|
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen) |
Terug naar het Engelfrieten overzicht |
|---|
| Naar beneden |
|---|
Alie (* 28 - 07 - 1920 † 15 - 09 - 2006) kende er zoo veel ....
T.g.v. de geweldig stijgende populariteit van onze versjes (dank, dank, dank!) worden de financiële lasten per maand voor onze Engelfriet site ook steeds hoger.....
En dus zijn we op zoek naar sponsors: zakelijk of privé.Interesse?
Graag kontakt opnemen met
hans@engelfriet.net
Iedere bijdrage is van harte welkom !!
Wil je weer terug naar het overzicht, dan klik je op
Terug naar het liedjes lijstje Leuker kennen we het toch niet maken..........
Liedje 31
als de winter vlucht
voor de lentelucht
en de zon het nieuwe leven wekt
als een bloesemkroon
met haar teder schoon
in de hof die naakte twijgen dekt
dan zingt al wat leeft en zingen kan verblijdt
wees gegroet, volschone lentetijd
ja ons harte gloeit
nu 't viooltje bloeit
nu ons 't madeliefje tegenlacht
en met blijde klank
brengen we onze dank
voor der zonneglans der bloemenpracht
zoo weerklinkt ons vrolijk lied dan wijd en zijd
'k heb u lief o schone lentetijd
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 32
Sikkels blinken
Sikkels klinken
Ruisend valt het graan
Zie de bindsters garen
Zie in lange scharen
Garf bij garven staan
Slaat uw ogen
Naar den hogen
Alles kwam vandaar
Zachte regen daalde
Vriend'lijk zonlicht straalde
Mild op halm en aar.
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 33
Kling-klang-kling-klang- over het woud
Galmen de klokken als engelengezang
Vleiend met tonen van zilver en goud
Kling-klang-kling-klang-kling-klang
Kling-klang-kling-klang- statig van stem
Roepen de klokken met strelende drang
Nadert, o nadert, o nadert tot Hem
Kling-klang-kling-klang-kling-klang.
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 34
Twee kinderen zouden naar school gaan
Ze waren zoo vrolijk en blij
In de verte hoorden ze een orgeltje
Daar moesten ze eventjes bij
En 't orgeltje speelde van holie,ha,hij
En de kinderen dansten er bij
En het orgeltje bleef maar staan draaien
En de kinderen dansten maar door
Maar plots, daar klonken twee slagen
En die slagen drongen in 't oor
En ze holden wegen met een angstig gezicht
Maar de deur van de school was al dicht
Wat moesten ze nu toch beginnen
Wat hadden ze nu toch gedaan
Was het orgeltje maar niet gekomen
Dan hadden ze hier niet gestaan
En het orgeltje speelde van holie, ha, hij
En de kinderen huilden er bij !!.
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 35
Neen, het was geen vlucht die U deed gaan
maar volgen waar God riep
vraag niet, wat in U is doorstaan
een strijd zoo zwaar, zoo diep
wij knielen met en naast U neer
tot God, de blik de hand
geef Neerland aan Oanje weer
Oranje aan Nederland
en komen dan wat komen mag
we aanbidden, zwijgend stil
zwart zij de nacht, omfloersd de dag
Geschiede Heer, Uw wil
We ontvingen ook deze versie :
Neen, 't was geen vlucht, die u die weg deed gaan
maar volgen waar God riep
wij vragen niet wat in u is doorstaan
een weg, hoe bang, hoe diep
Wij knielen naast en met u neer
d'aanblik omhoog, tot God de hand
Geef Neerland aan Oranje weer
Oranje aan Nederland.
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 36
't Zonnetje gaat van ons scheiden
't avondrood kleurt weer het veld
zoete rust mogen wij beiden
nog door geen zorgen gekweld!
refrein:
hoort gij, hoe 't klokje met lieflijke klank
ons weer naar huis roept tot bede en dank!
lui nu o klokje lui voort
slapen wij straks ongestoord
schemering daalt op de dreven
de avondster glanst weer van ver
straks staat Gods naam weer geschreven
schitterend in sterre bij ster
refrein:
welkom, verkwikkelijke avond
dank, die uw zoet heeft bereid!
rust na den arbeid hoe lavend
God heeft ons 't leger gespreid!!
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 37
Veel voor anderen te wezen
Hen te helpen, altijd weer
Och, mocht dit de vreugde worden
Die ik bovenal begeer
Zalig is hij
Die geeft wat hij heeft
En zich rijk voelt er bij
Liefde alleen maakt waarlijk blijde
Altijd als 'k mij zelf vergat
Om een ander rijk te maken
Wachtte mij een groter schat
Zalig is hij
Die geeft wat hij heeft
En zich rijk voelt er bij
Schat van vrede en vreugd van binnen
'k wens, ik zoek u altijd weer
Heerlijk is het veel 't ontvangen
Maar wie geeft, hij wint nog meer
Zalig is hij
Die geeft wat hij heeft
En zich rijk voelt er bij.
Van mijn grootmoeder geleerd, mooi he? En een wijzen les !!!.
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 38
Vaarwel mijn Dierbaar Nederland
Lief Vaderland vaarwel
'k verlaat U, dierbaar duin en strand
Lief Vaderland vaarwel
Maar 'k ga met opgewekt gemoed
Volle levenslust en goede moed
Lief Vaderland VAARWEL !!!!
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 39
Zie hoe het vriendelijk zonlicht
Schittert op weide en woud
Zie hoe zich velde en heide
Baden in stromen van goud
Lieflijken zonne, zoo helder, zoo rein
Diep in mijn hart dringt uw heerlijken schijn
En met een dankbaar gemoed
Breng ik U zonne, mijn groet
U kan geen winter verjagen
Stralen uit zaligen tijd
Trouw zal mijn hart u bewaren
Regen en stormen ten spijt
't Hart, eens verkwikt door uw vriendelijke schijn
Zal ook des winters vol zonneglans zijn
Daarom uit dankbaar gemoed
Breng ik u zonne, mijn groet.
Ik kan het nog zingen ook!!!.
Terug naar het liedjes lijstje
Liedje 40
Aan de oever, van de Rotte,
Tussen Delft en Overschie,
Zat een kikvors luid te wenen,
Met een zuig'ling op haar knie.
Lieve kleine, sprak de moeder,
Zie je ginds die ooievaar?
't Is de moord'naar van je vader,
Hij vrat 'm op, met huid en haar.
Potverdomme, sprak de kleine,
Heeft die rotzak dat gedaan?
As ik later groot en sterk ben,
Za 'k 'm op, se donder slaan.
En de kikvors, groot geworden,
Zag opnieuw die ooievaar,
En je zult het niet geloven,
Vrat hem op, met huid en haar.
We ontvingen de volgende reaktie:
Herinner mij het laatste couplet anders. Daarom even deze email met mijn aanvulling:
Nauwelijks was hij uitgesproken,
Of daar kwam die langpoot aan.
Een grote stap en een paar slokken,
En het was met hem gedaan.
Dus hier ging de kikvors dood en niet de ooievaar!
Tot zover, Hartelijk gegroet Magdaleen Vanderlinde- Nieuwlaat
Ook ontvingen we de volgende reaktie van Ben Elbers, een extra couplet en een variant op de laatste
Lieve moeder, sprak de kleine,
had mijn vader dan wel haar?
Nee mijn jongen, zei de moeder,
dat zegt alleen het spreekwoord maar.
Nauw'lijks was zij uitgesproken,
daar kwam de ooievaar aangestapt,
en die heeft in ene moeite
moe en zuig'ling opgehapt.
Succes met jullie fantastische website!
Hartelijk gegroet van Ben Elbers, Houten.
We ontvingen ook de volgende reaktie:
Zo kan ik me dit liedje herinneren, misschien heeft u er iets aan:
Aan de oevers van de Dijle,
zaten kikkers in het riet.
Sprak de moeder tot haar kleine,
zie je daar den ooievaar
t'Is de moord'naar van je vader,
vrat hem op met huid en haar.
Is dat waar sprak die kleine,
heeft die smeerlap dat gedaan.
Als ik groot en sterk zal wezen,
zal ik op zijn bakkes slaan.
Vele jaren zijn verstreken
en de kikkers zijn vergaan,
Maar den ooievaar zijn bakkes,
hebben heel lang zeer gedaan
Of
Vele jaren zijn verstreken
en de kikkers zijn niet meer,
Maar den ooievaar zijn bakkes,
doen nog altijd even zeer
Koen Vermandere, Kuurne (België)
Of zoals ze mij in Kuurne kennen: Sire Koen de 1ste, Koning Ezel 2005-2007
Hier nog een ander eind dat ik niet tegenkwam op jullie site maar zoals ik het geleerd heb, Anand Mahabier:
en de kikvors groot geworden
zag opnieuw die ooievaar
en je zult het niet geloven
hij vrat 'm op met huid en haar
Aan de oevers van de rotte
tussen delft en overschie
zit een ooi'vaar stil te wenen
met een zuigling op haar knie.
Frans de Ridder komt met de volgende variant:
Aan de oever van de Schelde zat, verscholen in het riet,
Enen kleinen kikkersjongen bij zijn moeder, op haar knie.
Ziet gij daar, zo sprak de moeder, ziet gij daar de ooievaar
’t Is de moord’naar van uw vader, hij vrat hem op met huid en haar.
Gotferdomme, sprak de kleine, heeft die smeerlap dat gedaan
als ik groot en sterk zal wezen, zal ik op zijn bakkes slaan.
Ge moet niet wachten, sprak de moeder, ge moet niet wachten, zeg ik u
Hij staat te slapen, gotferdomme, ‘t is ’t goe moment, dus doe het nu.
Vele jaren zijn vervlogen en de kikker is niet meer,
doch de ooievaar die leeft nog maar zijn bakkes doet nog zeer
En Erica komt met de volgende variant:
Potverdomme sprak die kleine
wat een vuile streek is dat.
Als ik groot ben lieve moeder
trek ik hem de veren uit zijn gat.
Toen hij groot was deed die kleine
wat hij zijn moesje had beloofd.
En daarom is er nu een ooievaar
die van zijn veren is beroofd.
Terug naar het liedjes lijstje
Enne we gaan gewoon door, want zoo zou Alie (* 28 - 07 - 1920 † 15 - 09 - 2006) het gewild hebben.....
|
|
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker .... |
| Terug naar de top |
|---|
