Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Mijn bankleven in een notendop, deel 26

Mijn bankleven in een notendop verteld, maar het duurde wel bijna 36 jaar bij






hansmaasstad

Hans Engelfriet achter zijn, toevallig, net opgeruimd bureau,
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op




Klik hier om terug te gaan naar deel 25





Inmiddels was het juni 1976 en het was tijd om te gaan verhuizen naar Hoogvliet, maar alles daarover in een volgend verhaal.

Nog even terug naar kantoor en spoedig was de maand juli aangebroken en dat betekende een wel verdiende vakantie van vier weken.

De aankoop van mijn eerder vermelde Kever, bleek geen succes. Wij hadden er al wel veel mee verhuisd, maar nu ging het niet meer. Het was natuurlijk geen nieuwe auto. Bij onderhoud bleek, dat de kosten van reparatie zo hoog waren, dat dit niet meer verantwoord was. Dus dat betekende op zoek naar een betere auto, maar wel weer een Kever.

En zo kocht ik op 19 juli 1976 mijn 4e Volkswagen Kever met het kenteken 40-BR-62. Deze auto was prima, nog geen twee jaar oud, de vorige auto was al 11 jaar oud. Wij hadden geen speciaal doel in die vakantie. Wij waren immers net verhuisd en nu een andere auto, dus elke dag trokken wij er met Ronald op uit met onze fel gele Kever.

Weer terug op kantoor gekomen, begonnen de werkzaamheden weer. Mijn eerste verbouwing had ik al achter de rug. Er was nu een echte kasloge gebouwd, dus de doorstroming van de toen vele kascliënten liep nu veel beter. Maar echt tevreden was ik hier niet over.

De enorme hoeveelheid ongeoorloofde debetstanden en de grote portefeuille aan particuliere kredieten hielden mij maar bezig. Hoe langer hoe meer kwam ik tot de overtuiging, dat de dossiervorming van de particuliere kredieten helemaal niet op orde was. Maar ik had hiervoor geen tijd en geen mankracht. Na overleg met de districtsdirectie werd op mijn verzoek besloten een team van drie personen samen te stellen om deze klus te klaren. Het betrof iemand van de concernaccountantsdienst, één van onze eigen interne controle en één van de afdeling organisatie. Naar later bleek dit wel goed te zijn geweest, want men is er zowat twee maanden mee bezig geweest om alles in kaart te brengen. Naar aanleiding van een lijvig rapport kon er dus systematisch worden gewerkt en zeker ook worden geschoond.

Ik had eigenlijk nog nauwelijks tijd gehad om mij te bemoeien met de toch wel grote zakelijke portefeuille. Maar ik werd op mijn wenken bediend, want in november 1976 ontving ik een schrijven van de kredietafdeling Rotterdam of ik niet kon opschieten met de revisies (herbeoordeling kredieten), want ik had een enorme achterstand.

Inderdaad lagen er al maanden vele jaarrekeningen van cliënten, maar ik kwam er niet aan toe. Toen de reeds eerder genoemde brief was gekomen, stelde ik mijn eerste assistent in principe helemaal verantwoordelijk voor de particuliere debiteurenbewaking. Aan het einde van elke dag bespraken wij de voortgang en het ging heel goed. Zo kon ik mij dus verdiepen in de zakelijke markt. Er lag weer een hele klus te wachten. Ook de overige organisatie leek nu goed te lopen.

Totdat…..ja, inderdaad. Op kantorenniveau ging men het e.e.a. weer reorganiseren. Onder het districtskantoor aan de Blaak vielen nu wel zo ongeveer 40 kantoren. Dat bleek voor de twee districtsdirecteuren onbestuurbaar te worden. Voordat de organisatie opnieuw weer zou worden vastgesteld, werden er eerst twee coördinatoren benoemd om het voorwerk te doen. Dit werk heeft toch allemaal nog geduurd tot 1978 en toen werd de eerste regio van de ABN opgericht. Voor mij betekende dit, dat ik alsdan deel uitmaakte van de regio Rotterdam-Zuid met het regiokantoor gevestigd aan de Dorpsweg.

Hoe groot het district toen was, was allang duidelijk tijdens de maandelijkse vergaderingen. Dit waren echt "monstervergaderingen". In verband met een verbouwing op kantoor Blaak, werd vergaderd in Hotel Engels in het Groothandelsgebouw aan het Stationsplein.

abnengels

Op 19 januari 1977 was daar weer een vergadering. Een fotograaf moest vastleggen hoe groot de club was. Zoals jullie kunnen zien een echte mannenclub. Slechts één dame was toen al doorgedrongen tot de top. Later zouden er meer volgen. Op de 2e rij zittend rechts zie je oom Maarten, destijds directeur van het kantoor Havenstraat (Delfshaven) Rotterdam, zo ongeveer ruim één jaar voor zijn pensionering. Je ziet op deze foto wel, dat ik nog een jong broekie was.





Klik hier om verder te gaan naar deel 27







Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

5 Juli 2005