- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 9 |
|---|
Er werden steeds meer bijkantoren geopend; het waren er al meer dan 20. De nieuwe bank, de ABN dus, had zich duidelijk gericht op het verwerven van de particuliere markt. Nou, dat was op onze afdeling zeer duidelijk te merken. Op al die bijkantoren werd het fenomeen van periodieke betalingen duidelijk gepromoot. Er werd zelfs een nieuw formulier geïntroduceerd, zodat cliënten zelf hun periodieke betalingen konden opgeven en konden wijzigen en intrekken. Het groeide ons boven ons hoofd en eigenlijk was dit werk te veel voor twee mensen.
Ik had regelmatig hier besprekingen over met de afdeling organisatie en zo langzamerhand begon een heel nieuw concept te ontstaan……de automatische incasso. Wat was namelijk het geval? Veel, ja heel veel periodieke betalingen gingen naar dezelfde begunstigden. Denk hierbij aan de vele woningbouwverenigingen in Rotterdam en daar buiten. Veel betalingen aan hypotheekverstrekkers en heel veel betalingen een energiebedrijven, destijds ook nog aan de PTT en heel veel abonnementsbetalingen aan dagbladen, weekbladen en vele andere uitgaven, vele contributiebetalingen en ga zo maar door.
Vele van deze betalingen moesten natuurlijk ook wel eens worden gewijzigd zoals huurverhogingen, verhogingen van abonnementen van dagbladen e.d. en contributies e.d.
Het idee werd geboren om de bedrijven uiteraard na toestemming van de cliënten hun betalingen zelf te laten incasseren en altijd met de juiste bedragen.
Dat betekende echter wel, dat er met vele bedrijven onderhandeld moest gaan worden. Nu, ik zag hier een uitdagende taak in. Voor zowel de bank als de bedrijven werd het dus allemaal veel eenvoudiger. De bedrijven of instellingen ontvingen een totaal bedrag op hun rekening, het liefst natuurlijk bij de ABN en de bank boekte deze betalingen voor hun cliënten. Er waren wel een paar zaken, die moesten worden uitonderhandeld. De bedrijven moesten op al hun nota's de rekeningnummers van de cliënten vermelden; wanneer iemand niet voldoende saldo had, moest de bank de mogelijkheid hebben, die betaling te storneren en uiteraard het belangrijkste……de cliënt moest hiermede akkoord gaan. Als hieraan was voldaan, werd alles in een convenant tussen bank en bedrijf vastgelegd.
Er brak dus een gedeeltelijk nieuwe periode voor mij aan. Ik heb vele afspraken met bedrijven en instellingen gemaakt en heel veel convenanten afgesloten. Bij ieder bedrijf was het weer anders, maar uiteindelijk kwam het allemaal op hetzelfde neer.
Hier parkeerde Hans vaak zijn zwarte kever aan de Abtsweg, zodat hij die vanuit het raam ook in de gaten kon houden......
de trots van de familie
volgens Hans was het kenteken nummer :
GF - 21 - 46
Met mijn inmiddels eigen aangeschafte auto ( VW kever GF 21-46) ging ik toen dus al op relatiebezoek. Allemaal heel erg leuk en zeer interessant. Het werk op de afdeling leek iets minder te worden, maar dat leek maar zo…..altijd maar druk, druk, druk.
Veel foto's uit die tijd zijn er niet. Onderstaand slechts één foto, waarop ik tezamen met mijn collega te zien ben. Wij moesten weer eens overwerken. Achter ons een lege afdeling. Maar onze bureaus overladen met heel veel werk. Deze foto dateert van 20 mei 1967.
