Eerst maar even moeder Alie aan het woord met een paar typische uitdrukkingen over haar eigen Boogaard familie :Vast een zoethoudertje zou Alie zeggen :
(rake opmerkingen maken)
m'n vader zei vroeger :
nou,dan stond ik in de rij en mocht ik op een gegeven moment kiezen uit een doos met neuzen, allerlei soorten en maten, snotneuzen, wipneuzen, enz.
Nou, hij vond deze nog de beste, heb tie die maar genomen
Broer Maarten was een straatmadelief ; hij ging iedere middag de hort op
als mijn vader zijn ogen nog eens zou opslaan,
hij zou Rotterdam niet meer herkennen
nou, Aad is soms wel erg kort van stof,
maar ja, hij heet dan ook naar m'n oudste broer Adriaan en die had dat ook
broer Maarten zei altijd over mij :
ben net een duikbootje, kom altijd weer boven
Alie, de jongste uit het gezin Boogaard, werd geboren in 1920 en heeft al haar (schoon)broers en (schoon)zussen overleefd. Wat houdt haar op de been : haar fenomenale geheugen, al meer dan 100 versjes van haar staan op het internet, klik maar eens hier en heel veel verhalen. En natuurlijk haar onovertroffen humor, Alie spreekt het liefst in uitdrukkingen, op z'n Rotterdams natuurlijk........., wij hebben een heerlijke unieke moeder.
En haar gezondheid ?
dag mevrouw Engelfriet, en hoe gaat het met u
naar omstandigheden redelijk wel, op wat kleine dingetjes na
moeder tobt met hart, suiker, benen, bloed, staar, maar de rest is nog goed ja
wanneer wilt u nu precies hulp ?
heb er nog eens over nagedacht, denk dat ik er toch maar van af zie
dankzij Aline, heeft die mevrouw van het RIO dit officieel niet gehoord.........
En dan nu Aad, wat weet hij nog van vroeger en wat heeft hij van de Boogaard's :
Nou om met dat laatste te beginnen, hij is gewoon een Boogaard, het is niet anders, zegt z'n moeder altijd.....
Moeder Alie houdt er altijd van om dingen te verklaren, Aad noemt er een paar :
Nou hoe zit dat nu met die gele vla :
In de jaren '50 mochten de kinderen wel eens eten bij Oom Adriaan en Tante Rie op het Pijnackerplein, en als toetje kreeg je daar gele vla uit een fles, ben daar nooit meer vanaf gekomen, HEERLIJK GEWOON.
Thuis maakte moeder wel eens zelf gele vla, nou die smaakte niet natuurlijk.
Op zaterdagmorgen moest er nog gewerkt worden in die tijd en dan stond ik in de hal van de Twentsche Bank op de Blaak mijn Oom Adriaan op te wachten, op het Pijnackerplein kreeg ik dan altijd een bordje gele vla, weet dat nog zoo goed. Met Oom Adri (zoo noemde ik hem) kon ik heel goed opschieten, mocht vaak met hem een boek uitzoeken uit zijn erfenis van Opa Boogaard, herinner mij de boeken van Norel natuurlijk.
Met Hemelvaartsdag namen Tante Rie en Oom Adri ons mee naar Madurodam, we vertrokken dan van Station Bergweg. Wat was Aad dan altijd verbaasd over het geld dat dan werd uitgegeven.....
In Aad's herinnering was het huwelijk van Tante Rie en Oom Adri niet optimaal. Herinner me dat Tante Rie bij ons logeerde en dat ik Oom Adri in de gaten moest houden, nou die vermaakte zich prima....., gingen we samen uit wandelen en op de Coolsingel wat drinken. Op een dag meldde ik de dames dat Oom Adri de gordijnen aan de voorkant altijd dicht deed tegen de zon, nou dat was toch raar, wie deed dat nou, zie je wel dat ............
Ja en dan die gele vla, ben ik eens in een buitenland, dan vertoon ik ontwenningsverschijnselen......., ook die hekel aan zon heb ik altijd gehad, doe ook als ik de kans krijg de gordijnen dicht, heb een paar jaar geleden in Wales tijdens een hittegolf daar (!), een fraaie hoed gekocht, viel er meteen op, want het had een koloniale vorm, nou van de koloniale geschiedenis weet ik ietsje van, zal ik maar zeggen, klik maar eens hier... en dan verder naar Nederlands-Indië......
Zoon Richard schrok zich een hoedje toen ik die hoed vorig jaar meehad naar China, Pap, nee hè, maar een Boogaard is eigenzinnig, aldus Alie en trekt zich hier niets van aan.
En dan nu de foto's met een kleine toelichting :
Alie : je bent niet van de melkboer hoor......
daar werd, met het gezin van Oom Maarten en Oom Adri wel eens Sinterklaas gevierd, want Tante Bep had een hele grote lange kamer
helaas hebben we geen foto van Tante Bep
naast haar Tante Rie Lagendijk, die "haalde" ons altijd........???
rechts op deze foto ook Maarten Boogaard, de lievelingsbroer van Alie
Alie mist zowel Maarten als Cor nog dagelijks.....en nu is vorig jaar ook Tante Mien, de weduwe van Maarten overleden
Hier heeft jarenlang Maarten, de broer van Alie gewerkt
Maarten wist altijd alles over Rotterdam......
Ernaast Hans met zijn Lenie
Ook Alie heeft het daar, af en toe, nog moeilijk mee, want Alie's leven veranderde vanaf dat moment enorm (Alie was toen dertien jaar).
uiteraard op het Pijnackerplein
Dat was op 23 maart 1910. Wat een tijd geleden, hè.... Ze lachten niet op de foto,dat hoorde niet.
De japon was in Parijs gemaakt; de kleur was grijs blauw. In het wit trouwen dat deed je niet, dat was voor de hogeren stand
Pa was in een gekleed pak met hogen hoed. Die hogen hoed gebruikte hij naderhand ook wel voor begrafenissen.
Aline was wel nieuwsgierig, hoor.Vroeg gelijk weer : hoe hebben ze elkaar leren kennen?
Pa en Ma hebben elkaar leren kennen op school, want ze waren allebei bij het onderwijs, als meester en juffrouw. De school was in de Mathenesserlaan, het was openbaar onderwijs.
Wisten jullie toch al, nee, oh, nou dan weet je het nou…
Beukendaal 1948
volgens Alie werd dit knipwerk op de Femina gekocht
Alie : de rechtse foto is genomen ca 6-8 weken voor de dood van mijn vader, hij had ME. Broers Maarten en Adriaan hadden hem in de tuin van de beneden buren (Kees en Rie Vreugdenhil) gezet, de buren naast ons heetten Nel en Jan de Graaf. Op de foto kijk je dus vanuit de tuin van de benedenburen, tegen de onderkant van de huizen op het Pijnackerplein
broer van Alie
En toen had Aline moeder aan de telefoon.
Ze heeft vandaag geprobeerd om twee kinderen van Maarten Boogaard te pakken te krijgen, maar helaas voor moeder: ze waren de hort op.
“Zeker met dat ding achter hun wagen“
Dat heet een caravan, moeder, maar de Belgen zeggen sleurhut. Ach, kindje, das ook leuk….
Moeder kijkt al uit naar de plof van Aad die komen gaat :
Nou, moeder, gezellig toch…, oh kind, ik zit er nu al van te genotteren
Gelukkig kreeg Aad op zaterdagmiddag een verlossend telefoontje van Moeder : de plof was gearriveerd, wat een mooie foto's en wat een leuk iemand, die Marieke, jammer dat ze niet een keer een koppie thee kan komen drinken
Het kommentaar bij de volgende foto's is van Alie, de zus van Maarten
enne wisten jullie dat Piet het trouwpak van Maarten heeft mogen lenen op onze trouwdag? Piet had wel een zondagspak dat hij aan wilde doen, maar dat was toch niks, gelukkig had Piet toen al dezelfde maat als Maarten. Want toen was het oorlog en was er niets te koop, nou dat willen we wel eens even zien natuurlijk, Piet in hetzelfde trouwpak als Maarten :
Alie voegt er nog aan toe : Piet had een hele dure speld mogen lenen van Meneer Wielenga van Siebel, zat heel de dag in de zenuwen dat hij hem zou verliezen..............
Piet noemde Maarten altijd Mijn zwager, weet ik nog zoo goed. Ik had dus een kleed gemaakt en toen zei Piet, koop ik een doos Willem II sigaren voor Mijn zwager.
Maarten en Mien kwamen graag in Lommerijk en daar heeft Aad zoo'n mooie foto van :
Heb er nog steeds verdriet van dat Maarten in 1994 is overleden, Mien in Juni 2001. Maarten kwam altijd zoo maar aanwaaien en dan zei die, ben weer bij vaders school wezen kijken, op een dag zei hij, het is weg, wat is weg ? Vaders school....., hadden ze de fik erin gestoken.
Met Mien belde ik bijna iedere dag, die zei altijd, ik verwoon mijn AOW en leef van ons pensioen (of andersom), ze zei altijd we kennen mekaar al 60 jaar en hebben nooit onenigheid gehad, het was altijd Alie voor en Alie na.
De volgende foto's en de toelichting ontvingen we van Dick (geb. Dingeman) Boogaard, de zoon van Maarten, de meeste foto's zijn gemaakt op de trouwdag van mijn ouders, op de trappen van het stadhuis van Dordrecht, aldus Alie, want Mien kwam uit Dordrecht.
links oom Marinus of Rinus, zoals wij hem noemden
en de jongste zus van tante Mien, Jo,
middelste rij links tante Alie, dan tante Bep, oom Maarten en tante Mien,
achterste rij oom Ab met rechts van hem zijn verloofde Rie Sluimer
en oom Adrie helemaal rechts
rechts naast de bruid de 2 zussen van Mien Wijnbelt
achteraan oom Rinus links, oom Dick rechts
met hun eerste kleinkind,
ik dus, Dick geb. Dingeman, zoon van Maarten en Mien
Dick voegt er nog het volgende aan toe :
Wat de historie betreft, opa en oma Boogaard zijn vrij kort na elkaar overleden, begin jaren vijftig.
Opa Boogaard overleed na diverse beroertes, waarvan hij in eerste instantie iedere keer weer opknapte. Voor zijn dood had hij zijn hele begrafenis geregeld, inclusief rouwadvertentie en de volgorde van plaaten in de rouwstoet.
Hij was op 26 december jarig en kreeg dan een gerookte paling in een doos met een lintje om zijn nek (de paling dus).
Oom Adrie werd kort na de oorlog al afgekeurd voor het leger, anders had hij naar Indië gemoeten. Hij overleed vrij jong aan de zelfde soort kwalen als opa Boogaard.
Opa Boogaard had het liefst al zijn kinderen bij het (openbaar) onderwijs zien werken. Dat mijn vader, Maarten, op een bank ging werken vond hij maar zozo. Oom Ab was de enige die in het onderwijs ging, hij had daarom een flinke streep voor.
Dat wij naar een Gereformeerde lagere school gingen was volgens opa helemaal niks, dan maar liever openbaar, dan leerde je geen verkeerd geloof.
Oom Rinus had vlak na de oorlog een motorfiets. Daarmee haalde hij mij wel eens op om mij schaken te leren.
Oom Dick was de enige zonder witteboordenberoep. Hij was instrumentmaker. Hij overleed vrij jong .
Oom Adrie en mijn vader werkten allebei bij de zelfde bank. Mijn vader, oom Maarten dus, maakte een veel betere carriere dan oom Adrie. Naar mijn gevoel zat dat niet echt lekker.
Toevallig weet ik, dat Dick Marinus burgemeester is in Wilnis of die buurt.
Dick, namens alle Boogaards bedankt voor de mooie foto's en de toelichting, we houden ons aanbevolen voor meer.
Ria Boogaard, de dochter van Marinus wilde dit laatste, van die burgemeester, toch even korrigeren :
- Dick was burgemeester van Wilnis, later ook
plaatsvervangend van Mijdrecht, en na de gemeentelijke herindeling ook van
De Ronde Venen (voormalig Wilnis, Mijdrecht en Vinkeveen), waar hij
per 1 juni 2002 eervol ontslagen is vanwege FPU.
Van Ria Boogaard, de dochter van Marinus, ontvingen we ook deze foto :
Hopelijk komen er vanaf hier nog meer Boogaard / Nobel foto's, dus kom nog eens terug.
