Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Mijn bankleven in een notendop, deel 7

Mijn bankleven in een notendop verteld, maar het duurde wel bijna 36 jaar bij






hansmaasstad

Hans Engelfriet achter zijn, toevallig, net opgeruimd bureau,
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op




Klik hier om terug te gaan naar deel 6





Ik heb al eerder verteld, dat er genoeg werk te doen was bij de bank, dus toen ik weer beter terug was op kantoor, had men klaarblijkelijk al een goede oplossing voor mij gevonden.

En inderdaad was dat zo. Ik kon direct naar de 2e verdieping en gaan werken op de giroafdeling. Deze afdeling hield zich bezig met het inkomende en uitgaande betalingsverkeer van cliënten en kantoren.

Ik was in mijn nopjes, verlost te zijn van de portefeuille afdeling en na afscheid genomen te hebben van deze afdeling, meldde ik mij zo spoedig mogelijk op de giroafdeling. Nou, dat was weer zo'n grote en razend drukke afdeling, dat had ik al gelijk door. De mensen kende ik nog wel, want in de periode, dat ik kasassistent was, was deze afdeling nog gevestigd op de beneden verdieping. Maar de afdeling was zo groot geworden, dat men nu was verhuisd naar de nieuw verbouwde 2e verdieping.

Tegenwoordig doet men zijn betalingen via internet, maar in de jaren '60 ging dat heel anders. Cliënten kregen van de bank speciale formulieren, waarmede cliënten hun betalingen konden opgeven. Vaak gaf men dit ook wel via een brief of een briefkaartje op. Al deze opdrachten moesten worden overgetypt op speciale overboekingsformulieren in viervoud. In die periode werd dus heel veel carbonpapier versleten, prullenbakken vol!!! Het was een afdeling van wel 30 mensen, dus veel, heel veel herrie en heel veel gepraat en getelefoneer.

Wij hadden natuurlijk niet alleen te maken met het betalingsverkeer van cliënten, maar ook met eigen kantoren in het land, die populair "eigen huizen"werden genoemd.Ook verrekening met andere banken via de clearing was een dagelijkse grote klus.

Al heel spoedig had ik het daar goed naar mijn zin. Het was daar weer heel hard werken, maar dat vond ik juist fijn.

Om alles op tijd klaar te krijgen, begonnen een aantal collega's al vroeg om 07.30 uur of 08.00 uur. De clearing op de Nederlandsche Bank was altijd om 11.00 uur en de vele kantoren in het land leverden behoorlijk wat betalingen aan. Een aantal collega's begon dan ook al om 07.00 's morgens met de post uit te pakken. Na verloop van tijd ging ik daar ook aan meedoen. Ik had daar natuurlijk ook weer een eigen belang bij, want de postzegels mochten wij allemaal zelf houden en deze waren afkomstig uit binnen - en buitenland.

Ik had het heel erg naar mijn zin op die afdeling, ook met alle collega's. 's Middags hadden wij altijd een uur pauze. Nou, mijn brood had ik al op de afdeling opgegeten, dus vaak trokken wij er met elkaar op uit de stad in. Zoals al gememoreerd….de stad Rotterdam was nog lang niet helemaal herbouwd. De verwoestingen van de 2e wereldoorlog waren toen nog overal zichtbaar in de binnenstad van Rotterdam. Maar er waren ook op vele plekken al heel wat bouwactiviteiten. Dit alles heeft altijd mijn belangstelling gehad en vooral de enorme
restauratie van de Laurenskerk. Ik hield het allemaal als het ware bij en kende zo de binnenstad van Rotterdam op mijn duimpje.

Inmiddels had ik een oproep ontvangen om gekeurd te worden voor militaire dienst. Helaas werd ik "goedgekeurd"en node nam ik medio november 1962 afscheid van iedereen van de bank, want per 28 november 1962 moest ik mij melden in Grave om de militaire dienst te vervullen voor maar liefst 21 maanden!!!

Over mijn militaire dienst heb ik in mijn vorige verhalen al voldoende verteld. Wel vond ik weer in mijn archief het belangwekkende document, dat ik ook altijd heb bewaard. Het "echte"document, dat de zgn."Berlijnmaatregel"was opgeheven en dat betekende voor mij niet 21 maanden in militaire dienst maar "slechts" 18 maanden. Hoewel onderstaand document al ergens staat vermeld, doe ik dit er toch weer bij. Leuk toch???

inkortingdiensttekst






Klik hier om verder te gaan naar deel 8







Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

24 Juni 2005