Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Het dagelijks leven op de MULO

Hans weet nog veel details ....

Er zijn nog meer dingen te vertellen, die in de periode van de MULO voorkwamen.

Het maken van huiswerk was toch wel een probleem, mede gezien de vele vakken. Iedereen had thuis geen eigen kamer om huiswerk te maken. De huizen waren klein en de gezinnen waren over het algemeen groot.

Nu, de Ds.A.R.Rutgersschool had hier een praktische oplossing voor gevonden.

Men had het rooster zodanig ingericht, dat 's middags om 15.00 uur de lessen waren afgelopen. Wij mochten dan een half uur naar buiten om te luchten Dit half uur luchten werd ook streng gecontroleerd buiten of er niet te veel rottigheid zou gebeuren.

Strikt om 15.30 uur moest iedereen weer op school aanwezig zijn, wamt dan begon de huiswerkschool, die duurde tot 17.00 uur.

In die 1 ½ uur had je flink wat tijd om je huiswerk te maken en te leren en dat elke dag behalve woensdagmiddag en zaterdagmiddag, want dan had je vrij. Het was muisstil in de klas en de leraren hadden alle tijd om huiswerk te corrigeren en verder na te kijken. En had je een probleem, dan was de klassenleraar hiervoor altijd aanspreekbaar.

Er moest hiervoor wel extra betaald worden t.w. slechts f. 1,00 per maand. De hele school deed mee en het functioneerde uitstekend, zowel voor school als voor thuis.

Alle namen van leraren weet ik niet precies meer, Hans toch, even vragen aan moeder Alie toch.....

Het hoofd van de MULO was de heer B.Baars, een kleine maar wel pittige man. Van hem kregen wij Engelse les. Hij woonde in de Bergselaan vlak in de buurt van de heer Verstraate, u weet nog wel, het hoofd van de
Juliana van Stolbergschool. Maar deze man was veel aardiger en altijd gekleed in een driedelig grijs streepjes pak. Naast het vak Engels hield hij zich uitsluitend bezig met zijn directietaken en deed dit volgens mij uitstekend. Hij leek mij een echte manager.

Mijn klassenleraar in klas I en II was de heer Zwemstra. Ook hij was een aardige man en kon goed les geven. Ik weet alleen niet meer, welke vakken hij gaf. Wel was hij altijd aanwezig tijdens de huiswerkschool en met alle vragen c.q. problemen kon je altijd bij hem terecht.

Een andere leraar heette Bockhove. Hij vervulde de functie van adjunct-directeur en woonde in de Sonmansstraat achter de Nobelstraat. Hij was een strenge leraar. De vakken, die hij gaf waren : Frans en later de economische vakken.
In latere klassen gaf hij ook het vak : bedrijfsleer en rechts - en wetskennis. Een uitstekende leraar, die misschien toen al ook mijn belangstelling gewekt heeft voor politiek, want, hoewel dit geen vak was, kon hij uitstekend hierover vertellen.

Weer een andere leraar was de heer v.d.Bosch (met sch, zei hij altijd!!!). Hij bleek nog familie te zijn van de familie Maaswinkel van de Schiebroekselaan, welke familie later nog een belangrijke rol zou gaan spelen in mijn leven (zie mijn eventuele volgende verhalen over de kerk en de invloeden hiervan).

De heer v.d.Bosch gaf Duits en Natuurkunde en Nederlands. Hij was onze klassenleraar in klas 3 en wij zaten hiervoor in het andere gebouw, want onze school had geen lokalen meer. Hij was altijd zeer begaan met ons. Wanneer er bij iemand in de familie iets ernstigs was gebeurd, leefde hij intens mee en kwam dan ook bij deze leerling thuis; dat is mij altijd bijgebleven.

Het was een grote man, die woonde in Berkel /Rodenrijs en moest elke dag een flinke rit op de fiets maken om op zijn werk te komen. In klas 4, de examenklas, begeleidde hij ons ook op een fantastische manier. Hoewel het geen hoofdvak was, werd op de MULO ook uiteraard Bijbelse Geschiedenis gegeven, want de MULO was ook een school van de Ned.Hervormde Gemeente.

De heer v.d.Bosch kon uitstekend vertellen. Ook aan hem bewaar ik altijd goede herinneringen. Niet lang na zijn pensionering werd hij ernstig ziek en is vrij spoedig daarna overleden.

rutgersmulo1959

Najaar 2008 (!) ontvingen we deze foto:

mulo4grotemeisies

V.l.n.r. Trudy Benard, Rita Op den Brouw, Nel Meijer en Ina van der Sluis

Wie volgt ?????

Een geheel andere leraar was de heer Booden. Hij is in de periode, dat ik al op school zat, pas op school gekomen. Hij was een echte vrolijke Frans, die het niet zo nauw nam en overal de lol van inzag. Ik geloof, dat wij o.a. fysica en ook natuurkundeles van hem kregen. Hij vond het prachtig om in het aparte fysica lokaal proeven te doen met allerlei chemische stoffen. Hij vertelde hierover honderduit.

Maar mij kon dit niet boeien

Het werd echter interessanter, wanneer er weer iets mis ging. En dat gebeurde toen heel vaak. Vaak had hij stoffen door elkaar gemengd en bij verhitting knalde dit vaak uit elkaar, uiteraard tot grote vreugde van ons allen. Als troost kreeg hij altijd een daverend applaus.

Hij had er ook altijd schik in om een groep kinderen in een kring te zetten en dan te koppelen met elektriciteit. Zolang de kring maar in stand bleef en hand aan hand, was er niets aan de hand. Maar hij had de eigenaardige gewoonte om dan een meisje te kietelen, die liet dan plotseling los en je raad het al : iedereen liet snel los, als het kon, want anders kreeg je of had je kennis gemaakt met elektrificeren.

Menig keer heeft hij dit grapje herhaald en wij vonden dit toch wel leuk.

Weer een geheel ander figuur was de heer Roodenburg. Een grote, dikke man, die altijd zeulde met grote tassen met huiswerk van vele leerlingen. Hij was een wat slordige man. Als hij les gaf, moest je altijd op de juiste plaats zitten. Hij had namelijk van elke klas op een groot stuk papier een plattegrond getekend met vermelding van alle namen van kinderen, want hij was slecht in het onthouden van namen.

Nu, de hilariteit was natuurlijk groot als wij door elkaar gingen zitten. Hij vroeg dan aan iemand wat en verwachtte het antwoord van een bepaalde leerling op die plaats volgens zijn plattegrond, maar het antwoord kwam van een geheel andere kant en je begrijpt: lol alom!!!. Maar dan werd hij kwaad en moesten wij onmiddellijk weer op zijn schema gaan zitten en dit controleerde hij dan ook.
Niettemin toch een aardige man, die goed les kon geven in aardrijkskunde en geschiedenis.




We ontvingen de volgende reaktie van Ernest van der Valk :

Ik (geboren in dec. 1947) heb tot 1971 gewoond op de Noorderhavenkade, vlakbij de Gordelweg en ook de Ds. Rutgersschool MULO doorlopen van 1960-1964.

Je verhalen hierover lezende komen bijna al die namen van de leraren weer boven :

Dhr. Baars was net weg en opgevolgd door van Bockhove. Ik begon in klas 1d en in de 2de klas moesten we uitwijken naar de bruine school op de noorderhavenkade. Daar had ik Dhr. Euser als klasseleraar.
De tekenleraar die ik had was van der Molen, kwam dan 1 x in de week met de trein uit amsterdam, had wat verlepte bloemen bij zich en die moesten we dan na tekenen. ( nou ik ben nooit hoger gekomen dan een 4)

Ik heb ook nog ergens een klasse foto met Van der Bosch, was zo'n statige zeer christelijke man, en zijn ochtend gebed duurde altijd erg lang.

Zwemstra heb ik nog heel even meegemaakt, hij is nl overleden toen ik in klas 1 of 2 zat




We ontvingen de volgende reaktie van Ben Rozendaal:

Leuk die verhalen te lezen over de Rutgersschool.

Ik zat op deze school van 1967 tot 1971 en woonde op de Statenweg.

Ik herinner me nog heel goed de heer v.d Bosch. Een aardige man die inderdaad vrij plotseling overleden was. Ik ben nog bij zijn begravenis kerkdienst geweest, in Overschie geloof ik.

Onze lerares engels was mevrouw Duurkoop, een beetje zuur mens, wel aardig, maar streng. Ze had een, hoe kan het ook anders, een Engelse Austin.

Een hele populaire leraar was Henk Busink. Hij gaf nederlands, algebra en meetkunde. Een goede leraar ook, kon heel goed uitleggen.

De heer van het Hof gaf les aan de MULO B klanten, de intelligentsia van de school, waar de rest MULO A met en zonder wiskunde enorm tegenopkeek. Ik zat in een B klas met drie leerlingen. We begonnen met zes geloof ik maar drie vielen uit de boot, onverbiddelijk: terug naar A. Wij trots natuurlijk dat onze grijze cellen het allemaal konden bevatten.

Bochove was een beetje een eikel. De heer Mes werd enorm gepest, heel zielig.




Ook ik heb op de Juliana van Stolbergschool gezeten, de kleuterschool bij juffrouw van de Giesen en op de lagere school bij de heer Verstraaten. De heer Kooy(i) was toen de conciėrge, de stoker en de verspreider van de schoolmelk op de school.

Op de ds. A.R. Rutgersschool was inderdaad de heer Baars het hoofd en was de heer Bode in de eerste klas mijn klassenleraar, hij gaf aan ons o.a. algebra en wiskunde en wij zongen met hem heel veel liedjes uit de hitlijsten van die tijd, zoals de hit van Louis Prima: Buona Sera.
De heer van de Bos was mijn klassenleraar in groep 2. Hij ging nogal op in wat men tegenwoordig de 'levensbeschouwing' noemt. De duitse les wat hij toen aan ons gaf werd door zijn overtuigende bijbelsche vertelling gehalveerd.
De heer Zwemstra herinner ik mij zeer positief, hij gaf natuurkunde. Wij waren zoals men het nu noemt op werkweek en de heer Zwemstra die in mijn les een stoelomschreef en oppakte met de gezegde: "een stoel is een stoel, die is hardstikke dood, een tafel is een tafel, die is hardstikke dood, dit heeft op mij heel veel indruk gemaakt. Je ziet dat je dit nooit meer vergeet.
Ik weet nog heel veel meer, wij Tom van Hattem (helaas overleden) en ik, zijn destijds met de eerste schoolkrant gestart, die wij bij mijn vader, die een kopieerinrichting in de Vrijenbantsestraat had, samenstelden en vervaardigden.

Succes met de Rotterdamse geschiedenis.

Met vriendelijke groet,

Rob Menses, Juliana van Stolberschool 1948 - 1961, vanwege het zevende leerjaar bij de heer de Haas en de ds. A.R. Rutgerschool va 1961 - 1966.









Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

23 Oktober 2008