Een e-mail sturen? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Versjes, versjes, versjes........161 - 170

Alie (* 28 - 07 - 1920  † 15 - 09 - 2006) kende er zoo veel ....








T.g.v. de geweldig stijgende populariteit van onze versjes (dank, dank, dank!) worden de financiële lasten per maand voor onze Engelfriet site ook steeds hoger.....

En dus zijn we op zoek naar sponsors: zakelijk of privé.

Interesse?

Graag kontakt opnemen met

hans@engelfriet.net

Iedere bijdrage is van harte welkom !!







Wil je weer terug naar het overzicht, dan klik je op

Terug naar het liedjes lijstje

Leuker kennen we het toch niet maken..........




Liedje 161

Snoepwinkeltje

In de donkere straat,
Waar 't belletje gaat,
Kletst 't deurtje al rinkelend open.
Komen in 't kamertje klein,
Bij 't lampenschijn,
De kleutertjes binnengeslopen.

Een dappere vent
in zijn vuistje een cent
komt naar voren en blijft grinnekend zwijgen.
Tot de koopvrouw geleerd,
zijn fortuin inspecteerd
en verteld wat hij daarvoor kan krijgen.

't Is een reep zwarte drop
koek met suiker erop,
een kleurbal, een zuurbal, een wafel,
een zoethouten stok
en een kleurige brok
't ligt alles bijeen op de tafel.

Als de kapitalist
zich wat dikwijls vergist
en de koek met de suiker verkruimelt.
Zegt de juffrouw verwoed
dat hij 't kostlijke goed
met zijn smerige vingers beduimelt.

De kleuter verbaast
dat de juffrouw zo raast
smoest stiekum wat met zijn kornuiten.
De keus wordt bepaald
en de kleurbal betaald
en dan slenteren ze schooierend naar buiten.

In de donkere straat
waar het groepje nu gaat
wordt hevig gewikt en gewogen.
Dan zuigen ze om beurt
tot de bal is verkleurd
en de droom en illusie vervlogen.

Een bijdrage van Marieke

Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 162

Pinda, pinda, lekka, lekka,

als je maar vijf centjes biedt,
Pinda, pinda, lekka, lekka,
of je kauwen kan of niet,
Ik sta in dommel bij mijn trommel,
tot ik uit mijn jasje waai
Van je wiet, wiet, wiet,
Van je waai, waai, waai,
Wiedewiedewiet Sjanghai.


Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 163

Varen, varen over de baren
varen, varen over de zee
die nog nooit gevaren heeft
weet niet hoe een zeeman leeft
varen, varen over de baren
varen, varen over de zee


Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 164

'T SCHEEPJE

(Adema van Scheltema)

Er dreef een scheepje in de sloot,
een scheepje zonder roer,
dat heel allenig zeilen ging
en door de biezen voer.

Het was een klompje van een kind
met touwtjes en een mast.
Het raakte in het groene kroos
en niemand hield het vast.

De Moeder had het zeil gemaakt
met nog een vlag erbij.
De Vader had het opgetuigd
Toen was hun jongen blij.

Het scheepje draaide heen en weer
en zeilde langs het gras.
Toen ging de vader aan z'n werk
en moeder aan de was.

Maar toen het tijd van eten werd,
keek moeder angstig rond,
omdat ze aan de waterkant
alleen het scheepje vond.

Hun lieve dreumes was er niet.
Ze vloog naar buiten toe,
ze riep z'n naam wanhopig uit,
maar niemand zei er "joe!".

Er stond een scheepje op de kast,
dat was millioenen waard,
wanneer de vader er naar keek,
dan trok hij aan zijn baard.

En als de moeder 's avonds laat
't in haar handen nam,
dan hoorde ze een lieve naam,
waar "oe" en "ie" in kwam.


Een bijdrage van Gerard

Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 165

Kleine krullebol

Die kleine krullebol, die had haar zakken vol.
Met heerlijk suikergoed, dat smaakte o zo goed.
Maar toen ze snoepen wou, toen kwam de schooljuffrouw.
Die zei dat mag jij niet jij kleine deugniet.


Een bijdrage van Gerard

Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 166

Maar eerst een toelichting van Alie persoonlijk :

Er werd bij ons thuis veel gezongen en mijn moeder zong altijd mee, daar heb ik ook veel versjes van geleerd en die hebben jullie al gevonden door te zoeken op de computer.

Mijn grootmoeder was op dinsdag altijd bij ons. Zij hielp dan met aardappels schillen en kleding verstellen. Het zal wel zo'n 70 of 75 jaar geleden zijn (ik ben nu 82 jaar), dat zij weer bij ons was en ik vroeg haar of zij ook Franse of Engelse liedjes kende?
Weten jullie wat zij toen zei? Neen, kind, dat ken ik niet, maar ik ken wel een versje uit Rusland!!! Ik vond dat prachtig en vroeg: kunt u mij dat ook leren en dat heeft zij gedaan ook, leuk hè?

En weten jullie wat zij ook zei: het versje is Hollands en het refrein is Russisch!! Ik geef jullie nu de tekst:

Ik zou laatst met mijn kleine zus eens om een boodschap gaan,
Toen ergens in een kleine straat wij een meisje zagen staan,
Dat meisje zong zoo lief en schoon een vrolijk aardig lied



Maar wat zij nu toch eigenlijk zong, ja dat verstond ik niet.
Zij zong van:

Ei, die loekie loe da,
tsjoemelidi, tsjoemeli loeda,
sa sa, tsjoemelida, sa sa tsjoemeli loeda,
tsjoemalide tsjoemaladi tsjoemaladie sa sa sa.


Dit is het refrein en moest twee maal gezongen worden. Ik kan het nog zingen ook!!! Op school (de lagere school) hadden wij ook zangles en weten jullie wat de meester toen eens vroeg? Wie kent er een mooi versje, want dan mocht je het voor in de klas komen zingen. Nu jullie begrijpt, ik stak mijn vinger op en vertelde dat ik een versje kende met een Russisch refrein!!! En ik mocht het zingen en er werd geklapt ook toen het uit was. De meester vroeg wel wat het refrein in het Hollands was, maar dat wist ik niet.

Ik hoop, dat jullie dit ook leuk vinden!!!



We kregen ook de volgende reactie:

Ik zong het met mijn vreindinnetjes van de lagere school (plm 1956/57).
Volgens mij is er ooit een opname geweest met Dorus ( Tom Manders) waarin dit liedje door een mannenkoor gezongen werd. Het is een schattig liedje.

Bij dit liedje 166 ken ik dus ook nog een tweede couplet:

Ik zag haar nog een keer of wat
en hoorde 't deuntje aan.
Maar ach hoe scherp ik luisterde
ik kon haar niet verstaan
zij zij zij zong van ....


Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 167

Anneke, Tanneke Toverheks,
waar ga je wel naartoe?
Ik trek de hele wereld rond,
en word zo toch niet moe.
Maar ikke wel, riep de hond,
en gooide Anneke op de grond.


Volgens Charles was dit liedje een spelletje :

anneketannekeMoeder wordt voorgesteld door één van de meisjes met een zakdoek om het hoofd en staat te midden van haar kinderen in hun denkbeeldig huis. Daar komt Anneke Tanneke toverheks en klopt aan de deur om binnen gelaten te worden. De moeder laat de heks op goed vertrouwen binnen. De heks betovert de moeder, maar laat de kinderen schrikken. Die lopen weg en de heks probeert ze te pakken.

Wat een informatie bieden wij toch op onze site !!!


Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 168

Achter kleine donkere wolkjes
speelt het maantje kiekeboe.
zie daar komt hij weer te voorschijn en hij lacht ons guitig toe.
Aardig maantje, grappig maantje,
moet nu heuselijk naar bed,
ja maak jij daar in je eentje nog een heleboel pret.


We ontvingen ook deze versie:

Achter donkere grijze wolkjes
speelt het maantje kiekeboe.
Nu en dan komt het eens kijken,
en het lacht mij vriendelijk toe.
kon ik het maantje pakken heus
Ik trok het even aan zijn neus.

Aardig maantje, grappig maantje,
ik moet nu heuselijk naar bed
maar maak jij daar in je eentje
nu nog maar een beetje pret.
en dan roep je kiekeboe
en ik doe mijn oogjes toe.

Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 169

er waren eens twee rare chinezen
die konden niet schrijven of lezen
en sommen die maakten ze fout
de ene heette ping en de andere pong
en ze waren toch zo verschrikkelijk dom
pa pong en ma pong die hadden verdriet
want leren dat deden die rakkers maar niet
ze aten de rijst met een stokje
want daar eten chinezen steeds mee
ze namen om beurten een slokje
van heerlijke bloementjes thee
papa zei toen op een morgen
tis uit nu met jullie gezeur
je moet er nu maar eens voor zorgen
want jullie gaan leren een vak
maar er was geen baas met hun in zijn schik
ze waren te lui en te dik
heb daarom voor luiheid een grote vrees
wordt nooit van je leven zo'n rare chinees

Een bijdrage van Jeanet

Terug naar het liedjes lijstje



Liedje 170

hansje gansje deed niet wijs
die wou lopen op het ijs
moeder zei : het draagt je niet
vader zei; je waagt het niet
maar die zelfde middag nog
deed ons hansje het toch
in het begin ging alles goed
en dat gaf ons hansje dus moed
maar daar kwam hij bij een wak
en hoorde hij een krak
plons schoot hans het water in
nu had hij zijn zin
wel kwam onze stoute guit
levend nog het water uit
maar hij droop nog van het nat
hij was natter als een kat
gauw werdt hij naar huis gebracht
en hij sliep de hele nacht
nimmer deed hij zoiets weer
het was een hele goede leer

Een bijdrage van Jeanet

Terug naar het liedjes lijstje



Enne we gaan gewoon door, want zoo zou Alie (* 28 - 07 - 1920  † 15 - 09 - 2006) het gewild hebben.....



Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

16 Oktober 2011