De Korte Willebrordusstraat
Om het volgende verhaal te kunnen vertellen laat ik jullie eerst wat foto's zien.
Deze foto toont de hoek van de Willebrordusstraat, de korte, en de Schiebroeksestraat, zoals hij er vroeger uitzag. En let op de groentewinkel, want die was er, toen ik er woonde, ook. Alleen met andere bezetting.
Op de tweede foto zien jullie hoe de Willebrordusstraat er nu uitziet. Ik heb de foto gemaakt vanaf het punt waar voorheen de bakkerij van Van der Meer en Schoep was.
Ongeveer
bij de voorkant van de auto rechts was no 11
en daar was een kapsalon gevestigd. De kapsalon waar iemand, in
naar vroeg.
Die kapsalon kende ik al toen ik nog in de Hammerstraat op school ging en daar woonde een klasgenootje van me. Joop Goos of Goossens, daar twijfel ik over.
Wel ben ik er zeker van, dat boven de kapper de familie Van 't Zelfde woonde. Ab was er één van het beroemde duo Scholten en Van 't Zelfde en zijn zus Annie was een heel bekende zangeres van, ik meen bij de Skymasters.
Door die vraag naar die kapsalon kwam ik aan het volgende verhaal.
Ik woonde in de jaren vijftig in bij mijn ouders. Dat was op nummer 32 in de Schiebroeksestraat. Het verhaal moet zich zo ongeveer in 1950-'51 afgespeeld hebben. Mijn dochtertje Ingrid, die al heel vroeg kon lopen, was op een dag zover, dat zij van mijn vrouw toestemming kreeg om iedere dag een broodje te gaan kopen bij Van der Meer en Schoep. De eerste keren werd ze wel op een afstandje gevolgd door mijn vrouw, maar ze deed het keurig. In de Willebrordusstraat bleef ze netjes op het stoepje staan en pas wanneer het veilig was stak ze over. Na een paar dagen mocht ze helemaal alleen, maar, en nu komt de groenteboer op de hoek op de proppen. Ze werd altijd gade geslagen door de vrouw van de groenteboer.
Bij de bakker wisten ze al wat Ingrid kwam doen en bovendien was er een aardige verkoopster, die nog een nicht van mijn vader was. Dus op de terugweg was er ook altijd iemand die wel een oogje in het zeil hield. Nou ja, de buurt had er veel plezier in om die hummel haar boodschapje te zien doen.
Tot op een dag het noodlot bijna toesloeg. Ik kan nu rustig zeggen bijna, want het had erger kunnen zijn.
Ingrid stond op een dag heel netjes op de stoeprand te wachten tot de weg vrij was om over te steken. Voor de bakkerij stond een grote vrachtwagen met oplegger iets uit te laden. Vanaf de Schiebroekselaan kwam er een auto aan, waarvan de chauffeur schijnbaar een beetje zat te slapen. Hij zag de vrachtauto en inplaats van af te remmen, zwenkte hij naar links uit en reed precies over de voorkant van de schoentjes van mijn dochter. Tot ons aller geluk sloeg het kind achterover en lag het daar op het trottoir. De groentevrouw was er als eerste bij en kon gelijk al constateren dat er niets ergs aan de hand was. Mijn vrouw, die door andere buren was gewaarschuwd, kwam in paniek aan rennen, pakte haar dochter op en rende er zonder wat te zeggen mee naar huis. Daar werd de dokter gewaarschuwd die, na een zorgvuldig onderzoek, niets verontrustends kon vinden. Alleen het schoentje was een beetje beschadigd. Ingrid echter durfde, een hele tijd daarna nog, niet meer alleen naar de bakker. De schrik zat er diep in.
Later kwam de automobilist nog zijn excuus aanbieden. Dat was wel sympathiek, maar of ik er anders over gedacht had wanneer het anders afgelopen was betwijfel ik. Mijn vrouw, die een bosje bloemen kreeg, was blij dat hij weer weg was. Die was ook nog veel te ontdaan om vriendelijk te zijn. En waar gebeurde het precies? Juist. Voor de kapperszaak op nummer 11.
We ontvingen de volgende reakties :
Even een reactie op het verhaal over de Korte Willebrordusstraat. Daarin viel mij de naam op van Ab van 't Zelfde die ik al jaren van naam kende van het duo Scholten en van 't Zelfde, maar met wie ik drie jaar geleden ook persoonlijk heb kennis gemaakt.
Ik heb het verhaal uitgeprint en aan hem toegestuurd. Hij vond het prachtig een foto van zijn vroegere straat te zien. Hij kon zich Joop Goos nog goed herinneren.
Wat Ab zelf betreft, hij heeft na de opheffing van het duo in 1950 het artiestenvak verlaten en een baan in het noorden van het land aanvaard. Hij woont al weer jaren lang in Drenthe. Hij maakt het goed en speelt nog steeds gitaar. Is inmiddels 83.
Met vriendelijke groeten ook namens Ab,
Leo van der Splinter
Leuk dit artikel te vinden op het web. Over deze personen werd vaak gesproken in de familie, hoe de band precies in elkaar zat weet ik niet.
Mijn vader is Jan van 't Zelfde en mijn grootvader Johan van 't Zelfde.
Hij was o.a. leraar op de CLTS op de Gordelweg
Hans van 't Zelfde
Ab (Albert) van 't Zelfde is op 2 November 2005 onverwachts op 86-jarige leeftijd overleden.
Een ziekbed is hem bespaard gebleven.
Zijn belangstelling voor muziek was nog onverminderd groot.
Leo van der Splinter
Wat betreft het verhaal over Ab van ‘t Zelfde en de Korte Willibrordusstraat, van de hand van Gerard Martens. Een correctie: Ab van ‘t Zelfde was een neef van Annie van ‘t Zelfde en geen broer.
Roland Vonk
