- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 7 |
|---|
Dit alles betekende wel, dat ik weer snel aan de slag kon bij de bank. Er was nog steeds werk voldoende, dus men was eigenlijk wel blij met mijn terugkomst.
En zo gebeurde het, dat ik reeds op 1 juni 1964 weer ging werken op de mij inmiddels vertrouwde giroafdeling van de Twentsche Bank N.V. Het bleek, dat de afdeling inmiddels fors was uitgebreid en het was nog drukker geworden.
Er was inmiddels een wijziging gekomen in het soort betalingsopdrachten. Niet iedereen deed daar nog aan mee. Al met al scheelde dat toch wel een hoop typewerk. Reeds vele relaties maakten gebruik van een nieuw overboekingsformulier, dat in drievoud moest worden ingezonden. Deze formulieren waren gecarboniseerd, dus eigenlijk alleen maar scheuren en sorteren en tellen. Maar het waren zulke enorme stapels, dat men inmiddels was overgegaan tot het aanschaffen van een sorteermachine, waarin tevens zeker zo'n 24 telsystemen in waren opgenomen. Ook via de eigen kantoren en via de clearingbanken werden al heel veel betalingen op deze wijze aangeleverd.
Na verloop van tijd werd ik ook "machinist" zoals dat heette. Velen mochten van deze machine gebruik voor allerlei soorten betalingen. Helaas kond dit systeem nog niet worden gebruikt voor betalingen naar postgirorekeningen. De Postcheque - en Girodienst en de banken waren jaren lang elkaars vijanden en hielden vast aan hun eigen systemen. Zo waren alle banken verplicht op de bij de PCGD een girorekening aan te houden voor het ontvangen van gelden voor hun cliënten. Ook omgekeerd ging dit dus zo. Voor dit systeem zaten zeker dagelijks zo'n achttal dames zich letterlijk de blaren te typen met speciale nota's waarin de harde kaarten van de PCGD konden worden ingevoegd.
Ook kwam er dagelijks een enorme stapel van die kaarten bij de banken, ter creditering van de rekeningen van hun cliënten.
Het betalingsverkeer in die tijd nam toen al een enorme vlucht. Er werden veel bankkantoren geopend en men trachtte ook zo veel mogelijk particulieren binnen te halen.
Ook werd in die periode al begonnen met het verzorgen van periodieke betalingen voor cliënten. Naast mijn machinewerk (zie boven) heb ik ook zowat aan de wieg gestaan van het opzetten van deze periodieke betalingen.
In die periode ging dat ook allemaal nog handmatig. Maar toch……op een gegeven moment bleek het toch al grote vormen aan te nemen. Met collega's van de afdeling organisatie werd bekeken of dit alles niet efficiënter kon. Dat allemaal was een hele leuke tijd, waarin veel werelden voor je open gingen. Daarnaast werd ik ook zeer regelmatig ingeschakeld om fouten te gaan opsporen. Het aantal klachten van cliënten nam toe. Vaak waren betalingen niet ontvangen of verkeerd geboekt. Zeer vaak moest ik dus in de archieven gaan zoeken.
Omdat, zoals reeds gezegd, een ander systeem van betalingsopdrachten was ingevoerd, had de bank bij inkomende betalingen geen kopie meer, want dat ging naar de cliënt. Heel vaak moest dan bij andere kantoren en banken duplicaten worden opgevraagd, telefonisch of schriftelijk. In het begin ging dat nog wel, maar het liep niet helemaal lekker. Toen weer praten met collega's van de afdeling organisatie of ook dat niet efficiënter kon.Al spoedig kwam men met een prima voorstel. Alle inkomende betalingen zouden dagelijks gefilmd moeten gaan worden. Elke dag werd de film in het apparaat afgebroken en in een doosje voorzien van datum opgestuurd naar Kodak om te ontwikkelen.
De volgende dag was die film weer terug als het allemaal goed ging en zo kon je op een soort beeldscherm alle inkomende betalingen voorbij zien komen. Dit alles moest natuurlijk allemaal handmatig worden bediend en je kon niet even een "printje"maken van een betalingsopdracht. Neen, gewoon overschrijven en typen op speciale formulieren.
Natuurlijk gebeurde het ook wel eens, dat het apparaat vast liep. Een aantal collega's die betalingsformulieren moesten filmen, gingen daar niet altijd goed mee om. Dus heel vaak moest ik uitleggen, hoe dit apparaat werkte. Het was echter zeer gebruiksvriendelijk en samen met een tweetal collega's had ik hierover de supervisie. Jarenlang heb ik met die andere twee collega's dagelijks ervoor gezorgd, dat de film werd opgestuurd. Het afbreken moest natuurlijk in een donkere kamer gebeuren. De weg met het apparaat wist je inmiddels wel.
Het werd zo zachtjes aan in die periode ook maar weer eens tijd om aan vakantie te gaan denken. Ik had natuurlijk niets gepland en was op 1 juni 1964 zo maar weer gaan werken. Maar gelukkig kon toch het e.e.a. nog geregeld worden en in de zomer van 1964 trok ik samen met mijn broer Aad erop uit met een busreis naar Duitsland. Over deze vakantie heb ik in vorige afleveringen ook al uitgebreid verteld.
Aad heeft daar als tekst bijgezet:
Begin jaren '60:
Megga reisbureau in de 1e Middellandstraat,
hiermee gingen Hans en Aad ooit o.m. naar Idstein voor blijkbaar dfl 105,=
Maar volgens Hans heette dat reisbureau anders, over de naam van de bus zijn we het trouwens wel eens hoor, want wat staat erop....zie de foto hieronder...
En plotseling in oktober 1964 heerste er een vreemdachtige sfeer op heel de bank. Heel vaak werden de chefs en procuratiehouders voor vergaderingen weg geroepen. Nou was dat niets bijzonders, maar het viel wel op, dat het wel erg veel was. Wij hadden het eigenlijk veel te druk om hier verder langer over na te denken. Maar toch……begin oktober 1964 werd plotseling medegedeeld, dat officieel De Twentsche Bank zou gaan fuseren met de Nederlandsche Handel Maatschappij. Er zou een nieuwe grote en sterke bank ontstaan.
Op 3 oktober 1964 was het dan zover. De nieuwe bank ging Algemene Bank Nederland N.V. heten. Je mocht nog niet spreken van ABN, dat kwam pas vele jaren later. Er nu over denkend, vroeg eigenlijk niemand zich af, hoe het nu verder moest gaan. Ja, iedereen zou zijn baan behouden en inderdaad, niemand werd ontslagen.
Na een paar dagen werden al de eerste werkbesprekingen gehouden. Alle formulieren moesten zo spoedig mogelijk opnieuw worden gedrukt. Maar dat duurde nog even, dus eerst maar alles even stempelen. Nou ja even………..de hele afdeling is er avonden mee zoet geweest, want overdag was er geen tijd voor. Om toch nog een onderscheid tussen de twee banken te houden, werd de eigen naam van de bank nog tussen haakjes vermeld. Ook bij telefoongesprekken moest je altijd duidelijk zeggen…..voorheen De Twentsche Bank. Maar alles went, ook dit dus.
Ineens hadden wij dus veel meer cliënten en ook cliënten, die bij beide banken bankierden. Via de afdeling organisatie werd dit op korte termijn geïnventariseerd en opgelost. Er werden nieuwe tussenrekeningen geopend voor de nog afzonderlijke administraties van de twee banken. Kortom….er werd in die periode nog veel meer extra werk verzet vooral ook in de avonduren.
