde: Quispel. Zij moest niet veel van spelende kinderen hebben en menigeen van ons heeft wel eens een emmer water over zich gekregen als wij weer eens aan het buiten spelen waren met een balspel en regelmatig moesten wij een letter aantikken van één van de naambordjes en je raadt het al: heel vaak was dit de letter Q.
Nu, jij vertelt, dat jij woonde op nr. 120 en dat was vlakbij de chocoladefabriek van Beukers en Reineke???.
Zoals al aan het begin van dit verhaal verteld hebbben wij zo'n twee jaar geleden nog een rondrit gemaakt met mijn moeder o.a. ook door het oude noorden en natuurlijk zijn wij ook nog in de Willebrordusstraat geweest. Niets herinnerde ons meer aan vroeger. Heel stil en van de vroegere bedrijvigheid was niet veel meer te merken, zoals op onze hoek bij de Rodenrijselaan de groentenwinkel van Kooij en zowat tegenover jou de waterstokerij en later fietsenstalling en tegenover de groentenzaak van Kooij de slager de Raaf.
Ik houd er nu mee op en ontvang de hartelijke groeten van
Hans Engelfriet.
Dank voor je uitgebreide info,
Ja, nu komt bij mij weer het nodige naar boven. Als je dan toch de info doorstuurt naar je zus zou je haar dan ook willen vragen of zij zich nog kan herinneren dat zou ooit voor haar verjaardag een jurk kreeg, zo'n wijde met een hoelahoep erin ofwel een petticoat, ik weet dat niet meer precies maar het was wel een wijde jurk.
Zij stond toen op haar verjaardag voor de buitendeur en showde de jurk aan een van mijn zussen.
Maar het noodlot sloeg al snel toe, althans niet voor haar maar wel voor die jurk. Ik [Appie] was namelijk aan het buitenspelen met een tennisballetje en al spoedig gooide ik deze dwars door het bovenlicht van de buitendeur. met als resultaat dat de nodige stukken glas van de ruit naar beneden vielen, gelukkig niet op je zus maar wel op die vreselijk brede jurk van haar met als resultaat de nodige scheuren erin.
De schade werd als ik mij goed kan herinneren al spoedig verhaald bij mijn ouders, of die ooit is betaald weet ik niet.
Hopelijk wil ze mij niet 'indien niet betaald' alsnog aansprakelijk stellen.
Mijn moeder kan zich de familie Engelfriet nog goed herinneren, mijn vader is helaas vorige week [87] overleden dus voor hem zijn deze leuke herinneringen te laat. Alhoewel, hij had toch geen binding met de bewoners uit de straat.
Al die namen die je weer noemt, ik ken ze allemaal, alleen die Lennie dat was wel een jongen, die ik ook wel eens pestte, hij was berensterk en als hij je pakte dan had je het gevoel dat hij je in tweeën brak. Meneer Stuik die was volgens mij voor 100% van Sparta, ook was hij wild van boksen, ik ben hem later nog vaak tegen gekomen bij wedstrijden, wel was ik even zijn achternaam kwijt.
De IJseldijkjes [later verhuisd naar Beverwijk] waren Richard, Hans en Peter. De Veenendaaltjes waren, Theo, Pimmetje, Hans en Dik, jullie benedenburen de Verhoeven kan ik me ook nog herinneren, deze hadden toch drie dochters? Ook hadden de Hartmannetjes [pa heeft zich later thuis in de woonkamer verhangen] een zoon.
Wij woonden boven de familie Smit, Dat was toch een loodgieter? vlak ernaast zat een schoenmaker waar later de Miele reparateur in kwam, ook zat er een schoenmaker in een keldertje vlak naast de chocoladefabriek, deze man was oud, aardig en erg doof, maar wel goedkoper dan de schoenmaker tegenover jullie.
Ook weet ik nog dat groetenwinkel Kooi later werd gerund door zijn zoon Gerrit en dat aan de overkant ene Bolle Jan de slagerij runde. Op de Roderijselaan zat na van der Wel slager Knijff in de zaak, had twee zoontjes Koos en Tonnie, laatst genoemde was jaren mijn vriendje, daar boven woonde de familie Katwijk [vader had een platenzaak op de Bergselaan] met de twee zoontjes John [tot op heden de manager van Renee Froger] en Eddie[ later diskjockey in menige discotheek] die wat problemen met leren had en wat achter liep.
Ook zat er nog een groentenboer tegenover Beukers & Reinekens, hij had een winkel maar ook een groentewijk met paard en wagen, de man had een glazen oog, later kocht hij een bestelbus en dat was de reden dat mijn oudere broer Rob hem niet meer mocht helpen van mijn vader, nadat hij al snel een aanrijding had gekregen met die bus.
De familie de Heus waren toch die mensen die als eerste een wagen hadden, zo'n Messerschmit met het dak als deur? of waren jullie toen al verhuisd?
Ook ik ging elders TV kijken, namelijk bij de tante van Pimmetje Veenendaal in de Zestienhovenstraat.
Weet je je nog het een en ander te herinneren?
Vriendelijke groet Ab Verhoef.
En toen kwam er ook een leuke reaktie van Peter Jaspers, waarop Hans en Gerard reageerden :
Hallo Peter Jaspers,
Heel leuk weer eens een reactie te mogen ontvangen over één van mijn verhalen. Er zijn er toch al vele binnnen gekomen. Maar dan nu een antwoord op jouw e-mail. Zelf heb ik tot medio 1960 gewoond in de Willebrordusstraat en daarna is ons gezin verhuisd naar Overschie. Zoals je wellicht hebt gelezen woonde ons gezin op nr. 97b en dat was het stuk vanaf de Rodenrijselaan tot de Bergsingel schuin tegenover de fabriek van Beukers & Reineke.
De fabriek van Van der Meer en Schoep was naar mijn mening gevestigd op het Willebrordusplein en ik herinner mij, dat ik daar altijd de punten ging inwisselen om de boeken Bruisend Rotterdam te krijgen..
De "andere" Willebrordusstraat noemden wij de lange Willebrordusstraat.
Over de kapper van vroeger het volgende: Heel lang gingen wij naar de kapper op de Bergweg, het stukje vanaf de Zwart Jansstraat en de Gererd Scholtenstraat, eigenlijk vlakbij de tramhalte van lijn 4 en lijn 22. Naar mijn mening bedroeg de prijs destijds f. 0,40 of iets dergelijks. Maar plotseling werden de prijzen echter "drachtisch" verhoogd tot geloof ik f. 0,50. Dus er moest iets anders worden verzonnen. Mijn vader ging op onderzoek uit en ontdekte een herenkapper inderdaad in het lange gedeelte van de Willebrordusstraat zowat vlakbij bij de Hoonaardstraat tegenover de ??????straat. Deze kapper berekende naar mijn mening slechts
f. 0,35 per knipbeurt, dus je begrijpt het al..... De kapsalon van jouw vader komt mij niet bekend voor, want zover kwamen wij nooit.
Met vriendelijke groet,
Hans Engelfriet.
----- Original Message -----
From: Peter Jaspers
To: hans@engelfriet.net
Sent: Wednesday, December 18, 2002 10:25 PM
Beste Hans,
Bij toeval kwam ik terecht op je site over de Willebrordusstraat en omgeving. Het toeval wil dat ik daar 18 jaar gewoond heb.
Ik ben geboren in 1960 en heb dus vanaf mijn geboorte tot mijn 18e op nummer 11 gewoond. Je hebt het heel vaak over kappers op je site. Ik mis er echter 1, en dat is de kapsalon van mijn vader. Deze zat in de Willebrordusstraat op nummer 11.
De kapsalon zat voorin en wij woonden erachter. De kapsalon zat tegenover de fabriek van de van Meer & Schoep. Kan jij je
daar ook nog iets van herinneren? Het verhaal over het knippen van de amandelen kwam me ook bekend voor, ook deze martelgang heb ik moeten ondergaan. Ik zou het leuk vinden iets van je te mogen vernemen.
Met vriendelijke groet,
Peter Jaspers
En Gerard reageerde met :
Ik heb dit bericht eens goed gelezen, maar ik weet zeker, dat er een kapsalon op nummer 11 aanwezig was. Ik heb er geloof ik al eens over geschreven in een verhaal, maar ik weet niet zo gauw welk. Alleen, ik dacht dat er voor de oorlog ene Goossens in zat, maar in ieder geval weet ik zeker dat de familie Van 't Zelfde er boven woonde. Ik twijfel of ik er al eens over geschreven heb, maar in ieder geval komt er nog een verhaal over, want mijn dochtertje is vlak voor die kapsalon, ik meen in '51 aangereden door een auto, die veel te veel naar links was uitgeweken.
Nou, Gerard's verhaal kun je dus vinden via deze link
En prompt kwam er een reaktie van Gerard Mulder :
Tijdens mijn zoektocht naar Oud Rotterdam i.v.m mijn speurtocht naar de geschiedenis
van het Leger des Heils in Rotterdam kwam ik tot mijn verrassing uw site tegen.
Ik heb er van genoten en mijn jeugdherinneringen kwamen weer helder voor de geest..
Ons gezin is in de begin jaren 50 van de Almondestraat naar de Schiebroekselaan
verhuisd.
Ook ik heb op de Juliana van Stolbergschool gezeten. En zwierf door de buurt
zoals door jullie beschreven.
De naam van de kapper in de Willebrordusstraat was Kaashoek.
Mijn broer heeft bij Beunekers en Rijneke gewerkt en mijn schoonzus bij Wasserij
Hoevels.
Mijn vrouw komt ook uit de Willebrordusstraat, het gedeelte tussen de Schiebroekselaan en Schiebroeksestraat.
Ook uw beschrijving m.b.t oud/nieuw Rotterdam is interesant en ik zal uw site zeker
blijven bezoeken.
En toen kwam ook nog deze reaktie:
Ik heb met veel oooooh's en aaaah's naar deze site gekeken en kreeg een zeer nostalgies gevoel hierbij.
Waarom, Ik woonde ook in de Willebrordusstraat en wel op nr. 66 de kap en pedicuresalon van A.L. Kaashoek.
Zelf heb ik geen enkele foto meer van die periode, alleen maar familie en vrienden kiekjes.
Nog niet zo lang geleden ben ik weer eens door de Willebrordusstraat gereden. Toen moest ik constateren dat het niet meer mijn straat is omdat het zo verpaupert is en zo druk met auto's. Zelfs ons huis staat er niet meer want dat is vervangen door nieuwbouw.
Met vriendelijke groet,
Jan Kaashoek
door toeval kwam ik op jou site terecht .ik ben nl ook in rotterdam geboren.in 1948 in de willebrordusstraat nr 62 b ik heb er tot 1960 gewoond daar mijn ouders vlak na elkaar kwamen te overlijden .gingen wij mijn zusjes en ik naar een kindertehuis in wassenaar ik ben heel blij met de foto's van toen .want het was ons oude buurtje .ik heb de foto's uitgeprint, zo heb ik toch nog wat uit mijn jeugd mijn vader was vroeger bakker en reed met zijn bakfiets ook door onze straat.heel hartelijk bedankt voor de fijne verhalen van vroeger
carla mastenbroek kuijpers
En toen kwam er een reaktie van onze beneden buren, eind jaren veertig, begin jaren vijftig:
ik ben per toeval op jullie website terecht gekomen en toen ik de verhalen en foto´s
zag dacht ik,dat zullen toch niet onze vroegere bovenburen zijn.
Maar toen ik het huisnummer 97 b in de Willebrordusstraat las, wist ik het zeker.
Mijn naam is Eveline Hamakers en ik woonde van 1944 tot 1952 met mijn zus
Nelly en mijn ouders (vader was bij de politie) in de benedenwoning 97 a.
Ik weet nog , dat wij van mevrouw engelfriet een zwart poesje met een wit befje
"Dicky Poes" gekregen hebben .Ik zat wel op dezelfde kleuterschool bij juffrouw Lans.
Het is erg leuk om die oude foto´s weer te zien.Jammer genoeg is ons pand
gesloopt.
Ik zal nog een foto een dezer dagen van ons met Dicky Poes mailen.
Veel groeten
Eveline Hamakers
Waarop Hans reageerde met o.m.:
Wat leuk om weer eens een mailtje te ontvangen van oude buren. Mijn naam is Hans en ik ben de oudste van gezin Engelfriet.
Inderdaad hebben wij boven jullie gewoond op nr. 97b. Wij hebben daar gewoond tot 1960 en zijn toen verhuisd naar Overschie. Mijn moeder leeft nog en heeft de leeftijd bereikt van bijna 84 jaar in juli a.s.
Wat wordt de wereld toch klein hè met internet, maar wel leuk. Het is dus echt waar, dat je nu kontakt heb met oude buren van al heel lang geleden. Zelf ben ik vorig jaar al.....jawel 60!! geworden en heb inmiddels al heel wat verhalen geschreven o.a. over vroeger. Met andere familieleden hebben wij een website opgezet, maar dat had je inmiddels al gelezen. Om het allemaal te lezen ben je wel een paar maanden zoet, maar ja daar zit toch wel zo'n bijna vier jaar werk in.
En toen Eveline weer:
bedankt voor je leuke antwoord.Ik heb gezien,dat jullie van het pand 97a/b
geen foto hebben. Ik bezit er wel een van, zo ook van buurkinderen ,o.a.Freddy en Liesje
Hartmann,die naast ons gewoond hebben, Wolf Gutzen +zusje,kinderen van Dingenouts
die aan de overkant woonden
En wat ik ook nog tegenkwam is een foto van de verjaardag van mijn zus Nelly, waar
je zusje op staat.
Ik heb gisterenavond je berichten over de jaren 50 gelezen en daarin heb je de
winkels van de Roderijselaan beschreven.Daar kwam de naam PETIMEZAS in voor,die
ik als kind zo vaak mijn ouders hoorde zeggen,maar ik totaal vergeten was en nu
pas weet dat het over een winkeleigenaar ging.
Ik verheug me er al op de andere verhalen te lezen.
Hans:
Ook moeder was zeer onder de indruk van jouw e-mails.En zo gaat dan nu eenmaal bij mijn moeder......er kwamen een heleboel herinneringen naar boven en ook kan zij zich vele namen herinneren. Wat zij alvast wel vertelde was, dat jouw vader destijds een gezinsfoto heeft gemaakt. Ook deze foto staat in één van mijn verhalen en ik heb het even opgezocht. Je moet gaan naar: link
En als het goed is kom je vanzelf deze foto tegen.
De tweede gezinsfoto in een prachtig interieur (1954)
Ik ben zeer benieuwd of je hier iets van herkent. De jongens, dat zie je wel allemaal in militair tenue, zo ging dat in die tijd.
En toen Eveline weer:
Leuk dat je moeder zich nog herinneren kon, dat mijn vader de familiefoto gemaakt heeft.
Hij heeft heel veel gefotografeerd.
Mijn ouders leven beiden niet meer.Mijn moeder is 91, mijn vader 81 geworden.
De eerste foto: natuurlijk onze kant van de Willebrordusstraat, links de waterstoker,
helemaal rechts Nr 97
Ik las in een van de verhalen over een vreemde dame die beneden jullie woonde.
Dat was juffrouw Noorlander (tante Door), die op ons paste als mijn moeder even weg
moest.
De tweede foto: buurkinderen op onze stoep links Freddy Hartmann met zijn hondje,
Liesje Hartmann, ik, Nelly mijn zus en Mieke Dingenouts
De derde foto: de verjaardag van mijn zus genomen op 15.06.1951
helemaal onderaan van links naar rechts Wolf Gützen, je zusje Marry,
Willie de Heus, kennis van ons, Mieke Dingenouts (met vlechten)
tweede rij van links naar rechts Beppie de Heus, Rietje Naaien, ik, mijn zus met het
zusje van Wolf Gützen op schoot, Kristien Dingenouts
bovenste rij van links naar rechts schoolvriendin van mijn zus, Corry de Vos (woonde links
van de waterstoker), Beppie Teniet (woonde rechts van de waterstoker) en Liesje Hartmann
De vierde foto : in het raamkozijn van de Willebrordusstraat met Dickie Poes tussenin, voorjaar 1951 genomen
De laatste foto: ons gezin gefotografeerd kort voordat we verhuisd zijn.
Mischien herken je ons zo nog van deze foto´s. Ik hoop je hiermee een plezier gedaan te
hebben.
Veel groetjes
Evelien, en zij ging weer verder met:
Beste mevrouw (Alie) Engelfriet,
wat vond ik uw reaktie leuk, die ik een paar dagen geleden ontvangen heb .
Ik kwam per toeval, toen ik op zoek was naar een makelaar in Rotterdam,op een
website " In de jaren 50 woonden we in de Willebrordusstraat" terecht.
Van de ene verbazing kwam ik in de andere, omdat ik zoveel uit mijn jeugd herkende.
Toen ik ook nog de naam Engelfriet las, wist ik meteen , dat dit onze oude
bovenburen moesten zijn.
Ik wist nog hoe u er ongeveer uitzag, dat u 5 kinderen had en dat uw dochtertje
op de foto in mijn album staat. Maar nu ik de gezinsfoto , die mijn vader genomen heeft,
gezien heb, kan ik mij uw man ook weer helemaal voor de geest halen.
Door alle verhalen, die er op de website staan, komen er zoveel herinneringen naar
boven, die ik totaal vergeten was , zoals de naam van uw dochter Marry
(onder de foto in mijn album stond alleen maar ....... Engelfriet), de naam Petimezas.
Ook de verhalen van de schreeuwende kooplui, die aan de deur kwamen.
Ik was doodsbang van de man die hoedendozen verkocht, je hoorde hem al van de verte
schreeuwend aankomen, en als kind rende ik gelijk naar binnen.
Jan Plat kan ik me ook heel goed herinneren.Uw kinderen mochten geen ijs van hem
omdat het er zo smerig uitzag, wij kregen geen ijs omdat het bij ons heette:
"kinderen die vragen worden overgeslagen". Zodoende ging het ijsje ook aan ons voorbij.
Ik heb zo´n fijne jeugd in de Willebrordusstraat gehad, dat ik de verhalen met plezier
lees.
We zijn toen in 1952 naar Hillegersberg verhuisd omdat mijn oma daar woonde.
In 1967 verhuisden wij naar Ommoord en vandaar ben ik in 1970 naar Duitsland
vertrokken en kom nu eindelijk na bijna 35 jaar weer terug naar Nederland.
Ik hoop dat u plezier van de foto´s heeft en misschien herkent u ook nog de buurkinderen
die erop staan.
Met hartelijke groeten
Evelien
Lieve Evelien,
Wat leuk die foto's, die ik via Hans gekregen heb. En de meisjes op de foto's kende ik allemaal. Ook de foto van jouw ouders, prachtig vind ik die. Wij waren goede buren voor elkaar. Als jouw ouders iemand konden helpen, stonden zij gelijk klaar. Onze jongste zoon Aad was ook wel eens bij jouw moeder.
Klein citaat uit dit verhaal:
Ja, altijd dat poepen,
je had een gladde gang, hoor....
Je groeide goed, was een gezellige baby, maar met het eten zat je altijd te jengelen. Ik dacht, we gaan eens over tot vaste kost, een bordje pap, een boterhammetje, o mens, kostelijk. En toen begon ik aan een prakkie, mens, je had het kostelijk naar de zin.....
Je was 5 maanden oud en ik had Hachee gekookt, voor jou natuurlijk ook een prakkie gemaakt, de stukkies vlees eruit gehaald, oh, je zat te smullen, maar de andere dag, mensch, mensch, de Hachee had goed gewerkt zeg, je stonk een uur in de wind !!!
Mijn schoonmoeder zei toen nog, zoo'n klein kind Hachee geven, foei toch !!! Ik zei, maar hij heeft er wel lekker van zitten smullen, hoor... Trouwens, we hadden allemaal lekker gegeten en daardoor hadden we toch weer een schoon lichaam. O, zoo!!! Doen ze tegenwoordig niet meer, toch wel dom hoor, denk ik dan, van tijd tot tijd eens even flink opruimen, nou dat kan toch geen kwaad...
Nou, Hachee, werd Aad z'n lievelingskostje, tot hij het huis uitging, want daar in Brabant kenden ze dat niet..... En als toetje, altijd gele vla, daar was je altijd zoo gek op en dat eet die nog steeds, elke dag, lijkt wel verslaafd, zegt z'n vrouw wel eens, altijd maar gele vla toe. En een banaan, dat at hij toen ook al graag, net als z'n vader en ik geloof dat hij nog steeds iedere dag een banaan meeneemt naar de Philips (klopt), nou die jongen heeft al heel wat bananen gegeten in z'n leven......, zou dat nou ook van invloed zijn op je weet wel.....
Je leventje ging gelijkmatig verder. In de box, je lag te rollen en ineens ging Aadje zitten, hij was er zelf verbaasd over. En toen kwam staan aan de beurt. Je viel wel eens om, maar toch weer staan, hoor. Met 14 maanden liep je los, je vond het prachtig, maar je was bijdehand hoor, want als je moe werd, ging je gewoon effe zitten en dan kreeg je van mij een kaakje, heerlijk toch. Ja, Aadje vond het leven, kostelijk !!
Bij Piet den Braber in de Zaagmolenstraat, heb ik toen een wandelwagentje gekocht. Het kostte dfl 7,50 en ik heb het nog kunnen verkopen later voor een tientje. Nou, het was een fijn wagentje, je kon het nog opvouwen ook. En zoo gingen we dan samen boodschappen doen, heerlijk vond je dat !!
Zoo gingen we naar je 2e verjaardag. Toen we 's avonds gingen eten, maakte ik voor jou een klein prakkie op je emaillen bordje, want dat kon immers niet breken !!
Oh, wat een feest toch altijd, Aadje mocht zelf eten, met zijn lepeltje...... Toen het op was, smeet je je bordje op tafel en zei MEER, MEER. Nu weer een prakje gemaakt en dat ging zoo maar door, gezellig hoor, wat hebben we gelachen.
Maar na een poosje werd het bordje niet meer gesmeten, maar neer gezet, je raakte dus vol, dus nog maar een klein beetje eten, je at het op en toen smeet je je bordje op de grond, met andere woorden, ik hoef niet meer, je was verzadigd en verkwikt en aanmerkelijk aangedikt, zoo noemden wij dat altijd... en zoveel eten kan die nog steeds. Aadje begint altijd als eerste en is altijd als laatste klaar, waar laat die het toch en toch niet dik, hè. Snappie dat nou? Andere mensen worden al van een koppie water dik, maar hij....net als mijn Vader, die kon ook zoo kanen, maar die moest wel op zijn gewicht letten
Toen hebben we nog gezongen, van lang zal Aadje leven in de gloria en hiep hiep hoera en ik had je geleerd bij hoera, allebei je armpjes in de lucht, deden we allemaal aan mee...
Dit heeft Evelien dus allemaal meegemaakt maar dit nog niet:
Aad
AD 2002
Hij was nog klein toen, 2 jaar en dan kwam 's morgens de bakker aan de deur, dan mocht hij met mij mee naar de bakker en als hij dan jouw moeder zag (ook bij de bakker), dat vond hij zo leuk en dan mocht hij wel eens met haar mee naar binnen. Ja, ik heb goede herinneringen aan jouw ouders. Hoe gaat het met je zusjes Nelly? Ik denk, dat jullie beiden ook de vijftig al gepasseerd zijn. Ik hoop nog eens wat van jou te horen!!
Heel veel hartelijke groeten van
Mevrouw A.Engelfriet.
Beste mevrouw Engelfriet,
Fijn dat ik u met de foto´s een plezier heb kunnen doen.
Wat mijn zusje Nelly betreft, die woont al sinds 1963 in Moordrecht, en verheugt zich
natuurlijk ook heel erg , dat ik weer met mijn familie terug naar Nederland kom.
We hebben beide 2 kinderen gekregen (beide een dochter en een zoon), en we zijn
ook oma´s van elk 2 kleinkinderen.
Wat mijn leeftijd betreft heeft u wel gelijk: Ik ben 59 en mijn zus is 3 jaar ouder.
Nelly is op het ogenblik op vakantie,dus die weet van deze correspondentie nog niets,
maar als ze terug komt stuur ik alle emailtjes aan haar door.
Dat zal wel een verrassing voor haar zijn!
De hartelijke groeten
Evelien
Mijn meisjesnaam is Lydia Schell,ook ik woonde in de willebrordesstraat op nummer 127. Ik kan me jullie moeder nog wel herrinneren, jullie woonden toch zo n beetje dicht bij het poortje van het politiebureau.Mijn ouders zijn er in de oorlog komen wonen. Mijn broer heet Rienus 1935, mijn zus Thonnie van 1939, en ikzelf van 1950. Denk dat ik van de leeftijd van aad ben. (KLOPT)
Mijn zus werkte bij gerrit kooi de groenteboer.De slager er recht tegenover kan ik alleen als Jan de slager,een flinke bolle kerel. In de straat zat vroeger nog een groenteboer n.l Verkade, mijn broer vertelde vroeger wel eens dat een zoon daarvan een oog kwijt was geraakt door middel van vuurwerk. De drogist op de roderijselaan was de spatel en zij heette familie Verbruggen.
Wakker woog patat af tot 1 ons, al moest hij er 1 voor doorbreken. Hij had altijd een peuk sigaar in zijn mond.Namen uit de srtraat zijn Fam.Wilkes, fam de Goederen, daar gingen mijn ouders mee om, Fam Martens, Fam van Bezouwen, Familie in t Hout, fam van Ieperen.Opoe Hazebroek, 2 schoenmakers, 1 deed ook begrafenissen. no. 2 zat in een keldertje, Familie Monster.Ook een politieagent de naam ken ik niet meer. Fam Edenburg. Fam.Kooijman.
Nou de rest kom ik niet zo gauw op, maar heb altijd goede herinneringen aan die straat, ben er geboren in 1950 en getrouwd in 1970. Mijn ouders hebben er gewoond tot ong.1973.
Groetjes van Lydia Kooijman Schell
Hallo Lydia,
Wat leuk om weer eens een reactie te mogen ontvangen van mensen vanuit de Willebrordusstraat uit de jaren '50.
Nu weet ik wel veel van vroeger, maar jouw naam komt mij niet bekend voor. Ons gezin woonde op nr. 97b, dat is dus niet bij het poortje bij het politiebureau, dat was vlak bij de Bergsingel en wij woonden dus vlak bij de Rodenrijselaan. Maar dat is verder natuurlijk niet belangrijk. Zelf ben ik geboren in 1943 en in 1946 ben ik met mijn ouders komen wonen in het betreffende huis. Ons gezin heeft daar tot 1960 gewoond en is daarna verhuisd naar Overschie, maar dat vind je allemaal wel in onze verhalen.
De groentenboer Kooij ken ik natuurlijk ook nog. De slager daar tegenover heette naar belevering Henk de Raaf en daarnaast in de Rodenrijselaan was ook nog een slager, naam weet ik niet meer. De drogist is de Rodenrijselaan was gevestigd in een soort kelder en wij noemde die winkel altijd de winkel van Jetteke, waarom dat weet ik niet meer. O ja, de schoenmaker tegenover ons was ook nog begrafenisondernemer? en heette Koorevaar geloof ik. De door jouw genoemde politieagent woonde op nr. 97a en heette Hamakers. Zeer recent heb ik nog e-mailkontakt gehad met dochter Evelien, nu nog woonachtig in Duitsland. Zij heeft mij mooie foto's gezonden o.a. van het huis van destijds en foto's van kinderen van destijds. Moet jij maar hierboven gaan bekijken.
En dan natuurlijk de onvergetelijke Wakker. Met zijn zoon Karel ben ik jaren bevriend geweest en wij zaten op dezelfde school: Juliana van Stolbergschool in de Rodenrijselaan en waren allebei verwoedde postzegelverzamelaars, wat ik nog steeds ben. Het gezin is later verhuisd naar Hillegersberg en de winkel is toen voortgezet door een zwager, dacht ik.
En inderdaad...de patat werd altijd afgewogen, want je kocht een zakje voor dfl 0,25 en dat werd afgewogen tot....ons???? of zoiets.
Juist nu kreeg ook een mailtje binnen van iemand, die wist te vertellen, data een kroket slechts 0,21 cent of 0,26 kostte. Nou ik dacht altijd 0,25, maar ook dat is verder niet belangrijk.
Tot zover en de hartelijke groeten van
Hans Engelfriet.
Volgens mij kostte de kroketten bij Wakker niet precies 0,25. Het was iets van 0,22 of 0,26.
Direct de Willebrordusstraat in zat ook nog een snoepwinkeltje: even trap af en je kon wat kopen, al vanaf 0,01.
Jan Kouwen
Nou naar mijn weten kostte bijna alles bij Wakker 0,25. Maar misschien kreeg jij korting? Je weet waarschijnlijk ook nog wel, dat alle patat altijd werd afgewogen tot xxxxx gram/ons??? of iets dergelijks.
Wie of wat nou dat snoepwinkeltje was waar je snoep kon kopen vanaf 0,01 weet ik niet.
Groetend,
Hans Engelfriet.
Nee niemand kreeg korting, maar in 1964? rekende men nog met centen en deze frietboer had allerlei prijzen met centen. Ik zeg frietboer, maar het was natuurlijk een visboer, de friet ging in het visvet. Je kocht er ook vreselijk lekker loempia's. Rond die tijd, midden 60, kwam de eerste "echte" frietboer op de Bergweg naast slagerij Remkes. Nog goed weet ik dat je er ook chips kon kopen. Smith had er voor de liefhebber een zakje zout in gedaan, want de chips waren ongezouten.
Het snoepwinkeltje (waarschijnlijk een waterstoker) zat vrijwel pal naast de frietboer in de Willebrordusstraat. Je ging een klein trapje af en daar lag alle snoep achter glas.
Je bent overigens wel stellig met je 0,25, eerder ben ik geneigd te denken dat in de 50-er jaren de patat hier zelfs wel enkele centen minder kostte.
Jan Kouwen
Inderdaad heb ik het over de jaren '50, want ik ben van bouwjaar 1943 en tot 1960 heeft ons gezin gewoond in de Willebrordusstraat. Het was in eerste instantie een visboer. Die winkel op de Bergweg kan ik mij niet herinneren. Ook weet ik wel, dat men vroeger zakjes chips verkocht met aparte kleine zakjes zout. In vond en vind ook nu nog helemaal niet lekker, maar onze kinderen kunnen er geloof ik wel pap van eten, van chips natuurlijk te verstaan!!!
Ik blijf bij mijn stelling van 0,25 cent per afgewogen zakje patat en de kroketten.....ik weet het allemaal niet zeker of die nu ook 0,25 kostten.
Het snoepwinkeltje kan ik mij niet herinneren, want wij woonden in het korte gedeelte van de Willebrordusstraat, dus het gedeelte van de Rodenrijselaan tot de Bergsingel.
Hans Engelfriet.
Deze avond weer een stuk gelezen op de site. Bij de rondwandeling miste ik
de politiepost op de singel (bij jullie om de hoek dus) en daarnaast de
kolenboer, waar tegen het eind van de lente als de "grote voorraad" thuis op
was ik losse zakjes kolen moest halen. Op het Noordplein hadden we ook nog
het "stikhok" waar we als kleine jongen mee gedreigd werden. Zoiets als:
"jij bent goed voor 't stikhok".
Op het Pijnackerplein, om precies te zijn 3e Pijnackerstraat/Gerard
Scholtenstraat, zal Alie zich ook wel bakkerij Janssen kunnen herinneren.
En was (is) er tegenover Iburg in de Zwart Janstraat niet de parfumerie van
Raats?
Kinderen van de vijftiger jaren moeten zich ook Spokie van de Noordsingel en
Pyjamajasje van de Bergstraat kunnen herinneren en natuurlijk ook de
speelgoedzaak van Gieszen op de Bergweg. Je had daar: een sigarenzaak, de
Gruyter, Gieszen, drogisterij ..., platenzaak Quispel(?) en dan niet te
vergeten een RMI-winkel.
In de Willebrordusstraat zat ook een (minstens 1)
RMI-winkel. De drogist vertrok in 1960 naar Apeldoorn, toen voor ons "het
buitenland". Zo'n twee jaar geleden hoorde ik hem op de radio, inmiddels 86,
en nog steeds in zijn drogisterij. Het was niet Apeldoorn hoorde ik toen,
maar Hoenderloo.
Nu kan ik even niet op zijn naam komen, het is een heel aparte naam, daarom
herkende ik het op de radio.
Van de drogisterij werd de kop gehaald en er kwam een wasserette in. Dat was
toen erg in. Bij de Gruyter werden de koffiebonen niet meer gewogen en
gemalen, men moest het allemaal zelf gaan pakken. In de platenzaak kwam een
stomerij en de RMI ging gewoon weg. Overigens op de andere hoek van deze
straat (Bleiswijkstraat) zat een kapperszaak, met een trap ging je naar
boven en daar gebeurde het allemaal. Alleen Gieszen heeft het nog redelijk
lang uitgehouden. In de sigarenzaak kwam een winkel met campingspullen, dit
spul (gas) ging in de 60-er jaren de lucht in. Ja, branden hadden we ook in
die tijd.
Jan Kouwen
Nog even terugkomend over mijn e-mails, gaandeweg ga ik mij steeds meer herinneren. Gerrit Kooij zijn vader had vroeger een bord in de winkel hangen,waar de namen van de mensen die poften op stonden,dat werdt hem vaak niet in dank afgenomen.Dat is het verhaal van mijn moeder die helaas 5 jaar geleden is overleden vertelde. Fam.Wilkes verhuurde
Solexen die in die tijd net uitkwamen. John de zoon van Wilkes
moest als de gehuurde Solexen terug kwamen
testen of ze nog wel goed reden.
Meerdere malen mankeerde er wel wat aan en moesten de mensen dokken voor reparatie. Dat waren meestal matrozen.Ze wisten precies wanneer er een boot aankwam en dan werdt John erop uit gestuurd die mensen een Solex te verhuren.Nadat zijn Moeder was overleden
zijn die Solexen opgedoekt en zijn ze boenwas gaan maken en verkopen. Na een paar jaar is ook Vader overleden.
Daarna is er een Postzegelwinkel in geopend,als ik me goed kan herrinneren was dat door Fam.de Ronde
Ik heb op Aad zijn schoolfoto een vriendinnetje van mij gezien nl. Joke Schrauwen, zij heeft naast mij gewoond op
no. 125. Helaas is zij op 42 jarige leeftijd overleden.
Ik heb trouwens heel erg genoten van de oude versjes.
mijn man ook die komt uit de akkersdijkstraat en gerard scholtenstraat.heel veel groetjes van
Lydia-Kooijman Schell
De drogist heet Traxler.
Jan Kouwen
Ik heb erg genoten van de foto's van de Willebrordusstraat. Ik heb op nummer 85c gewoond (als ik mij dat goed herinner)
Mijn ouders (fam. Kruyt) woonden in bij Mevr. Fien Schermers (een behoorlijke dikke dame) Ik weet nog dat er recht tegenover het huis een groenteboer en melkboer en nog een winkel was. Schuin er tegenover was een waterstookerij.
Maar veel weet ik er niet meer van ik was te klein. Ik was ongeveer 4 toen mijn ouders zijn verhuisd naar een dorpje bij Utrecht. Zelf heb ik geen foto's dus U begrijpt dat ik erg blij was iets te zien op internet.
Onze etage had een voorkamer, alkoof achterkamer een piepklein keukentje een veranda en een gedeelde zolder.
Hartelijke groet,
Rineke van Donzelaar-Kruyt
Ik ben geboren in de Willebrordusstraat 119b op 02-07-1947.
Ikwoon nu in Dordrecht , al 34 jaar maar kan mij ook nog heel wat namen herrinneren. Met Gerrit van der Kooy heb ik nog kontakt.
Op nummer 119 was de VARA-zaal, op nummer 121 de Fa.Dijksman,
even verder de Fa Kolkman, Soulje, de Fa Wilkes en Martens.
Zo dit waren zo mijn herinneringen.
Met de hartelijke Groeten,
Ed van Bezouwen
Waarop Hans reageert met:
De naam Gerrit van der Kooy weet ik natuurlijk ook nog wel. Hij was toch de zoon van groentenboer van der Kooy?
Alleen de naam van de fam. Wilkes komt mij nog wel bekend voor, maar de overige door jouw genoemde namen komen mij onbekend voor. Ook is het mij niet bekend, dat op nr. 119 een VARA zaal was.
Zoals je wellicht nog wel weet, hebben wij op nummer 97b gewoond. In 1960 is ons gezin verhuisd naar Overschie.
Met heel veel belangstelling heb ik alle artikelen over de Willebrordusstraat gelezen.Ik heb in deze straat gewoond op no. 5B van 1940 tot 1956 met mijn vader, moeder en jongere broer Hans.
Bijgaande foto is gemaakt voor de deur van ons huis. Ik las de reactie van Peter Jaspers die op no. 11 heeft gewoond. Daar woonde destijds de kapper Dees Jaspers. Toen ik onlangs nog eens door de straat wandelde zag ik dat het naambordje Jaspers nog aanwezig was; ik vroeg mij toen af of hij er nog steeds woonde.
Wat kan ik mij nog herinneren? Op no.1 woonde familie v.d.Werk; Pa v.d.Werk had een goederenhandel in de Jacob Catsstraat. Daarnaast woonde de familie Sanderson en op no. 3 twee dames (van Duitse oorsprong?). Wij woonden op no. 5 in het benedenhuis, bovenons woonde de eigenaresse , mevrouw Zeegers, met haar dochter. Later woonde hier de familie Soldaat.
Op no. 7 woonde familie Meijs en op no. 9 de heer van Gelder die fototoestellen repareerde.
Boven de kapsalon Jaspers woonde familie Franke waarvan de vrouw op erg jonge leeftijd is overleden. Hiernaast een moeder met dochter; de dochter heeft bij mijn vader op kantoor gewerkt. Zij had een vriendin die aan het eind van de Willebrordusstraat woonde; die vriendin is destijds door een moord om het leven gekomen.
Op de hoek van de Willebrordusstraat en de Schiebroeksestraat was de melkhandel van Deelen ( daarnaast woonde begrafenisondernemer van Strien) en op de andere hoek de aardappel-en groentezaak van Klop.
Verder kan ik mij nog herinneren dat tegenover Klop de famile v.d. Meeren woonde en verderop, richting Schiebroekselaan, familie Weekhout en de heer Toonen die bode was op het stadhuis.
Er is ook nog veel te vertellen over de oorlogsjaren, dat is een apart verhaal. Ik moet nog een foto hebben van een straatfeest na de oorlog. Op deze foto staan natuurlijk veel bewoners uit de buurt. Laat maar weten of het interessant is om die foto op te zoeken en te mailen. NATUURLIJK, HEEL GRAAG
Ik ben razend benieuwd of er reacties komen wanneer dit stukje op de website wordt geplaatst.
Met vriendelijke groet,
John van Herk
Ook kwam John van Herk nog met het volgende:
Bijgaand een foto van een straatfeest, vlak na de oorlog, in de Willebrordusstraat, hoek Schiebroeksestraat.
De winkel met zonnenkappen is de melkzaak van Deelen. Rechts daarvan zie je een wit bord tussen 2 ramen; dat is de kapsalon van Jaspers waarover op de site door de zoon van Jaspers is verteld.
Uiterst links zie je een waterstokerij in de Schiebroeksestraat.
Na de oorlog was het groot feest in de Willebrordusstraat: eindelijk bevrijd!!! Tijdens de hongerwinter was er haast niets meer te eten. Bij de fabriek van van der Meer & Schoep kwamen regelmatig vrachtwagens met meel waarvan brood werd gebakken voor de Duitse bezetting. Ik zocht dan aan de achterkant van de vrachtwagen naar een zak bloem waarvan de punt kapot was zodat ik er een paar handjes kon uithalen. Mijn moeder was daar blij mee en bakte van die (gestolen!) bloem een paar pannenkoeken.
Helemaal perplex en enthousiast zag ik uw site. Mijn opa en oma hebben meer dan 45 jaar in deze straat gewoond op nr. 19 meen ik, de fam. Weekhout. Wij, mijn ouders broertje en ik zijn uiteindelijk ook in deze straat komen wonen in 1980. Maar ik kom er al van baby af aan. Ik heb het adres van uw site naar mijn moeder gemaild. Hopelijk kan ze mooie herinneringen ophalen.
Complimenten.
Met vriendelijke groeten,
Angela T. Schaap-Leonis (kleindochter van Hans Weekhout)
Mijn naam is Herman de Haas en heb een jaar of 31 in de Willebrordusstraat, tussen de Bergsingel en Roderijselaan, gewoond.
Eerst opgroeiend van 1954 tot 1973 op nr 168, naast het poortje waar inderdaad de politie een "artiesteningang" had!
Ook gevestigd in de bedrijfsruimte wanneer men het poortje doorliep een bedrijf dat zich met (schoonmaak?)chemicaliën bezighield.
Als jong ventje kan mij nog herinneren dat, ik moet een jaar of 7 - 8 geweest zijn dus 1959- 1960, dat in dat bedrijf een werknemer "onder verdachte omstandigheden" om het leven is gekomen.
Gelukkig was de politie dichtbij!
Wij woonden daar op de 2e verdieping, wij hadden als één van de weinige in de straat een plat dak, dat veelvuldig voor het zonnen werd gebruikt.
In de bedrijfsruimte onder ons was een fietsenmaker gevestigd, Staal, die een groot gedeelte van zijn ruimte had ingericht als fietsenstalling.
( Je moest je fiets aan het voorwiel aan een haak hangen!)
Later hebben zich diverse garages gevestigd in de bedrijfsruimte.
Vanaf 1973 heb ik samen met mijn, ik trouwde in dat jaar, echtgenote op nummer 103, naast de winkel van Engelfriet, gewoond.
De foto die de winkel toont, laat tevens de woning zien waar ik vanaf mijn trouwdag 12 jaar heb gewoond, erg leuk!
De foto en deze site heb ik opgedaan in het "nieuwe" krantje "Oud Rotterdammer"!
Leuk initiatief.
De tijd die ik in de Willebrordusstraat en de omgeving heb doorgebracht zijn, omdat ik er ben opgegroeid prettige tijden geweest, met zijn ups en downs, maar wie heeft dat niet?
met vriendelijke groet,
Herman de Haas
Herman gaat verder met:
In mijn beleving en door de presentatie ben ik er van uit gegaan dat, omdat die winkel zo prominent op de foto staat, de Engelfrietjes daar hun nering in hadden!
Niet dus!!!
Overigens die winkel moet een soort van kruideniertje zijn geweest, wat ik daar van terug kan halen!
De foto van de Engelfrietjes gaat voor wat moeders betreft er een belletje rinkelen!
In mijn geheugen gravend zegt dat gezicht mij iets!
Verder heb ik al mijmerend "down memory-lane" zoveel, voor mij, feitjes en wetenswaardigheden naar bovengehaald dat er nog wel een pagina of twee gevuld kan worden!
Waarop Hans reageert met:
Die winkel was naar mijn beleving uit de jaren '50 een waterstokerij. Ik heb vele jaren warm water met sop gehaald. Later is dat allemaal weggegaan en is er een fietsenstalling in gekomen. Ik weet nog wel, dat wij daar een aantal plaatsen gehuurd hadden. Vroeger stalden wij onze fietsen aan de overkant van ons huis, vlakbij de Rodenrijselaan, want daar had je blinde muur.
Mijn naam is Wil Winkelman en heb vanaf 1945 tot ongeveer 1956 gewoond in de Willibrordusstraat 168, dicht bij het einde van de straat hoek Bergsingel.
In 1956 zijn wij verhuisd naar de bergsingel, tussen Willibrordusstraat en Zestienhovenstraat ( of heette die straat Schieveenstraat?)
Mijn ouders kregen 12 kinderen, weliswaar van 2 moeders. Mijn eigen moeder is in 1949 overleden, nadat zij 6 kinderen had gekregen en mijn vader is hertrouwd in 1950, waaruit wederom 6 kinderen voortkwamen.
Ik mocht in begin jaren vijftig de brommer Mobylette van mijn vader in de fietsenstalling zetten van Wilkes (volgens mij, recht tegenover Hoevels de wasserij).
Mijn vader werkte eerst in de bakkerij van mijn grootvader August Winkelman en is in de jaren 1951 of 52 begonnen als verzekeringsagent in loondienst.
Was iedere avond onderweg om verzekeringen te verkopen, vooral aan "ondertrouwtjes"zoals wij dat noemden.
Onder ons huis in de Willibrordusstraat was een fietsenstalling en fietsenreparateur en op de hoek van de Bergsingel- Willibrordusstraat zat een groenteboer.(Koeling?? of zo) Evengoed stuurde mij moeder ons om groente en aardappelen vaak naar de hoek van de Rodenrijselaan. Die slager daar tegenover ligt mij ook in het geheugen en een paar deuren verder zat dan een boekwinkeltje met een eigen bibliotheek. Mijn tweede moeder heeft volgens mij die boekencollectie wel tweemaal uitgelezen. ieder eminstens twee boeken. Ik ben benieuwd wat er van August Winkelman, banketbakker uit de Zwart Janstraat 148, haast op de hoek bij de Bergweg bij jullie bezoekers van de Engelfriet site bekend is. Ik zoek nog naar een mooie foto van zijn winkel, of een deel van de straat waarop zijn winkel is afgebeeld.
Het aantal namen wat ik op jullie site heb gevonden komt mij erg bekend voor. Ook het Vara-zaaltje, met gordijntjes voor de ramen, was voor mij een vreemde plek.
Heel erg vaak heb ik er de internationale horen zingen. Later toen ik dat lied ergens weer hoorde associeerde ik dat onmiddellijk met de Willibrordusstraat.
Ik zoek ook naar oude foto's van Willibrordusstraat met het woonhuisnummer 168.
Graag tot hoors en ga zo door....ik geniet.
Wilh.M.M.Winkelman
Waarop Hans reageert met:
Leuke reactie van jou te mogen vernemen en die nemen wij zeker op. Meer foto's dan op onze site staan, hebben wij niet, maar wie weet na het lezen van jouw verhaal komen er wellicht nog reacties binnen.
Nog iets over Bankerbakkerij Winkelman in de Zwart Janstraat.......als ik vroeger alle boodschappen had gedaan bij de Gruyter op de Bergweg en natuurlijk bij van der Meer & Schoep in de Rodenrijselaan of bij de slager op onze hoek, ome Henk noemden wij hem allemaal met zijn hand met vier vingers en bij groentenboer Kooij, ging ik als er nog geld over was naar Winkelman om een aantal losse krentenboterhammen te halen, want die waren voor de zondag. Ik vond dat altijd een deftige winkel.
Ik heb al meerdere reacties gehad over dat VARA zaaltje, maar weet je, dat zegt mij nog steeds niets.
Je ziet....... vele herinneringen komen weer boven. Over een tijdje ga ik er weer eens kijken. Een paar jaar geleden ben ik er ook al geweest, maar niet veel meer herinnert mij aan de tijd van vroeger.
ik zal eerst even zeggen wie ik ben.mijn meisjes naam is tineke kuijpers.ik heb tot september 1960 in de willebrordusstraat gewoond op nummmer 62.wij woonde daar met mijn ouders en vier meiden.in 1960 zijn mijn ouders kort na elkaar overleden.er zat tussen hun overlijden maar drie en een halve maand.
met mijn twee jongste zusjes zijn wij toen in een kinderhuis in wassenaar terecht gekomen.wat ik heel fijn vond aan jou serie over de willebrordusstraat was dat mijn oude huis er op stond.ik woonde vlak naast de kapper, tegen over de vrijenbansestraat,die kapper heette kaashoek,die hadden een dochter en een zoon,die heet jan. op pagina 17 van die serie staat een foto van drie kinderen achter een kruiwagentje,met daarop w.j.smit.de jngen er achter met het blonde haar is mijn neef joop smit,zijn vader reed altijd op een motor.het was een klein mannetje.misschien herinnert je dat nog wel nu ik het heb gezegd.ook heb ik op de juliana van stolbergschool gezeten.n.l.van1951 tot 1956.in de eerste klas had ik juffrouw hoogerbrugge dat staat in mijn rapport,in de tweede klas was dat mevr.jongeneel,in de derde klas mevr franckenen mevr of men van tilburg.de laatste weet ik niet precies meer.in de vijfde klas was dat meneer meijer,kan jij je ook nog herinneren dat die man altijd in zijn neus zat te pulken,en dat we ook een versje over hem hadden.dat ging zo,meneer meijer maak uw broek wat wijer,maak hem maar niet al te wijd,dat hij van uw reet afglijd.niet netjes maar ik kan het nog steeds,in de zesde klas was ook mijn meester meneer schouten.ik ga in mijn foto albums zoeken naar foto/s uit die tijd van zo wel de straat als van de school.ik vraag dan aan mijn man of hij ze dan naar jou stuurdmet allebei de gegevens uit die tijd ben ik byzonder blij.hartelijke groeten van tineke bertram kuijpers.
Hallo lieve mensen, ook wij hebben in de straat gewoond
Wij hadden daar een groenten winkel dat was in 1954 naast ons zat boekhandel jan varenkamp en daarnaast de kapper aad kaassoek wij hebben daar jaren gezeten woonde achter de winkel later kregen wij een huis in de vrijebansestraat daar na woonde wij in de van de hoonaardstraat erg leuk om dit allemaal te lezen en te zien vandaar dat ik wil reageren ik hoop dat jullie dit leuk vinden
Jo Scheffer Holleman
Wat leuk die site van het oude noorden en vooral van de Willebrordusstraat, want ik heb er zelf 23 jaar gewoond. Ik ken jullie familie niet, want wij woonden vooraan tussen de schiebroekselaan en de fabriek van Meer & Schoep op no. 26. Mijn meisjes naam is Luci Kestens. Ik had 2 zussen en drie broers.
Mij oudste zus was vriendin van Riet Jaspers, de zus van Dees Jaspers.
En ik zag ook een verhaaltje van een dochter? van Tonnie Weekhout waar ik ook veel mee omging. Het was een leuke tijd!
Ik heb ook nog wat foto's opgespoord van o.a. een straatfeest van de bevrijding:
Op deze bevrijdingsfoto staat mijn moeder in trouwpak en mijn oudste zus helemaal rechts en Riet Jaspers staat in matrozenpak, misschien wel leuk voor Peter Jaspers.
De volgende foto is mijn vader met zijn auto voor de deur en aan de overkant
zie je het huis van Fam Weekhout.
Misschien zijn er mensen die zichzelf herkennen op een van de foto's?
Luci Tinkho-Kestens
Wij, de Fam. Mertens, hebben vanaf circa 1954 tot 1987 in de Willebrodusstraat op nummer 111 gewoond, tussen de Rodenrijselaan en Bergsingel.
De Fam. Mertens bestond uit mijn Vader Jan, Moeder Gerda en de drie zonen Henk, Arie en Jan.
Ik kan zelf o.a Jan de Slager, Gert de Groentenboer, het Vara zaaltje, het postzegelzaakje Solje. Fam. Snelleman, Fam. Snel, Fam Batenburg, Fam.Alphenaar, Fam. Rijswijk, Fam.Bode, Fam. Pijpers, de firma Beukers en rijnders, Engelen bouwmarkt, Wasserij Hoeve, Schildersbedrijf Mahutte herinneren.
Met veel plezier alle verhalen gelezen, hartstikke leuk.
Jan Mertens
Ik kwam in het verhaaltje over de Willebrordusstraat de naam van Ab van 't Zelfde tegen. Mijn ouders waren vrienden van, voor mij ome Ab en tante Moot. De naam Moot was een troetelnaampje voor haar. Vroeger werd een mooie meid een moot genoemd vandaar.
Wij woonde zelf in de Schiebroekselaan 40b en de familie van 't Zelfde schuin aan de overkant. Wij keken op de winkel van Veenstra en recht de Koningsveldestraat in.
Wij keken vanuit onze woonkamer ook op huis huis van ome Ab. Ze hadden twee dochters Maelys en Yvette. De oudste dochter Maelys heeft ook nog in de serie Tita Tovenaar gespeeld en in Q en Q. Later zijn ze verhuisd naar de Bergweg.
Nog later zijn ze naar het hoge Noorden verhuisd richting Groningen. Ome Ab was in die tijd vertegenwoordiger.
Willem Bonthuis
Mag ik ook een duit in het (Willebrordus)zakje doen?
Met veel genoegen heb ook ik al die verhalen gelezen. Waarom? Omdat ik
de Engelfrietjes al vanaf mijn kinderjaren ken, zelf ook in die
buurt woonde. We zaten in dezelfde kerk, nl. de Christelijke
Gereformeerde Rehobothkerk aan de Noordsingel.
Mijn ouders trouwden in augustus 1944 en kregen een woning op de hoek
van de Willebrordusstraat en de Schiebroekselaan.
Alhoewel ik pas in 1949 werd geboren en mijn vrouw (Dianne van der
Staaij) in 1951 kwamen onze ouders toen, vlak na de oorlog, al bij
elkaar over de vloer. Later zijn ze elkaar weer uit het oog verloren. In
1968 kregen Dianne en ik verkering.
Mijn ouders kregen twee jongens, Peter en Aad, en verhuisden toen naar
een grotere woning in de St. Agathastraat 54. Daar werd ik geboren. Nou
ja, in Eudokia dan.
Tegenover ons woonde de familie Schenk, pal naast de achteringang van
het Bergwegziekenhuis. Beneden in het keldertje zat de schoenmakerij van
meneer Schenk. Zij kwamen ook in de Rehobothkerk.
Op één van de foto's op jullie site van het Willebrordusplein zie je
achter een keldertje van onze fietsenmaker, Huug. Hij woonde in de
Willebrordusstraat tussen de Vrijenbansestraat en de Ackersdijkstraat.
Op de hoek van het Willebrordusplein en de Bergweg had je en RMI-winkel
en daarnaast het banket-uitdeelpunt van de bakkerij van Van der Meer &
Schoep. Daar zag ik ook een foto van op jullie site. Als de bakkers hun
ronde hadden gedaan moesten ze het overgebleven banket weer inleveren.
Dat verdween vervolgens in een grote ton. Omdat daar ook weer iemand uit
onze kerk werkte, meneer de Jong, ging ik soms bietsen of ik een
tompouche uit die ton mocht pakken.
Terug naar de Willebrordusstraat. Op nr. 11 de kapper. Daar liet mijn
vader altijd zijn haar knippen. Hij was nl. zelf kapper, maar had
natuurlijk een collega nodig voor zichzelf. Daarnaast
begrafenisondernemer van Strien. Met zijn zoon Hans speelde ik op
straat. Af en toe zie ik hem op een begrafenis, want hij heeft de zaak
van zijn vader overgenomen. Hans trouwde met een van de dochters van
groentenboer Klop aan de overkant op de hoek van de Schiebroeksestraat.
Naast van Strien op de hoek melkboer Deelen, later Slingerland. Iedereen
schrijft over de zuinigheid van vis- en patatboer Wakker (wat geen
zuinigheid bleek te zijn, maar juist service), maar die Deelen kon er
ook wat van. Als ik een uur lang foldertjes had rondgebracht, kreeg je
een ruitdrop. Toen ben ik mijn neef maar gaan helpen met het rondbrengen
van het Rotterdamsch Nieuwsblad, dan kreeg ik tenminste een kwartje.
Meestal ging dat op aan een kroket bij automatiek Pax op de hoek van de
Benthuizerstraat en de Vinkenstraat.
Aan de overkant van de Willebrordusstraat tegenover van Strien en de
kapper was de inlaadplaats van Van der Meer & Schoep. Elke dag grote
vrachtwagens die balen meel kwamen brengen. Die werden aan een lange
staaldraad met een grote kogel naar de bovenste verdieping gehesen. Met
Kerst en Pasen kwamen er ook balen met krenten en rozijnen. Het was
natuurlijk feest als zo'n baal er eens uitviel, want dan mochten wij de
rozijnen oprapen. Als er geen kapotte balen waren, hielpen we een
handje, want thuiskomen met je broekzakken vol met rozijnen was
natuurlijk dolle pret. Behalve als je eerst nog een uurtje op straat
bleef spelen.
Over op straat spelen gesproken, mijn ouders verhuisden na mijn geboorte
naar de Schiebroeksestraat. Daar heb ik tot 1968 gewoond. Dat is dus de
straat van mijn jeugd. Wij woonden in het midden op nr. 38. Ik herinner
me nog dat als er iemand was overleden, dan werden er witte lakens voor
de ramen gespannen.
Tegenover ons woonden de oude meneer en mevrouw Roza. Op jullie site
kwam ik ook zijn naam tegen. Hij was bij de Politie geweest. Als hij
maar een bal bij één van de kinderen op straat zag, kwam hij al aan de
deur dat we weg moesten gaan en dreigde dat hij bij de Politie was
geweest. Alhoewel zij ook van de Rehobothkerk waren, luisterden zij
altijd naar de kerkradio. Een soort radio die er alleen maar als een
luidspreker uitzag.
Dat verhaal over die bom op Schiebroeksestraat nr. 4 daar staat een
klassefoto van de Dr. H.H. Bavinckschool bij. Omdat één van de omgekomen
kinderen daar in de klas zat. Op diezelfde foto zit ook ene Henk
Olijrhook. Die woonde ook bij ons in de Schiebroeksestraat en waren ook
weer van onze kerk. Zijn vader was heel lang en mager en zijn moeder
heel klein. Heel vaak werd ik door mijn moeder naar groentenboer Klop op
de hoek gestuurd. Voor zuurkool uit het vat (onderweg vast een beetje
rauwe zuurkool snoepen), of geschrapte nieuwe aardappelen. En hij had
mooie dochters, maar daar had ik als klein jochie nog geen oog voor.
Een paar huizen naast de hoek de familie Weekhout. Was de moeder van dat
gezin doofstom? Zo ja, dan zat ze ook bij ons in de kerk. Ik zag pas nog
haar schoonzoon die met Ria is (of was) getrouwd, bij ons in Ommoord.
Daar tegenover in de Willebrordusstraat had je dus die lege plek waar in
de oorlog een andere bom is gevallen. Daar kon je achter een groene
schutting spelen tussen hoge struiken. Later werd er een moderne
"flatwoning" (met portiek) gebouwd. Dan op de hoek met de
Schiebroekselaan aan diezelfde kant van de Willebrordusstraat woonde
eerst de familie de Bruyn, familie van mijn schoonouders, later de
familie van Os. Eén van die jongens van dat gezin is volgens mij de
bekende Rotterdamse fotograaf van Os.
In de middenberm van dat stuk van de Schiebroekselaan werd in mijn jeugd
een schuilkelder gebouwd. Ik vond toen nog centen vanuit de oorlogsjaren
in de grond. Tegenover de schuilkelder een taxibedrijf en daarnaast een
sigarenwinkel. Daar kocht ik mijn eerste illegale halve pakje
sigaretten, Chief Whip. En misselijk dat ik was.
Om de hoek in de Willebrordusstraat zat het transportbedrijf Koot. Omdat
het best wel gevaarlijk was met die grote wagens in die nauwe straten,
was er een rijmpje "Koot rijdt dood".
Naast Koot kreeg je de van den Hoonaardstraat. Daar woonde in het eerste
huis de familie van Duivenbooden. Geen directe familie van ons. De
moeder van dat gezin is in het Lissie (vijver van het Lisplein) gelopen.
Pas belde nog iemand om informatie over dat gezin.
Tegenover de van den Hoonaardstraat in de Willebrordusstraat zat
melkboer Rijneveld. Eén van zijn dochters zat bij mij in de klas op de
Bavinckschool. Daarnaast op nr. 39 woonde een broer van mijn vader. Weer
een paar huizen verder op de hoek met de Vrijenbansestraat woonde tante
Co van Duijvenbode. Een zus van mijn opa. In mijn bleving was zij al
tweehonderd jaar. Zij had een beschadigd oog, waar altijd vocht uit
druppelde. Ze bood altijd wat te drinken maar dat nam ik nooit.
In de Vrijenbansestraat las ik al over kapper Dirk Griep. De oudste zus
van mijn vader was met een broer van hem, Nico Griep, getrouwd. Die had
een schoenmakerij aan de Bergse Dorpsstraat.
Op de hoek van de Vrijenbansestraat en de Bergselaan banketbakker Vroon.
Voor een dubbeltje kreeg je een grote puntzak met gebakresten. Heerlijk.
Dan weer terug naar de Willebrordus. Die waterstoker naast Wakker had
ook een snoepwinkel. Voor 1 of 2 cent een velletje ouwol, voor 1 cent
een spekkie, voor 5 cent een stroopstok. Ik moest daar voor mijn moeder
blikken petroleum halen en aan het eind van het stookseizoen soms
"zakkies kole", antraciet, geen eierkolen.
In het Engelfrietgedeelte van de Willebrordus woonde nog een andere
familie van onze kerk, maar ik ben hun naam vergeten. Ze woonden volgens
mij op nr 112 (waarom weet ik dat nummer 50 jaar later nog wel?) pal
naast de poort de wasserij. Had die man ook een schoenmakerij?
Tenslotte het "plisiebureau", ook wel jutebureau genaamd op de
Bergsingel. Met de achteringang in de Willebrordus. Ik had eens een keer
te bijdehand gedaan tegen een agent en moest strafregels komen schrijven
op het bureau. Dat vond ik wel heel eng. Pas veel later, toen ik
volwassen was, durfde ik weer bijdehand te gaan doen.
Toen mijn vrouw en ik trouwden gingen we wonen in de Rembrandtstraat
achter de Noordsingel. Na 2 jaar werd dat te klein en gingen we wonen in
de Schieveenstraat boven schilder Weggeman. Onze kinderen gingen toen
naar de Juliana van Stolbergschool. In 1980 verhuisden we naar Ommoord.
Of dat al in 1980 was of pas later weet ik niet meer, maar achter ons
woonden vader en moeder Engelfriet. Moeder Alie zat altijd in het gat
van de open keukendeur te genieten van het zonnetje en was altijd in
voor een gezellig praatje.
Wim van Duijvenbode
Ik ben ook op deze site terecht gekomen door dat ik plaatjes aan het zoeken was
van de Willebrordusstraat.
Wij hebben op nr. 97a gewoond in het beneden huis maar dat was dan in 1960.
Onze naam is Fam. de Jong mijn vader werkte bij de P.T.T. nu TNT post en ik
heb nog 2 zussen dus we waren met 3 meiden.
Ik kan me de chocoladefabriek nog heel goed voor de geest halen.
Mijn jongste zus was 2 weken oud toen mijn ouders daar kwamen wonen
dus dat was dan in Juni 1960.Mijn ouders hebben er jaren lang gewoond.
Ik heb ook nog een foto waar ene Hans opstaat die speelde de conducteur
en hij woonde ook bij ons in de straat.
De Fam. Batenburg kan ik me ook heel goed herinneren ze hadden een dochter
Ineke en die heeft toevallig ook hier in Zevenkamp gewoond en nu zit ze ook op
Hyves dus heb je toch kontact met elkaar.
Er zijn jammer genoeg niet zoveel foto's van die tijd maar ik heb er 1 dat we met z'n
drieën voor de deur stonden in de Willebrordusstraat.
Ik kan me de slager op de hoek nog herinneren en de groenteboer.
Misschien zijn er toch nog mensen uit die tijd die zich ons ook kunnen herinneren dat
zou echt heel leuk zijn.
Ida Durian-de Jong
Heb uw website reeds vele malen gelezen en “doorgebladerd”. Kom dan ook steeds weer terecht op het gedeelte van de “Willebrordusstraat". Heb daar met mijn ouders van 1939 tot 1965 gewoond en wel op no. 121 (het gedeelte met de mensen, waar jullie je van verre moesten houden)
De door de diverse lezers genoemde VARA-zaal, was in het begin de drukkerij van de Fam. van Bezouwen. Na het verdwijnen van deze drukkerij, is de ruimte als ontmoetingszaaltje geworden, waarin o.a. vergaderingen van de P.v.d.A. en VARA werden gehouden. Vandaar de naam.
G.Dijksman
Heb genoten van de site,ook ik heb er jaren gewoond,net als m'n broer,
Herman de Haas.We speelden heel veel bordje tik, waar het straatnamenbord,
Veel te verduren had.
Ook bussietrap was heel spannend,want als de tram langs,
kwam, gooide je je bussie in de tram, lijn elf. Dus bussie werd nooit gevonden.
Op woensdagmiddag rolschaatsen, op hudora's met ijzeren wieltjes op weg naar de
Noordehavenkade waar een rolschaatsbaan was.
Mocht natuurlijk niet,want dat was toch wel ver van huis.
Met de kinderen Winkelman, veel gespeeld, en ook geruziet,
m'n moeder heeft een van de winkelmannetjes een keer achterna gezeten, wisten niet dat ze zo hard kon rennen.
Natuurlijk ook op de Juliana van Stolbergschool gezeten,
Hoofd van Straaten, heeft mij afgeleerd om te tracteren met mijn verjaardag.
Meneer wilde een sigaar, in plaats van een kersenbonbon, natuurlijk van Jamin op de hoek
van de roderijsselaan, bergselaan, waar op zaterdag de wekelijkse koekjes en chocoladebrokken,werd gehaald.
De waterstoker(keldertje) was goed voor de duimdrop, en borsthoning, als je een keer een duppie had.
's Winters veel schaatsen op de bergsingel, waar me moeder dan klaar stond, vooral tijdens 2e kerstdag met bitterballen,
of sausijzenbroodjes. Een tractatie, gezien de financiéle tijden. Pa werkte zich te pletter, om toen 4 kooters te onderhouden.
Fam. Haasnoot woonden tegenover ons. Men.Haasnoot was politieagent. Hier laat ik het even bij,anders wordt het net als bij m'm broer,
2 of veel meer pagina's.Groetjes Dori de Leeuwe.
Nog meer over de Willebrordusstraat kun je vinden in dit verhaal
