Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Mijn bankleven in een notendop, deel 12

Mijn bankleven in een notendop verteld, maar het duurde wel bijna 36 jaar bij






hansmaasstad

Hans Engelfriet achter zijn, toevallig, net opgeruimd bureau,
want dit verhaal over zijn bankleven in een notendop zit er weer op




Klik hier om terug te gaan naar deel 11





Het was inmiddels begin 1969 en ik wist nog steeds niet wat voor functie en op welk kantoor ik geplaatst zou gaan worden. Dus half januari 1969 maar weer eens contact opgenomen met de afdeling personeelszaken. Na weer veel praten daar, was men er uiteindelijk uitgekomen. Per 1 februari 1969 werd ik overgeplaatst naar het kantoor aan de Weissenbruchlaan (Hillegersberg). Men zei daar direct bij, dat dat het moeilijkste bijkantoor was met een zeer lastige directeur. Maar ik had hier zelf voor gekozen. Vele collega's van de kantoren kende ik alleen maar van de telefoon en ook met de directeur van het kantoor Weissenbruchlaan had ik een goed contact. Ik belde hem met de mededeling, dat hij mij op 1 februari 1969 kon verwachten. Ik was hartelijk welkom daar en ik begreep inmiddels wel, dat het een zeer druk kantoor was.

Maar vóór die tijd nog even mijn taak op de Blaak afmaken. Het betekende voor mij ook afscheid nemen van zeer veel collega's van de Blaak met wie ik toch vele jaren had samen gewerkt. Mijn opvolger kreeg het toch wel benauwd, want de datum van afscheid kwam steeds dichterbij. Dus nog meer praten en overleggen en uiteindelijk werd besloten, dat wij aan de overdracht nu wel een einde moesten maken en dat hij mij in voorkomende gevallen altijd kon bereiken op het kantoor Weissenbruchlaan.

En zo brak dus de dag aan van maandag 1 februari 1969 en ik ging op weg naar mijn nieuwe kantoor en ook een nieuwe uitdaging.

Ons eerste huis in de Meidoornstraat 12b (1968)


Ons eerste huis in de Meidoornstraat 12b (1968)

Wij woonden nog steeds in de Meidoornstraat en ik moest nu wel een flink stuk lopen naar de Bergweg om daar met tramlijn 14 naar Hillegersberg te gaan. Bij de halte in de Bergse Dorpsstraat uitstappen en dan via de Freerickplaats was ik zo op de Weissenbruchlaan. De bank bevond zich op de hoek Weissenbruchlaan/Streksingel.

abnweissenbruchlaan

Ik werd aldaar hartelijk welkom geheten. De toenmalige directeur zei meteen, dat hij heel blij was met mijn komst, want ik kwam immers van de Blaak en moest alles van de bank al weten. Nou, dat viel lelijk tegen, zo zou later blijken. Tijd om iets uit te leggen was er niet. De enige instructie, die ik kreeg, was de mededeling, dat om 09.00 uur de deur van het kantoor open ging en dat er dan cliënten kwamen, die zo snel mogelijk correct geholpen moesten worden. Maar eerst was er een ander ritueel. Alle spullen zoals trommels met geld en effecten stonden beneden in de kluizen en dat alles moest naar boven worden gesjouwd. Het gehele personeel inclusief de directeur hielpen hieraan mee. Verder kreeg ik geen enkele instructie. Mijn werkplek werd aangewezen en ik moest maar eens een lade openen. Nou, dat was werkelijk een puinhoop, maar daar later meer over.

Nu zou je denken, dat alle kantoren inmiddels waren ingericht als ABN kantoor. Maar het was mij al snel duidelijk, dat de integratie van de kantoren tot ABN nog lang niet voltooid was. Zo ook dit kantoor. Aan de inrichting kon je duidelijk zien, dat dit nog steeds een voormalig Twentsche Bank kantoor was. In de balie was nog steeds verlichting met het bekende paard (logo van De Twentsche Bank).

Enkele maanden geleden was het voormalige NHM kantoor aan de Grindweg gesloten en samengevoegd in het kantoor Weissenbruchlaan. Vele administraties liepen echter nog gescheiden,. Maar daarover later meer.

Stipt om 09.00 werd de deur van het kantoor geopend en al spoedig meldden de eerste cliënten zich. Nu, ik had toch een leeg bureau met alleen maar een schrijfmachine; dus op naar de balie met al mijn kennis van de Blaak. Maar dat viel gelijk tegen. Deze cliënt wilde een safeloket openen. Ik wist hier helemaal niets van. Maar gelukkig werd ik geholpen door een collega, die mij hierin wegwijs maakte. Toen dat was geregeld, noteerde ik eerst maar even hoe dat ging voor de volgende maal. Het werd al spoedig drukker en gelukkig werd ik toen wel wegwijs gemaakt door een collega over de gang van zaken. In die tijd waren er ook in dit kantoor nog zeer veel kasopnames en stortingen. Dat werk was allemaal eenvoudig en dat had ik allemaal snel door.

Maar met een volgende cliënt waren er weer problemen. Deze cliënt leverde mij een zakje met coupons en dividenden, waarvan de netto bedragen moesten worden bijgeschreven op zijn rekening. Ik wist hier niets van, maar mijn inmiddels aardige collega heeft mij dit allemaal uitgelegd. Alles, zo ook dit, gebeurde allemaal handmatig. Via het Keesing-systeem werden de revenuen van de dividendbewijzen opgezocht en uitgerekend. De afrekening van de coupons van obligaties ging wat gemakkelijker, want deze waren gedateerd. Reeds toen al werd op de dividenden 25% belasting ingehouden als voorheffing op de Inkomstenbelasting. Bij coupons werd niets ingehouden. Tenslotte werd er over dividenden en coupons nog 1% provisie in rekening gebracht.

Er ging een nieuwe wereld voor mij open, toen ik met al dat werk werd geconfronteerd. Daarnaast moesten ook alle betalingsopdrachten worden gefiatteerd. Dit alles werd door eigen chauffeursdiensten opgehaald en op kantoor Blaak werd alles verder verwerkt.

Wat een werk op zo'n kantoor. Maar er was ook heel wat administratie. Een heuse effectenadministratie was al opgezet en dat moest allemaal worden bijgehouden en worden gecontroleerd.





Klik hier om verder te gaan naar deel 13







Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

28 Juni 2005