En toen dook Aad nog een boek op van zijn Geschiedenis leraar (link)
1880 - 1980
en daar gaan we natuurlijk ook wat uit citeren, bijvoorbeeld het onderstaande verhaal, want geschiedenis blijft Aad's afwijking, vooral als het geschreven is door je oud-geschiedenis leraar....
Bij het lezen van de verhalen over de Rotterdamse Schoolvereniging moet je wel weten dat dit oorspronkelijk een school was voor meisjes uit de gegoede stand, zoals dat toen genoemd werd. Later werden ook jongens toegelaten, maar het schoolgeld wat gevraagd werd, bleef het hoogste van Rotterdam. Op de school zaten o.m. kinderen uit de families Mees, Monchy, Hintzen en Van Vollenhoven, en dus zat ook Pieter van Vollenhoven ooit op deze school. Ook allemaal een stukje geschiedenis van Rotterdam, niet waar ?
Directrice van 1880 - 1901
De gymnastiekles was opgebouwd uit marcheren, looppas, vrije oefeningen op de plaats met kniebuigingen en uitvallen en het werken aan de toestellen zoals ladders en ringen.
Ook het tekenen werd gemoderniseerd. In plaats van het natrekken van meetkundige figuren, kwam het schetsen uit de vrije hand aan de orde. Deze ommezwaai was vooral te danken aan mejuffrouw B. J. H. Brouwer, die in het bezit was van de akte M.O.-handtekenen en die in 1902 haar intrede in de school deed.
De handenarbeid kwam schoorvoetend tot nieuwe methoden. In de handwerklessen ging mejuffrouw Vos ertoe over het kantklossen in het programma op te nemen.
De schooldanslessen verdwenen. Deze werden voortaan door de ouders verzorgd. Het cursus|aar werd besloten met het eindbal, waarnaar verlangend werd uitgezien. Keurig uitgedost verschenen de danslustigen op het feest.
De jongens waren gestoken in onberispelijk gestreken matrozenpakjes en droegen witgaren handschoenen en dansschoenen van lakleder. De meisjes hanteerden een fraai balboekje, waarin de namen stonden van de dansen, die "in" waren : de wals, de valeta, de pas des patineurs en enkele meer.
De jongens vroegen aan hun favorieten een bepaalde dans, waarna, wanneer de uitnodiging was aanvaard, de naam in het balboekje werd ingevuld. Wanneer de bewuste dans aan de orde kwam, boden de jongens hun arm aan de uitverkorene om haar ten dans te voeren.
Verschillende meisjes kregen ook fietslessen, want het was langzamerhand aanvaard, dat ook een vrouw zich op een rijwiel mocht verplaatsen.
In Rotterdam had de firma R. S. Stokvis en Zn. een rijschool geopend. De vrouwelijke leerlingen namen plaats op een zoo laag mogelijk gestelde "machine". In de aankondiging lezen wij:
-
Zij krijgt een riem om het middel, waaraan van achteren een handvat is bevestigd. De leermeester kan door dit handvat de leerlinge zeer gemakkelijk in evenwicht houden, en daar het gevaar zich te bezeeren bij het vallen zoo goed als niet bestaat, krijgt men al spoedig zooveel vertrouwen in zichzelf en de machine dat, na een paar uur rijden, het handvat kan worden losgelaten en de leerlinge ongemerkt alleen rijdt.
Dan kan zij losgelaten worden in het verkeer, waar in 1905 als nieuw vervoermiddel de elektrische tram was verschenen, die spoedig werd geëxploiteerd door de Rotterdamsche Electrische Tram Maatschappij. Volgens sommigen was de afkorting R.E.T.M, beter vertaald in Rot Ezeltje Trek Maar , maar of de meisjes van de school aan de Veerkade dit zeiden, is niet zeker....
Citaat uit ons Caland verhaal:
Bij het aftreden van s'Jacob in 1906, bood de burgerij hem een cadeau aan, 's Jacob nam de juiste beslissing om dit geld te gebruiken voor de oprichting van een monument ter ere van Pieter Caland.
Het monument werd opgericht op de huidige Coolsingel, vlak voor Rotterdams trots op dat moment, de Passage, waarover we ook al een apart verhaal hebben, klik maar even op deze link. Het plein voor de Passage met het monument werd al snel het Calandplein genoemd, ook over dit plein kun je iets lezen in dezelfde link.
Waar is het monument gebleven ?
Vlak voor WOII vond men dat het daar niet meer paste, na de modernisering van de Coolsingel, waar men toen net aan begonnen was. Het werd verplaatst naar de Veerkade, waar het nog steeds staat, wel een beetje vergeten....
