- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 8 |
|---|
Begin 1965 werd een aanvang genomen om alsdan zo spoedig mogelijk afdelingen samen te voegen. En zo verhuisde onze afdeling begin 1965 al naar het gebouw Blaak 34. Iedereen vond dat wel fijn, want van het heen en weer lopen in de winter 1964/1965 had iedereen wel genoeg. Het ziekteverzuim daalde daarna dan ook aanzienlijk.
Wij zaten dus nu wel in één gebouw, maar bleven nog steeds wel twee afzonderlijke afdelingen. Onze grote sorteermachine was inmiddels ook al verhuisd van de 2e verdieping van Blaak 28 naar de begane grond van Blaak 34. De v/m NHM kende dit systeem nog niet en had er wel oren naar. Er werd dus een 2e machine aangeschaft en ik moest mijn nieuwe collega's gaan inwerken. Ook dit was een leuke periode.
Inmiddels zag iedereen wel, dat het één afdeling moest worden. Er werd wederom op de 2e verdieping van Blaak 34 verbouwd om er één gehele nieuwe afdeling te huisvesten. Begin 1966 werd de gehele nieuwe afdeling in gebruik genomen. Het was in die periode een grote drukte van verhuizingen. Op een organisatorisch goede wijze moet alles worden geregeld en natuurlijk moesten de belangen van de cliënten niet worden vergeten.
Zo langzamerhand kreeg alles voor ons toch wel gestalte op de 2e verdieping van Blaak 34. Het was een immense afdeling. Alles ging nog handmatig en van computers had nog niemand (bijna!!!) gehoord.
Na de fusie werd ook het aantal bijkantoren flink uitgebreid. Elke bank had op niet altijd gelijke plekken kantoren. Het leek wel of men dit van tevoren al had bekeken. Zeer summier werden een aantal kantoren samengevoegd, maar dit waren er niet veel.
Mijn hoofdtaak werd nu echt wel het integreren van mijn toen nog kleine afdeling periodieke betalingen met mijn collega van de ex NHM inclusief alle bijkantoren en dat werden er steeds meer.
Voor andere klussen, zoals het machinewerk en al het uitzoek en controlewerk had ik geen tijd meer. Al dit werk ging naar anderen, zodat ik tezamen met mijn NHM collega deze kleine afdeling volledig kon integreren.
Ook werd in die periode een begin gemaakt om alle rekeningen te gaan voorzien van een rekeningnummer. Eerst met een 7-cijferig rekeningnummer. Dat betekende wel, dat ook onze administratie moest worden aangepast, dus weer heel veel avonden overwerken. Dit bleek echter de voorloper te zijn van het computertijdperk. Op de 1e verdieping kon iedereen al zien, dat daar immense grote machines waren gekomen met enorme bakken ponskaarten. Ik vond dat allemaal zeer interessant en vroeg mij eigenlijk af, of er niets voor onze afdeling geautomatiseerd kon worden. Nu waren de periodieke betalingen naar postgirorekeningen voor formulieren al uitbesteed aan de adresseerafdeling. Daar werden duizenden ponsplaatjes gemaakt voor het afdrukken van de benodigde formulieren. Maar voor de betalingen naar bankrekeningen was nog niets geregeld.
Ik ging maar weer eens praten met de afdeling organisatie, die er wel oren naar had. Na heel wat technische vergaderingen, kwam er dan ook eindelijk via de computer een redelijk product te voorschijn, waar ieder tevreden mee was. Natuurlijk moesten ook alle wijzigingen en intrekkingen ook worden opgegeven. Ook daarvoor werden door mij systemen ontwikkeld en later uitgebreid. Uiteindelijk kwam ik op het idee om de basisadministratie van alle periodieke betalingen, die waren vastgelegd op kaarten, te voorzien van een duplicaat, welke dienst konden doen als invoerdocument op de adresseerafdeling en op de computerafdeling. Ook dit alles moest weer worden voorzien van codes.
Het heeft nog lange tijd geduurd voordat dat systeem feilloos werkte, maar na vele hindernissen is dit in 1967 bijna vlekkeloos gaan werken.
