Een e-mail sturen? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Pijlstaartolie voor mijn "vreeselijke kromme benen"

Oh, kinderen, wat is Nederland toch mooi


Klik hier voor wat er aan vooraf ging
Het weer was nog steeds goed en dus gingen wij rijden. Hans fungeerde als routeplanner en liet Richard en moeder Alie een stukje van Hellevoetsluis zien zoals de jachthaven met vuurtoren en de oude muren van het vroegere Hellevoetsluis. Al spoedig waren wij Hellevoetsluis uit en reden op de Haringvlietsluizen met de windmolens. Links van ons zagen nog net een stukje van het Hellevoetse strand en rechts voor ons naderden wij de visafslag van Stellendam: ooit ook een "beroemde" haven voor de smokkel van drugs door een zekere heer Bouterse uit Suriname, maar dat is weer een heel ander verhaal..... waar hebben we dat meer gehoord.....

Wij reden nog steeds over de N57 met aan onze linkerzijde een driehoekige rotonde (hoe kunnen ze zoiets maken!!!, gewoon doen, dus....) met links de afslag naar Middelharnis en niet te vergeten Dirksland, in welke plaats Lenie in 2001 twee maal is geopereerd aan haar benen. Nu, Lenie heeft weer gouden benen, maar het heeft Hans wel een bon opgeleverd van f. 90,00 voor te hard rijden. Zo krijgt iedereen toch wat, niet waar of had ik ook liever gouden benen willen hebben, maar mijn
kuiten zijn al zoo bijzonder....

Wij passeren het leuke plaatsje Goedereede met zijn prachtige kerktoren en arriveren dan bij Ouddorp. Moeder Alie hadden wij inmiddels al aan de dictafoon gezet en jullie begrijpen het al: wij worden regelmatig verrast door haar ooggetuigend verslag.

Na Ouddorp rijden wij door het prachtige duinengebied en aan onze linkerzijde zien wij surfers op het Grevelingenmeer. Inmiddels is het gaan regenen, maar de surfers vinden regen en wind plezierig; nou zij liever dan wij, hoor je allen denken!!!

Aan het einde van de N57 moeten wij linksaf richting Zierikzee. Als wij rechtsaf zouden gaan, zouden wij terecht komen in Renesse, de vakantiestek uit het verleden van Hans, Lenie en de jongens. Maar wij rijden richting Zierikzee en vooral moeder Alie kijkt haar ogen uit, vooral naar die hoge dijken, die nu dit land beschermen tegen overstromingen. Wij naderen Zierikzee, althans het bordje met de vermelding van die plaatsnaam en ook de vermelding: welkom in de monumentenstad Maar wij rijden om Zierikzee heen, maar zien nog wel net de historische stadspoort en het vroegere zo beroemde busstation. Wij gaan nu richting Goes en weldra rijden wij voor één van de indrukwekkendste bruggen van ons land: De Zeelandbrug.

Nog nooit had moeder Alie deze brug gezien, laat staan over heen gereden en zij is er dan ook helemaal stil van en dat wil wat zeggen.....
Ruim 5 kilometer lang is deze brug en aan beide zijden van deze brug zien wij het water van de Oosterschelde. Ondertussen houdt Richard zich keurig aan de maximum snelheid van 80 km per uur, want ook op deze brug staat vele camera"s.

Uiteindelijk belanden wij in Noord Beveland en passeren het plaatsje Kats. Hier moet Hans altijd denken aan een vroegere collega, die ook Kats heette. In de verte links voor ons zien wij al de bekende TV toren van Goes met de vele nieuwbouw woningen. Spoedig naderen wij Goes, maar wij moeten naar de autosnelweg A58 richting Bergen op Zoom. Inmiddels is het weer er niet beter op geworden. Hans dacht altijd: hoe dichter bij Dordt (dordrecht) hoe rotter het wordt, wat zou Tom hier nu van vinden, maar hier in Zeeland kan het ook tekeer gaan net zoals in de rest van ons land.

Wij rijden nu op de A58 en denken richting Bergen op Zoom te gaan. Maar al spoedig blijkt, dat wij op de verkeerde baan rijden. Eindelijk komen wij een bord tegen, waarop vermeld staat richting Middelburg en Vlissingen. Nu is het altijd zo, dat als je verkeerd rijd, het altijd lang duurt, voordat je naar de andere baan kunt. En ook deze keer moest nog een flink eind worden doorgereden, voordat wij konden keren richting Bergen op Zoom. Al met al blijkt maar weer, dat een routeplanner niet altijd duidelijk is of je begrijpt hem gewoon niet of is het een haar ????

Nu reden wij goed, maar nog steeds in de plensregen. Het was al ruim 14.30 uur geweest en dus besloot Hans maar even Lia te bellen met de mededeling, dat wij eraan kwamen. Hans belde dus met het mobieltje van Lenie, want zelf heeft hij er geen. Op onverklaarbare wijze lukte dit niet. Er kon geen verbinding worden gemaakt. Zie je wel, wat een rotding, dacht Hans, ik moet er nooit één hebben. Dan maar het mobieltje van Aad…..eh…..pardon van zijn vrouw Carliene ( want ook Aad heeft geen mobieltje). Nou dit werkte wel en het bericht van onze aankomst werd aan Lia gemeld.

En inderdaad: wij bereikten de afslag Kapelle-Biezelinge. De routeplanner werkte niet meer, dus ging Hans in de stromende regen, maar wel met paraplu, maar even op een infobord kijken waar wij moesten zijn en toen reden wij gelijk op het huis af van Lia en Jaap Vriens.

De ontvangst was zeer hartelijk en moeder Alie werd geïnstalleerd op een voor haar gereserveerde stoel bij het raam.

fotopijlstaart2



Klik hier voor het vervolg


Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

25 Februari 2002