Ik was ingeent voor de pokken en had dus het pokkenbriefje, het bewijs dat ik leerplichtig was geworden en dus naar de grooten school mocht!!

Dus DE dag brak aan, het ging nu echt door. Mijn zusje was 2 jaar ouder en mocht gelijk met ons mee, want zij zat al in de derde klas.

Vroeger had je jongens en meisjesscholen, en dus bracht Moe ons naar de meisjesschool in de Passerelstraat, gelukkig maar een kwartiertje lopen, was ik ook niet zoo moe van.

Mijn zusje liep vast de school in, want zij wist de weg al, maar Moe bracht mij naar binnen, naar het Hoofd der School Juffrouw de Melker. Ik zie haar nog staan te wachten op mij, een vriendelijke en degelijke vrouw.

Ze gaf Moe een hand, en was blij dat ik ook op school kwam. Zij zei tegen Moe dat ze nu twee dochters van haar op school had. Uw dochters komen uit een keurig gezin, wat waren we daar blij mee...... en toen kreeg ik een hand van haar.

Ik zei netjes : Dag juffrouw, ik heet Alie Boogaard en ik heb het pokkenbriefje bij me

Wat een grooten meid al was het antwoord, zeg Moe nu maar gedag en dan breng ik je naar de klas

Moe en ik gaven elkaar een zoen en Moe zei dat ze me straks weer kwam ophalen, hoor!!

En daar ging ik met de juffrouw mee, niks verlegen hoor, ben ik trouwens nooit geweest, want ik was nu groot!!

Ik weet nog goed dat ik in het lokaal kwam en daar zaten een paar meisjes hard te huilen. Nou ja, dat ik vond ik maar raar hoor, je moest toch groot worden en dan moet je naar de grooten school en dan moet je juist blij zijn. Dat hadden Pa en Moe mij dikwijls verteld hoor!

De Juffrouw had mij nog steeds aan de hand en bracht mij naar een bank en vroeg of ik dit een fijn plaatsje vond. Nu, dat vond ik hoor!!

Naast mij zat al een meisje, die huilde gelukkig niet en daar was ik toch wel blij om... Ze heette Nelly de Zwart en wij gingen natuurlijk met elkaar kletsen, zat er dus al vroeg in, maar ja, jong geleerd, oud gedaan, klessen doe ik nog steeds graag, gezellig toch!!

Na een paar minuten kwam de Juffrouw weer binnen, de deur ging dicht, ik dacht nog nu gaat het beginnen! Ze tikte met een stokje op haar lessenaar en toen haar vinger op de mond en zei : sssst, en het was meteen sssst Zal nu wel anders gaan........

En dus was iedereen stil, de Juffrouw zei, goed zoo, maar toen moesten ook de armen stijf over elkaar en goed rechtop zitten. 48 meiskens van 6 jaar, een mooien strik in het haar, zitten netjes en kijken naar de Juffrouw!

Het eerste versje wat ze ons leerde was :

Nu ben ik op de grooten school en zal daar leren lezen
En schrijven in mijn eigen boek, wat zal dat prachtig wezen!!!
Ik heb het mijn eigen kinderen later ook geleerd, die kennen de tekst niet eens meer, maar ik ken zelfs de wijs nog, hoor..

Ze vertelde ook nog een verhaaltje, afijn, de morgen was zoo om. En toen gingen we naar huis, netjes 2 aan 2 en in de maat lopen, wat een orde en regel, hè ? Doen ze ook niet meer aan tegenwoordig, maar dat vind ik ook niet zoo erg hoor.

En wie stonden er bij de buitendeur op mij te wachten : mijn zusje en mijn moeder. Wat was Moe blij dat ze mij weer zag, joh.

Nu, snel naar huis om een boterham te eten. We kletsen honderduit, maar als we over moesten steken, moesten mijn zusje en ik elkaar een hand geven. Moe ging achter ons lopen en leerde ons, eerst uitkijken dan oversteken, want Moe zei vanmiddag moesten wij samen naar school, ging Moe niet mee. Zij zou thuis op ons wachten.
Als de school uitging, moesten we wel op elkaar wachten en dan samen naar huis, we mochten wel klessen onderweg, maar bij het oversteken even niet. Nou, het is altijd goed gegaan!

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....