Maar er gebeurde nog wel meer zo in de jaren '60.

Zoals al gememoreerd ging het gezin Engelfriet niet meer naar de Rehobothkerk aan de Noordsingel, maar naar de kerk in Overschie. Het was natuurlijk een zeer groot verschil.

Overschiesche Dorpsstraat met rechts nog net de ingang van de Rotterdamsche Rijweg
In Aad's herinnering was de ingang van het eerste zaaltje vlak voor dat witte gebouw, achter dat militaire voertuig (??), klopt dit Hans ???

Overschiesche Dorpsstraat vlakbij de Lage Brug
De kerk van Overschie was gevestigd in een zaal achter een café. Deze zaal werd op zaterdagavond voor andere doeleinden gebruikt en moest dan zondagmorgen in orde worden gemaakt voor het houden van kerkdiensten. Achter in de zaal stond een potkachel. Het gebeurde nog wel eens, dat de zaal vol rook was als deze potkachel weer eens niet goed functioneerde.
Voor ons gezin betekende deze overgang heel wat en eigenlijk kon iedereen er maar moeilijk wennen aan het kerken in zo'n armmoedig zaaltje aan de Overschiesche Dorpsstraat.

Wij waren gewend te kerken in de prachtige Rehobothkerk met zijn vele zalen.

Een citaat uit dit verhaal :

In 1956 bestond de Knaapenvereeniging Samuël 40 jaar. Een heuse fotograaf werd opgetrommeld om dit feit vast te leggen.Links bovenaan zonder bril sta ik.

De gemeente van Rotterdam-Centrum telde in de jaren '60 733 leden, waaronder heel veel jeugd. Ook hadden wij het prima naar ons zin bij die predikant t.w. Ds.I.de Bruijne.

De kerk van Overschie telde maar 129 leden en werd bediend door de toen al 67 jarige Ds.J.Drenth, een grote en zeer dikke man, die op ons als jongeren nu niet al te vlot overkwam. Hij moest eens weten dat hij nu op het internet staat.........

Aad komt er even tussen met :

Later werd er in het Vereenigingsgebouw aan de Oranjestraat gekerkt :

Weer later werd er gekerkt in een zaaltje aan de Rotterdamsche Rijweg :

Achter de linker man met pet en kind, was ons zaaltje


Een citaat uit dit verhaal over onze rondrit naar Overschie in Mei 2001 :

Op nr. 10 vinden wij nog steeds in volle glorie het gebouw waar de familie Engelfriet in die jaren heeft gekerkt.





Onder dat petje, staat Aad, ging een week later naar China, kon die vast wennen
Na twee verhuizingen huurde de kerkelijke gemeente, waar wij toen toebehoorden, 's zondags deze zaal van het wijkcentrum Overschie. En als wij goed kijken op de foto zien wij, dat de ramen nog net zo zijn als in onze tijd, mooie bogen, echt oude kerkramen.
Vanaf medio 1962 heeft dit gebouw elke zondag dienst gedaan voor het houden van kerkdiensten. Begin jaren `70 werd de gemeente opgeheven wegens te weinig leden. In een later stadium zal ik nog wel hierop terug komen.

Natuurlijk wilden wij nog wel eens zien, hoe het er hier nu van binnen uitzag. En gelukkig kon dit. Aline belde gewoon aan en de deur ging open, want zij is hier dus ooit gedoopt :





Wist je trouwens dat we een aparte pagina hebben met familie dokumenten ? Klik maar eens hier dan

Tot slot Hans nog even :

Ook over mijn belevenissen en werkzaamheden in de kerk kom ik later nog wel eens uitvoeriger terug, hoewel in dit verhaal er ook wel iets zal worden opgenomen.

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....