Een e-mail sturen? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Een historische paardendeken werd uitgehaald, uit nood...

Maar het was in 1944.... en het is nu ons 600e verhaal, geschreven door Alie

Toen de historische gennen van webmaster Aad dit verhaal onder ogen kregen, kwam er meteen een hele golf naar boven.

Na toestemming aan zijn moeder Alie te hebben gevraagd, want die heeft dit verhaal natuurlijk weer geschreven, mocht Aad een kleine toelichting schrijven over Napoleon en de Berezina, want dat klopte gelukkig niet helemaal.
Maar anders had Aad wel een andere reden gevonden om een verhaal te schrijven over Napoleon I, de Berezina, Saksen, Napoleon III, de Krim Oorlog en de Frans Duitse oorlog van 1870 en nog wat kleine andere dingetjes. Nieuwsgierig, klik dan maar gauw
HIER.



De winkels waren leeg, er was nergens meer wat te koop en de etalages waren leeg, het was vreselijk!! Maar weet je wat er wel was, er was onder de menschen een groten saamhorigheid. Als er eens iets te koop was of te ruilen, dan zei je dat tegen die of genen.

Schuin beneden mijn ouders woonden Jan en Nel de Graaf en Nel kwam ons vertellen, dat er in de 1e Pijnackerstraat in die handwerkwinkel wat wol was.

Als je oude wol had, moest je naar die winkel gaan, dan werd het gewogen en kreeg je er 25% nieuwe wol voor terug. Het was ongelooflijk maar Nel liet het zien wat ze voor wol had kunnen krijgen. Wij bedankten Nel hartelijk en gingen zoeken naar oude wol, maar ja wij hadden niets meer.

Maar Moe schoot wat te binnen en ze zei: Pa, wij hebben nog de paardendeken van jouw vader, dus mijn opa Boogaard (Adrianus). Als wij die eens gingen uittrekken. Nu, Pa vond het ook een prachtig idee.
Want onze Hans was in 1943 geboren en groeide goed en dan weer wol dan kon ik weer voor hem breien.

Mijn Opa Boogaard was in 1854 geboren en had ook als soldaat in dienst gemoeten en was ingekwartierd bij het paardenvolk, dat noemden men vroeger zoo. ( ik weet dit allemaal, omdat mijn vader dit allemaal vertelde).

Pa vertelde ook, dat Opa, zijn vader dus, dat was weer een Dingeman, ook tijdens de Frans Duitse oorlog onder de overheersing van Napoleon ook opgeroepen werd voor het leger en hij heeft nog in Rusland gevochten bij de Berezina en daar is hij toen één been kwijt geraakt; hij heeft toen van de staat een houten been gekregen!!!



Kijk en toen ging er bij Aad even wat rinkelen : we pakken er even de stamboom bij en wat vinden we dan :

Wie waren de (voor)ouders van Alie's vader Dingeman Boogaard :

  • Dingeman Boogaard x Teuntje Teeuw
    • Arie Boogaard (Sliedrecht 1792/93 - Sliedrecht 06-03-1860) x Neeltje Nederveen (Sliedrecht 1794/95 - Sliedrecht 15-07-1879)
      • Dingeman Boogaard (Sliedrecht 31-08-1820 - Sliedrecht 20-05-1878) x Hendrikje Bakker (Sliedrecht 1821/22 - Sliedrecht 02-12-1883)
        • Adrianus Boogaard (Sliedrecht 22-03-1854 - Rotterdam 10-09-1927) x Aaltje Versteeg (Giessendam 18-12-1855 - Rotterdam 25-06-1933)


Volgens dit overzicht worden er dus 2 Opa's door elkaar gehaald :

  • Opa Arie (geboren in 1792/93) zou inderdaad mee naar Rusland geweest kunnen zijn, hij was toen 20
  • Opa Adrianus (geboren in 1854) zou inderdaad gemobiliseerd kunnen zijn geweest in 1874, maar toen was de Frans Duitse oorlog net afgelopen....


  • In ieder geval heeft Alie beide verhalen al heel vaak verteld, dus is het een hele leuke mix geworden en heeft Hans het allemaal zoo maar uit zitten typen, dacht zeker dat valt Aad toch niet op...........


    Dus, zoo gezegd, zoo gedaan. De deken werd opgezocht en daar begonnen wij draadjes te maken: wat een werk was dat, maar Moe zei: laten wij er maar bij zingen, dus het werd nog gezellig ook.

    Moe en ik trokken draadjes uit de deken en Pa maakte er bolletjes van. Elk bolletje ging in een boodschappentas. En toen het werk klaar was, gingen Moe en ik naar die handwerkwinkel en ja hoor, na wat praten met elkaar kregen wij het voor elkaar. Het werd gewogen en wij konden 7 knotten wol er voor kopen ad f. 2,50 per stuk. Maar geld speelde geen rol, dus de koop was geregeld. Wij kozen twee knotten groene wol en de rest gesorteerd in verschillende kleuren.

    O wat waren wij dankbaar en blij. Van de groene wol breide ik twee broekjes en de rest voor sokjes en truitjes. Het was niet helemaal puren wol, maar wij waren er rijk mee!!!

    Wij vertelden het ook wel aan kennissen en familie. Tante Mien heeft het ook gedaan, die was ook gelukkig.

    Dat die wol geen zuiveren wol was, is nog een geluk voor Hans geweest. Wij wisten het nog niet, maar Hans kan niet tegen echte wol, daar kreeg hij uitslag en jeuk van. Maar dat hebben wij later ontdekt. (en zoo is het nog steeds, voegt Hans er aan toe)

    Dit was een verhaal uit 1944.



    Familiewapenklein
    wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


    Terug naar de top





    Last update :

    25 Juni 2002