Uitsluitend vertellen over de straattypen, die vroeger door de verdwenen binnenstad doolden. Dat was mijn opdracht. Nu, er zijn er heel wat geweest. Meer dan ik voor uw verbeelding kan doen herleven. In twee catagorieën behoren zij echter gescheiden te blijven. Zij, die tot de werkelijk aanstoot en spot opwekkende gedegenereerde leden van het vagebondengilde behoorden, en zij, die gerekend moeten worden tot de kleine nijvere negotianten, de rustige fatsoenlijke mensen, die er iedere dag opnieuw op uit trokken om hun schamele boterham op te scharrelen, doch die door hun eigenaardigheden de publieke aandacht trokken. Beide groepen mogen dus niet vereenzelvigd worden.



Van een ander slag was de straatprediker-wereldhervormer Albertus Kloosterman. Een anarchist

Hij droeg een Manchester pak en - wat in die dagen als heel zonderling werd beschouwd - hij liep blootshoofds
Zijn langzaam lopen en zijn onverwachts omkeren had voor hem de bedoeling een bekeuring wegens het veroorzaken van een volksoploop te pareren. Hij keek met zijn donkere fanatieke ogen nauwelijks de mensen op straat aan. 't Was alsof hij boven hen uitsprak. Zijn brochures ventte hij uit, onder het plechtig geroep van: "Eerbiedig opgedragen aan alle femelaars en hemelbestormers. Aan dominees, pastoors en rabbies en andere handelaars in hemelse gelukzaligheden. Aan alle ministers, die rusten na slecht regeren.... Koopt en léést de brochure "Kerk, kazerne en brandkast" 10 cent!"

Als er een koper opdaagde, reikte hij hem stilzwijgend de verlangde brochure over en liet het geld in de zijzak van zijn colbert glijden. Onverstoord vervolgde hij zijn weg, of keerde zich tegelijk om. De agent deed eveneens zo.

"Koopt en léést de brochure: (Mercurius de god der dieven. Eerbiedig opgedragen aan alle kapitalistische schurken en andere volksuitzuigers). Tien cent!"

Dat was Albertus Kloosterman, die ook wel in het Algemeen Verkoop Lokaal aan het Oostplein zijn opstandige redevoeringen hield. Toch was hij geen demagoog, die in breed pathos en scheldwoorden zijn wereldbeschouwing ingang trachtte te doen vinden. Hij sprak rustig, doch de kern van zijn woorden was niettemin doordrongen van felle haat.



Van al deze straattypen neem ik in gedachten afscheid, 'k Laat hun gestalten weer verdwijnen achter de coulissen van het verleden. De revue is geëindigd! Het scherm zakt.

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....