Het ophalen van de fles Pijlstaartolie op zaterdag 26 januari 2002
Het wordt zo langzamerhand wel eens tijd om aan het vervolg verhaal over de wel inmiddels zeer beroemde fles Pijlstaartolie van vorig jaar verder te schrijven. Want op de verjaardag van moeder Alie op 28 juli 2001 ontving zij immers de ook al zo beroemde tegoedbon om de fles Pijlstaartolie op te gaan halen in Zeeland.Om nu enigszins goed te kunnen begrijpen, waar wij het nu eigenlijk over hebben, moet je echt eens het verhaal van moeder Alie lezen met allerlei aanvullingen getiteld: Pijlstaartolie voor mijn vreeselijke krommen benen en met de aanvullende opmerking: : Alie is soms nog op zoek naar die Pijlstaartolie, want : mijn benen doen het nu ook niet meer zoo goed
Dit verhaal op onze website bleek zo populair, dat zeer velen op zoek gingen naar die Pijlstaartolie. Maar zo vlak voor de 81e verjaardag van moeder Alie (Hans was net terug van vakantie!!!) ontvingen wij een emiel van Lia Vriens, inderdaad uit Zeeland. Zij wist ons te vertellen, dat zij op een rommelmarkt, wellicht ook in Zeeland, een fles Pijlstaartolie had weten te bemachtigen.
Deze emiel kwam in eerste instantie bij webmaster Aad binnen en die belde hierover met stamhoofd Hans om alles verder te regelen ( zo heb ik tenminste ook nog een functie!!!!).
Ook moeder Alie bleek inmiddels al telefonisch kontakt te hebben gehad met Lia Vriens. Maar tijdens dat telefoongesprek zijn beide dames de fles Pijlstaartolie zowat helemaal vergeten. Want wat gebeurde?? Lia had inmiddels ook al ontdekt, dat moeder Alie inmiddels al ruim 100 versjes had opgeschreven. Nou, dat vind Lia ook heel gezellig en samen hebben zij een aantal liedjes met elkaar gezonden via de telefoon. Niet te geloven toch!!!! Maar wel heeeeeel gezellig..........Alie was er helemaal van onder de indruk, wat een enig iemand, die Lia...
Zodoende werd de "echte zaak" bijna helemaal vergeten en dus moest Hans nodig ingrijpen, maar er kan er maar een stamhoofd zijn, niet waar ?. Ook hij belde met Lia en ging natuurlijk (?) niet zingen, maar er moesten zaken gedaan worden en wij moesten proberen deze fles in de Engelfrieten geledingen te bemachtigen.
Nu, in korte tijd werd de deal gesloten en voor de prijs van maar f. 25,00 was deze fles voor ons.Dat was dus afgesproken. Maar wij konden het niet voor elkaar krijgen deze fles al te bemachtigen vóór de 81e verjaardag van moeder Alie. Maar geen nood: de raderen van Hans konden na deze vakantie weer gaan draaien en zowaar er kwam een idee. Snel ging Hans naar zijn werkkamer om een heuse tegoedbon te maken voor moeder Alie met de volgende tekst:
af te halen bij Lia Vriens
voor vervoer bellen………( telefoonnummer Hans)
Nu, jullie begrijpen wel, dat moeder Alie erg in haar sas was met deze tegoedbon. Het was wel een zeer klein verjaardagskadootje, want andere zaken overheersten de feestvreugde van die dag namelijk : De uitdrukkingen van moeder Alie, samengesteld door Hans, Aad en Aline. Ook hieraan hebben wij zeer veel plezier beleefd, maar dat is weer een ander verhaal.
In eerste instantie spraken wij af om in een wat koelere periode met moeder Alie naar Zeeland te gaan. Uiteindelijk bood Richard zelfs aan om met de airco-auto van Aad ( o nee, sorry van zijn vrouw Carliene, sssttt die wil niet op dat internet, Hans toch....) ons naar Zeeland te rijden.
Maar helaas het ging langer duren, dan wij met elkaar dachten, want de gezondheid van moeder Alie liet dit toen niet toe om naar Zeeland te gaan. Ze kon het niet meer hijsen, toch!!!
Na maanden van tobben knapte moeder Alie weer wat op en ook haar belangstelling om de fles Pijlstaartolie in Zeeland te gaan ophalen, werd weer door haar geopperd.
Inmiddels had Hans al vele emielen verzonden naar Lia waarom het nu zoo lang duurde en ook vooral om te informeren of deze fles Pijlstaartolie wel goed houdbaar bleef. Nu Lia begreep alles en ja, die fles Pijlstaartolie was al 79?? jaar oud, dus hij schijnt nog goed te zijn!!!
Het liep inmiddels al tegen het einde van het jaar 2001 en zo tegen de feestdagen, lukte het ook al niet meer om naar Zeeland te gaan, ook om redenen van : IJS en Weder dienende
Wel werd in december 2001 de afspraak gemaakt om op 19 januari 2002 de rit naar Zeeland te maken. Moeder Alie had die dag toch vrij volgens haar kalender, dus dat kwam mooi uit. Ook bij Lia waren wij die middag van harte welkom, getuige haar leuke emiel van woensdag 12 december 2001 met de volgende tekst:
Maar het leek wel of wij niet naar Zeeland mochten, want alles was net geregeld, toen Richard mij een emiel zond met de volgende tekst:
Zou de Pijlstaartolie eventueel ook op een andere zaterdag bijv. de 26e (januari) gezet kunnen worden?. De 19e komt er voor mij waarschijnlijk een joekel van een opdracht en er moet natuurlijk wel brood op de plank in Tilburg hè??
Nou, de raderen van Hans moesten weer gaan draaien en Aad bemoeide er zich maar niet mee en dus kon Hans het maar kortsluiten met Lia in Zeeland.
Maar goed, Hans heeft toch de functie van stamhoofd, dus………..regelen maar weer!!!! En zo is 't gegaan....
De emiel van Hans werd (terecht) niet helemaal in dank door Lia afgenomen, getuige haar onderstaande tekst als antwoord op het uitstel:
Wat doen jullie toch een partij moeilijk, zeg…………..Je komt toch niet met het NOS journaal team of met vriendje Stokvis van de Bruine Rotterdammer??????
deze persoon is uit de serie: Toen was geluk heel gewoon, waar Hans ook een grote fan van is.
Je zet toch een andere koetsier op de bok.
Ik vind het zo sneu voor je moeder, dat het steeds wordt uitgesteld, maar goed……dat moeten jullie maar uitvechten.
Hier wat data, die wij tot nu toe nog vrij hebben: za. 26 jan zou kunnen of 9/10 febr. of 16/17 febr.
Hans, we horen er wel weer van.
Maar stel het niet te lang uit…..dat vind ik echt niet leuk voor d'r.
Ze zit zich er zó op te verheugen.
Groetjes van Lia
Nou met deze boodschap ging Hans zeer snel aan het werk, zijn postzegels moesten maar even wachten, en gelukkig: iedereen was 26 januari 2002 beschikbaar, dus op naar Zeeland.
Uiteindelijk was de dag dus aangebroken:
Er was afgesproken, dat Richard met Aad naar Rotterdam zouden gaan om moeder Alie op te halen. Aad zou niet meegaan naar Zeeland, maar de rest van de dag doorbrengen in Rotterdam ( zeker weer op boekenjacht!!!!!, moet ook voor zoo'n Website....)
Zo tussen 13.00 uur en 13.30 uur zouden Richard met moeder Alie aankomen in Hellevoetsluis en alsdan zou de rit naar Zeeland beginnen.
Maar wat gebeurde? Al om 11.30 uur rinkelde de bel bij huize Engelfriet in Hellevoetsluis en daar stonden moeder Alie en Richard al voor de deur. Hans dacht eerst nog, dat het al zomertijd was, maar die gaat toch pas eind maart in???
Maar ja, soms hebben die Brabanders ineens last van hun soms diep verstopte Rotterdamse gennen....
Volgens Richard sprak Alie, toen zij gearriveerd waren in de straat waar Hans woont, de legendarische woorden :
Als Aad achter het stuur zit, is het meestal :
Maar we gaan naar binnen, en geven alleen nog hier de link naar de 554 Rotterdamse uitdrukkingen van Alie
Hoe dan ook dus, allen werden natuurlijk welkom geheten en dus moest hier even voor de inwendige mens worden gezorgd. Al met al geen probleem en Lenie maakte alles spoedig in orde.
Zo tegen 13.00 uur raakte het geduld van moeder Alie toch echt op. Volgens haar was het de hoogste tijd om te vertrekken. Je zag aan haar gezicht, dat zij er zin in had.
Nu, gewapend met fototoestel, routeplanner en paraplu gingen wij op stap. Vooraf had moeder Alie er zich nog wel van overtuigd of zij voldoende Euro's bij zich had, want bij Lia kon je vast niet pinnen.
En zo zie je op bijgaande foto moeder Alie al prinsheerlijk zitten in de auto al zwaaiend net als Richard. Als je goed op de foto kijkt, zie je daar achter nog net de rode auto van Hans, nou, die had deze dag eens een rustdag.
