Het Pijnackerplein in de jaren dat de familie Boogaard er woonde
Mijn zoon Aad heeft op de komputer dit telefoonboek van Rotterdam uit 1915 ontdekt en heeft opgezocht of er menschen waren, die woonden op het Pijnackerplein en of ik dat nog weet !!!

Nu, mijn geheugen ging weer werken en ja hoor, ik wist het. In 1927 (ik was toen 7 jaar) kwamen wij op het Pijnackerplein wonen. (link) De telefoon was nog niet zoo in het bezit van iedereen. Ook wij hadden geen telefoon. Maar als er nu eens iets was waarover dan gebeld moest worden, dan kon men terecht bij de apotheker Lansberg. Dat was op Pijnackerplein nr. 3. Weet u hoe dat ging? Men ging naar de apotheek en vroeg beleefd of men gebruik kon maken van de telefoon.

Uit ons telefoonboek :

  3465    Lansberg, L.M., Apotheker, Pijnackerplein 3

En dan werd er gevraagd naar wie en waarom. Dat werd dan verteld en dan mocht men mee naar de telefoon en de apotheker vroeg het nummer en hij draaide dat. En even later kreeg hij contact en kreeg je de hoorn en kon je de boodschap doorgeven. Als je klaar was, gaf je de hoorn weer terug aan de apotheker en hij legde de hoorn weer op telefoon. Dit alles kostte één dubbeltje!!!!

Uit ons telefoonboek :

   8897    Eelsingh, W., in Gedistilleerd, Pijnackerplein 6

Tegenwoordig gaat dat anders hè!!! Wij woonden op Pijnackerplein 7B en beneden ons op nr. 7A woonden de heer en mevrouw Eelsingh. Ook zij hadden telefoon. Zij vroegen aan mijn moeder of Alie (dat was ik!!) wel eens een boodschap voor hen mocht doen. Natuurlijk mocht dat en dan kreeg ik altijd van hen een stuiver.
Vroeger waren de stuivers nog vierkant. Volgens mijn vader moest die stuiver in mijn spaarpot, want vierkante stuivers rolden niet, die moesten gespaard worden, leuk hè, want zoo leerde je sparen!!!

Uit ons telefoonboek :

   8897    Lauwaars Jr., H.B., Bouwmaterialen, Pijnackerplein 44b

Ook de steenhouwerij Lauwaars op no. 44b. Die maakte grafstenen.

Uit ons telefoonboek :

   8897    Verlooij, Fa. J.A., Boekhandel, Pijnackerplein 12

En de boekhandel Verlooy op no. 12. Daar moest ik altijd een "katerntje" postpapier halen, dat waren 6 velletjes papier. Maar soms zei mijn vader, dat ik een "katerntje" postpapier moest halen met enveloppen : kosten "35 cent". Hij verkocht ook postzegels, maar die kocht mijn vader op het postkantoor, want Verlooy rekende per postzegel "1 cent" meer.

Uit ons telefoonboek :

   9756    Pool, Jacob, Paardenslager, Pijnackerplein 14b

volgens Alie heette die echt Poot en geen Pool.......

Ook de paardenslager Poot op nr. 14 weet ik nog en ook Vink, de aardappel - en fruithandel op nr. 43, die heeft ons in de oorlog nog wel eens aan aardappels geholpen.

Uit ons telefoonboek :

   8055    Vink, C., Comm. in aardappelen en fruit, Pijnackerplein 43

Ik had een oom (broer van mijn moeder), die heette Adrianus. Hij vroeg maar steeds aan mijn vader naar het nummer van zijn telefoon, want mijn vader had dat op school (hij was hoofd van een lagere school, nu heet dat basisschool).
Tenslotte zei mijn vader, nu vooruit, jij krijgt mijn telefoonnummer, het is ( ik vergeet dat nooit) : 42804. En wat denk je. oom Adrianus draaide dat nummer bij een kennis van hem en wat hoorde hij: een zwaren stem en die zei:

Het Huis Van Bewaring

Het Huis Van Bewaring aan de Bergstraat

LINK
Er is nooit meer over gesproken, dat was over!!!!

Zoo ging het telefoneren in de jaren 20 !!!!

AD 2000

Alie belt bijna weer aan op nummer 7b

ben ik zoo gewend

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....