Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Mijn bankleven in een notendop, deel 30

Mijn bankleven in een notendop verteld, maar het duurde wel bijna 36 jaar bij






hansmaasstad

Hans Engelfriet achter zijn, toevallig, net opgeruimd bureau,
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op




Klik hier om terug te gaan naar deel 29





Maar het gewone leven op kantoor ging weer door. Altijd maar druk en altijd maar heel veel werk. Het leek wel of je nooit eens even "pauze" kon nemen. In die periode gingen wij dan ook altijd drie maal per jaar met vakantie. Even weg uit de sleur van elke dag. Vooral voor de zomervakantie nam ik altijd een week extra vakantie om eerst eens even "bij te tanken" alvorens wij als gezin met vakantie gingen.

Was het balanstotaal in 1975 bij mijn aantreden slechts ƒ 10 mln, in 1986 was dit al opgelopen tot ruim ƒ 22 mln. In 1975 bedroeg het bruto resultaat ruim ƒ 450.000,00 en in 1986 al ruim ƒ 1 mln..

In die tijd kwam er in het winkelcentrum een nieuw fenomeen. Er werden braderiën georganiseerd. Veel winkeliers gingen met kraampjes voor hun winkel artikelen verkopen, vaak heel goedkoop. Ook ik zocht mogelijkheden om hieraan mee te doen. Via onze eigen afdeling commerciële ontwikkeling waren er wel degelijk mogelijkheden. Ons kantoor verkocht veel vakantiereizen, dus hiermede kon je wel een stand bemannen. Deze kraam werd ook volgepropt met allerlei reclame - en weggeef dingetjes. Ik heb zelfs een wielerwedstrijd georganiseerd. Op een podium stonden twee fietsen gekoppeld aan een tijdmeter. Wie het hardst had gefietst won een prijs. De hoofdprijs was een gouden munt. Ik was 's avonds echter helemaal kapot. Ik had geen benen meer over. De hele dag praten met microfoon en de hele dag al die fietsen op dat podium, dat had heel wat teweeg gebracht. Al dat fietsen bracht een heel getril teweeg, dus daarom had ik geen been meer over.

Onderstaand een foto bij mij kantoor met zo'n kraampje. Ook dit waren altijd leuke dingen.

abnkraampje

Maar ik organiseerde nog meer zaken. De spelzeskamp in Hoogvliet sponsorde ik ook. Ook het gehandicapten tennistoernooi van de LTC Hoogvliet had mijn warme belangstelling. Dit werd een groots evenement met de bekende radioverslaggever Dik van Rijn. Mijn jongens fungeerden mede als ballenjongens.

Overigens kregen vele andere organisaties door, dat de bank aan sponsering deed. Dit deden wij natuurlijk niet zo maar. Het was een commercieel belang om zoveel mogelijk naamsbekendheid te krijgen. Het aantal verzoeken overspoelde mij op een gegeven moment. Zeer velen kregen van mij een afwijzend bericht, want zeer veel verenigingen/organisaties pasten niet in de profielschetsen, die hiervoor golden.





Klik hier om verder te gaan naar deel 31







Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

5 Juli 2005