klik hier om terug te gaan naar deel 6
Om kwart over één kwam een grote boot in zicht. Het was de "Deutschland", een nieuwe luxeboot van de Köln-Düsseldorf Scheepvaart Mij, met plaats voor 2000 personen. Het inschepen duurde even, omdat een gezelschap van 250 Italianen eerst van boord moest. Toen de weg vrij was, deponeerden we onze bagage in een hoek bij de ingang; onze jassen hingen we beneden in de garderobe. Tijdens het inschepen deed zich een klein incident voor. Een haastige Duitser, bang dat hij niet meer aan boord zou komen, duwde mevrouw van Heukelum en mej. Hydra op de loopplank bijna het water in

Zodra we afvoeren bleek, dat de gehaaste man op de verkeerde boot zat. Binnen vijf minuten zat het gezelschap aan tien keurig gedekte tafels in een gereserveerd gedeelte van het restaurant, aan de lunch. Deze bestond uit een pasteitje, entrecote, pommes frites, doperwtjes en perzik-compote. Het was alweer gezellig in ons varend restaurant en de maaltijd smaakte best. De tong werd daarbij gestreeld door een glaasje Rijnwijn, bier of appelsap

Na de lunch verspreidden we ons over de vier dekken van de boot. Een tiental moedigen had het zonnedek opgezocht. Er was volop zon, maar de wind was bepaald koud. Overal aan boord kwam je bekenden tegen. Anny van de boekhouding zat heerlijk in een beschermd hoekje in de zon te genieten van het voorbijglijdende Rijnlandschap; de Haagse bedrijfsleider zocht met enige zijner charmante meisjes de voorplecht op; de anders serieuze hoofdjuffrouw van Amsterdam speelde mee verstoppertje; Trudy en juffrouw van de Velden zaten met veel plezier lekker vals te spelen met de kaarten; meisjes uit Rotterdam namen de kelner van de boot in de boot met tulpen uit Amsterdam, kortom, ieder vierde feest en was blij

Op de Rijnvaart deden we de volgende plaatsen aan: Andernach, Linz, Remagen, Königswinter, Bad Godesberg en Bonn.Op het gedeelte tussen Koblenz en Bad Godesberg genoten we van het prachtige berglandschap, waar de Rijn zich doorheen slingerde. We gleden langs de wijngaarden en middeleeuwse kastelen en vriendelijke dorpjes, alles vrolijk in de zonneschijn

Om vier uur was het tijd voor thee of koffie met appeltaart. Het water maakte hongerig, want het stukje appelgebak gleed erin als koek. Voor juffrouw van Til leverde het helemaal geen moeilijkheden op! Wel was dat het geval met het damestoilet op de boot vanwege een lastige toiletjuffrouw, maar juffrouw Blom wist deze moeilijkheden op geniale wijze op te lossen

Tegen zes uur kwam Keulen in zicht. De bagage kon aan boord blijven staan en zou met een vrachtwagen naar het station gebracht worden, waartegen enkelen een bedenkelijk gezicht trokken. Zodra we op de kade aan wal stapten, ging er een luid hoera op. De koffer van het echtpaar Wielinga was terecht. Een hotelbediende van het Kurhaus Hotel in Bad Ems had het vermiste corpus delicti per auto speciaal naar Keulen gebracht. Het leek wel iets op de Siebelservice

klik hier om verder te gaan naar deel 8

---

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....