Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Mijn bankleven in een notendop, deel 35

Mijn bankleven in een notendop verteld, maar het duurde wel bijna 36 jaar bij






hansmaasstad

Hans Engelfriet achter zijn, toevallig, net opgeruimd bureau,
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op




Klik hier om terug te gaan naar deel 34





Al met al heeft het toch een paar maanden geduurd, voordat ik weer enigszins de oude was. Mijn oude regiodirecteur had inmiddels contact met mij gezocht en hij bood mij een nieuwe functie aan als directeur van kantoor Rozenburg, waarbij ik de opdracht kreeg de ook daar twee aanwezige kantoren te integreren tot één nieuw kantoor

Vol goede moed ben ik begin maart 1993 aan deze nieuwe uitdaging begonnen. Deze functie lag mij toch wel beter, maar ik moest mij nog wel in acht houden en ik kon maar halve dagen werken. Dat laatste bouwde ik al snel weer op tot hele dagen. Het was op kantoor Rozenburg ook niet helemaal perfect georganiseerd, dus dat heeft ook weer heel veel tijd gekost.

Op alle kantoren had ik visitekaartjes. Helaas heb ik geen visitekaartjes meer van mijn vorige functies. Wel heb ik nog één visitekaartje van het kantoor in Rozenburg.

document12

In mei 1993 zijn wij na weken zwoegen en ploegen verhuisd naar ons nieuwe huis in Hellevoetsluis, waar wij nog steeds wonen.

Aanvankelijk ging het best goed op het kantoor Rozenburg. Ik had vrij snel de reorganisatie achter de rug en al spoedig werkte ik weer hele dagen. In december 1993 deden dezelfde problemen zich weer voor als aan het begin van dat jaar.

Ik ben toen weer een tijd uitgeschakeld geweest. Na diverse gevoerde besprekingen binnen de bank, ging ik in november 1994 weer werken, ditmaal in Spijkenisse. Het was een geheel andere functie t.w. commercieel ondersteuner op de zakelijk afdeling. Ik was nog niet geheel de oude, dus het lukte mij maar slechts een halve dag te werken. Ik bleef maar moe en ook de medici konden geen oplossing hiervoor bedenken.

Mijn nieuwe job in Spijkenisse was wel leuk. De integratie van alle zakelijke cliënten van ex ABN en ex AMRO was nog lang niet voltooid. Derhalve een schone taak voor mij. Na een half jaar moest er weer verhuisd worden en werd het pand van de ex ABN afgestoten. Dit wilde ik niet weer meemaken en heb toen maar vakantie opgenomen.

Na deze vakantie was alles gerealiseerd en inmiddels waren alle werkplekken voorzien van nieuwe pc's. Er werd toen gewerkt met Windows (1995) en ook voor de zakelijke kredietverlening had men nieuwe programma's ontwikkeld. Ik moest het e.e.a. maar gaan uitproberen. Ik vond dat wel een leuke uitdaging en na verloop van tijd kreeg ik een goed inzicht in deze nieuwe werkwijze. Alle bestaande dossiers moesten worden ingevoerd in dit nieuwe systeem, het KAM systeem (KAM staat voor Krediet Analyse Model). Als een faciliteit gereviseerd moest worden, werd dit dossier hierin opgenomen. Het zou te ver voeren om in dit verhaal uit te leggen, hoe dit allemaal ging. Wel is vermeldenswaardig, dat kerngetallen zoals solvabiliteit, liquiditeit, rentabiliteit en cash-flow automatisch werden berekend.

Ik had het best naar mijn zin daar. Alleen kon ik de moeheid maar niet overwinnen. Nog steeds werkte ik maar halve dagen.

Men zag natuurlijk wel in, dat dit toch niet zo verder kon gaan en per 20 februari 1996 had ik hierover gesproken met een functionaris van personeelszaken en ook nog anderen. Mij werd voorgesteld om op niet al te lange termijn te stoppen met werken, waarbij de bank voor mij een financiële regeling zou gaan ontwikkelen.

Ik moest hier toch wel even over nadenken en afhankelijk van de regeling besloot ik hiermede akkoord te gaan. De feitelijke effectuering hiervan vond plaats op 23 mei 1996 en de regeling ging in per 2 juli 1996.

Deze regeling beslaat 16 pagina's en is niet voor anderen beschikbaar, dus daar kan en mag ik niets over vertellen.

Wel heb ik nà 23 mei 1996 mij nog laten bijstaan door diverse juristen. Er bleek achteraf nog iets nog niet goed te zijn geregeld, maar uiteindelijk is dit pas per ultimo 1997 ook voor 90% geregeld.

Op mijn verzoek werd mij pas in maart 1997 een getuigschrift aan mij verstrekt. Ook dit bewaar ik dus nog steeds als kleinood.

document13






Klik hier om verder te gaan naar deel 36







Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

8 Juli 2005