Een e-mail sturen naar Aad? Zijn e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Over Koning Willem II, zijn paleis in Tilburg en de rest van zijn familie

Tijd om eens wat aandacht te besteden aan Koning Willem II en zijn paleis in Tilburg, waarom? O.m. omdat je zoon in Tilburg woont en je dus nu kunt volstaan met een link om te vertellen over Koning Willem II en zijn paleis in Tilburg....

Als we even de site induiken dan komen we o.m dit al tegen over Koning Willem II:

Citaat uit
dit verhaal:

Citaat uit dit verhaal:

Citaat uit dit verhaal:

Deze laatste alinea vullen we meteen aan met de anekdote dat de Prins van Oranje, de latere Koning Willem II, zat te dineren toen het bericht kwam dat de Prins van Oranje, de latere Koning Willem II, direkt moest vertrekken naar Quattre Bras, in de haast vergat de Prins van Oranje, de latere Koning Willem II, zijn degen mee te nemen. Hoe hij nu precies heeft gevochten, inderdaad, volgens de overlevering in de voorste gelederen, dat zoeken we nog wel eens op....

Op onze site hebben we ook nog dit verhaal

November 1813, hoe de Fransen zich zelf verdreven uit Rotterdam en de rest van Holland


willemII1814

1814

De Prins van Oranje
de latere Koning Willem II

Samengevat zag de carriere van Willem II er als volgt uit:

Alhoewel de inhuldiging van Willem II een perfect georganiseerde schitterende gebeurtenis was, was de (nieuwe) Kroon, speciaal voor deze gelegenheid gemaakt, voorzien van glazen juwelen. Een laagje bladgoud was over het massief zilver aangebracht, totaal had deze Staatskroon dus slechts ca Dfl 500,= gekost. De financiële toestand van de Staat stond een grotere uitgave niet toe.
Maar desondanks genoot Willem II van alles wat hem die dag overkwam, Willem had zich wel een nieuw uniform aan laten meten en trok, toegejuicht, aan het hoofd van de stoet voorop te paard naar de Nieuwe Kerk. De eed legde Willem II af met een Brits accent, nog een overblijfsel aan zijn onstuimige Britse periode....

Koning Willem II aanvaardde dus onder moeilijke financiële om­standigheden de regering. De financiële situatie van het Noordelijke Nederland was inderdaad slecht. Door het lange aarzelen van zijn vader, Willem I om het Eindverdrag met België te tekenen, was het leger al die tijd op voet van oorlog gehouden, hetgeen enorm veel geld had gekost.

willem1pt

Koning Willem I

Er was in 1840 een Staatsschuld van niet minder dan 2200 millioen gulden, waarvoor jaarlijks meer dan 35 millioen aan rente betaald moest worden. De Amsterdamse bankier Van Hall, sinds 1843 minister van Financiën, wist in 1844 redding te brengen.

Van Hall's voorstel, het aangaan van een vrijwillige lening van 127 millioen tegen een lage rente werd door de Staten-Generaal aangenomen. Verder werden bestaande schulden van de Staat, die méér dan 4% rente gaven, verwisseld met schulden van 4%. De lening van 127 millioen heette "vrijwillig", maar was toch eigenlijk gedwongen. Immers, wanneer die lening niet voltekend werd, zou de regering, voor zover nodig, een extra belasting op het vermogen leggen: "De stok achter de deur" noemde men dit.

De stok behoefde echter niet gebruikt te worden, de lening werd voltekend. Maar voordat Van Hall's voorstellen in de Kamers werden aange­nomen, moest er nog veel verzet overwonnen worden. Niet alleen in de Staten-Generaal,maar ook daarbuiten, werd het plan van Van Hall fel bestreden.
Men sprak zelfs van Alva's penningen....

alvapt

Fernando Alvarez de Toledo, Hertog van Alva

1507 - 1582

Gouverneur-Generaal van de Nederlanden

1567 - 1573

LINK

Het kan mij mijn troon kosten, zou Willem II eens op­gemerkt hebben, toen hij met Van Hall de plannen be­sprak.

En mij m'n kop, zou Van Hall toen geantwoord hebben.

Ook de afgetreden koning, Willem I, heeft aan de lening bijgedragen. Toen hij in 1843 van Berlijn naar Den Haag was gekomen, beloofde hij 10 millioen gulden. Hij overleed te Berlijn vóór de wet op de lening er door was. Zijn erfgenamen zijn echter de toezegging nagekomen.

Door de afscheiding van België was in 1840 weer een wijziging van de grondwet nodig. Een aantal leden van de Staten-Generaal, die zich in de liberale partij verenigd hadden, vonden de veranderingen die toen werden aange­bracht, lang niet voldoende. Zij wilden dat de Staten-Gene­raal veel meer invloed op het landsbestuur zouden hebben. Maar Willem II, gesteund door de conservatieven, was hier tegen.
Daar er van de regering geen voorstellen te wachten waren, dienden negen liberalen - de Negen Mannen, met de Leidse hoogleraar Thorbecke aan het hoofd - voorstellen voor grondwetsherziening in. De meerderheid in de Tweede Kamer weigerde echter deze voorstellen in behandeling te nemen.

De jaren 1843-1847 waren ekonomisch zwaar. O.m. de handel ging achteruit, de landbouw raakte in het slop door te lage financiële opbrengsten, waardoor de verkoopprijzen stegen. Hierdoor ontstond op sommige plaatsen, vooral op het platteland, voedselgebrek.

Tot overmaat van ramp brak in 1845 een aardappelziekte uit, waardoor grote tekorten aan aardappels ontstonden.
De aanleiding tot oproer in verschillende steden, hier en daar werden winkels geplunderd en moest de overheid het leger te hulp roepen.

Twee jaar later ontstonden weer rellen. Ook in Frankrijk, de Duitse landen, Italië en Oostenrijk-Hongarije braken rellen uit. Meer en meer begon het volk ook medezeggen­schap in de regering te eisen. In Februari 1848 brak in Frankrijk de revolutie uit, die dat land tot een republiek maakte.

Van dit alles zeer onder de indruk, besloot Willem II toe te geven. Willem II verklaarde, achteraf, in 24 uur van conserva­tief, liberaal te zijn. geworden Willem II gaf opdracht een commis­sie te vormen met de opdracht een ontwerp voor een grondwets­herziening te maken.
De voorstellen die deze commissie deed, werden slechts met geringe wijzigingen door de Kamers goedgekeurd. De herzieningen van de grondwet waren zo ingrijpend, dat ook nu nog steeds wordt gesproken over DE Grondwet van 1848, die in grote lijnen nog steeds geldt.

Citaat uit dit verhaal:

Maar terug naar dit verhaal :

De macht van de Koning werd dus vanaf 1848 beperkt. De Ministers, vroeger dienaren van de Koning, werden verant­woordelijk tegenover de Staten-Generaal. Als aanvulling hierop kwam de bepaling: De Koning is onschendbaar (dat is: niet verantwoordelijk).
De rechten van de Staten-­Generaal werden uitgebreid, zowel wat de wetgeving en het bestuur der koloniën als wat de geldzaken betreft. Voor de Tweede Kamer, de Provinciale Staten en de Ge­meenteraden werden rechtstreekse verkiezingen ingevoerd.

Willem II heeft de nieuwe toestand niet lang over­leefd. In Maart 1849 ging hij naar Tilburg. Vier dagen na zijn aankomst in Tilburg overleed hij. Waarschijnlijk t.g.v. de spanning van de laatste maanden, de onzekere politieke toestand en het overlijden van zijn zoon Alexander, het jaar te voren op Madeira. Bovendien had Willem II al een slechte gezondheid en was hij onderweg vanuit Den Haag naar Tilburg gevallen.

Dankzij Willem II beschikt Den Haag nog steeds over een aantal fraaie gebouwen aan het Noordeinde.

Ook was Willem II, anders dan zijn vader, een kunstzinnig man die in zijn leven veel schilderijen heeft verzameld.

Tilburg is dus in het bezit van een Paleis-Raadhuis. Ook al heeft er dan nooit een Koning in dat paleis gewoond. Willem II, die dit paleis liet bouwen, had dus als Kroonprins en Opperbevelhebber na de Tiendaagse Veld­tocht in 1831 in Tilburg zijn hoofdkwartier ingericht en is daardoor aan Tilburg gehecht geraakt. Willem II logeerde er, als Kroonprins en Opperbevelhebber, bij ver­schillende families en betrok later een woning aan de Markt, die het Oude Paleis werd genoemd.

tilburgoud

Het oude paleis in Tilburg

Een wel wat overdreven naam....het oude Paleis:

Omdat Willem II in Tilburg zijn vaste zuidelijke residen­tie wilde vestigen, kreeg hij natuurlijke behoefte aan een beter verblijf.

Op eigen aanwijzingen werd in juli 1847 begonnen met de bouw van een paleis, ontworpen in de toen zeer in trek neo-gotische stijl, waarbij de bouwtrant van Britse kastelen werd nagevolgd.
Begin maart 1849 was alles zover klaar, dat het meubilair kon worden geplaatst. Op 13 maart vertrok Koning Willem II vanuit Den Haag naar Tilburg.
Tegen het advies van zijn lijfarts, eerst per rijtuig naar Rotterdam, waar hij bij het bezichtigen van een schip een ernstige val maakte, toen per boot naar Geertruiden­berg en vandaar per rijtuig naar Tilburg.

In Tilburg aangekomen werd Willem II ernstig ziek en overleed enkele dagen later, op 17 maart 1849 in het Oude Paleis.

tilburgnieuw

Het nieuwe paleis in Tilburg

Na de dood van haar echtgenoot kwam Anna Paulowna in financiële problemen. Het echtpaar Willem II en Anna Paulowna hadden reeds jaren veel te veel geld uitgegeven. Anna Paulowna wist haar broer Tsaar Nicolaas I zover te krijgen dat hij een groot aantal schilderijen uit het familie bezit aankocht. Vandaar dat in de Hermitage in het huidige St. Petersburg zo'n grote collektie Hollandse Meesters hangt, w.o. een aantal Rembrandts..... En dat allemaal dankzij Anna Paulowna....

Het pas voltooide Nieuwe Paleis in Tilburg bleef jaren leeg staan, totdat het in 1864 door de erfgenamen van Willem II aan de gemeente Tilburg werd geschonken onder voorwaarde dat het gebouw bestemd zou worden tot Rijks Hogere Burgerschool, die de naam Koning Willem II zou moeten krijgen. Van 1866 tot 1934 is er ook inderdaad de Rijks HBS Koning Willem II ingevestigd.

In 1931 nam het gemeentebestuur van Tilburg het besluit om het paleis te verbouwen en in te richten als raadhuis. Daar­mee verviel echter, volgens de oorspronkelijke schenkings­acte van 1864, het gebouw aan de nog levende erfgenamen van Koning Willem II. Koningin Wilhelmina deed echter direct afstand van haar rechten. Dat was echter niet het geval met de overige erfgenamen, de afstammelingen van Willem II's dochter prinses Wilhelmina Maria Sophia Louise, be­horend tot de drie Duitse vorstenhuizen Saksen-Weimar-­Eisenach, Reuss en Mecklenburg-Schwerin. Deze erfgenamen vroegen en kregen een schadeloosstelling van 45.000 gulden.

Vanaf 1 augustus 1936 liet Tilburg het paleis als raadhuis inrichten. Met in allerlei zalen natuurlijk portretten van allerlei leden van het Koninklijk Huis.

Tot slot nog iets over de broer, zus, stiefmoeder en de 3e zoon van Koning Willem II en Anna Paulowna: resp. Prins Willem Frederik Karel, Marianne, Henriëtte d'Oultremont en Hendrik de Zeevaarder

Broer Prins Willem Frederik Karel (1797 - 1881) nam als 16-jarige al deel aan de Volkerenslag bij Leipzig in 1813. (LINK)

Als 2e zoon had Prins Willem Frederik Karel rechten op het Groothertogdom Luxemburg, maar tegen een geldelijke vergoeding stond Prins Willem Frederik Karel deze af aan zijn broer Willem II.

Reeds in 1816 werd Prins Willem Frederik Karel benoemd tot Grootmeester van de Vrijmetselarij, een functie die Prins Willem Frederik Karel tot zijn dood zou blijven vervullen.

Prins Willem Frederik Karel was gehuwd met zijn nicht Louise van Pruisen, uiteraard van de familie Hohenzollers, het Duits van Prins Willem Frederik Karel was beter dan zijn Nederlands.

Speciaal voor Prins Willem Frederik Karel en zijn gezin werd in Den Haag op de hoek van het Korte Voorhout en de Boskant een paleis gebouwd, daarnaast vertoefde men ook graag in Huize de Pauw in Wassenaar.

In 1826 werd Prins Willem Frederik Karel benoemd tot Commissaris-Generaal van Oorlog, in die functie werkte Prins Willem Frederik Karel mee aan de oprichting van de KMA in Breda. In 1829 werd Prins Willem Frederik Karel ook benoemd tot Admiraal.

In 1830 - 1831 werd Prins Willem Frederik Karel door zijn vader naar het opstandige Brussel gestuurd, een militaire aktie die helaas voor hem mislukte. Bij de troonsafstand van zijn vader Willem I in 1840 trok Willem Frederik Karel zich terug uit alle openbare functies, maar Prins Willem Frederik Karel moest wel noodgedwongen zeer geregeld als vredesstichter optreden bij onenigheid binnen de Familie. Prins Willem Frederik Karel genoot, zoals dat heet, een vlekkeloze reputatie. Na op 84-jarige leeftijd te zijn overleden, werd Prins Willem Frederik Karel bijgezet in de Nieuwe Kerk in Delft.

Zus Marianne (1810 - 1883) was, vond men destijds, het enfant terrible van de familie, broer Willem Frederik Karel moest er vaak aan te pas komen....



Stiefmoeder Henriëtte d'Oultremont (1792 - 1864) was eigenlijk aanvankelijk alleen welkom bij Marianne, pas tijdens de ziekte van haar echtgenoot ex-Koning Willem I draaiden de broers Willem II en Willem Frederik Karel wat bij:



Alleen de 3e zoon van Koning Willem II en Anna Paulowna, Willem Frederik Hendrik (1820 - 1879), bijgenaamd Hendrik de Zeevaarder, is ooit in de Nederlandse koloniën geweest, waar hij o.m. Diponegoro heeft bezocht

Citaat uit dit verhaal:

Diponegoro en de Java Oorlog ( 1825 - 1830 )



En dit kunnen we dus nog aanvullen over Hendrik de Zeevaarder:






We kregen de volgende vraag met antwoord:

De Nederlandse monarchie dateert uit het begin van de 19e eeuw. De vragensteller is op Amerikaanse connecties gestoten.Het gaat om de tweede koning van Holland, de meeste mensen wisten niet veel over hem.

De prinses met wie hij trouwde had een aantal jaren in de Verenigde Staten gewoond. Zij had zich toegelegd op het schilderen en van haar hand zijn dan ook enkele in de V.S. gemaakte schilderijen bekend.

Zij overleed bij de geboorte van haar eerste kind. De vader van haar kind was een graaf. Ik kan er niet achter komen wie deze prinses is en ook niet wie deze graaf was. Kan iemand mij vertellen wat de familienaam van deze graaf was?

Ik ben een nicht van Aad, onze webmaster, naar wie U geschreven heeft met bovenstaande vraag.

Nu klonken mij Uw gegevens niet bekend in de oren, en ik had wat moeite met de vraag, omdat ik niet begreep hoe de vrouw van koning Willem II, onze tweede koning, een vrouw kon hebben, die in haar eerste kraambed stierf, terwijl haar man een graaf was.

Ik denk echter, dat wat ik gevonden heb is waar U naar zoekt. Tenminste, dat hoop ik!

Koning Willem II trouwde met Anna Pavlovna van Rusland en zij hadden 5 kinderen, waarvan het 4e kind, een zoon Casimir, later in hetzelfde jaar als zijn geboorte overleed, namelijk in 1822. Willem II werd pas koning in 1840, en was voordien dus kroonprins, een prins van Nederland.

Willem II had echter ook nog een broer en twee zusters. Zijn broer was prins Frederik, die trouwde met Louise Augusta van Pruisen. Zij hadden een doodgeboren kindje en verder nog 2 dochters en 2 zonen. Deze zonen stierven echter allebei jong, de eerste werd slechts 1-2 jaar oud, de volgende 13. Alleen de dochters groeiden op en hadden een eigen familie en deze prins Frederik, broer van koning Willem II, is daardoor o.a. zelfs de over-overgrootvader van koning Boudewijn van België geworden.

Ik vermoed nu, dat deze broer van de tweede koning van Nederland de graaf is, die U zoekt. Zijn vrouw stierf weliswaar niet in het kraambed (het was de baby, die het niet haalde), en zijzelf werd 62 jaar, maar de familie gegevens komen het dichtste bij Uw vraag.

Ik weet alleen niet of Louise ooit in de Vereinigde Staten is geweest of dat zij schilderde.......





Terug naar Aad's homepage, met links naar al zijn verhalen



Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

2 December 2006