Een ontzettende ramp heeft gisteravond op de Rotte plaatsgehad. Aan het Geldelooze Pad, bij de Zwaanshals was brand uitgebroken. Terwijl een menigte mensen zich derwaarts spoedde, wilden ook van de overkant der Rotte velen daarheen en maakten daartoe gebruik van het ijzeren overhaalpontje, dat geregeld dienst doet tussen de Linker Rottekade en de Zwaanshals
Dat pontje is berekend op een draagvermogen van 20 personen. Op het ogenblik dat het van de Linker Rottekade zou afvaren, waren er zes personen in en toen de veerman het van de wal afstootte sprongen er nog een zestal bij.
Dit zou niet hebben gehinderd, maar terwijl het vaartuig zich reeds van de kant verwijderde sprongen nog enigen erin, men weet niet precies hoeveel. Men zegt van zes maar temidden van de drukte en verwarring heeft men dit niet kunnen nagaan.
Doch wat was het geval? Door dat forse inspringen der laatst aangekomenen begon het achtergedeelte van het pontje water te scheppen. Daarop drongen allen naar de voorkant, maar juist daardoor kreeg nu die zijde het te zwaar zodat de pomp aldaar onder water raakte. Tegelijkertijd werd er geroepen dat er een man in het water lag. Geen wonder, dat velen in het vaartuig zich inmiddels vasthielden aan de ketting.
Doch nu wilde het ongeluk, dat tengevolge van het gedrang de ketting brak. Degenen die zich eraan hadden vastgeklemd schoten toen naar voren en daar inmiddels de andere personen in hun verbijstering insgelijks vooruit drongen, wipte daardoor aan die kant de pont om en zonk.....
Enige personen naar men zegt vijf, het ongeluk ziende aankomen, waren reeds eruit gesprongen om zich al zwemmende te redden. Daaronder behoorde ook de veerman. Deze bereikte de wal. Alle overigen verdwenen terstond in de diepte.
Temidden van de duisternis hoorde men het geroep en gegil om hulp en alle pogingen tot redding werden terstond in het werk gesteld. Evenwel eerst een geruime tijd daarna mocht het gelukken tien drenkelingen uit de diepte op te halen die bijna allen zich aan elkaar hadden vastgeklemd. Vier geneeskundigen, de doktoren Van Beek, Beekhuijs, Timmermans en Van Walsen, deden nog al het mogelijke om de levensgeesten op te wekken, doch konden eindelijk toch slechts de dood constateren.
De lijken werden per brancard naar het drenkelingenhuis op de begraafplaats onder Crooswijk overgebracht.
Een talrijke menigte zag men heden voormiddag daarheen stromen, doch natuurlijk had de politie alle maatregelen genomen om alleen hen toe te laten die er onderzoek kwamen doen naar vermiste personen.
De tien lijken lagen daar voor de belanghebbenden ter bezichtiging, doch nu bleek het dat er nog andere personen in het water moesten zijn geraakt en weggedreven daar er onder de zich aanmeldenden ook iemand was wiens schoonzoon nog werd vermist, terwijl hij tevens sprak van nog een ander die insgelijks nog scheen vermist te worden.
Nadat de politie onder leiding van de hoofdcommissaris de gehele nacht aldaar bezig was geweest om de nodige maatregelen te nemen is de burgemeester hedenmorgen alles in ogenschouw komen nemen. De pont kon eerst 's morgens worden opgehaald.
Wat de genoemde brand betrof, deze is ontstaan in een houten schuur van de tuinier H. Glimmerveen. Daar er geen sprake van kon zijn de schuur te behouden, bepaalde de brandweer zich tot het nat houden van de belendende panden. De schade door de brand is niet belangrijk.
- Tot slot nog een stukje ambtelijk beleid, je laat vast iets maken, maar uiteindelijk besteed je het toch maar uit, dat ergerlijk zeulen met lijken moet afgelopen zijn......
Op zoek naar nog meer verhalen uit de Pers anno 1860 - 1940 ? Klik dan maar vlug HIER
We ontvingen de volgende reaktie van Mevr. B. J. Molendijk die in de jaren '50 op het Zwaanshals heeft gewoond en toen met het onderstaande pontje heen en weer voer:
- Aan de ene kant was het Zwaanshals, aan de andere kant Begraafplaats Crooswijk.
Ik herinner me nog dat er in de Hammerstraat een feestavond was en mij werd gevraagd of ik ook nog 's avonds laat mensen zou willen overzetten, anders moesten ze helemaal via de Zaagmolenbrug omlopen. Nou, dat deed ik wel, maar dan niet voor 1 cent, maar wel voor 10 cent....want ik kon toch niet voor niets zo lang opblijven ???
De pont eigenaar was Meneer de Vries uit de Zaagmolenstraat, naderhand werd de pont overgenomen door zijn zoon Gerard de Vries, hij was de laatste pont eigenaar.
Wat was het toen een heerlijke tijd. Voor de oorlog woonde ik met mijn ouders en vijf zussen in Café Hoboken aan de Nieuwe Binnenweg. Als kind speelde ik op het land van Hoboken.
