Aad heeft een vreemde afwijking : zijn hobby is geschiedenis en daar gaat hij vaak heel ver mee, vooral als webmaster van deze en zijn eigen site.Marieke vroeg of we geen trouwfoto hadden van onze Opa en Oma Engelfriet voor onze Engelfriet stamboom, ze vond die van haar en onze grootouders Boogaard zoo leuk staan bovenaan de Boogaard stamboom. Maar helaas.......
Zijn site over Nederlands-Indië bijvoorbeeld is uniek op het internet, waar hij zichzelf arcengel noemt.
Klein voorbeeldje van mijn raderen : onze overgrootvader is geboren in 1859, oh ja, de Amerikaanse burgeroorlog, de Krim oorlog, diskussie over de afschaffing van de slavernij in 1863 in Suriname, de Bonische expedities in Nederlands-Indië, aanleg van de spoorlijn naar Eindhoven, Pruisen bijna in oorlog met Oostenrijk, start aanleg Suez kanaal en dat gaat dan zoo maar door, allemaal uit het hoofd, moet ik me daarvoor niet eens laten behandelen.....voor de zekerheid ben ik vast wel vrijwillig 90% gaan werken.
Teleurgesteld vertel je dit verhaal aan je vrouw en die zegt dan, maar ik wel een foto van Opa Engelfriet als soldaat, in de verzilverde sigarendoos van Opa Engelfriet. Afijn, jullie snappen het al, prachtige foto's en Aad's gedichtje uit 1955, wist absoluut niet meer waar dat was gebleven.
Nou hebben we al een pagina met oude Engelfriet familie foto's en ook een met handtekeningen, maar deze foto's zijn heel bijzonder :
Aafje Bervoets, 15 jaar
Johannes Engelfriet, 20 jaar
de gegevens hebben we uit onze Engelfriet stamboom gehaald:
- Even een klein, maar heel leuk intermezzo, bij het zien van de foto van Johannes Engelfriet als Huzaar kregen we de volgende foto met toelichting toegestuurd door Yvonne Stigter :
Ik heb van mijn grootvader een klein fotootje in uniform. Volgens mijn oudste zus is het een huzarenuniform. Ik heb op internet gekeken om erachter te komen of het klopte. Daar vond ik deze foto van Johannes Engelfriet, vrijwel gelijk aan die van mijn grootvader!
Trouwens: erg fraai familiewapen helemaal onderaan. Aangezien mijn grootvader Roodnat heette, zou dat vrees ik een bloederig familiewapen worden.....
De foto is in de mobilisatieperiode 1914 - 1918 genomen
En toen kwam ook nog het volgende ontzettend leuke verhaal van Yvonne :
-
Op een tweedehandsboekenmarkt koop ik voor één euro het boek "Frank van Wezels roemruchte jaren" van A.M de Jong. Het boek beschrijft de mobilisatieperiode in de Eerste Wereldoorlog. Jonge mannen van alle rangen en standen werden voor de dienst opgeroepen en bij elkaar in kazernes gepropt. De geringe vergoeding die ze kregen betekende voor veel achtergelaten gezinnen bittere armoe. Er braken in Amsterdam zelfs hongerrellen uit. De laatste lichting betrof mannen van 29 jaar, die al als ouwe kerels werden beschouwd. Ze lieten zich niet zonder verzet in het keurslijf van het leger dwingen en één van hen hield in de krant een dagboek bij van de buitenissige gevallen van willekeur die hij meemaakte. Ik vind het een kostelijk boek, al is de heilige verontwaardiging van de schrijver op de duur wel vermoeiend.
Mijn grootvader zat in die tijd ook in dienst, maar dan als beroeps. Ik heb een klein sepiakleurig fotootje van hem terwijl hij krijgshaftig in huzarenuniform poseert met een legertent op de achtergrond. Voor de tent staat een bos geweren, met de kolven op de grond en de lopen tegen elkaar als een schoof rijpe aren. Hij draagt een hoge pet, die een kepie genoemd werd. Op de foto draagt hij geen puttees, die wel een gebruikelijk onderdeel van de militaire uitrusting waren en bestonden uit lange repen stof die ter bescherming om de onderbenen werden gewikkeld. Die werden in de Tweede Wereldoorlog nog steeds gedragen, tot grote afschuw van zijn enige zoon, die ook gemobiliseerd werd en onmilitair rondliep met afzakkende slierten om zijn kuiten.
Het fotootje is verbleekt en beschadigd. Ik laat een bijgewerkte vergroting maken en het resultaat is verbluffend. Er zijn details zichtbaar die ik op het kleine afdrukje niet had opgemerkt. De legertent en de geweren zijn niet echt, maar op een doek geschilderd. Het uniform vind ik te krap, de broek te kort en het jasje zit lelijk bij de schoudernaden. Arme grootvader, eerst ging hij uit het leger omdat zijn vrouw maar bleef zeuren en nu zeurt z'n kleindochter weer over zijn geliefde uniform. Ik stop de vergroting in een la en herstel het oude fotootje in ere.
En toen kwam ook nog deze reaktie van Tom Soeteman:
-
Kwam toevallig langs jouw site waarop een tweetal foto's te zien zijn van mannen in uniform. Deze staan beschreven als huzaren uniform. Ik denk dat dit onjuist is.
Als je de foto's goed bestudeert kan je op de gesp van de koppelriem namelijk een jachthoorn herkennen. Dit betekent dat dit geen huzaren maar Limburgse Jagers uniformen zijn. Deze uniformen waren groen met gele accenten.
Volgens mij droegen ook de Jagers als enigste de spiegel met kwasten op de rechter schouder. Kijk maar eens op de site van onze Limburgse schutterij. Je zal hier nagenoeg identieke uniformen zien ( www.schutterijstein.com ).
OEPS, maak ik toch zelf ook een FOUT. Het zijn geen Limburgse Jagers. Dit regiment is namelijk pas in 1950 opgericht. Het betreft het Regiment Jagers (zonder de toevoeging Limburgse).
met schuttersgroet,
Tom Soeteman.
De opmerkelijkste reactie is deze, zal helemaal correct zijn...
-
De personen op de foto’s zijn absoluut geen huzaren, maar trotse grenadiers. Ze zouden zich postuum beledigd voelen om huzaar genoemd te worden. Zij behoorden bij de garde!
Met vriendelijke groet,
J. Zijderveld
Natuurlijk draaien we ook even de Engelfriet foto's even om en ontdekken dan het volgende :
helaas geen foto van Strauss kunnen vinden
Strauss had blijkbaar ook vestigingen in Wenen, Mariahelferstr. 81 en Kohlmarkt 5 en in Leipzig, Windmühlenstr. 8-12 en in Plauen, Albertplatz 12 enne je gelooft het niet, Aad is in al deze 3 steden geweest en herkent meteen de straatnamen die hij hier heeft bijgezet voor Google....
Het Cliché werd voor "verdere bestellingen" door Strauss bewaard en zij waren vooral ingericht voor "Vergrootingen in alle Formaten". Je kon er dagelijks terecht voor opnamen, ook op Zondag tot 7 uur 's avonds, maar dat zullen Johannes en Aafje nooit hebben gedaan, op zondag.....
En toen begonnen Aad's historische gennen op te spelen.............en heeft hij het een en ander van zijn eigen site gekopieerd
Van zijn eigen Nederlands-Indië site herinnerde hij zich meteen deze foto :
"Van één ijdeltuit kon ik het echter niet laten om die hier op te nemen" :
1897, 1903, dat was midden in de Atjeh oorlog en vlak na de verovering van Bali en Lombok...........
Mijn favoriete Atjeh verhaal gaat over Tjoet Nja Din , een Atjehse "prinses" :
Met een klein aantal overgebleven rakans trekken Tjoet Nja Din en Pang La'ot zes jaar door de oerwouden van Sumatra, opgejaagd door Van Heutsz' brigades. Onder 'al die ontberingen is Tjoet Nja Din snel vervallen. Reumatiek maakt haar invalide, dezelfde oogziekte als van haar vader Nanta Setia maakt haar blind'.De tekst van de laatste oorlogsverklaring van Nederland anno Woensdag den 26sten Maart 1873, aan een onafhankelijk land (Atjeh) luidt :
Op 16 oktober 1905 gaat Pang La'ot naar de Nederlanders en vraagt hen Tjoet Nja Din te 'redden'. Na '24 marsuren' lukt het Luitenant Van Vuuren om het bivak van Tjoet Nja Din te bereiken en nog wil 'Tjoet Nja Din zich verzetten, zij tracht zichzelf te krissen'.
Overgave van Tjoet Nja Din, met naast haar Pang La'ot
Het gouvernement besluit haar te verbannen naar Soemedang in de Preanger op West-Java. Voor haar gedwongen vertrek brengen alle Atjehse oeléëbalangs en oelama's haar nog een bezoek om haar de eer te bewijzen die zij verdiend heeft.
Op Java herstelt Tjoet Nja Din, zij wordt zelfs door de Nederlanders geopereerd. Zij woont in een door het 'gouvernement betaald huis' en wordt door de Nederlandse resident behandeld als een 'vorstin met bedienden, passend bij haar hogen afkomst'.
Op 9 november 1908 overlijdt Tjoet Nja Din. Op 2 mei 1965 wordt zij uitgeroepen tot Nationale Heldin van de Onafhankelijkheid. Vanaf deze tijd wordt haar naam als Cut Nyak Dhien geschreven.
Vlakbij Banda Aceh (het oude Kota Radja) wordt een Cut Nyak Dhien museum opgericht :
Museum Cut Nyak Dhien is a historical object. The house is a replica of the heroine Cut Nyak Dhien, from the Aceh War. The house was burnt down by the colonial forces but a replica was built later, after Indonesia's independence. This house in Lam Pisang, about 6 kilometers from Banda Aceh, is now a museum. (Link)
"Geen van de kerels, die aanvoerders waren in de lange heilige oorlog van Atjeh tegen Ons, heeft ons zo fel gehaat, zo ongenaakbaar bestreden als zij en weinigen hebben als zij geofferd aan macht en bezit. Nooit in haar verzet, is zij een stap geweken, nooit was zij weifelmoedig, nooit omkoopbaar.Door ons verbannen, is zij in ballingschap gestorven. Men zegt : verzoend. Maar dat kan niet geloofd worden. Waarom trouwens, zouden wij dat "verzoend-zijn" van haar verlangen ?! Als een pleister op de wonde van ons geweten? Ter meerdere glorie van onze zegepraal? Neen, laten wij haar eren als onze bitterste, onverzoenlijkste vijandin, die gebroken werd door onze overmacht"
Hoe het afloopt met bijvoorbeeld Panglima Polim en Sultan Muhamad Daud ?
Beiden geven zich over nadat de Nederlanders erin slagen om hun vrouwen in gijzeling te nemen :
"De echtgenoote van den Pretendent-Soeltan, Tengkoe Poetroeë" viel 26 November 1902 in onze handen.
Datzelfde jaar op den 25sten December werden de "Sultane favorite", Potjoet Tjot Moerong en zijn zoon Toeankoe Ibrahim gearresteerd.
Toen bood Sultan Mohamad Daoed op 5 Januari 1903 te Sigli zijn onderwerping aan.
In de onderhandelingen vroeg de Sultan de garantie dat hij niet zou worden verbannen. Van Heutsz sprak toen de historische woorden :
Ja, godverdomme, wat moet ik daarop nou antwoorden?
De echtgenoote van den Pretendent-Soeltan, Tengkoe Poetroeë" viel 26 November 1902 in onze handen.
Datzelfde jaar op den 25sten December werden de "Sultane favorite", Potjoet Tjot Moerong en zijn zoon Toeankoe Ibrahim gearresteerd.
Toen bood Toeankoe Mohamad Daoed op 5 Januari 1903 te Sigli zijn onderwerping aan.
Sultan Mohamad Daoed in Januari 1903, na zijn overgave
De Sultan werd na een aantal jaren, toch verbannen naar Batavia
Nu werden alle krachten geconcentreerd op het arresteeren van Polem.
Den 24sten Januari 1903 overviel de Onderluitenant Christoffel een schuilplaats van den grooten verzetsleider, waarbij boeken, brieven en preciosa in onze handen vielen. Polem ontkwam op het nippertje.
In den nacht van 21 op 22 Mei van hetzelfde jaar vielen Majoor Van der Maaten, Polem's moeder, een zijner vrouwen, Potjoet Boeleuën en eenige familieleden in onze handen.
In Juni d.a.v. wist kapitein Colijn de hand te leggen op Polem's eerste echtgenoote, Tengkoe Ra'ana.
Daarna werden hem nog eenige zware verliezen toegebrachte zoodat hij eindelijk den 6den September 1903 het hoofd in de schoot legde en zich, aan zijn reeds te voren geuit voornemen gevolg gevend, met 150 volgelingen te Lho* Seumawé kwam melden.
Panglima Polim zit links van Colijn
Nog een foto voor het huis :
Surrender of Panglima Polim.
The second officer from the right is the future Prime Minister of the Netherlands, Colijn
(uit mijn foto's pagina)
Volgens velen kijkt Colijn net alsof hij dagelijks zich overgevende Panglima Polims ontvangt, het lijkt hem niets te doen....
de 'oude' Panglima Polim met de afgeknot-kegelvormige koepiah en het Nederlandse ridderkruis (1938)
'Klein van stuk als hij is, maakt hij geen imposanten indruk en in het beminnelijke oude heertje met zijn zeer zwakke oogen achter de dikke brilleglazen is weinig meer over dat aan den strijdbaren, vurigen aanvoerder van verzetslieden doet denken'
De zoon van de 'oude' Panglima Polim (zie bovenstaande foto), de 'jonge' Panglima Polim, gaf in februari 1942 het startsein voor een algehele opstand tegen de Nederlanders. In de nacht van 7 op 8 maart 1942 werden alle verbindingen vanuit Kota Radja vernield. Op 11 maart begon de vlucht van de Nederlanders uit Atjeh. In de daaropvolgende nacht vielen de Japanners binnen.
Na WOII zijn de Nederlanders niet meer teruggeweest in Atjeh en bestuurden de Atjehers 'zichzelf'. In deze 'sociale revolutie' periode werd bloedig afgerekend met alle oeléëbalangs die in de ogen van veel Atjehers te veel op de hand van de Nederlanders waren geweest. Hele families zijn in deze dagen uitgemoord. Aan de macht van de oeléëbalangs was definitief een einde gekomen.
Al in 1953 brak weer een opstand uit toen het centrale gezag in Jakarta Atjeh voegde bij de Deelstaat Noord-Sumatra, pas in 1959 werd de situatie weer wat genormaliseerd : Atjeh werd een 'apart' gebied met autonome rechten.
In 1976 proclameerde de achterkleinzoon van Chik Di Tiro, Teungku Hasan Di Tiro, de onafhankelijkheid van de islamitische staat Atjeh. Het ASNLF oftewel het Acheh Sumatra National Liberation Front - ASNLF, protesteert nog steeds van tijd tot tijd voor de Nederlandse ambassade. (zie de ASNLF link)
ACEH MERDEKA
Tot zelfs in 2001 en ook nog nu, dreunt de Nederlandse oorlogsverklaring aan het onafhankelijke Atjeh nog door, aldus de Volkskrant op 29 maart 2001 :
Oorlogsmanifest. De Commissaris van het Gouvernement van Nederlandsch Indie voor Atjeh;
Overwegende:
dat op het Gouvernement van Nederlandsch Indie de verpligting rust, om de algemeene belangen van handel en scheepvaart in den Oost-Indischen Archipel tegen belemmeringen te beveiligen;
dat die belangen door de onderlinge geschillen en vijandelijkheden der aan het Rijk van Atjeh onderhoorige staatjes, waarvan enkelen hij herhaling de bescherming van het Nederlandsch-Indisch Gouvernement hebben ingeroepen, bij voortduring zijn geschaad;
dat de herhaalde vertoogen van de zijde van dat Gouvernement, om aan zoodanigen toestand een einde te maken en eene goed bevestigde verstandhouding van Atjeh tot hetzelve in het leven te roepen, steeds zijn afgestuit op den onwil en de volslagen onverschilligheid van de bestuurders van gemeld Rijk, en op hunne magteloosheid om in de onderhoorigheden van Atjeh de rust en orde naar eisch te handhaven;
dat die pogingen onlangs zelfs zijn beantwoord met verregaande trouweloosheid, op een tijdstip dat het Nederlandsch-Indisch Gouvernement met de meest welwillende bedoelingen zich in nadere verbinding met Atjeh heeft gesteld;
dat de Sultan van Atjeh, deswege nadrukkelijk om opheldering gevraagd, eerst bij het schrijven van den Commissaris van den 22sten dezer, en daarna bij dat van den 24sten daaraanvolgende, niet alleen geheel in gebreke is gebleven die te verschaffen, maar zelfs de tegen hem ingebragte grieven niet heeft weêrsproken, en daarenboven er toe is overgegaan zich zoo in het oog loopend mogelijk ten strijde toe te rusten, dat daaraan geen andere beteekenis kan worden toegekend dan dat Atjeh het Gouvernement van Nederlandsch Indie moedwillig heeft gehoond en zich op het daardoor ingenomen vijandig standpunt wenscht te handhaven;
dat de bestuurders van dat Rijk zich daardoor hebben schuldig gemaakt aan schennis van het tusschen hetzelve en het Nederlandsch-Indisch Gouvernement op den 3Osten Maart 1857 gesloten tractaat van handel, vrede en vriendschap, en het mitsdien overtuigend is gebleken dat geen staat kan worden gemaakt op de goede trouw van die bestuurders;
dat het der Regering van Nederlandsch Indie onder deze omstandigheden niet langer mogelijk is, zonder krachtdadige middelen, een zoowel door het algemeen handelsbelang als de eischen van hare eigene veiligheid in noordelijk Sumatra gevorderden staat van zaken te waarborgen;
Verklaart uit kracht van de magt en bevoegdheid, aan hem door de Regering van Nederlandsch Indie verleend, in naam van die Regering, den oorlog aan den Sultan van Atjeh, waarvan hij overigens bij dit manifest mededeeling doet aan elk wien zulks mogt aangaan, en een iegelijk aandachtig maakt aan alle mogelijke daaruit voortvloeijende gevolgen en aan de verpligtingen, welke in oorlogstijd op iederen burger van den Staat rusten.
Gedaan aan boord van Zijner Majesteits stoomschip Citadel van Antwerpen, liggende voor Groot-Atjeh, op heden, Woensdag den 26sten Maart 1873.
Acheh zal bevrijd worden, vroeger of later! Het is in feite 45 jaar geleden al bevrijd! Toen de Hollanders hun nederlaag aanvaardden in 1942, na hun oorlogsverklaring aan Acheh op 26 Maart 1873! Dit bewijst volgens het Internationaal Recht dat Acheh nog steeds een onafhankelijke soevereine staat is! Nooit verslagen in oorlog! En bij de oorlogsverklaring van Holland aan Acheh, verklaarden de USA, de UK, etc. zich officieel Neutraal! Dit bewijst, opnieuw, in het Internationale recht dat Acheh een onafhankelijke soevereine Staat is, binnen de Gemeenschap van Naties! Toen Holland zich terugtrok uit Acheh, in Maart 1942, om nooit meer terug te keren, had Acheh's status als een onafhankelijke soevereine Staat automatisch hersteld moeten worden, net zoals de onafhankelijkheid van Holland werd verzekerd en hersteld na de Duitse bezetting en terugtocht in 1945, of na de Franse bezetting en terugtocht in 1813, of na de Spaanse bezetting en terugtocht in de 17de eeuw. Per slot van rekening was Acheh in feite al een onafhankelijke soevereine Staat toen Holland zelf nog een Spaanse provincie was!
Ook Aad mengt zich soms in de diskussie via een ingezonden brief :
Ingezonden brief aan Volkskrant (23 augustus 2000 ) :
Opstand in Atjeh
Op woensdag 16 augustus in het artikeltje over het van Heutsz monument wordt weer het bekende Nederlandse eufemisme gebruikt voor al het geweld wat door Nederland is toegepast in o.m. Nederlands Indie. Het was geen opstand, maar een ordinaire koloniale oorlog om het onafhankelijke Atjeh te veroveren. Nederland heeft zelfs via een keurige oorlogsverklaring de oorlog verklaard aan het sultanaat Atjeh, waarop Atjeh antwoordde met een Jihad tegen de agressors, maar om dat nu een opstand te noemen.....
Van Heutsz was de man die de Atjehse agressie oorlog (ten kostte van 100.000 doden en 1.000.000 gewonden oftewel een pacificatie, weer zo'n heerlijk eufemisme ) tot een voor Nederland acceptabel resultaat bracht. De Atjehse bevrijdingsorganisatie eist nog steeds van Nederland de intrekking van die oorlogsverklaring.
Van Heutsz kan wel beschouwd worden als de grondlegger van de staatsgrenzen van het huidige Indonesie, net zoals dat in Afrika is gebeurd in de koloniale tijd, maar om daar nu een standbeeld voor op te richten ??
Zelfs zijn zoon ( SS-Sturmbahnführer der Waffen-SS J.B van Heutsz jr. ) was er in 1943 voorstander van om het monument van zijn vader te af te breken, aangezien "het monument een aanfluiting was".
