Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Mijn bankleven in een notendop, deel 18

Mijn bankleven in een notendop verteld, maar het duurde wel bijna 36 jaar bij






hansmaasstad

Hans Engelfriet achter zijn, toevallig, net opgeruimd bureau,
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op




Klik hier om terug te gaan naar deel 17





En zo brak dan eindelijk de datum van 1 mei 1971 aan. Vol goede moed ging ik dus nu mijn eerste echte reis maken naar Spijkenisse. Het viel toen al op, dat op sommige gebieden de organisatie van de bank toch wel vreemd in elkaar zat. Het kantoor, waar ik benoemd was, was een voormalig Twentsche Bank kantoor, maar viel weer onder de directie van het kantoor aan het Kon.Julianaplein te Spijkenisse, een voormalig NHM kantoor. Mijn kantoor viel administratief onder kantoor Blaak en dat andere kantoor viel administratief onder kantoor Brielle. Zelf begreep ik het amper en zeker de lezer van dit verhaal zal er terecht niets van begrijpen.

Op die 1e mei 1971 moest ik mij dus melden op het kantoor Kon.Julianaplein te Spijkenisse. De directeur van dit kantoor was een alleraardigste man. In principe was hij ook verantwoordelijk voor het kantoor 't Plateau, maar kreeg geen grip om mijn inmiddels ontslagen voorganger. Ik begreep inmiddels ook wel, dat er wel onregelmatigheden waren gebeurd en dat dit was uitgelopen op ontslag. Maar verder moest ik het zelf maar uitvinden.

Na een uurtje te hebben bijgepraat, bracht bij mij uiteindelijk naar mijn eigen kantoor. Het was een klein kantoor met de kluizen achter/beneden en een grote spreekkamer boven. Het personeelsbestand bestond uit drie mensen, twee dames en één man. De interim benoemde man zat aan een bureau overladen met werk. Natuurlijk werd ik door iedereen hartelijk welkom geheten en gelijk voorzien van koffie. Ook daar werden eerst vele zaken besproken en al spoedig kreeg ik wel een wat vervelend gevoel…….waar ben ik in terecht gekomen? Het kantoor zag er erg rommelig uit; overal dozen archief en alle laden vol met sleutels, totaal niet georganiseerd dus. Mijn eerste prioriteit was om zo spoedig mogelijk vaste voet aan de grond te krijgen, dus na dat oriënterende gesprek eerst maar eens even nader kennis maken met het personeel.

Het waren allemaal hard werkende en integere mensen. Maar wat een verhalen kreeg ik te horen over mijn inmiddels ontslagen voorganger. Het bleek overduidelijk, dat hij zijn bevoegdheden zeer had overschreden, iets wat bij de bank zowet een doodzonde was en nog steeds is. Maar het bleek al heel snel, dat hij het met andere regels ook niet zo nauw nam.

Door al dat praten en zachtjes aan inventariseren, was de dag al bijna ten einde. Mijn vervanger praatte honderduit en vertelde tegelijk, dat hij zo spoedig mogelijk alle zaken aan mij zou overdragen, want over veertien dagen was hij vetrokken in verband met zijn benoeming op een kantoor in Almelo. Dus dat werd heel hard werken.

Ik was die eerste avond tegen 19.00 uur pas weer thuis. Ik was bekaf en dacht nog steeds maar…..waar ben ik aan begonnen of eigenlijk……waar heeft men mij ingeluisd. 's Avonds maar op tijd gaan slapen om de andere morgen weer vol goede moed richting Spijkenisse te gaan.





Klik hier om verder te gaan naar deel 19







Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

3 Juli 2005