Financieel had moeder het ook niet gemakkelijk. Pas na drie maanden kon mijn vader geld opsturen vanuit Duitsland. Mijn moeder ging de cheque incasseren op het postkantoor in de Burgemeester Roosstraat.
Extra geld van overwerk werd opgestuurd naar tante Cor, de oudste zus van mijn vader en werd dan weer aan mijn moeder gegeven. Dat was een goede manier, want er werd dan niets van afgetrokken voor één of ander goed doel in Duitsland.
Zo werd het ondertussen november 1943 en mijn komst kondigde zich aan. De huisarts, van Herk, vond het beter, dat mijn moeder in het ziekenhuis zou bevallen, want dat was beter, daar was verwarming, gas en licht en beter eten dan thuis. Ma ging 18 november 1943 naar het ziekenhuis.
Eudokia aan de Bergweg en ja wel hoor, op dinsdag 23 november 1943 's avonds om 19.45 uur ben ik geboren. De geschiedenis verteld, dat ik een baby was van 6 pond en 3 ons. Moeder weet ook nog te vertellen, wat zij die dag als eten kreeg: witte kool en een klein balletje gehakt.
Opa Boogaard had inmiddels de wacht op de gang van de kraamafdeling gehouden, achter kamer 79, weet mijn moeder nog precies! Toen ik was geboren, moest opa Boogaard snel naar huis om weer vóór 20.00 uur thuis te zijn, maar hij heeft nog wel kans gezien om naar opa en oma Engelfriet te bellen.
In het ziekenhuis was mijn moeder zeer argwanend en lette goed op, dat baby's niet werden verwisseld. In een kraamkliniek in Den Haag is destijds zoiets gebeurd, wat later wel weer is goed gekomen. Maar in het Eudokia ziekenhuis hadden zij daar een goede oplossing voor bedacht. Iedere baby kreeg een pleister op z'n borst geplakt met de achternaam. Dus ik werd beplakt met de naam Engelfriet.
Mijn geboorteaangifte werd op het stadhuis in Rotterdam gedaan door opa Boogaard.
Woensdagmorgen 24-11-1943 kwam opa Boogaard naar het ziekenhuis om het geboortebewijs te halen, hetgeen was ondertekend door dokter Elshoven. Opa Boogaard ging mij dus aangeven op het stadhuis.
In die tijd was het zeer gebruikelijk, dat kinderen vernoemd werden naar ouders, schoonouders e.d. Mijn ouders hebben echter gedeeltelijk met deze traditie gebroken. Ik werd wel Johannes genoemd naar opa Engelfriet, maar ook Pieter en dat was de naam van mijn vader. Zeer ongebruikelijk in die tijd. Oma Engelfriet nam dit haar schoondochter niet in dank af en haar geschenk voor mij van twee rijksdaalders werd onmiddellijk gereduceerd tot één rijksdaalder.
En Alie hoe heet de stamhouder
Johannes Pieter, Moeder
Wat, dus niet alleen Johannes??
Dan pak ik ook één rijksdaalder terug
Kun je het je voorstellen: midden in de oorlog op kraamvisite bij je schoondochter, die net is bevallen en niets heeft gehoord van haar man Piet en dan haar baby, als tweede naam, naar haar man vernoemd en daar maakte de moeder van Piet dus een punt van .....
Nou, wees gerust, Hans heeft het op de 80e verjaardag van moeder Alie goedgemaakt met een envelop met een echte rijksdaalder erin, lief toch
