Een e-mail sturen? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Alie herinnert het zich nog goed hoe er vroeger voor de winter gezorgd moest worden

Alie is er nog steeds van onder de indruk ....wat een werk...

Ik heb wel eens verteld over de inmaaktijd. Augustus was de maand om bonen in te maken. Het hele gezin moest meehelpen!!!

Er werd door mijn moeder ook andijvie ingemaakt in een ton ook met zout. Als het gegeten werd, waren er altijd twee rookworsten bij, heerlijk hoor!!!

Maar de winters van vroeger waren anders dan nu. In de jaren 20 en 30 waren de winkels niet zoo bevoorraad als nu. Nu zijn er in de winter alle soorten groenten te koop, maar vroeger niet. Dus er moest gezorgd worden voor de winter.

Mijn moeder maakte ook zelf zuurkool in, 9 witte kolen en 1 savooie kool, dat werd gewassen en gesneden, daar had zij een groten schaaf voor en dan in een teil met wat azijn en dan maar kneden. Er gingen ook nog zuurkoolpepertjes door en dat was een heel werk hoor!!!

Was dit klaar, dan ook in een vat en dan weer zoo'n portie maken, soms wel 2 of 3 keer, want wij hadden 3 vaten voor zuurkool en die moesten vol!!!

Daar was mijn moeder 3 of 4 dagen mee bezig, wat een werk toch hè?!?! Ik zie nog haar roode handen en 's avonds werden de handen ingesmeerd.

Maar dat was nog niet alles hoor. Mijn moeder bestelde ook bij de groenteboer: 20 rode koolen, 20 knolrapen en weten jullie wat daar mee gebeurde? Mijn vader had daar een groten schroef voor, die draaide hij door de stronken van de kool en knolrapen heen en door dat gat ging een touwtje dat werd dicht geknoopt en dan naar de zolder.
Daar maakte mijn vader een ronde stok vast aan de muren en daar werden de koolen en knolrapen aan gehangen. Als er later eens één afviel, nu dan werd er de andere dag die kool opgegeten, geen paniek hoor!!!

De jongens hielpen allemaal, dat was heel gewoon!!

En wij zongen veel bij al dit werk!!

Dan werd er 5 mud aardappelen besteld: eigenheimers, 1 mud is 70 kilo, dus tel maar uit!!!

Er werd met de groenteman gepraat hoe en wanneer dat allemaal kon en er werd een afspraak gemaakt voor die of die datum. De jongens moesten op de zolder een hoek vrijmaken en allemaal op de grond kranten neerleggen. En omdat mijn moeder contant betaalde, kreeg ze de poeder, die gestrooid werd tussen de aardappels, er gratis bij. Leuk hè?? (toch geen antrax hè)

Dan bestelde mijn moeder bij de groenteman 2 kisten met appels: goudrenetten: deze zijn ook winterhard en ook Aad eet ze nog steeds, dus bleven ze lang goed, ook op zolder, maar dan kocht ze ook wat handperen en dan werden de goudrenetten eetbaar. Onthoudt maar: leg bij harde appels maar wat handperen, altijd goed voor de appels, dan rijpen ze!!. Ook werd er nog wat stoofperen en winterpeen opgeslagen ( Een Rotterdammer zegt geen wortels maar: PEEN).
Als mijn man en ik naar een restaurant gingen, vroeg mijn man Piet altijd aan de serveerster :

Juffrouw, heeft U ook peentjes

en dan keken sommige meissies toch lelijk, heb nooit begrepen waarom....

En dan moesten er toen ook nog kolen besteld worden, maar eerst op de waranda de geraniums naar binnen halen: zoo'n 60 stuks allemaal rode geraniums. Het was 's zomers altijd een prachtig gezicht als alles bloeide!!!. Elke plant werd afgeknipt en de jongens brachten ze ook op zolder dan konden ze niet bevriezen.

Dan werd er 10 mud kolen besteld (antraciet) en 1 mud briketten. Die 10 mud kolen pasten precies in het kolenhok op de waranda.

Op een keer waren er ook kolen bezorgd, maar het hok was niet vol en wat zei Pa tegen die kolenboeren:

Dit is geen 10 mud en als je het niet bijvult, betaal ik maar 9 mud

Verder zei Pa niks meer.

Het duurde wel een tijdje maar het hok werd bijgevuld en mijn vader betaalde 10 mud kolen. Maar hij nam voortaan een andere kolenboer.

De briketten werden keurig opgestapeld en weet je waar die voor waren? Je had vroeger ook stoven en daar zat een test in. Als het erg koud was, ging in die test wat as en daarop een stuk briket. Die briketten lagen in de kachel en er werd met een tang een stuk briket uit de kachel gehaald en in die test gelegd en de test in de stoof en dan met je koude voeten op de stoof. Ik zie me nog zitten : Met recht op een stoel en een stoof. En dan werden je voeten toch heerlijk warm, kostelijk hoor!!!

Als dit dan allemaal klaar was,, moest het huis weer schoon gemaakt worden en de trappen vooral. De lopers werden geklopt 's avonds na 10 uur, de roetjes poetsen. O, o, wat was er toch een werk, maar als alles klaar was en alles weer schoon en helder was, dan voelden we ons allemaal rijk.

Mijn moeder had ook de oude lakens en dekens opgezocht, want als het ging vriezen moest alles op zolder toegedekt worden.

Ik moet ook nog vertellen, dat als het hard vroor en alles was dicht gevroren, dan was er helemaal geen vervoer meer: de winkels kregen geen voorraad!!!

Peulvruchten waren er nog wel in de winkels, dus mijn moeder had hier ook een voorraadje van: bruine bonen, kapucijners, groene erwten, daar hadden ze allemaal bussen voor.

Tot slot kocht mijn moeder nog een hele kaas. Ik zie mijn vader nog de kaas omkeren, dat moest steeds gebeuren, de kaas lag op een theedoek!!

Dit was mijn verhaal hoe er vroeger gezorgd moest worden voor de winter, wat een werk hè!!!

Dan is het tegenwoordig wel anders.....

Moeder, een prachtig verhaal, wat een details, met uw bovenkamer zit het nog steeds snor, Aad kreeg er zelfs honger van, maar heeft al net Chinees gegeten, want 1x per week moet dat gelukkig tegenwoordig. Maar Aad heeft een gladde gang, dus wat lekkere kapucijners gaan er altijd in, hmmmmmm met spek


Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

26 Oktober 2001