Terug naar  Hans' homepage
Een e-mail sturen naar Hans? Zijn e-mail adres is hans@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Met het zweet in de handen, maar het ging goed

Wat duurt een week toch lang, voordat je echt in het bezit komt van je eerste eigen oto. De tijd op kantoor kroop maar voorbij, maar ook de andere tijd………er kwam geen einde aan.

Maar uiteindelijk werd het dan toch zaterdag en 's morgens al vroeg vertrok ik, uiteraard weer met openbaar vervoer, naar Rotterdam-Zuid. Een aantal familieleden, waaronder mijn broers, wilden natuurlijk graag mee de oto halen. Maar hier wilde ik niets van weten. Ik ging alleen en wilde en moest alleen alles zelf uitvinden.

En zo is het ook gebeurd. Die zaterdag was ik zo tegen 10:00 uur in de Zwederstraat en jawel hoor…….vóór de garage stond mijn oto al te blinken!!!! Snel naar binnen om nu alles verder af te handelen en daar gebeurde het dus……………Ik voel de overhandiging van de sleutels nog steeds als een plechtig moment!!!

Maar hoe nu verder? Ik moest zo snel mogelijk, nu alleen dus, naar huis rijden. De weg hier vandaan was mij niet helemaal bekend, maar ik zou er wel uitkomen. De otohandelaar wenste mij veel succes en plezier met mijn aanwinst en o ja, ……"na 2500 kilometers weer olie laten verversen bij mij hoor" riep hij mij nog na, niet gespeend van enig eigen belang. Ook dat knoopte ik toch goed in mijn oren en voor de zekerheid noteerde ik maar de kilometerstand, je weet maar nooit !!

Maar nu eerst eens rijden. Nu, ik dacht de weg te weten om uit te komen op de Dordtsestraatweg richting
Maastunnel, maar dat ging gelijk mis. Klaarblijkelijk reed ik een verkeerde straat in en tot mijn ontzetting zag ik in de verte een echt muziekkorps op mij afkomen. De schrik sloeg mij om het hart!! Snel stoppen, achteruit rijden en dan maar een andere straat in en jawel hoor, ik kwam op de Dordtsestraatweg.
Nu linksaf en dan weer rechtsaf naar de Maastunnel. Maar wat was daar nu weer aan de hand??

maastunneldonker

....een werk van even sterke als fijn berekende ingenieurskunst......

LINK

Geen oto te zien?

Dat dacht je maar, want iedereen en alles stond stil!!! Want wat was het probleem?? Eén tunnelbuis was afgesloten en dus moest alles door de andere tunnelbuis met het gevolg: mijn allereerste en zeker niet laatste file!!! Een memorabel moment in de geschiedenis.

Daar stond ik dus tussen al die andere otomobilisten en ik dacht: "Zij moesten eens weten, dat ik net mijn eerste oto heb gekocht". Maar niemand reageerde natuurlijk en waarschijnlijk dachten al die otomobilisten : "Wat een ervaren otorijder rijdt hier"!!!!!!. Uiteindelijk kwam ik toch veilig uit de gehele tunneltraverce en arriveerde toen al spoedig op de Statenweg hoek Stadhoudersweg om linksaf te slaan richting Overschie.

uitzicht eskamp


Nu thuis aangekomen stond de koffie al klaar, maar ook stond zowat het gehele gezin Engelfriet voor de ramen op de uitkijk te wachten en jawel hoor…..daar kwam ik aan!!! Ik parkeerde mijn oto op de Abtsweg bij de telefooncel op de bovenstaande foto, zodat ik vanaf huis een goed uitzicht had op mijn oto. Na alles rondom mijn oto nog eens even bekeken te hebben, ging ik naar boven naar huis met……………inderdaad het zweet in mijn handen. Wat was ik blij, dat ik thuis was na deze enerverende rit!! Ik moest toen even niets meer van otorijden hebben!!!

Thuis gekomen werd ik uiteraard door iedereen gefeliciteerd met mijn nieuwe oto en meteen wilde iedereen met mij een ritje gaan maken. "Nou even pauze" zei ik en ook even opdrogen, want wat had ik gezweten, niet normaal meer en eerst maar eens even koffie drinken!!!!

Maar al spoedig was ik opgedroogd, dus maar weer verder rijden. Een aantal familieleden mochten mee, maar niet allemaal tegelijk. In ieder geval heeft iedereen die dag wel een ritje van mij gekregen. Aan het einde van die dag was ik wel bekaf van al die inspanningen en ervaringen en………..wat het voornaamste was………….ik was in het geheel niet bang meer om alleen te rijden en ik voelde mij nu al een echte otorijder.





Klik hier voor de overige verhalen uit mijn deel IV





Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

30 September 2003