- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 30 |
|---|
Medio 1987 ontvouwde de bank nieuwe plannen. Men wilde alle kantoren helemaal automatiseren. De intrede van geldautomaten had al plaatsgevonden. Maar ook alle andere zaken werden nu geheel geautomatiseerd. Officieel heette dit: het O.B.P. Project, wat staat voor Open Bank Project.
Dit hield allemaal nogal wat in. Nu werd alles op de kantoren voorbereid, maar de werkelijke geautomatiseerde invoer lag bij de regio - en districtskantoren. Op de kantoren zou de enorme papierwinkel sterk verminderen; de dossiers echter ( en dat waren er heel wat!!) bleven uiteraard wel bestaan. Tegelijk werd het Kwaliteitsproject ingevoerd…….nog meer zaken doen, de cliënt moest nog centraal staan, dus nog meer commercie, maar dan wel geautomatiseerd.
Alle kantoren moesten daarom weer drastisch worden verbouwd. Ook mijn kantoor ging weer helemaal op de schop.
Veel, heel veel besprekingen en onderhandelingen werden weer dagelijks werk, naast natuurlijk het "gewone" werk, dat ook altijd maar doorging.
Helaas was ik in 1988 gedurende ca. 8 maanden wegens ziekte uitgeschakeld. Ziekenhuisopnamen en operaties waren hiervan de oorzaak. Ik was uitgeschakeld en moest vanaf de zijlijn toch maar het e.e.a. regelen. Zelfs in het ziekenhuis voerde ik kredietgesprekken en bij mij thuis voerde ik zelfs sollicitatiegesprekken. Gelukkig kon ik in september 1988 weer naar kantoor; ik moest echter mijn uren nog opbouwen, want de narcose zat nog in mijn lijf.
Die periode is één van de zwaarste periode van mijn bankleven geweest. De praktijk wees uit, dat vele zaken (nog) niet geregeld waren voor de komst van alle automatisering. Bovendien zou mijn kantoor al half januari 1989 helemaal op de schop gaan. Ook moest ik immers zowat ca. 8 maanden inhalen en vele vooral zakendossiers opnieuw doornemen. Avonden en avonden heb ik gewerkt, soms ook weekenden.
Uiteindelijk werd het half januari 1989. Een kantoor vóór mijn kantoor in de vorm van een beveiligde caravan was inmiddels gearriveerd. Alles werd aangesloten en uitgetest. Dus…….de dames in de caravan. Niet allemaal, want daar was geen ruimte voor. Mijn kamer bleef in tact, zoals ook de andere spreekkamers, dus daar werd gewerkt.
In 14 dagen tijd was het gehele kantoor helemaal gesloopt en wederom in 14 dagen tijd was alles in nieuwe stijl weer helemaal opgebouwd. Wij hebben allemaal zeker nog wel een half jaar last gehad van stof en gruis.
Half januari 1989 ging mijn kantoor voor het publiek weer open. Dit alles ging natuurlijk weer gepaard met de nodige publiciteit en de interviews. Er werd zelfs een speciale krant uitgegeven en verspreid door heel Hoogvliet. Van deze zaken is (helaas) niet veel meer in mijn bezit; hoe dat nou komt, weet ik niet.
Wel ben ik nog in het bezit van een foto van mij, die toen in die speciale krant is geplaatst. Onderstaande foto is gemaakt in mijn directiekamer, die op dat moment behoorlijk netjes was opgeruimd. Zelf had ik echter nog geen pc ter beschikking, die kwam pas maanden later, dus dat was wel behelpen.
Het heeft zeker een half jaar geduurd, voordat wij allemaal onze draai weer hadden gevonden. Alles zou geautomatiseerd worden, maar dat was toch niet waar. Langzamerhand kwamen er meerdere applicaties beschikbaar. Je moest echter zelf maar uitvinden, hoe dat weer werkte. De tijden van in - en uitloggen waren uitgebroken. Maar om nu te zeggen, dat wij van die hele papierwinkel af waren………nou vergeet het maar………de printers stonden nu de hele dag te ratelen en weer……juist…….heel veel papier.
