- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 27 |
|---|
Mijn werk op kantoor Hoogvliet ging gestaag door. Het aantal cliënten bleef maar toenemen, zo ook de resultaten van het kantoor. De grote toeloop van met name kascliënten (geldautomaten en pinnen bestonden toen nog niet) was dermate toegenomen, dat dit in de huidige situatie echt niet meer verantwoord was. Ook het veiligheidsaspect had in die tijd een nog grotere prioriteit in verband met de nog steeds vele bankovervallen.
Na heel veel plannen en onderhandelen met onze eigen afdeling bouwzaken, werd uiteindelijk besloten het kantoor drastisch te verbouwen. Er werd een nieuw stuk aan het kantoor toegevoegd, wat tot dan toe archiefruimte was. Dit zou een grote kasruimte worden, waar de mensen, die daar werkten veel gemakkelijker hun werk konden doen. Bovendien werd er aan de straatzijde een doorgeefluik gerealiseerd voor de geldtransporten. Vanuit de kasruimte ging het geld naar de balie via een aan te leggen buizenpostsysteem.Er was al een aparte reisafdeling gebouwd. Ook werd het gehele kantoor voorzien van een verlaagd plafond en ook mijn kamer werd volledig verbouwd met een geheel nieuw interieur. Al met al dus een hele grote ingreep.
Maar ook toen gold al….tijdens de verbouwing gaan de werkzaamheden gewoon door. Dat hebben wij geweten. Niet alleen ikzelf, maar ook de andere medewerkers hebben ruim een half jaar stof en gruis "gegeten". Maar aan alle vervelende dingen komt een einde en het resultaat mocht er zijn. Dat mocht ook wel voor de prijs ad ca 6 ton ( in guldens!!). Wij hadden een bescheiden heropening, waarbij alle cliënten een attentie kregen.
Nieuwsgierig als zij waren, zag je tussen de mensenmassa ook regelmatig een collega concurrent; die kwam natuurlijk alleen maar kijken, hoe wij nu werkten.
Het buizenpostsysteem werkte perfect. Voor grote geldzaken was er nog een afzonderlijke beveiligde ruimte gecreëerd in de grote kasruimte. In deze ruimte kon men op het gemak alle geldzaken regelen, zonder dat iemand dat zag. De cliënt had direct contact met de kassier aldaar. Beiden waren wel gescheiden door kogelwerend glas.
Zoals al eerder beschreven, werden op mijn kantoor ook vakantiereizen verkocht. Een zeer arbeidsintensieve taak, die uiteindelijk niet veel opbracht. Maar goed….ook dit product behoorde tot het takenpakket, dus vooruit dan maar. In de loop der tijden bleek echter, dat banken niet zonder meer maar vakantiereizen mochten verkopen. Ik moest hiervoor een vergunning aanvragen bij de Kamer van Koophandel. Ik was helemaal niet opgeleid om vakantiereizen te verkopen, al had ik hier ooit in 1972 wel een cursus voor gevolgd.
De bank had hiervoor weer praktische oplossingen bedacht. Minstens één personeelslid moest de SEPR cursussen volgen en een cursus "reizen boeken" volgen bij Holland International in Rijswijk. Eén van de dames vond dit wel wat en zou dat wel even gaan halen; zij verkocht al jaren op mijn kantoor vakantiereizen. De cursus in Rijswijk was zo geregeld. Via een soort internet werden de reizen in het vervolg op mijn kantoor geboekt. Ik moest nog wel een aparte telefoonaansluiting hiervoor regelen en toegang geven middels codes om alle touroperators te kunnen bereiken.
Maar die SEPR cursus viel toch wel tegen.
SEPR = Stichting Examens en Proeven voor het Reisbureaubedrijf, weet broer Aad toevallig, want die is pas geslaagd als IVOR gecertificeerd reisleider en om nu weer te verklappen wat IVOR betekent...
Er kwam ook heel veel topografie in voor en dan zie je weer, dat het onderwijs wat ik vroeger had gevolgd toch niet zo slecht was. De betreffende employee wist op een gegeven moment niet waar Reykjavik lag; zij had er nog nooit van gehoord. Ik zei haar toe, dat ik dan wel een studiereis voor haar zou organiseren naar IJsland, maar daar zag zij toch maar van af. Wel heeft zij in de loop der tijden vele studiereizen gemaakt. Dit waren echt geen vakantiereizen; heuse verslagen moesten worden ingeleverd.Op een gegeven moment vielen wij weer eens in de prijzen. Ons kantoor had nl.de 10.000e reis van het district verkocht en dat betekende dus weer een feestje en wat ik belangrijker vond………..alweer een interview met de locale pers, dus gratis reclame. Uit die tijd is onderstaande foto, waar helaas niet de volledige club aanwezig was.
