Als je aan Alie (wordt dit jaar 83) vraagt, hoe gaat het, dan hoor je soms, goed hoor, op wat kleine dingetjes na....We citeren wat uit Alie's Rotterdamse Uitdrukkingen verhaal :
-
komt er een mevrouw van het RISIO
hoe zeg je, oh van Rio de Janeiro
en hoe gaat het met u
best goed op wat kleine dingetjes na
Aline : hart, suiker, benen, bloed, staar, maar de rest is nog goed ja
wanneer wilt u nu precies hulp
heb er nog eens over nagedacht, denk dat ik er toch maar van af zie
dankzij Aline, heeft die mevr. dit officieel niet gehoord.........
wat voor medicijnen gebruikt u ?
heb m'n dochter allemaal voor me opgeschreven op dit briefje
oh u gebruikt.....
staat dat op dat briefje dan
dan zal het wel
ze brengen het allemaal thuis die medicijnen, via de computer zal ik maar zeggen
heb wel respekt voor mijn maag
en dat alles bij de cardioloog....
nou moeder, nou gaan we hier naar toe om een nieuwe afspraak te maken
hallo wijffie.....m'n zoon wil graag een nieuwe afspraak maken, maar niet te vroeg, want hij komt uit Brabant
ze leren er misschien nog wat van, van al die onderzoeken,
maar het is wel mijn lichaam
misschien heb ik van de week bloed gekregen van een oud net heertje
nou 'k had het liever van een jonge meid
nou effe niks meer, m'n herses hebben ook rust nodig
Kortom, het gaat nog net allemaal, maar geestelijk is gelukkig alles nog 300%, mijn bovenkamer is nog goed gelukkig, als ze dat gaan afsluiten....hoor je dan
Speciaal voor haar Tante Alie heeft daarom Ria dit gedicht :
-
Met mij is er totaal niets aan de hand.
Ik ben nog zo fit van lijf en verstand!
Ja, ik heb wat artrose in mijn heup en mijn knie,
En als ik buk, is 't of ik sterretjes zie.
Mijn pols iets te snel, mijn bloeddruk te hoog.
MAAR …. IK BEN NOG FANTASTISCH GOED, ZO OP HET OOG.
Met de steunzolen die ik heb gekregen
Loop ik weer buiten langs 's Heren wegen,
Kom ik weer in winkels en op het plein.
Wat heerlijk, zo gezond te mogen zijn!
Mijn geheugen is niet meer zo best, en evenmin mijn ogen.
De rug raakt langzaamaan wat meer gebogen.
De adem wat korter, de keel vaak wat droog.
MAAR …. IK BEN NOG FANTASTISCH GOED, ZO OP HET OOG.
Is het leven niet mooi? Het gaat snel voorbij,
Als ik kijk naar foto's van vroeger van mij.
Ik denk terug aan mijn jeugdige jaren.
Wilde mooie schoentjes en moest ervoor sparen.
Ik ging fijn fietsen en wandelen, overal heen,
En kende geen moeheid, zo het scheen.
Nu ik ouder ben, zijn mijn schoenen vaak zwart,
En loop ik wat langzaam. Dat is voor mijn hart.
"Houd uw gemak maar", zegt de cardioloog,
"U …. BENT NOG FANTASTISCH GOED, ZO OP HET OOG."
De ouderdom is goud. Ja, ik begrijp het wel.
Maar als ik niet kan slapen en tot honderd tel,
Dan twijfel ik en vraag me af, of het waar is.
Of dat beeld van goud niet wat dwaas, of raar is.
Ik doe nog van alles, maar het gaat wat traag.
En ik heb na het eten wat last van m'n maag.
Maar ik wil niet zeuren, want dat mag
Allemaal komen op onze ouwe dag.
"Aanvaard het rustig," zegt de psycholoog.
"U …. BENT NOG FANTASTISCH GOED, ZO OP HET OOG."
