Het was zeer interessant werk, maar wat bleek……….. Op een gegeven moment zaten mijn handen en armen onder de uitslag. Onze huisarts Radder vertelde mij, dat dit exceem was. Hij vroeg mij wat voor werk ik deed.
Na mijn uitleg vertelde hij, dat alle effecten een bepaalde stof bevatte, waar ik wellicht niet tegen kon. Met mijn vorige functie aan de kas kreeg ik veel geld door mijn handen en dit is nooit een probleem geweest. Nou, kun je met geld ook direkt meer dan effecten, dat heb ik later nog veel beter geleerd trouwens.
Op de bank was dit niet zo'n probleem. Er was werk in overvloed, dus ik kon gaan werken op de giroafdeling, zoals dit toen heette, nu heet dat binnenlands betalingsverkeer. Ook dat was weer zo'n drukke en grote afdeling, waar zo'n 50 man werkzaam was. Later zal ik nog wel vertellen, wat voor werk dit was. Hou jullie nog even in spanning......
Inmiddels was het oktober 1962 geworden en op de avond van 17 oktober 1962 kwam ik 's avonds om 18:00 uur thuis en lag er weer een brief voor mij van de Gemeente Rotterdam, waarin mij werd medegedeeld, dat ik al op 28 november 1962 (nota bene de verjaardag van mijn vader!!!) moest opkomen voor militaire dienst om mijn dienstplicht te vervullen.
Nou, dat kwam ongelukkig uit, want ik was nog in september 1962 aan een snelcursus praktijkdiploma boekhouden begonnen en zou in december 1962 hiervoor examen doen. En volgens de vooraankondiging had ik begrepen, dat ik pas in 1963 in dienst moest.
Vader zou dit voor mij regelen en bellen met het stadhuis om uitstel voor mij te regelen tot in ieder geval januari 1963.
Maar helaas, daar kwam niets van in. Men bleek manschappen tekort te komen en zodoende was men gaan schuiven. Het was immers de tijd van de koude oorlog en de Berlijnse Muur was inmiddels gebouwd en dus moest er een groot leger zijn. Over de zgn Berlijn maatregel later meer. Er zat voor mij dus niets anders op, om per 28 november 1962 naar militaire dienst te gaan.
Op kantoor werd alles geregeld en na mijn diensttijd kon ik gewoon weer in dienst van de bank terug komen.
Al met al toch een hele belevenis in huize Engelfriet, maar vooral voor mij. Mijn studie moest ik afbreken en in mijn diensttijd is hier nooit meer van gekomen.
En dan nu weer van die dokumenten waar onze site, dankzij Hans, beroemd om is :
Bestemd voor de Verwanten van de opgeroepe
Aad heeft dit alles minitieus bestudeerd en was verrukt over het taalgebruik en natuurlijk ook de inhoud, uniek zoo'n broer die dit allemaal heeft bewaard en nu iedereen hiervan laat meegenieten.........
