We beginnen met een citaat uit ons verhaal

1600 Slag bij Nieuwpoort

1600 Slag bij Nieuwpoort, wie kent dit jaartal niet, maar wat is er echt gebeurd en waarom en wat waren de gevolgen van die Slag bij Nieuwpoort, daarover gaat dit verhaal.

Eigenlijk moeten we terug naar 1066, het jaar van de invasie van Zuid-Engeland door Willem van Normandië en de Slag bij Hastings, gewonnen door Willem van Normandië oftewel Willem de Veroveraar.
De eerste eeuwen na 1066 was er dus een personele band tussen gebieden in, zeg Frankrijk en Engeland die door dezelfde vorst werden geregeerd.

De opvolgers van Willem van Normandië regeerden vanuit Engeland hun Franse gebieden en, om het maar even samen te vatten, het heeft de Fransen 100 jaar gekost, denk maar aan Jeanne d'Arc, om de Engelsen te verdrijven uit o.m. Normandië .
Bij een poging van Jeanne d'Arc om de Franse Dauphin (de kroonprins) te laten kronen in Rouan, viel zij, waarschijnlijk na verraad, in handen van de Engelsen die haar op de brandstapel zetten, om het maar weer even samen te vatten

Vanuit Normandië veroverden de Engelsen in 1347 Calais, de inwoners werden verjaagd en vervangen door uit Engeland overgekomen Engelsen, Calais is zoo ruim 2 eeuwen in handen gebleven van de Engelsen, tot 1558. Men zegt dat de Fransen dit de Engelsen nog steeds niet hebben vergeven, die 100-jarige oorlog en de 200-jarige bezetting van Calais. Aad, als verwoed UK reiziger is heel vaak met zijn gezin vanuit Calais naar Dover overgestoken en heeft zich vaak afgevraagd of de keuze van Calais als belangrijkste haven naar de UK iets te maken heeft met die 100-jarige oorlog en de 200-jarige bezetting, maar we dwalen af...





Siegneur de Goudan

sinds 1558 gouverneur van het op de Engelsen heroverde Calais

bij de verovering van Calais verloor hij zijn been

Calais was dus gedurende 2 eeuwen een belangrijke Engelse Vesting op het continent, alle goederen die van en naar Engeland werden verscheept moesten in principe via Calais vervoerd worden, Calais was dus een belangrijke stapelplaats, zoals Rotterdam veel later zou worden, lees dit verhaal maar eens

Dankzij de Merchant Adventurers zat Rotterdam opgescheept met de Engelse Kroonjuwelen
en de Schotten, toen nog niet verenigd met de Engelsen, hadden hetzelfde aanvankelijk met Veere en later ook met Rotterdam, zie ons verhaal over Schotland en Rotterdam:

Van oudsher was de Republiek, naast Frankrijk, een belangrijke handelspartner voor de Schotten. Al in 1553 vestigden Schotse Lowlanders zich bijvoorbeeld in Veere, waar nog steeds Schotse huizen te bewonderen zijn.





De Schotse huizen in Veere zijn de 2 identieke huizen naast elkaar, met de rode puntdaken
De Schotse Huizen behoren tot de oudste woonhuizen van Veere. Hun naam danken zij aan het feit dat ze eigendom waren van Schotse handelaren die te Veere wol invoerden. Het linker huis, Het Lammetje, dateert van 1539, terwijl de rechter, De Struys, uit 1561 stamt. Oospronkelijk leken de beide huizen op elkaar, maar in de vorige eeuw heeft men de De Struys verbouwd.





Het Lammetje
Maar ook in steden als Dordrecht, Breda, Amsterdam en Rotterdam vestigden zich (voornamelijk) Lowlanders. Het spreekt vanzelf dat in al deze steden ook een 'Schotse Kirk' werd opgericht, Nederland was immers op godsdienstig terrein een heel tolerant land, officieel protestant, maar de anderen mochten ook, mits niet openlijk. De Schotse Kirk was immers sterk verwant aan de toenmalige 'Gereformeerde' Nederlandse Staatskerk. Het was dan ook heel logisch dat ook veel Highlanders zich thuis voelden in de Republiek. De Schotse katholieke, door Cromwell verdreven, Charles II Stuart verbleef in Den Haag, want de Staten-Generaal waren immers toen ook in oorlog met Engeland.

Tijdens de Act of Navigation periode probeerden de Schotten met wisselend succes, vanuit Veere allerlei goederen te vervoeren naar Engeland, voor Schotland hoe je het ook draait of keert, de handelspartner.

Tijdens de periode dat Calais dus DE Engelse Stapelplaats was, was er in Rotterdam een Herberg met de naam Calais:

In 1362 al heeft het Engelse parlement besloten de stapel van Engelse waren weer aan een bepaalde plaats op het vasteland te binden en daartoe Calais aangewezen. Een dergelijk monopolie wordt natuurlijk herhaaldelijk ontdoken en daarom draagt Edward III een zekeren William Routhe op, om te onderzoeken welke kooplieden wol, huiden en wolvellen, waarvan geen uitgaande rechten betaald zijn, naar Rotterdam en andere plaatsen exporteren in strijd met zijn verordeningen en tot schade van de stapelkooplieden te Calais.

Door het uithoren van schippers komt William er achter, dat enige met name genoemde kooplieden wol en huiden van Yarmouth naar Rotterdam plegen te vervoeren. Enkele van die smokkelaars weet hij te pakken te krijgen en tot een bekentenis te dwingen.

Zoo vertelt een Rotterdammer, Johan Kervyng, hem, dat er te Rotterdam een herberg is, die de naam Calais draagt, een huisje, dat "ne seert d'autre chose forsque pour boire et juers as dyez" (jouer aux dez); wanneer daar dan de kooplui na de afsluiting van hun transacties komen uitrusten, kunnen zij, in Engeland teruggekeerd, zonder onwaarheid te spreken, zeggen:

Ore nous avons esté à Caleys
Een kostelijk excuus en wat slim van de Herbergier van Herberg Calais in Rotterdam...

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....