Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

De Jubileumreis van Siebel in 1962, deel 1

Via een link onderaan de pagina, kun je doorgaan naar het volgende verhaal

In 1962 bestond de firma Siebel, waar onze vader Piet werkte, 50 jaar. Het is nu niet meer voor te stellen, maar het gehele personeel ging per trein voor 2 dagen naar Bad Ems. In die tijd kwam men eigenlijk nog nooit in het buitenland, dus dit was een hele ervaring, waar ook Piet het nog lang over heeft gehad. Alie, zijn vrouw, kon niet mee, hoe graag ze ook had gewild, want zij was zwanger van Aline.......

Na de reis werd een boekje samengesteld wat wij hierbij integraal uploaden. Hans, ons onbezoldigd stamhoofd, heeft het zelfs helemaal overgetypt, want via OCR scannen was het niet mogelijk....

Uniek is natuurlijk o.m. het tijdsbeeld :

  • ongehuwde dames heetten nog Mejuffrouw
  • in de trein naar Duitsland kun je nog met 50 mensen tegelijk dineren
  • er bestaat nog douane.... die zich vrolijk maakt over een pettycoat
  • iedereen rookt er nog vrolijk op los
  • de baas komt uiteraard per auto en niet per trein
  • heerlijke toespraken, met het telegram aan Hare Majesteit, die nog antwoordt ook...
  • nogal wat leuke foto's natuurlijk
  • en wat een leuke cartoons !!!!


  • Trouwens op onze site hebben wij heel wat over Siebel, type maar eens het woord Siebel in in Aad's Search Engine, inderdaad Siebel was niet weg te slaan in ons gezin.

    Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Siebel en klik op ENTER

    Tot vlak voor zijn overlijden, was Piet nog steeds bezig met Siebel, een paar citaten uit
    dit verhaal :



    siebelboekkaft

    REISVERSLAG van SIEBEL's GOUDEN- JUBILEUMREIS NAAR BAD EMS - DUITSLAND

    Op maandag 30 april en dinsdag 1 mei 1962.




    Redactie-commissie: G.van Til, Den Haag

    Nel Meerman, Rotterdam

    D.H.Wielinga, Amsterdam

    A. Siebel jr.



    Het is een onmogelijke taak alle belevenissen van Siebel's gouden jubileumreis te noteren
    Wij hebben zo veel plezier gehad,dat het met geen pen te beschrijven is.
    Dit reisverslag maakt dan ook geen aanspraak op volledigheid, noch op journalistieke deskundigheid, maar wil een bijdrage zijn tot een prettige herinnering aan twee onvergetelijke dagen.

    Redactie.

    Met een schok van ontzetting zat ik recht overeind in bed
    Buiten was het licht, de tram reed al en slaapdronken keek ik in het schemer van de slaapkamer op de niet erg duidelijk klok: vijf voor half negen!
    In een flits realiseerde ik me de ramp die zich had voltrokken; de trein was om vijf voor acht vertrokken en ik had de spoorkaartjes voor het hele gezelschap in m'n zak.
    De boel was in de soep gedraaid
    Berustend en gelaten knipte ik het nachtkastlampje aan en op dat moment was ik de gelukkigste man van heel Rotterdam: het was tien over half zes!

    Vermoedelijk hebben meerderen die nacht niet erg gerust geslapen
    Het stond zo indringend op het reisprogramma, dat ons een week tevoren was uitgereikt: "wij dringen erop aan op maandagmorgen 30 april tijdig, d.w.z. tien minuten voor het vertrek van de trein, in de stationshal aanwezig te zijn.
    Op laatkomers kan uiteraard niet gewacht worden"
    Het is verheugend, dat de discipline in ons bedrijf op dit punt hoog is aan te slaan, want alle deelnemers aan de reis waren op tijd, al was het in Den Haag een dubbeltje op z'n kant

    In het Haagje begonnen de trams vanwege Koninginnedag eerst om half zeven te rijden
    Omdat de vastgestelde trein van 07.19 uur was uitgevallen door het Koninginnefeest, moest de trein van vijf voor zeven naar Rotterdam worden genomen
    Er was besloten taxi's in te schakelen voor de rit naar het station Hollands Spoor
    Allen waren op tijd behalve mej.Blom en Dies
    De klok kroop angstig naar het uur van vertrek en de stemming werd bepaald nerveus
    Mijnheer Bas had met de heer Gunters al besproken, dat deze met de twee laatkomers per auto naar Rotterdam zou gaan, toen in de laatste minuut voor het vertrek een luid gejuich de komst van de laatkomers aankondigde
    De taxi was te laat geweest, maar de blijdschap en het gezelschap was compleet

    De Hagenaars hadden in Rotterdam een half uur tijd, voor de Loreley-expres het station binnen rolde; het vers gezette kopje koffie in de stationsrestauratie smaakte wel
    Op het eerste perron van Rotterdams Centraal Station vond om kwart voor acht de hartelijke begroeting plaats tussen Rotterdammers en Hagenaars
    Beide steden waren compleet, ieder was in de beste stemming; niet het minst door het mooie weer

    Precies op tijd, om 07.56 uur, zette de Loreley-expres zich in beweging
    We hadden een gereserveerde wagon, eerste klasse, met prettig zittende, groen beklede banken

    In het heerlijke lentezonnetje was Holland op z'n mooist. Overal wapperden vrolijk de vlaggen voor Koninginnedag
    De vruchtbomen hadden zich met hun mooiste bloesem getooid en het prille groen van bomen en heesters zei, dat de lente de heerlijkste tijd van het jaar is
    In sneltreinvaart passeerden we de bruggen over de grote rivieren; de Maas in Rotterdam, de Merwede in Dordrecht en het Haringvliet bij Moerdijk
    Intussen zorgde de etalagedienst ervoor, dat de ruiten van onze wagon werden beplakt met biljetten "SIEBEL 50".

    Om negen uur, ergens tussen Breda en Tilburg, kregen we het sein: koffie.
    Om in de restauratie te komen, moesten we vier wagens passeren
    Achter elkaar in ganzepas kwamen we in de keurig gedekte restauratie-wagon
    De koffie kopjes waren niet bepaald van het kleinste type, iemand zei: "het lijkt wel of we in geen vijftig jaar koffie gedronken hebben", maar het smaakte heerlijk
    Het gebakje met 50 erop, herinnerde op smakelijke wijze aan ons jubileum

    siebelboekgifkoffie50

    Het was zo gezellig in het rijdende koffie-restaurant, dat we de tijd vergaten
    Toen Nel van Pelt vroeg of dat de Philips-fabrieken waren, kregen we in de gaten, dat we Eindhoven naderden
    De eerste ploeg koffiedrinkers werd verzocht terug te gaan naar hun wagon om de Amsterdammers op het station Eindhoven te verwelkomen.
    Luide yells klonken even later over het perron, die duidelijk maakten welke "lotsverbondenheid"er tussen de drie steden bestaat
    Op het Eindhovense perron beleefden we nog even een spannend moment, toen we de heer Wielinga vroegen: "compleet?".
    . "Geheel compleet", zei de heer Wielinge met enige trots in zijn stem

    De Amsterdammers waren om 07.12 uur uit Amsterdam naar Eindhoven vertrokken
    Precies op tijd stapte op het Amsterdamse Centraal Station een fleurige vrolijke groep van zestien personen de trein in
    Ook in deze trein scheen het Oranje-zonnetje, zodat ieder blij en opgewekt zijn belevenissen vertelde omtrent de angst zich te verslapen
    Ongemerkt vlug bereikte de trein via Utrecht: Eindhoven, waar in de stationsrestauratie een kopje koffie of thee werd gedronken
    Nauwelijks in de Loreley-express geïnstalleerd, was het weer koffie drinken met gebak in de restauratie-wagon, samen met een deel van het Rotterdamse gezelschap

    Intussen rolde de trein verder naar Venlo; de stemming werd zo goed, dat de heer van Overbeek er zijn jasje maar bij uittrok
    Het was wel nodig, want heel wat van het "jonge goedje"zocht zijn nabijheid op
    Grote stukken van het schone Brabant werden in "zijn"coupé met 10 personen afgelegd!
    Hij voelde zich als een Faroek in zijn harem
    Het fraaie lied: "Oh, was ik maar bij moeder thuis gebleven", werd wel spontaan gezongen, maar moest aan de gezichten te zien beslist niet letterlijk worden opgevat
    Af en toe ging een schaal met toffees en zuurtjes met een aardig meisje door de trein, voor de frisse mond

    Op het perron in Venlo begroetten de ouders van José hun dochter en hebben kunnen vaststellen, dat zij in blakende welstand verkeerde
    Ook hier kwam douane in de trein voor pascontrole en met de vraag hoeveel koffie, sigaretten en jenever we bij ons hadden
    De koffer van Coby Murk moest het ontgelden en moest opengemaakt worden: de douanier kreeg glimoogjes van al het kant en nog eens kant van haar pettycoat…

    siebelboekgifdouanier

    Om half elf was het tijd voor de tweede ronde koffie in het rijdende café, ditmaal met een nogal droog gebak met iets van chocolade
    Maar het was weer even gezellig
    Om kwart voor elf kwam Keulen in zicht, waar we om duistere redenen een kwartier vertraging opliepen
    Hoe hard Hans van de Vlist ook schreeuwde aan de Herr Oberbahnhofskommandant, het hielp geen zier
    De trein bleef staan
    De locomotief scheen het aan z'n ingewanden te hebben, want het onaangename luchtje, dat zich in de trein verspreidde was iets heel anders, dan we verwacht hadden in de stad van de 4711

    Eindelijk, om kwart voor twaalf, kwam er betere puf uit de locomotief en reden we in vlot tempo via Bonn langs de Rijn naar Koblenz
    Na Bonn werd het landschap met de begroeide bergen langs de Rijn imposant
    Velen stonden in het gangpad om van het panorama te genieten

    klik hier om verder te gaan naar deel 2





    Familiewapenklein
    wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


    Terug naar de top





    Last update :

    14 December 2001