Een emiel sturen naar Richard? Het emiel adres is richard@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

De reisemielen van Richard

de blauwe links klikken je direkt naar de Egyptische reisemielen, de Australische reisemielen en wat hij met zijn vader ging doen in China

via de volgende blauwe link ga je direkt naar de emielen van en naar China en natuurlijk weer met een aantal leuke foto's

Richard

tegenwoordig heeft ie wel een iets ander, duurder (?) brilletje, de rest lijkt gelukkig nog sprekend
.............lekker knulletje, zou Oma trouwens zeggen............en gelijk heeft ze, niet ?

Richard, de zoon van webmaster Aad, heeft een grote reis achter de rug. Begonnen in Egypte, ging hij toen naar Australie en vandaar naar China.

En wie haalde hem daar van de trein in Shanghai ??

Juist, Aad

Samen gingen ze toen per trein via Xi'an naar Beijing en wie ontmoeten ze daar ??

Juist, Wim, de (ex) KUB mentor van Richard

Klein wereldje dus.....

Aad was al twee keer alleen in China, waarvan 1 keer via de Transib van Moskou naar Beijing : zie deze link en ook deze link, over z'n tweede reis, en dus kwam het goed uit om het nog een derde keer te doen, je laat je zoon toch liever niet alleen !!

Net als een heleboel andere Engelfrieten (klik maar eens op de link rechts bovenaan deze pagina) is ook Richard, aldus z'n Oma Alie, voorzien van "gennen", waardoor die "zoo" leuk kan verhalen. Ook zijn "emielen" worden door Oma Alie als "kostelijk" bestempeld.

En daarom dus een kleine kollage uit Richard's reisemielen, kan niet alleen Oma, maar iedereen nog eens (na)genieten.

Maar ook over de telefoon gaat het Richard goed af, klik maar eens op deze .wav link


Egypte, samen met Dirk

Ramses reporting..........

............................Na twee dagen cairo zijn we vertrokken naar de woestijn. enorm contrast; heeel veel ruimte, heel veel rust.

De eerste nacht sliepen we in rieten hutjes (echt zoals we ze kennen uit Kuifje in afrika), maar 's nachts koelt het enorm af. Mijn stenen bed bracht daar niet veel verbetering in en ik lag dus enorm in de kou te zitten. Echt rillen, klappertanden, etc.

De volgende ochtend bleek iedereen hier last van te hebben. Niemand had erop gerekend dat het in de woestijn afkoelt tot een graad of 3....

De volgende dag zijn we doorgegaan naar de white desert; het ziet er uit als een gletsjer, helemaal wit, maar het is gewoon een bloedhete woestijn.

Daar hebben we kamp opgeslagen onder de blote hemel; schitterend veel sterren gezien, prachtige nacht, maar KOUD!!!!!!!!!

Maar na die ervaring in die hutjes trok iedereen alles aan wat-ie bij zich had en ging daarna in de slaapzak

zichzelf mummificeren

Wel een bijzondere ervaring, je zit daar met je groep echt in de middle of nowhere.

De volgende dag richting oase in woestijn; mooi kamp met iets warmere nacht en iets betere hutten. En, jawel, een dorpspomp als douche. Dat was wel even lekker. En daar uiteraard de kameelsafari gedaan; Dirk voelde zich 'Lawrence of Arabia'. Daarna weer een nachtje onder de blote hemel, en toen richting Luxor, onder politiebegeleiding (er worden daar wel eens wat fundamentalisten gesignaleerd).

...................................... Alles goed hier, ik ga nu weer een hapje eten..........................

salaam


Op naar de Rode Zee..........

.....................Luxor is erg mooi; de pyramides maken plaats voor diepe graven in de heuvels aan de westkust. Aan de buitenkant zie je er niets van; binnen prachtig versierd met tekeningen, afbeeldingen en graftombes.

Kan al een beetje hieroglyfen lezen geloof ik

Graf van Toetankahom ligt hier ook, maar dat was veels te druk en veels te duur; het schijnt ook wel tegen te vallen (zo praten hollanders zoiets goed, he).

Aswan ligt nog zuidelijker; het is er nu al bloedheet. 's Middags is het zo'n 30 tot 35 graden....Dirk en ik hebben dus besloten om eens een biertje te drinken in het poepsjieke 'Old Cataract' hotel. Dat is een monumenteel Brits pand, met een prachtige tuin en veel te dure kamers. Agatha Christie heeft er nog eens een boek geschrven, en dat buit het hotel nog steeds uit. Maar in ieder geval een goed Dirigent-overleg tussen Dirk en mij; business is goed, dus we gaan stevig door, hebben we besloten.

De hitte van Aswan hebben we daarna verruild voor de hiitte van de Nijl; op een feloeka (kleine zeilboot) hebben we dik een dag gevaren naar het noorden. Onder de blote hemel op de boot slapen blijft bijzonder; helaas was ik overdag iets teveel verbrand, en dus gloeiden mijn benen op in het donker. Heb nu (drie dagen later) nog steeds een knalrooie kop en de rest van mijn lichaam zou niet misstaan als kreeft bij het Hilton (waar ik nu dit mailtje zit te typen). Een van onze groepsgenoten heeft zelfs zonnesteek opgelopen; dat ziet er niet echt prettig uit; ik heb nog nooit iemand zo ziek gezien. Maar nu gaat het wel weer, geloof ik......................................



Tot slot een foto van Richard met Dirk, op een piramide, waar hebben ze het in vredesnaam over ???
Klik maar gauw op deze link, wie het weet mag het zeggen...

Maar wat betreft foto's uit Egypte sloeg dit echt alles : een van de reisgenoten van Richard en Dirk maakte maar liefst 662 foto's en zette die als volgt op het internet. Aad was diep onder de indruk en vond zowaar zijn zoon terug in wel 2 foto's, wie vindt er meer ??

"Hallo Egyptegangers, Het heeft toch wat langer geduurd als ik had gedacht, maar hierbij dan de beloofde foto's. Het zijn er 479 geworden. Als advies geef ik mee, kies de subalbums, want daarin staan maximaal 50 foto's. Als je het hoofdalbum Egypte kiest, krijg je ze gelijk allemaal te zien, en dat is alleen bij een hele snelle lijn prettig. Als laatste Album nog een flink aantal (183) die eruit zijn gevallen, maar misschien zit daar toch nog wat bij dat je leuk vindt. PS. Iedereen is vrij om ze voor prive te gebruiken, mocht je er wat anders mee willen doen (iets op een website of zo iets) dan wil ik het graag weten. Veel plezier ermee, Yvonne en Frans."

Nou, das toch niet te flauw.........., enne hier is die link trouwens, zou hem bijna vergeten :

479 + 183 = 662 foto's uit Egypte link



Australie, samen met Rutger

Ben aangekomen..........

even kort, je mag hier niet lang mailen: ik zit nu in Hong Kong, alles in orde, weer is prima, niet te moe, reis was ook ok!

Ik ga weer in het zonnetje zitten

Welcome in Melbourne..........

....................Na een halve dag vliegen zat ik in HongKong; soort postmodernistische kick gekregen : wat is dit nou weer? Ik zit in Tilburg. en boem! je zit in HK. Leuke stad, erg druk. 's Avonds een bak instant noodles gegeten en natuurlijk een blikje Heineken.

En zo zat ik lekker te genieten voor een enorm gebouw van Philips, aan het water.

Gister heeft Rutger me afgehaald van Melbourne met een hele gave Auto, een Ford Falkon, oude bak uit 1980. Rijdt erg lekker.

Helaas wel veel regen hier, en maar een graadje of 13. Maandag gaan we naar het noorden, lekker duiken, en warm weer. Rutger zei dat Melbourne de laaste stad is waar we een jas aanhebben.............

Van Melbourne naar Sydney..........

............Melbourne was een beetje nat en vies (met name onze jeugdherberg, de jongen onder mij bleek er een genoegen in te scheppen de hele nacht door scheten te laten, en het stonk er echt enorm......).

Jeugdherberg was ook vol met mensen die daar werken en reizen en dat bleken niet de meest enthiousiaste lui. Het leek wel het arbeidsbureau voor fase-4 klanten........ al die lui zaten onderuit gezakt de hele dag op de bank te klagen dat ze geen werk hadden en geen geld en geen zin en blabla maar ze waren wel avontuurlijk en errug cool.......nou ja, snel weg daar, dus, op naar de Grampions.

Onze auto is geweldig! Het is een Ford Flacon uit 1980, en rijdt als een gek. Helaas haalt ie maar 1 op 7 (ook voor olie, heb ik zo het idee...), maar het is echt enorme luxe met je eigen auto; geen gesleep met je rugzak, stoppen waar je wil en omdat rutger en ik allebei internat. rijbewijs hebben, kunnen we elkaar om de 2 uur afwisselen en zo lekker doorstomen! Ruthger heeft ook nog eens zijn discman aangesloten op de radio, dus we hebben nu echt een rijdend Hilton! Echt heel gaaf, je ziet het landschap steeds veranderen.

De Grampions waren geweldig indrukwekkend. Prachtige valleien, mooie wandelroutes, rotsen, watervallen (ok, eentje was opgedroogd, maar ja, dat kan gebeuren, he), enorm indrukwekkend. Verder een heel toffe jeugdherberg, leuke mensen ontmoet, en een schone keuken. Dat begon er al meer op te lijken. Ik krijg nu echt de vakantiekriebels! Ik geloof dat ik wel lang wil blijven hier.......

Maar, na drie dagen Grampions zijn we weer in de auto gegaan, op naar de Blue Mountains. Dat is een berggebied bij Sydney, een goede 1000 km van de Grampions. Na een kilometertje of 900 zijn we toch maar eens uitgestapt en een hotelletje gevonden in the middle of nowhere. Om het maar eens 'op zijn Dirks' te zeggen: het was een dump!
Enorme zooi, vreemde mensen. 's Avonds pilsje in de bar (moet ook gebeuren! By the way, ik zit nu aan de Bavaria, wat een avonturier ben ik toch....), en al die gasten praatten in een vreemdsoortig dialect tegen mij. Ik een beetje vaag lachen, maar begrijpen ho maar. Een van die gasten vroeg me wanneer 'Holland has been civilised'.......

Anyways, vandaag doorgereden naar de Blue Mountains, in het exotisch klinkende Katoomba, hebben we nu een leuke jeugdherberg. Het is hier net Renesse, zoveel Hollanders dat er hier rondlopen. Je begint in het engels, en uiteindelijk blijk je gewoon Nederlands te kunnen praten.

Nu nog een goede pot Douwe Egberts en een mut aardappelen, en de lol is compleet........

Goed, genoeg voor nu, ik heb het erg naar mijn zin, en Rutger ook geloof ik. Waar we straks naar toe gaan weet ik nog niet, richting Brisbane denk ik.........

Hoi Pap..........

leuk om je verhalen over Wales te lezen. Je hebt je ook wel vermaakt!

Ik ben nu in Brisbane, in het noorden. Heb al 2500km gereden met Rutger, en er komen er nog zo'n 2500 bij!

Kortom,een leuke ervaring!

Ik hou het even kort, heb nog 18 mails te beantwoorden....................

Op de camping !

weer eens tijd voor een verhaaltje.

We hebben de Blue Mountains (bij Sydney) verlaten en zijn richting het warme noorden afgerezen. Veel gerezen met de auto dus.

Misschien leuk om even een auto-dagje voor jullie weer te geven. Rond een uur of 9 of 10 'rijden we aan' (op zijn brabants gezegd). Rutger of ik rijden steeds 2 uur en dan wisselen we elkaar weer af. De bijrijder fungeert als kaartlezer en dj voor de cd's.

Rond het middaguur volgt een geliefd ritueel : het 'menuutje doen'. Dat betekent dat we een MacDonals, BurgerKIng, PizaaHut of andere high-standard take-away aandoen voor een heerlijke lunch op zijn australisch.

Vervolgens karren we weer verder en rond een uur of 4 (om 6 uur wordt het weer donker hier!) bladert de bijrijder wat in de Lonely Planet om te kijken waar we willen slapen.

Rond 6 uur gaan we dan effe snel wat eten bij een local pub oid (kebab, pasta, pizza, maar dan met groente, hoor mam! - en een vitaminepil). Dan een stukje rijden in het donker en dan zetten we de tent op, zoeken ergens wat bier, of drinken wijn en gaan dan slapen.

Dat is het zo'n beetje ; en geloof me, het is heerlijk ontspannend!

Maar goed, zo rijden we dus na de Blue Mountains richting Coffs Harbour.
Leuk badplaatsje, een jeugdherberg met zwembad!

De volgende dag door richting Brisbane, een grote stad hier. Helaas weinig te beleven; de steden hier hebben weinig geschiedenis, en geen mooie gebouwen ofzo, dus een beetje shoppen en bioscoopje pakken (film 13 Days gezien over Cuba-crisis, best aardig).

Daarna door naar Noosa Heads.

We hebben nu een tentje gekocht, zodat we kunnen camperen. Bij Noosa Head de tent opgezet, en een paar leuke engelsen ontmoet. Wijn gedronken (dat gaat hier per 4 liter zak), en lekker gekletst.

De volgende dag eigenlijk niets gedaan, een beetje lezen, hangen, wasje doen, lekker relaxen. De temperatuur loopt inmiddels al weer flink op, en we hebben ook alweer kunnen zwemmen.

Na Noosa door naar Emu Park, waar we in een erg aftandse camping zijn beland, maar het was een prima stek voor een dagtripje naar Keppel Island, een prachtig idyllisch eilandje met alles voor toeristen; palmboompje, zand, bier en natuurlijk snorkelen!
Prachtige koraalrif deed herinneren aan Dahab in Egypte, waar ik met Dirk ook heb gesnorkeld. Wel een beetje verbrand, maar goed.

Daarna door naar Yeppoon, erg leuke camping aan het strand, vanuit de tent liep je zo de zee in. Mooi sterren kijken 's avonds, dat was ook erg mooi.

En vandaag zijn we beland in Eungella, een klein plaatsje in het regenwoud. We staan op een prachtige camping; vanuit de tent kijk je neer op een gigantische vallei, waar je kilometers ver kunt kijken! Erg mooi, hoor!

Morgen gaan we bushwalken in het regenwoud.....ik kijk er erg naar uit!

Kortom, alles nog steeds naar wens, erg leuk hier, en ik hoor graag weer jullie verhalen!~

PS : O ja, mijn vader heeft een website gemaakt met al mijn verhalen :

/Alie/emielenrichardreis.htm

Hoi Pap!

Heb net 950 km gereden, dat is best wel inspannend (ongeveer A'dam-Praag), maar het is hier verder weer helemaal prima

Hoi !

weer tijd voor een mailtje...we zitten nu (voor de tweede keer) een nacht in Coffs Harbour...als tussenstop naar Sydney, onze eindbestemming.

Het regent pijpestelen, het is koud, noem het maar op: we zijn dus weer terug in het zuiden.
Mijn korte broek is weer ingepakt....pas in China er weer uit denk ik.

Sinds mijn vorige mail zijn we dus gaan bushwalken door Eungella National Park, erg mooi regenwoud. We hebben ook de platypus gezien, een platbekdier, erg grappig en schijnt ook erg zeldzaam.

Onze camping was echt geweldig, met uitzicht over prachtige vallei. Daar hebben we dus ook een middag lekker in de zon gehangen, boekje lezen enzo.

Daarna zijn we doorgereden naar Airlie BEach, ons meest noordelijke bestemming. Airlie BEach is een beetje zoals Dahab in Egypte was: zon, strand, en maar een straat! Alles was te belopen. We hadden weer een mooie camping, omgeven door enorme bomen.
Rutger is gaan duiken, ik zat een beetje bij te komen van een dreun tegen een paal de vorige dag (en een beetje van de alcohol), verder alles goed hoor, en zat weer heerlijk in de zon boekje te lezen.

Als buur had ik een vrij grote leguaan, bijna meter lang! Prachtig beest, erg lui, net als ik.

Na Airlie Beach ('s avonds uitgaan was net als in al die Spaanse steden met van die drankspelletje enne.....ik moest natuurlijk ook nog naar voren komen om met een een of ander bobbelbord mezelf voor geheel Airlie Beach voor paal te zetten, maar desondanks toch wel weer leuk, hoor) hebben

Rutger en ik zeer vroeg de auto gepakt naar Harvey BEach, ongeveer 1000 kilomneter, zeg maar van A'dam naar Praag. Flinke tocht, maar wel gelukt.

IN HErvey Bay hebben we drie dagen in een soort Bungalowparkhutje gezeten, erg 'cosy' met tv, en bijna eigen kamer (er sliep nog iemand op de kamer).

We hebben eerst een dagje niets gedaan, lang uitgeslapen (dat lukte op de camping nooit vanwege brandende zon), etc. De tweede dag zijn we naar Fraser Island geweest, een enorm eiland, tropisch enzo.

Daar hadden we een geheel verzorgde toer met een 4WD toeringcar, erg luxe allemaaal. We hebben onze eerste dingo gezien, in het wild, en weer mooie wandeling door de bush.

Ook hebben Rutger en ik nog gezwommen in een riviertje, wat erg vreemd rook: ik hou het op de lucht van aardappelpuree, al vond Rutger het eerder panne(n)koeken.

Anyways, daarna doorgereden naar Coffs Harbour, waar we nu zijn. Heb nu wel alle ervaring met rijden.....flinke regen, hagel, donker, tegenliggers met groot licht.....tijd dus voor een lekker glas bier!

Het ga jullie goed in Nederland

Hoi Richard

Alle paperassen voor China lijken in orde, ben er zelfs even met de stofkam door heen gegaan: kun je mij alleen nog even mailen wat er precies op je treinkaartje staat.

Heb op de kaart van Shanghai alles gevonden : hotel en station, dus dat moet een makkie zijn. Vanaf station nemen we wel een taxi.
Het hotel zit (vind ik) toch niet zo dicht bij het centrum, maar dat is met taxi's op te lossen.

Op internet heb ik ook alle hotels weer kunnen vinden, ziet er op het oog sjiek uit, maar nu nog de Chinese praktijk, maar je bent er alleen maar om te slapen en uit te rusten, de vorige keer in Shanghai keek ik vanuit het raam op een hotel in aanbouw op een afstand van ca 10m, dus........... (zie deze link)

nou ga weer wat voor Philips doen

Oh ja , Tripod blijft rommelen, gisteren was jouw site ook onbereikbaar

Paps

Hoi die Pap

Maar we bellen ook nog wel, ik heb hier nu een goedkope kaart gevonden, kun je voor 10 cent pm bellen

Hoi die Pap

even een kort berichtje uit Sydney; alles is nog steeds in orde, het is hier een behaaglijke 20 graden, lekker weer om de stad te verkennen. Het lijkt allemaal wel wat op Londen, heb ik soms het gevoel.

Hoi zoontje

wees maar niet bang, we vergeten je niet........

ben net thuis van een hele dag vergaderen in het academisch genootschap, gekeken of ik je geest hier nog tegen kwam, ben via het toilet (even plassen), maar "ontsnapt".

Thuis als troost maar Chinees gehaald, want Mam is de hort op naar Schoonhoven met creditcard...., wilde iets kopen vast voor de vakantie, maar we zijn net terug uit Wales, dus ????

Wist je dat we al meer dan 500 uitdrukkingen van Oma hebben ??? Zie deze link .

Vanavond ook jouw emielen pagina bijgewerkt, zet dit er ook maar bij, blijft het aktueel

Ga vrijdag onderbroeken, zakdoeken en sokken tellen, hoef ik straks niets te wassen. Ben aan het aftellen, nog 5 daagjes Philips en dan..........

Op dit moment gaat het weer heel slecht met Philips Worldwide, iedere 5 jaar hetzelfde. Om te bezuinigen gaat een afdelingsfeest niet door en we mogen geen eerste klas meer reizen, niet dat het helpt, maar het is symbolisch, heet het dan....
Er is dfl 650.000.000 uitgetrokken om weer 6000 mensen te ontslaan, heel triest, want de PC en de GSM markten schijnen ingestort te zijn.
We hielden even een kleine enquete wie er nog geen GSM hadden, ikke en nog 2 kollega's, ja dat zijn dus verstokte anti's. Raken ze echt niets aan kwijt. Men wacht nu tot de marketing window weer opengaat (zo heet dat) , maar dat snap je natuurlijk wel.
Maar zonder dollen, het is weer zo ver, het gaat weer slecht, hebben we net nieuw 2e hands anti-RSI meubilair gekregen, hadden we dat eigenlijk niet moeten krijgen als het 2 maanden geleden was geweest. Alle snelle jongens in 3 delige pakken zijn ineens weer verdwenen, andere business zoeken heet dat. In Azie schijnen nu weer heel veel fabrieken dicht te zijn, waren net een jaar geleden geopend of zo iets. Maar het schijnt overal nu weer slecht te gaan, overproduktie etc etc. Maar jij hebt een jaar erin gestudeerd, dus zal alles wel kunnen verklaren.

Trouwens Maxima gaat trouwen op 02-02-2002 ! Een keer raden met wie, de diskussie is nu, als Bea aftreedt ooit, wordt ze dan koningin of prinses-gemaal, heerlijke diskussie, echt iets voor Dirigent ???

Anyways, (vind ik een hele leuke.......) heb trouwens mijn weddenschap verloren : maak het toch nog mee, dat we gaan verhuizen naar de Campus, wij zijn uitgeroepen tot pilot en moeten op 1-1-2003 al over zijn, kan ik op donderdag niet meer naar de markt voor goudreinetten. Heb dit al besproken op de markt, de appelboer wilde ook best naar de Campus, verliest een hele goede klant, kom al bij hem sinds ik bij Licht werkte, al weer 20 jaar geleden, kind waar blijft de tijd, zou Oma zeggen.

Oma heeft op dit moment last van jicht, volgens haar een rijkeluisziekte en dus was ze maar liever een armoedzaaier.....

Nou, dat was het weer uit Geldrop, het is hier nu deze week ca 25C, dus zaterdag met Oma hopelijk een niet te warme dag in Overschie. Oma sprak de wens uit voor zaterdag "'k hoop dat mijn benen het dan nog doen, benieuwd wanneer ze er mee ophouden, als ze dan maar niet aan mijn verstand beginnen", leuk toch, de rest staat op deze link

Nou vooruit, eentje nog :

"vond het zoo lief van Richard dat ie voor mij een rolstoel had geleend. Zei tegen hem, als jij later oud ben, kom ik je duwen, maar die kende die al van me, wat een doerak, hè"

Groetjes en nog veel plezier in Londen, oh nee Sidney

Paps

Hoi Pap

Ik zit nu gratis in museum te emailen.

Ben bezig uit te zoeken om auto te huren; ga ik straks lekker een weekje autorijden, schakelen met links (automaat huren is duurder), maar vooral veel mooie wandelingen maken!

Alles goed dus

....and there was only one!

mijn laatste berichtje nu vanuit Sydney.

Morgen breng ik Rutger naar het vliegveld en ga alleen verder. Ik heb een autootje (met twee o's toch?) gehuurd en rijd dan over 'the great dividing range' (berggebied) richting het westen, naar exotisch klinkende steden als Dubbo en vooral mijn favoriet Coonabarabran

Daar is een groot national park waar ik van plan ben lekker te gaan wandelen. Warrambungle heet dat park geloof ik
Nou ja, ik vond vooral Coonabarabran wel leuk klinken, en ik had niet zo'n zin om heeeeeel ver te gaan reizen, en dit is een mooie tussenweg; bij elkaar maak ik een rondje van 1300 km en dan weer terug naar Sydney om het vliegtuig naar HongKong te pakken.

Sydney is een leuke stad. Het kostte Rutger en mij enige moeite, maar nadat we voor de derde keer de stad van noord naar zuid ('shit, zijn we hier al?') hadden doorkruisd, hebben we een leuke jeugdherberg gevonden, eentje met gratis ontbijt (lekkere broodjes!).
En, voor mij een groot pluspunt, een bed met 'open einde'. De meeste Australische beddenmakers hebben de neiging om aan het voeteinde (of hoofdeinde, want omgekeerd liggen hielp ook niet) zo'n modieus plankje te timmeren, zodat ik, met behulp van de stelling van Pythagoras, alleen dwars net mijn benen kan strekken.

Maar goed, nu dus weer volop beenruimte!

Sydney doet me erg denken aan Londen: bruisende stad, en alle straatnamen heb je in Londen ook. Verder is er ook een Hyde Park en King's Cross, waar we nu zitten, lijkt sprekend op Piccadily Circus, alleen dan zonder dat beeldje van Cupido. Wel vreemd

Op een avond liep ik alleen door de stad (Rutger had een date), en kwam langs het oorlogsmonument in Hyde Park. Beetje officiele plek, tikje sacraal zelfs, maar eromheen was het hele park bezaaid met kerstboomverlichting en grote neonreclame. Beetje vreemd contrast, maar door al die verlichting kon ik wel 'veilig' in het donker door het park lopen. Vrijheid door neonreclame, misschien een mooi motto voor de 5-mei viering volgend jaar..........

Verder hebben Rutger en ik erg veel politiek correcte dingen gedaan: musea bezoeken.

Sommige waren erg leuk, maar het Australian Museaum was echt 'over the top'. De aboriginals waren onderwerp van de uitstalling, en vooral de onderdrukking en de geneugden van de cultuur werden op een beetje erg gladde manier gepresenteerd. Het werd allemaal wel een beetje erg geromantiseerd.

Maar goed, buiten was het weer lekker weer, en we hebben ook veel gewandeld, bootje gevaren, parkgehangen en alle andere dingen die je in een stad zoal doet.

Vanochtend zijn we op een groot vliegdekschip geweest; een stel amerikaanse mariniers (5000) hadden hier vrij (gevolg: overal dronken matrozen in Sydney), en wij mochten op hun schip kijken. Echt enorm groot! Overal straaljagers enzo, maar ook een beetje amerikaans over de top indruk proberen te maken.

Maar ach, ieder diertje zijn pleziertje, en zolang ik maar niet in het leger hoef...

Goed, ik ga nu stoppen, Rutger en ik hebben afscheidsdiner, tot de volgende mail!

Alles goed!

even kort berichtje van mij: ik zit nu in Dubbo, 500km verder. Leuk hostel, met alleen maar locals, en nog een hollander.

Morgen ga ik naar Coonabarabran, lekker wandelen door natuur! Ik zal nog proberen te bellen, maar maak je verder geen zorgen als dat niet lukt! Ik vermaak me wel!

O ja, en pap: een tube Prodent zou ik nog wel kunnen gebruiken straks in China....

Nou, heeft Pap toch nog een funktie, zou Oma zeggen.........

Kuifje in Australie

het is nu zondagmiddag 1400, ik ben veilig en wel weer terug in Sydney. Heb net de auto weer ingeleverd, ben nu wel blij dat ik van dat ding af ben; door Sydney rijden is niet het allerleukste wat er is.

Maar goed, tijd voor een verslag: 'deze week' in 'deze week' de afgelopen week. Zondag Rutger weggebracht, en richting Katoomba gereden. Daar een nachtje overnacht (in splinternieuw hostel; met van die elektronische sloten; erg sjiek), en toen richting Dubbo.

Onderweg zag ik bordje 'tourist drive', en aangezien ik toerist ben, dacht ik dat dat wel leuk zo zijn. En inderdaad, erg mooi! Moest wel 10km door dirtroad rijden (zandpad, steenpad, modderpad, of een combinatie daarvan) en alles in z'n eerste versnelling (steil omhoog), maar mooi! Ik reed daar helemaal alleen, prachtige bergen, en ik ben zelfs dwars door een grot gereden! Dat was echt heel bijzonder, je weet gewoon niet waar je moest kijken. Hele mooie route, dus.

Daarna doorgereden naar Dubbo, ten westen van Sydney. Erg rustige jeugdherberg, alleen maar australiers.

Ik begin nu mijn beeld van australiers wel een beetje bij te stellen; heb een enorm gesprek zitten voeren met een van de gasten daar, en hij wist behoorlijk veel van de wereld, zelfs 'onze' roddel rondom Zorreguita. Later die avond kwam er nog een hollander binnen; genaamd Wim.

Wim en ik zijn de volgende dag naar de dierentuin gegaan, waar je een route kon lopen dwars door alle continenten. Alle dieren waren netjes geranschikt naar het continent waar ze vandaan kwamen. Het leek een beetje op de Beekse Bergen; soort safari-idee. Ook koala's gezien, en ik had geluk; ze waren vrolijk van boom naar boom aan het springen!
Koala's slapen ongeveer 15 uur per dag, eten 2 uur, verteren hun eten 6 uur en zijn 1 uur actief voor de toeristen. Happy me!

Vanuit Dubbo door naar het exotische Coonabarabran (ik weet nu ook hoe ik het 'echt' moet uitspreken). Weer een tourist drive genomen (met dirtroad, dit keer prachtig rood zand), en dwars door de Warrumbangles (nationaal park) gereden. Mooi berggebied, heb kleine wandeling gemaakt, prachtige uitzichten.

's Avonds aangekomen in 'C'bran', hotelletje gevonden en maar eens gaan kijken wat er te doen is in dat gat (10000 inwoners).

Hoogtepunt was de plaatselijke kroeg, waar ik John ontmoette. John was op en top australier: gok- en drankverslaafd van hier tot in Tokio, maar je kon wel met 'm lachen. Hij bood me een spelletje pool aan, en een biertje. Daarna deed ik hetzelfde, en dus eindigden we aan de bar.
John moest echter op een gegeven moment weer gaan gokken (paardenraces), maar stelde me voor aan Elaine. Elaine was een 'outcast' in C'bran: ze was verhuisd, en nu weer even op bezoek. Dat pikten de meesten echter niet, en dus zat ze alleen aan de bar. Maar Elaine bood mij ook alweer de nodige biertjes aan, dus ik vond het allemaal best.

Hips!

De volgende dag heb ik lange wandeling gemaakt door het national park. Alles bij elkaar zo'n 24 kilometer lopen, klauteren, slangen ontwijken (gelukkig maar eentje gezien), en uitpuffen op een rots waar je prachtige uitzichten had!

Ik was wel erg moe, moet ik zeggen, maar het was echt prachtig.

's Avonds terug in hotel, geen zin meer in al teveel bier, dus maar in de TV-kamer van hotel gaan zitten. Daar weer leuke lui ontmoet, allemaal australiers op doorreis, sommigen vanwege werk, anderen gewoon vakantie. Erg gezellig; en ik ben helemaal bij wat rugby en cricket betreft hier....

De volgende dag door richting Tamworth. Onderweg nog even gestopt (dat willen ze hier graag: 'every two hours: Stop - Revive - Survive' staat overal langs de weg).

Bejaard echtpaar ontmoet, en die vonden het allemaal 'zo enig' wat ik deed, en gingen direct koffie voor me zetten, appels voeren, en wat ik maar meer wilde. Kortom, aardige mensen hier.
Echt een verschil met Sydney; dit is echt het 'platteland' blijkbaar, geen haast, allemaal lekker op zijn gemak.

Tamworth is de country-hoofdstad van Australie. Aangekomen bij de jeugdherberg hoorde ik echter alleen maar nederlands gepraat , dus gelijk in de auto gestapt en doorgereden; heb nu wel genoeg hollanders gezien. Dus werd het Scone, een plaatsje 300 kilometer van Sydney. Zodra ik daar was, had ik gelijk spijt dat ik hier niet de hele week heb gezeten!

De jeugdherberg was een voormalig schoolgebouw, midden in het berggebied. De eigenaren, Grant en Jeanie, waren erg vriendelijk, en ik was ook nog hun enige gast voor twee dagen.

Scone was erg veilig; in een omtrek van 8 km woonde er niemand behalve Grant, Jeanie, hun drie kinderen en ik. De jeugdherberg kon niet eens op slot! Jeanie en Grant lieten de sleutels van hun auto altijd in het contact, en meer van dat soort dingen. Verder kreeg je gratis eieren van eigen tuin / kippen, en je kon zoveel fietsen, paardrijden, koeien voeren als je maar wilde.
's Avonds kwam Grant het haardvuur aanmaken, en dan was het een kwestie van opwarmen en naar bed....overdag was het aangenaam 20 graden, 's nachts vroor het een graad of 2.
Die school had geen isolatie, dus ik sliep onder 5 dekens, de tweede nacht werden dat er zelfs 7! Maar echt een geweldige tijd gehad daar, heel tof om daar een beetje rond te hangen, door de bergen te fietsen, etc.

Vanochtend helaas weer uit Scone moeten vertrekken, richting Sydney.

Ik was ruim een uur onderweg en toen BANG werd ik beschoten

Of, wat later bleek, ik had een klapband. Oeps. Gelukkig was er net een tankstation, dus al hobbelend (iedereen lachen daar) van de weg af. OK, en dan bandje verwisselen.
Nog nooit gedaan, dus maar even hulp gevraagd. Bleek ik net hulp te vragen aan twee professionals: twee broers die een bandenzaak hadden en voor ik het wist pompde de ene de reserveband op (die was wat slapjes), en verwisselde de andere mijn kapotte band.

Floep, floep, draai, draai, schroef, 'easy now',

en daar had ik weer een nieuwe band om mijn auto.

'No worries' was hun enige commentaar; ik heb van alles geprobeerd, maar ze wilden niets accepteren als dank. Of, nou ja, als ze ooit in 'Dutchland' waren, wilden ze wel een dikke joint van me hebben. Mij best!
Kortom, als iemand ooit nog eens iets heeft te zeggen over de 'individualistische samenleving': it's certainly not here!

En toen Sydney in; ben naar traditie weer keurig verdwaald, net als vorige week met Rutger, maar na drie keer krijg je dat grapje met die afslag toch wel onder de knie, en ach, zo kunnen anderen hun toeter ook weer eens gebruiken, he?

Tsja, en nu het lange wachten; ik moet om 5:45h inchechken, dus gezellig de nacht doorbrengen op het vliegveld, maar daarna wacht in Shanghai mijn vader, en ik heb nog anderhalf boek te lezen, dus dat komt vast wel goed (en ze hebben McDonalds op het vliegveld)

Nou, dat was deze week, het was echt geweldig: in het begin wel wat vreemd om alleen te reizen na 4 weken met Rutger, maar nu ben ik aan het balen dat Australie over is.....

Allemaal de groeten, en tot in China

China here we come

Richard ook namens mam weer bedankt dat je onze voicemail hebt ingesproken, begreep van mam dat je nu in Scone zat, net Schotland, ligt vlakbij Stirling, in Scone werden vroeger de Schotse koningen gekroond op een steen die tot vorig jaar of zoiets in de Westminster lag.
Hij is nu weer terug waar die hoorde, in Schotland in the Castle van Edinburgh. de eetbare Scones zijn zegt men gemodelleerd naar die beroemde steen en dus moeten er daar in jouw Scone heel veel Schotten wonen, afstammelingen van Schotten die tijdens de clearances het land werden uitgezet en dat alles begon met die Bonnie Prince Charlie van de Battle of Culloden in 1746, waar ik mijn wachtwoord naar vernoemd heb (voor meer details en een foto van Charlie, klik maar eens op deze link, moet ie altijd nog eens verder gaan uitbreiden, maar al die familieverhalen, dat houdt een beetje op...

rare vader heb jij, heb overal een verhaal bij, maar dan moet je ook maar niet naar zoiets als Scone gaan

Hoi Pap

alles goed hier. Ik kijk uit naar Shanghai!

Nog een tip: je hoeft geen aftersun mee te nemen, daar heb ik nog genoeg van, net als scheerschuim en aftersshave. Scheelt allicht weer met pakken!

Enne...als je dan toch extra ruimte hebt; kun je een Volkskrantje voor me meenemen? Lijkt me leuk om te lezen!

Het bloed kruipt waar het kruipen moet...aldus Aad, want Richard kent mijn China Daily verhaal al !!

Scone was geweldig! Het had inderdaad wel een "touch of Schotland'!

Tot de 7e in Shanghai !!!




China, samen met Aad

En wat gingen we dan allemaal doen? Nou, bijvoorbeeld dit: (de foto's zijn van Aad's vorige reizen naar China, zie deze link en ook deze link)

Op 7 juni ontmoette Aad Richard in Shanghai. Beiden zijn dan al 2 dagen in China, Richard kwam via HongKong en dan per trein en Aad per vliegtuig uit Amsterdam.

Aad gaat voordat Richard er is een bezoekje brengen aan het huis van Sun Yat Sen, de 1e President van de Chinese Republiek in 1912. Een eindje verder is het huis (tot 1946) van Zhou Enlai, de premier van China uit de tijd van Mao.

Ook natuurlijk even door de oude stad met de beroemde Huxing theetuin met de Uitzonderlijke Jaderots met tig aantal gaten. Toen Aad er in 1999 was, vond ie hem zoo: je gaat op zoek naar de meest gefotografeerde rots en that's it, een makkie dus... Alleen de rots op de foto zetten? Forget it! Chinezen moeten perse altijd poseren en dat aan de lopende band!!

Maar Shanghai is bij mij natuurlijk vooral beroemd om de Bund, deel van o.m. de Anglo-Amerikaanse koloniale enclave ("concessie" heette dat toen eufemistisch) ontstaan na de 1e Opiumoorlog in 1842. (oeps, daar rolt weer een jaartal uit mijn hoofd, sorry....) Het woord Bund stamt uit Brits-Indië en betekent zoiets als 'oever'
Samen met Richard gaan we vol verwondering kijken naar dit vreemde stukje koloniale geschiedenis.

De Bund grenst aan de rivier de Huangpu, aan de overzijde zie je dan de contouren van het nieuwe "wolkenkrabber" Shanghai. In 1999 had Aad het gevoel dat hij de enige was die daar nu eens geen foto's van nam.
Op een bankje met de rug (!) naar die wolkenkrabbers draaide de geschiedenis weer door mijn hoofd (altijd net een film, mooi.... en dan herinner je je ook weer al die boeken....), al die prachtig gerestaureerde gebouwen, nu terecht permanent voorzien van Chinese vlaggen. Al snel kwam ik toen in gesprek met een student (zo noemen de meeste jongeren zich hier) die verbazend veel wist over Nederlands-Indië en tja, mensen die mij kennen weten dat er dan een stop uit mij wordt getrokken, ben dan vaak niet meer te stuiten, alles moet eruit..... en dus kon mijn dag toen niet meer stuk, heerlijk toch.

Op 9 juni stapten we in de trein naar Xi'an.

China kent, sinds de machtsovername door Mao in 1949, geen aparte treinklasses meer, maar wel verschillende categorieen rijtuigen resp. de hardseater, de hardsleeper, de softseater en de softsleeper : klinkt veel klantvriendelijker dan 1e, 2e, 3e klasse, niet ?
Als Westerling behoor je natuurlijk softsleeper te reizen, althans dat vind ik, wat je hebt dan airco, een schoner bed, een Westers toilet en het meest belangrijkste een volumeknop om die eeuwige Chinese muziek wat te temperen en zelfs uit te zetten, wow.... Niet dat ik iets tegen die muziek heb, maar dag en nacht en dan het liefst nog hard ook, nee das iets te veel...

Xi'an werd vooral beroemd door de ontdekking in de jaren '70 van het Terracotta leger van de 1e Keizer van het Verenigde China, Qin Shi Huangdi (AD ca 220 BC). Deze 1e keizer voerde niet alleen gestandaardiseerde eenheden in, maar liet ook geleerden inklusief al hun boeken, levend begraven, want niets mocht meer herinneren aan het oude China. Sommige tradities zijn gelukkig uit de tijd geraakt......

Qin Shi Huangdi was, zoals zo velen, op zoek naar onsterfelijkheid, vandaar zijn leger van naar schatting 5000 manschappen, ieder gezicht is uniek gemodelleerd , allemaal individuen, waarschijnlijk echt bestaan?? Toen Qin Shi Huangdi, ver van huis, helaas voor hem, toch stierf, werd hij in het geheim teruggebracht. Om de stank te verdoezelen werden rondom zijn lijk dode vissen gelegd. 't is maar waar je van houdt, niet?

Qin Shi Huangdi werd begraven in een nog niet opgegraven ondergronds mausoleum, waarin naar men vermoedt een grote hoeveelheid kwik werd gegoten (AD 210 BC !!, liepen wij nog in "berevellen", trouwens Chinezen vinden ons nog steeds barbaren...), de goddelijke rivieren.
Proefboringen hebben inderdaad aangetoond dat er mogelijk een grote hoeveelheid kwik aanwezig zou kunnen zijn. Zou dit kwik in het milieu terechtkomen, zelfs de Chinezen vrezen dan een ecologische ramp.

Maar Xi'an is meer:

  • het eindpunt van de eeuwenoude Zijderoute en dus heeft Xi'an nog steeds een grote moslimwijk, met een van de grootste en oudste moskeeen ter wereld, daterend uit 742. De huidige gebouwen stammen uit de 16e eeuw.
    In de Moslim wijk (vlakbij het hotel) kun je heerlijk verdwalen en je verwonderen over al die winkeltjes c.q. stalletjes met toeristenwaar, maar ook ik heb daar wat gekocht, afdingen hoeft niet, want dat doen de verko(o)p(st)ers zelf wel.
    Je vraagt hoe duur iets is, loopt dan door en prompt gaat er wat van de prijs af etc. In een museum heb ik zonder eigenlijk iets te zeggen een prachtig boek kunnen kopen voor 25% van de oorspronkelijk gevraagde prijs, ik hou helemaal niet van afdingen, maar hier wordt het gewoon afgedwongen, ja en dan blijf je toch Rotterdammer en Nederlander....
    Trouwens ik kom altijd terug van dit soort reizen met een overgewicht aan boeken, souveniers geloof ik meestal wel. Op mijn reis met de Transib liet ik ook een spoor na van ondergoed en T-shirts (oude hoor, wees maar niet bang...) en vulde de ruimte op met boeken. Heb je thuis tenminste iets aan of niet soms?


  • Xi'an is nog bijna volledig omgeven door Middeleeuwse Stadsmuren waarop twee rijtuigen elkaar met gemak kunnen passeren. De stadsmuren werden nog tijdens de burgeroorlog in de jaren '30 gebruikt als verdediging


  • een prachtig historisch museum, waar ik de onderstaande foto heb genomen. In het museum ook beroemd bronswerk (kookvaten ter grootte van die gebruikt in strips door kanibalen) uit tijden dat wij nog steeds in de beroemde berenvellen liepen.

  • A Warrior in Xi'an


    In het historisch museum mocht je geen foto's nemen, iedereen deed het en dus ik maar ook ....

    Een originele Warrior van Keizer Qin Shi Huangdi, in het historisch museum ook "vlakbij" ons hotel

  • Dichtbij Xi'an zijn de warmwaterbronnen van Huaqing, waarop in de 16e eeuw een paleis werd gebouwd voor een keizerlijke concubine, die op bevel van het hof werd gedood. Want de Keizer moest zijn tijd ergens anders aan besteden.
    In de vijver een van de meest gefotografeerde beelden in het preutse China: een spierwit vrouwshoog beeld van de bijna ontblote concubine.
    In 1936 werd hier ook Chiang Kai Shek gegijzeld om hem te dwingen samen te werken met Mao tegen de steeds verder optrekkende Japanners, het zogenaamde Xi'an incident.

    Voor de historici onder ons : toen het Chinese keizerlijke hof na de Boxer opstand (rond 1900) vanuit Beijing moest vluchten naar Xi'an, werd de lievelingsconcubine van de toenmalige keizer simpelweg in een put verdronken. Men denkt dat mede hierdoor de opleiding tot concubine niet meer zoo populair is. Die put trouwens is nog steeds te bezichtigen in de Verboden Stad, gaan we zeker weer bekijken. Het blijft een historisch feit, niet waar....


  • En natuurlijk heeft Xi'an nog een originele klokkentoren en een trommeltoren, beide stammend uit de 14e eeuw. Door het luiden van de klok werd de ochtend aangekondigd, de stadspoorten werden pas gesloten nadat 800 x op de trommel was geslagen, dus hoefde je je niet zo te haasten
    Alleen jammer is dat men rondom de klokkentoren een hele drukke rotonde heeft aangelegd. Ook door de diverse stadspoorten raast het verkeer dag en nacht door, typical toch


  • En dan op 13 juni naar Beijing met o.m. :

  • de Verboden Stad, het keizerlijke complex. De keizer was pas volwassen, heb ik ooit gelezen, als hij alle ruimtes 1x in zijn leven had bezocht, volgens berekeningen was hij dan al 27, heb het echter nooit nageteld.
    Aad komt er nu voor de derde keer en is nu wel over de helft van wat hij wel zou willen zien, het is gewoon veel te veel, althans voor Aad. Je hebt groepen die achter een megafoon aan de Verboden Stad in 1 uur doen en dan moeten ze nog rennen ook. Meelij, krijg je daarvan.....


  • ten noorden van de verboden stad de kolenheuvel (toch logisch waarvoor die was), maar vanaf die heuvel heb je een fantastisch overzicht over de verboden stad enne aan de zijkant van die kolenheuvel is de boom waaraan de laatste Ming keizer (ja, die van die vazenfamilie) zichzelf ophing in 1644, want de Mantsju's kwamen eraan. Deze Mantsju's hielden het vol tot en met de Last Emperor, Pu' I, maar die kent nu iedereen wel van de film


  • wat meer naar het westen de wooncomplexen van de huidige Chinese machthebbers. Heerlijk al die paranoide blikken van dat hele legertje bewakers. Je kunt hier midden op straat wat geld neerleggen en dat de volgende dag weer ophalen, maar maak er geen foto van, want dan word je besprongen. Misschien iets voor een nieuwe film van Mr. Bean....


  • ten zuiden van de verboden stad en het Plein van de Hemelse Vrede, waar nog steeds mensen staan te kijken waar ooit die tank heeft gestaan, de Tempel of Heaven, daterend uit de 15e eeuw. De belangrijkste tempel in het complex werd gebouwd zonder dat er 1 spijker aan te pas kwam. 1x per jaar werd hier door de keizer gebeden voor o.m. een goede oogst. De nacht ervoor barcht de keizer al dus door : (wist je trouwens dat alleen de keizer de kleur geel (goud) mocht dragen, geel is nog steeds in China een aparte kleur. Westerlingen en dus barbaren, die daar gaan roepen, oh, wat mooi, geel is mijn lievelingskleur, beledigen nog steeds sommige Chinese omstanders...)


  • emperorinchair


    Wat moest de keizer van China (aldus een toelichting buiten) 1 nacht op deze stoel doen, zonder food, drinks, woman or sleep ?

    Geraden: vasten......., das toch logisch, deden ze ook in China!

    Het spreekt vanzelf dat als de keizerlijke processie de verboden stad uittrok op weg naar de Tempel of Heaven iedereen zich muisstil hield en zich verborg, want er kwam het Hoogste op Aarde langs, namens de Hemel. Ook tijdens het vasten gedurende 24 uur hield iedereen de adem in.

    Op het terrein van de Tempel of Heaven ook een Keizerlijk Hemelgewelf met een muur die akoestische effekten kan produceren. Twee mensen die zich op tegenovergestelde punten opstellen, kunnen zo met elkaar communiceren ! Opgesteld staan ook 3 echo stenen : een geluid geproduceerd bij de eerste steen levert een enkele echo op, een geluid bij de derde steen een driedubbele echo. Alle Chinese bezoekers moeten dit natuurlijk uitproberen en dus verga je daar van het lawaai, geen gewijde grond dus meer. Bovendien houden Chinesen van lawaai, dus...........

    Uit mijn China site nog dit fragment wat heel goed weergeeft hoe China dacht / denkt over de rest van de wereld :

    De keizer en dus ook China is het Hoogste op Aarde, namens de Hemel, en dus moet iedereen op Aarde, liefst één keer per jaar, eer komen bewijzen aan de Hemelse keizer. En dat leverde natuurlijk veel misverstanden op, bijv. tijdens bezoeken van Europeanen in het koloniale tijdperk, die zich, op hun beurt, ver verheven voelden boven alle niet-christenen.

    Zo ging de Nederlandse VOC gezant ieder jaar keurig met veel cadeau's naar Beijing, maar weigerde ieder jaar weer de kowtow (= met het voorhoofd hoorbaar enkele keren de grond aanraken). De hoed afnemen en evt een kniebuiging, zoals Europeanen dat gewend waren, dat kon ermee door, maar een kowtow.....En dus werden de cadeau's vaak niet eens geaccepteerd en heeft de VOC nooit echt handelsverdragen kunnen afsluiten.

    Ook de Britten deden het trouwens niet veel beter. Beroemd is de brief uit 1793 van Keizer Qianlong (de soeverein) aan de Britse koning George III (de vazal) :

    brief George III



    King George III was dus not amused na het lezen van deze brief en dat midden in de Franse revolutie en na het verlies van de Amerikaanse koloniën.

  • ho, ik dwaalde wel even ver af, verbaasd weer wat er uit zoo'n keyboard rolt als je even niet oplet....terug naar onze reis


  • we bezoeken zeker ook het Zomerpaleis, 2 keer verwoest door de geallieerde legers, 1x na weer een opiumoorlog en na de boxersopstand. De jaartallen laat ik maar achterwege....
    De beroemde keizerin Ci Xi (die regeerde vanachter een gordijn, in plaats van de opgesloten echte keizer) gebruikte het geld gereserveerd om de Chinese Marine te moderniseren, om in het meer van het Zomerpaleis een radarboot te laten bouwen, maar dan van marmer
    Beroemd is het Zomerpaleis ook om de 700 meter lange overdekte gallerij, schitterend gewoon, hierdoor heen liep Ci Xi weet je dan, beschermd tegen de zon


  • en natuurlijk gaan we ten noorden van Beijing op 2 plaatsen de Muur bekijken (zal hier maar niet over uitweiden, maar het was / is echt niet 1 aaneengesloten muur...).
    We gaan in ieder geval naar Mutianyu en misschien ook nog naar Badaling, via de tombes van de Ming keizers.
    In 1999 had ik het geluk dat het regende in Mutianyu en dan ga je dus niet wandelen op de Muur, nou ikke wel, heeeeerlijk rustig, joh, genoten, misschien hebben we nu weer geluk..
    Badaling is net zoiets als Amsterdam op 30 april maar dan elke dag. Maar na een flinke wandeling omhoog de Muur op, ben je al snel weer "alleen".
    In 1993 ben ik met een paar westerlingen naar boven geklauterd en toen ondekte we al hijgend dat we allemaal Nederlanders waren, echt waar !!! Een van die landgenoten heeft toen de onderstaande foto genomen en toen schoof blijkbaar net een local (?) in beeld, maar dat ontdekte ik pas toen ik de foto bij het Kruidvat ophaalde.


  • Aad op de Muur bij Badaling


    Foto hangt als poster op mijn werkkamer bij Let's make things better.

    Ik vraag altijd aan iedereen:

    waarom houdt die linker man zijn rechterhand nu net daar..........op mijn foto!

    En natuurlijk gingen we nog veel meer doen, zoals Chinees eten en de Beijing universiteit bezoeken.

    Op 22 juni stapt Richard weer op de trein naar HongKong en vandaar op het vliegtuig, back home, Aad doet het wat gemakkelijker en vliegt meteen naar Amsterdam. Verschil moet er zijn niet waar??



    Tot slot natuurlijk nog een serieus bedoelde raad:

    Mensen vragen wel eens hoe bevalt dat nu in China?

    Nou, blijf er niet langer dan 3 weken als je alleen reist. De Chinese angst voor gezichtsverlies begint dan wat te irriteren, de indirekte manier van overleggen gaat je een beetje opbreken.

    Moet ik nu naar links? Yes, Yes met een smile. Of toch naar rechts? Maybe Yes, en dan heb je al een heel direkt antwoord en dan natuurlijk weer met een smile.

    Nog iets wat ik nooit zal vergeten : in een hotel kreeg ik iedere dag onder de deur door (werd ik dus door gewekt, was toch wel handig) een exemplaar van de China Daily, de Engelstalige partijkrant met zelfs een echte internet link naar de one and only China Daily .

    Het lijkt natuurlijk niet op je Volkskrantje, maar je raakt er toch aan gehecht, want op een dag, dus geen China Daily. Terloops informeer je eens bij de receptie, vandaag geen China Daily? Je wordt aangekeken alsof je hen wilt vermoorden en krijgt als antwoord: Have a nice day, Sir. Kom je boven terug op je kamer, zijn ze je al voor geweest, hoe dat heb ik nooit begrepen, liggen er zelfs 3 China Daily's. Vanaf die dag kreeg ik steeds ongevraagd diverse keren de China Daily aangereikt, als ik dan zei dat ik hem al had, maakte allemaal niets uit.

    Op de onderstaande foto mijn reistas in een softsleeper wagon met in het zijvakje de China Daily. Leuk toch, die plastic bloemetjes van de Chinese NS....

    Softsleepertas


    Was echt een beetje opgelucht toen ik in Beijing in het KLM toestel back home stapte en wat lag daar voor mij klaar? Mijn eigen Volkskrantje.................


    En toch wil je na een tijdje weer terug

    zo anders en zo apart en dus zijn we er nu samen, want Richard (ooit al eens op Taiwan) wilde het nu zelf wel eens zien en dus ging Aad toch maar weer mee (......)

    En dan natuurlijk nieuwsgierig, hoe ging het nu in China.....

    Klik dan maar eens hier op, als je een samenvatting van een groot aantal emielen, die vanuit China werden verstuurd en die we vanuit Nederland ontvingen, wilt lezen en dit alles natuurlijk weer vergezeld van een aantal karakteristieke foto's van o.m. Mao in zijn mausoleum.

    Helaas zijn niet alle emielen bewaard, dus.......

    Veel plezier met de volgende pagina





    Familiewapenklein
    wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


    Terug naar de top





    Last update :

    25 Juni 2001