De klok snelde naar middennacht en velen vroegen zich af of dit het einde moest zijn van deze feestdag. Zo gezellig was het aan tafel en op de dansvloer. Menigeen vond het te vroeg om ermee op te houden, maar mijnheer Bas was onverbiddelijk. Hij moest om twaalf uur tot zijn spijt een einde maken aan het feestdiner en verzocht ieder zich op rustige wijze naar de kamer te begeven en andere hotelgasten niet te storen. Hij wenste alleen goede nacht,waarna we onze kamers opzochten
De heer Engelfriet was opgedragen om te zorgen voor de "ongehuwde jongemannen", die in het Balzer Hotel logeerden en erop toe te zien, dat ze rustig naar hun kamer zouden gaan.Toen hij zijn taak had vervuld, begaf hij zichzelf ter ruste; met een voldaan gevoel strekte hij zijn moede ledematen uit, in het besef, dat zijn opdracht was geslaagd.
Om half één was alles stil in het hotel en als gewoonlijk na zo'n prachtige dag waren allen vermoeid, zodat men kon aannemen, dat alles in diepe rust lag
Eén kamer maakte wel een uitzondering. Twee Amsterdamse jonge dames, Willy en Leny, konden niet slapen en ze wilden ook niet slapen. Ze vonden hun kamer te mooi en te gezellig om zo'n ganse nacht je ogen ervoor te sluiten. Lichten en schemerlampjes werden ontstoken en in nachtgewaad werd de kamer bij voortduring geïnspecteerd. Na een tijdje te hebben rondgedoold, begaven ze zich ter ruste, maar hun lampjes bleven branden. "Hier is het te mooi om te gaan slapen" zeiden ze . Volgens hun zeggen bevonden ze zich in een droombed
Met kamer 134 was er ook iets aan de hand. De bewoners van deze kamer hadden evenals de andere gasten de feestzaal om twaalf uur verlaten. Bij hun kamer aangekomen, bemerkte de heer Hoekstra, dat hij zijn sleutels op tafel had laten liggen en ging dus terug naar de zaal. De sleutel was verdwenen. Zijn vrouw verzekerde, dat de sleutel op tafel lag en duidde precies de plaats aan, maar de sleutel was en bleef zoek. Dan maar aan de nachtportier vragen.
Terwijl het echtpaar Hoekstra naar beneden ging om een duplicaatsleutel te vragen, stak een andere kamerbewoner de sleutel in het slot. Toen ze met z'n drieën boven kwamen met bossen sleutels, zagen ze hun sleutel in het slot zitten en keken zeer verwonderd. De portier wilde de kamerdeur openen, maar dat lukte niet. De sleutel was vals en bleef in het slot steken. Per abuis had de heer Wielinga zijn eigen sleutel in het slot gedaan, waardoor hij zijn eigen kamer niet meer binnen kon komen en zelf ook de dupe was geworden. Sleutelruil vond plaats en men kon na een enorme lachpartij van de rust gaan genieten
Te oordelen naar de gesprekken op de volgende morgen heeft de één beter geslapen dan de ander. Om zeven uur kwam er weer leven in de brouwerij. Er waren er heel wat vroeg uit de veren. Het was een heerlijke ochtend, de zon goot haar stralen uit over het prachtige landschap en menigeen vond het zonde om lang in bed te blijven. Toen we om acht uur slaperig naar buiten keken, zagen we meerdere bekenden op de ochtend wandeling. De heer Kwaad had enige vertraging met zijn ochtendpromenade. Hij had moeilijkheden met zijn elektrisch scheerapparaat, dat niet in het stopcontact paste. Vakkundig demonteerde hij het stopcontact en maakte een noodverbinding, waarna zijn baard eraf vloog. Zijn techniek staat voor niets
Om negen uur waren we op twee na compleet aan de ontbijttafel. De heren Vonk en Gijzen hadden tien minuten vertraging. Het ontbijt was uitgebreid verzorgd: een Hollands eitje, ham,kaas, jam, verschillende broodsoorten en koffie en thee
Aan het ontbijt wenste mijnheer Aart allen goed morgen en een feestelijke dag. Hoewel het programma vermeldde: 's morgens vrij, zijn er twee attracties ingelast.
Eerst de waterfietsrace
Voor Rotterdam Hans van der Vlist en Jeanne en voor Den Haag van Drunick en Anneke
Ze moesten eerst een bierflesje, waaraan vrolijke ballonnen wapperden, ophalen, die aan touwtjes vanaf de groene brug werden neergelaten en vervolgens zo snel mogelijk de witte brug passeren, een afstand van een paar honderd meter
Aanvankelijk was het een spannende race, de waterfietsers werden luid aangemoedigd door de supporters en heel wat verdere publieke belangstelling
Als winnaar kwam met ruime voorsprong het Rotterdamse koppel Hans-Jeanne over de eindstreep, gevolgd door de Hagenaars
Amsterdam liet er lelijk bij zitten. Het is een bewijs, dat de jaren bij de heer Kwaad gaan meetellen. Trudy alléén kon het niet rooien!
Hierna moesten de heer en mevrouw A.Siebel sr afscheid nemen van het gezelschap en zij vertrokken per auto naar Hilversum
