- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 21 |
|---|
In juli 1975 kreeg ik plotseling een telefoontje, dat ik op een middag moest komen praten met de districtsdirectie. Mijn directeur was hiervan ook al op de hoogte gebracht en zei mij, dat ik mijn beste pak maar aan moest doen. Nou mooi niet, dacht ik toen al, ik ga zoals ik ben.
Ik vertelde op kantoor, dat ik die middag een afspraak had met de districtsdirectie op de Blaak en die middag dus niet meer zou terug komen op kantoor. Eerst nog even tussen de middag thuis eten en natuurlijk ook Lenie al blij maken met het nieuws, dat ik eigenlijk nog niet wist. Voor alle zekerheid nam ik ook maar even de brief mee, waarin vermeld stond, dat ik toestemming had gekregen om in september/oktober 1975 voor zes weken vakantie zou opnemen in verband met verblijf in Canada; je kon immers nooit weten!
Aangekomen op de Blaak was het zoals gebruikelijk eerst even een praatje pot en wat andere zaken. Dit duurde gelukkig niet zo erg lang en al spoedig kwam men op het punt, waar ik eigenlijk voor gekomen was. Ik legde de situatie nogmaals uit, dat de mogelijkheden voor mij op kantoor Spijkenisse aan 't Plateau uitgeput waren. Men was het daar wel mee eens en refereerde zelfs aan het laatste accountantsrapport van de concernaccountantsdienst, wat maar één opmerking bevatte, wat ook al weer opgelost was.
En toen kwam er eindelijk een voorstel. Er moesten nog wel wat andere besprekingen gevoerd worden, maar men had het plan mij over te plaatsen als beheerder naar het kantoor Hoogvliet. Dit kantoor was drie maal groter dan mijn huidige kantoor met tien man personeel en men had het gevoel, dat ik daar goed werk kon verrichten. Er was echter één probleem. Kantoor Hoogvliet had een behoorlijke portefeuille met zakelijke relaties met kredietfaciliteiten en die kennis was bij mij nog onvoldoende aanwezig, ondanks mijn studie. Mij werd voorgesteld om voor 2 ½ maand stage te gaan lopen op de kredietafdeling op kantoor Brielle. Mijn vakantie naar Canada kwam niet in het geding, daar wist men al van af. Mijn benoeming zou dus ingaan per 1 november 1975. Wel kreeg ik de mededeling, dat er nog een paar dagen een embargo van kracht was op dit nieuws, dus op kantoor mocht nog niets verteld worden.
Ik was helemaal beduusd van dit alles. Geweldig allemaal, dat dit mogelijk was. Ik was nog geen 32 jaar en nu al zo'n benoeming!! Natuurlijk zou gauw als mogelijk Lenie gebeld, die natuurlijk ook helemaal blij was. Weer een nieuwe uitdaging en eigenlijk weer een nieuw begin. Ik kon toen nog niet voorstellen, dat het bijna 17 gouden jaren zouden gaan worden op kantoor Hoogvliet, waar ik echt het hele bankvak heb geleerd.
De anderen op kantoor en vooral de dames wilden weten wat er ging gebeuren, want zij hadden al best in de gaten, dat ik wat anders wilde. Wat dat betreft zijn dames altijd zeer nieuwsgierig, maar ik moest ze teleurstellen met de mededeling, dat er over niet al te lange tijd wel een mededeling zou volgen.
Een paar dagen later werd ik echter geconfronteerd met de mededeling, dat men wist van mijn benoeming naar kantoor Hoogvliet, ondanks het geldende embargo. Onmiddellijk maar weer gebeld met het districtssecretariaat met het verzoek niet langer te wachten met een mededeling. Achteraf bleek, dat mijn collega in Hoogvliet zich had versproken. Dat moet je natuurlijk niet doen en vooral niet bij dames, want die praten wat af onder elkaar!!
Uiteindelijk werd mijn benoeming per 11 juli 1975 bevestigd, zodat ik dat nu allemaal zelf officieel kon mededelen. De rest van de benoemingen en mijn opvolging liet nog op zich wachten en kwam pas in augustus 1975 rond. Ook deze stukken zijn natuurlijk nog in mijn bezit.
Vervolgens deed hij nog een mededeling. Zelf ging hij ook vertrekken. Hij kon het allemaal niet meer aan, want hij had te horen gekregen, dat men in Spijkenisse Noord in het Manhavegebouw een nieuw groot ABN kantoor ging vestigen. De kantoren Kon. Julianaplen en 't Plateau zouden dan hierin worden geïntegreerd. Deze uitdaging kon hij ook gezien zijn gezondheid niet meer aan en hij vertelde mij, dat hij had verzocht om naar een kleiner kantoor te worden overgeplaatst. Dat is dan ook per 1 oktober 1971 geëffectueerd. Nu was ik in ieder geval helemaal blij, dat ik dit besluit had genomen. Want een geheel nieuw kantoor opstarten in Spijkenisse, neen, daar zag ik niets in en bovendien hadden Lenie en ik het in Spijkenisse, ook kerkelijk, helemaal niet naar onze zin, dus een geheel nieuwe start in Hoogvliet was veel beter.
