- De Twentsche Bank aan de Blaak 28 Rotterdam
- De ABN aan de Blaak 34 Rotterdam
- De ABN Weissenbruchlaan 68 Rotterdam
- De ABN 't Plateau Spijkenisse
- De ABN Hoogvliet
- De ABN AMRO Hoogvliet
- De ABN AMRO Hellevoetsluis
- De ABN AMRO Rozenburg
- De ABN AMRO Spijkenisse maar nu aan de Raadhuislaan
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op
| Klik hier om terug te gaan naar deel 20 |
|---|
Inmiddels was het oktober 1973 en onze zoon Ronald werd geboren. Blijdschap alom natuurlijk ,maar daarover in een ander verhaal.
In die jaren ging het punt veiligheid toch wel meer spreken binnen de banken. Bankovervallen waren aan de orde van de dag. Ook mijn kantoor zou een heel gemakkelijk doel van overvallen zijn. Een open balie en men kon zo het kantoor in. Na besprekingen werd besloten het kantoor te verbouwen en te voorzien van een andere balie met kogelwerend glas en een extra zware deur, die toegang gaf tot het kantoor. Dat was mijn eerste verbouwing en er zouden er later nog velen volgen. Deze verbouwing had wel tot gevolg, dat wij zowat van de buitenlucht werden afgesloten. Ook dat probleem werd opgelost door het plaatsen van een airco apparaat; wij noemden dit "de ijsmachine", want het maakte een verschrikkelijke herrie.
Ook het geldtransport moest anders. Nu werd het geld gewoon verzonden in verzegelde enveloppen per post. Achter op de fiets werd door menig bankemploye zo door Spijkenisse gefietst. Gelukkig was er nog nooit wat gebeurd, maar elders in het land wel. Er werd dus besloten om geldtransporten uit te gaan voeren met speciale geldtransportwagens van Van Geld & Loos. Ook hier waren weer procedures voor opgesteld.
Commercieel ging het inmiddels best goed op kantoor. Het cliëntenbestand groeide gestaag met vooral particuliere cliënten. Zakelijk waren er niet veel zoveel cliënten. Een winkelcentrum bestond toen ook al uit veel filialen van grote winkelbedrijven, die elders bankierden. Weinig kredietverlening kwam in die tijd voor en daar kwam bij, dat mijn directeur op het Kon.Julianaplein, die dit alles moest goedkeuren, slechts één kredietfaciliteit heeft goedgekeurd in die periode, dat ik op dat kantoor werkzaam ben geweest. Hij was daarin heel erg moeilijk, ook binnen zijn eigen kantoor.
In mijn Spijkenisser periode is ook nog een 3e vestiging geopend in de wijk Waterland. Spijkenisse groeide als kool, dus het was verantwoord om in het winkelcentrum Groenewoud ook een vestiging te openen. Ik heb vele bouwvergaderingen meegemaakt. Mijn directeur had daar niet veel zin in had ik het idee. Ook hiervoor werd weer iemand benoemd.
Inmiddels was de administratieve organisatie van het kantoor Kon.Julianaplein nu ook op orde gebracht. Alle kantoren in Spijkenisse vielen nu administratief onder Rotterdam. Met de opening van het kantoor Groenewoud gingen ook heel wat van mijn cliënten naar het nieuwe kantoor. Er heerste een ware uitstroom. Ik vond dat natuurlijk niet leuk. De uitstroom was groter dan de instroom en dat was voor mij niet aantrekkelijk. Toen dacht ik al…..ik moet hier weg.
In vakanties heb ik vaak op drie kantoren tegelijk gewerkt. Al fietsend door Spijkenisse deed ik alle kantoren aan en had ik bevoegdheid voor alle kantoren als gevolg van vakantie van de directeur.
In september moesten alle kantoren gaan budgetteren. Een vermoeiende maar interessante klus. Ik had het idee, dat ik niet veel meer kon budgetteren, dus ik vroeg zo in het begin van 1975 een onderhoud aan met mijn directeur. Ik had vier jaar in Spijkenisse gewerkt en zag geen groeimogelijkheden meer. Het zou beter zijn, indien men iets anders voor mij zou vinden. Met deze opdracht ging mijn directeur naar de districtsdirectie in Rotterdam.
Het was begin 1975 en het gewone leven op kantoor ging door. Ik kon geen nieuwe impuls meer bedenken om het kantoor op een nog hoger niveau te brengen. Mijn bankstudie had ik inmiddels allang weer opgepakt en ook tijdens kantooruren kon ik hier wat aan doen. Wel hadden wij thuis grootste plannen. Wij waren van plan om in september/oktober 1975 voor het eerst naar Canada te gaan. Wij wilden daar vijf weken naar toe, dus ik wilde minimaal zes weken vakantie opnemen. Dus eerst dit maar eens even regelen. Uiteindelijk is dit allemaal voor elkaar gekomen.
Op kantoor sudderde alles maar door. Ik vond het leuk om de ene na de andere campagne te organiseren. Ik informeerde wel eens bij mijn directeur of hij al iets had vernomen. Nu liep deze man niet zo hard en vond het eigenlijk maar niets, dat ik zo'n verzoek had gedaan. Het eigenlijke werk liet hij maar over aan zijn personeel en de overige kantoren deden het uitstekend en hoe moest het dan verder als ik weg ging? De ontknoping zou spoedig volgen.
