Maar nu graag weer genieten van het verhaal van Hans :
Mijn vader Piet werkte nog steeds bij Siebel juweliers en wel in de pas geopende winkel aan het Stadhuisplein, het verlengde van het pas nieuw geopende winkelcentrum De Lijnbaan in het centrum van Rotterdam.
Het bedrijf Siebel drukte toch een groot stempel op ons gezinsleven. In mijn Roderijselaan verhaal, heb ik al verteld over het sorteren van kranten voor controle van de advertenties en mijn administratie voor de voorraadboeken. Maar ook in deze jaren bleef ik toch wel actief betrokken bij het bedrijf van mijn vader.
Met de feestdagen was het altijd erg druk en tijd om artikelen in te pakken was er niet. Na een kundige les van mijn vader hoe dit moest, heb ik vele zaterdagmiddagen veel artikelen ingepakt.
Ook moest ik vaak artikelen halen bij de andere vestigingen, die op het Stadhuisplein niet meer aanwezig waren. Eén keer in de kerstvakantie moest ik zelfs naar het Siebel filiaal in de Kalverstraat in Amsterdam om daar een klok op te halen. Ik vond dit geweldig helemaal met de trein en geld om onderweg nog iets te eten ook !!!
Vaak ging ik pa 's avonds van de zaak ophalen. Maar nog leuker werd het op zaterdagavond om ca 22.30 uur.
De etalages op het Stadhuisplein moesten tegen die tijd met rolluiken worden afgesloten. Vóór die tijd kreeg het publiek nog de gelegenheid de etalages te bekijken.
Na het afsluiten van de etalages met rolluiken en het instellen van het alarm gingen mijn vader en ik vaak naar Snackbar van Creveld en aten daar dan een kroket.
En daar wisten wij (de andere kinderen) nooit iets van, want wij lagen al in bed. Hoeveel kroketten hebben we dus nog tegoed ??
Het uitgaansleven in het centrum van Rotterdam kwam in die periode weer op gang mede door de wederopbouw van dit centrum na de oorlogsjaren.
Dat Siebel aan klantenbinding deed, was overduidelijk. Jaarlijks liet het bedrijf schitterende kalenders drukken met mooie foto's van Zwitserland.
Om deze kalenders per post te versturen werd veel te duur. Vele jaren heb ik in de kerstvakanties kalenders rond bezorgd op mijn fiets met grote fietstassen.
Ik geloof, dat ik per kalender f. 0,50 ontving. Ik moest daar wel ver voor fietsen. Het waren natuurlijk de betere wijken van Rotterdam, waar ik kalenders moest gaan bezorgen zoals Hillegersberg, Kralingen, omgeving Heemraadsingel / Mathenesserlaan. Bij het afleveren ontving ik vaak ook nog geld.
Met het geld van Siebel en mijn winst uit de postzegelhandel op de markt aan het Noordpein werd veel geld verdiend.
Ik was dus al een belangrijke klant bij de Rotterdamse Spaarbank
Ook vond ik uit, dat er meer rente te verdienen viel nl. De Zilvervloot. Je kreeg op dit spaarbankboekje een hoge rente en aan het einde een premie van 10%. Tel uit je winst !!!
's Avonds gingen Vader Piet en Moeder Alie niet vaak uit. Wel eens naar verjaardagen en dan moest ik oppassen. Ik vond dat nooit erg, want alle t.v. programma's in die tijd vond ik interessant.
Veel eigen nieuws werd vertoond. Elke donderdagavond toneelstukken en vaak mooie natuurfilms en wat dies meer : ik genoot er van en dat is het belangrijkste.
In het kader van mijn vertellingen over Siebel nog vast het volgende :
Zoals reeds verteld, waren de heren Siebel goed commercieel ingesteld. Zo zelfs, dat zij op de jaarlijkse huishoudbeurs Femina een stand hadden met allerlei nieuwe artikelen.
Mijn vader o.a. bemande deze stand tot vaak laat in de avond. Pa had vrijkaartjes voor de Femina en dus ging zijn vrouw Alie er graag naar toe.
Ik ben er wel eens geweest, maar een huishoudbeurs was en is nog steeds niets voor mij.
Maar moeder vond dit geweldig !!
Dus moeder ging ook een avond stappen op de Femina en ik paste wel op de kinderen, Nu, dat heb ik wel geweten !
Of er iets met eten verkeerd was gegaan of er was wat anders aan de hand ? Ik wist het niet.
Maar stuk voor stuk werden alle kinderen wakker en jawel, zij moesten allemaal overgeven !!! Getver...
Alles moest ik regelen. Toen pa en ma thuis kwamen was alles uiteraard weer rustig, maar ik had mijn moeder opgezadeld met een enorme hoeveelheid wasgoed.
Een ander evenement was het jaarlijkse bloemencorso in Rotterdam. Als gezin waren wij verplicht om hier naar te gaan kijken, omdat Siebel ook mee deed.
Nu op naar de Bergweg, want daar kwam het bloemencorso ook langs.
Het bleek een hele commerciële aangelegenheid. En natuurlijk wilde Siebel ook goed voor de dag komen en een prijs winnen, wat ook dat gebeurde wel eens.
Uit het archief van mijn vader komt bijgaande schitterende foto van de bestelauto van Siebel tijdens één van de vele jaarlijkse bloemencorso's eind jaren vijftig / begin jaren zestig.
