De foto was zeer onscherp, maar toch herkende Alie direkt haar vader, want ze wist waar om het ging. (Aad heeft de overige vage heren rondom Vader Dingeman er maar uit gelaten)Haar vader en dus onze grootvader heette, en we laten nu Hans weer aan het woord :
D(ingeman) Boogaard en woonde in 1932 op het Pijnackerplein 7b te Rotterdam. Hij is geboren op 26-12-1882 en overleden op 12-04-1951. Op de foto zal hij dus 49 jaar oud zijn.
Mijn grootvader was in die periode voorzitter van de mannenvereniging "Apollos" te Rotterdam-Centrum. Ook deze mannenvereniging blijkt, zoals zo vele mannenverenigingen nu niet meer te bestaan, het jaarboek 2000 vermeldt deze vereniging niet meer.
Mijn grootvader was zeer sterk betrokken bij de gemeente van Rotterdam-Centrum destijds. Bekende predikanten in die tijd waren Ds.P.de Groot ( 1913 - 1929) en Ds.S.van der Molen (1930 - 1943).
In die periode (1932) reisde men altijd met de trein naar de bondsdagen van de Mannenbond. Men kocht hiervoor een zgn. gezelschapskaart, dat bleek voordeliger.
Naast het voorzitterschap van eerder vermelde mannenvereniging (mijn moeder noemt dit echter "mannensjees"), was hij ook nog voorzitter in Rotterdam-Centrum van de "Combinatie", een soort centraal verband van diverse verenigingen in Rotterdam-Centrum zoals de mannenvereniging Apollos, jongelingsvereniging Gideon (hier heb ik ook nog op gezeten) en de meisjesvereniging Lydia.
Andere verenigingen mochten hieraan niet deelnemen; dit alles volgens de verhalen van mijn moeder. Deze "Combinatie" hield zo ongeveer elke drie maanden een gezamenlijke vergadering, waar men sprekers voor uitnodigde, zoals o.a. de bekende professor C.Wisse.
De mannenvereniging Apollos vergaderde elke maandagavond in de kerk aan de Jonker Fransstraat te Rotterdam.
Zelf heb ik mijn grootvader ook nog wel gekend, echter altijd meegemaakt als een zieke man. Ik zal zelf ongeveer 7 jaar oud zijn geweest, toen ik namens mijn grootvader een steen heb gelegd voor de bouw van de latere Rehobothkerk aan de Noordsingel te Rotterdam-Centrum. Mijn grootvader kon toen al niet meer lopen en werd gereden in een rolstoel.
De opening van de Rehobothkerk op 1 oktober 1951 heeft hij niet meer meegemaakt, aangezien hij op 12 april 1951 is overleden. (68 jaar oud).
In het dagelijks leven was mijn grootvader hoofd van een openbare lagere school op het Noordereiland te Rotterdam. Mijn grootvader heeft nooit deel uitgemaakt van een kerkenraad en mocht in die periode ook niet deelnemen aan het Heilig Avondmaal. omdat hij was verbonden aan een openbare school en niet aan een christelijke school.
Echter vlak voor zijn overlijden, kreeg hij toch toestemming om het Heilig Avondmaal toch nog éénmaal te vieren; dus slechts éénmaal in zijn leven heeft hij dit beleefd.
Als je hier nu over nadenkt, denk ik wel eens: hoe was dit nu mogelijk??
Wat een macht had een kerkenraad van destijds toch!!!
Voor een vervolg op dit verhaal klik dan HIER
