Een e-mail sturen? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Alie vertelt over de razzia's in de jaren 1943 en 1944

Op onze site hebben we ook al dit verhaal van Alie en dit verhaal van Gerard over de razzia's in Rotterdam.

We herhalen nog maar even wat foto's die bij deze verhalen staan :

aankondiging razzia

razzialefevredemontignylaan

de stoet in de Lefèvre de Montignylaan (Hillegersberg)

Enkele dagen na de razzia op 11 November 1944 werd het volgende pamflet verspreid, een ernstige waarschuwing :

En dan nu dit bijzondere verhaal nog van Alie :

Ik heb al verteld over de oorlog en het bombardement van Rotterdam. Nu wil ik u vertellen over de razzia's, die gehouden werden om jongens en mannen op te pikken, die moesten gaan werken voor de Duitsers!!

In de jaren 1943 en 1944 begonnen de razzia's en de vijand begon ook op straat jongens en mannen op te pikken. Maar zij vingen niet veel en toen begonnen ze de kerken leeg te halen.

snellemankerk

Gereformeerde Kerk aan de Snellemanstraat

LINK

En jawel hoor, op een zondag (wij hadden toen Ds.W.Heerma en kerkten in de Snellemanstraat) hoorden wij een deur opengaan en even later kwam er iemand naar binnen en ging naar de koster. Deze man zei wat en ging weer weg.
Naderhand hoorden wij, dat het iemand was van de ondergrondsche, het verzet dus. Hij kwam waarschuwen, dat er razzia's werden gehouden.

En toen: de koster ging erg rustig naar de preekstoel, het trapje op en zei het tegen de dominee.

Daarna ging de koster weer rustig het trapje af naar zijn plaats en wat zei ds. Heerma??



De dominee zei ook, dat dan de jongens en mannen van 18 tot 40 jaar moeten verdwijnen via de zij-uitgang!! En dat is zoo gebeurd, er waren tranen en emoties, maar alles is goed verlopen.

Maar wat ging er een kalmte uit van dominee Heerma !!!

Toen er gezongen was, waren de mannen en jongens verdwenen en de zijdeuren gingen weer dicht. Wel waren er twee Duitsers gekomen en stonden achter in de kerk, naderhand.

Ik hoor dominee Heerma nog zeggen:

Hij bad toen het Onze Vader.

Die rust van dominee Heerma gaf ons ook rust, wat een moedig man was hij. Na het amen gaf hij op, dat wij tenslotte moesten zingen psalm 25 vers 2:



Kunt u de ontroering en emoties begrijpen???

Allen gingen toen staan en wat zie de dominee toen??

Daar gingen zijn handen omhoog en hij zei:

Ik dacht: dit moet ik ook eens vertellen!!!!.





Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

14 Maart 2003