(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen) |
Terug naar het Gastenboek |
---|
Naar beneden |
---|
Gerard Martens vertelt weer een prachtig verhaal ....
Dit verhaal is een vervolg op dit verhaal
Tuttifrutti uit de oude kranten.
Even wat advertenties en stukjes. Zomaar bij elkaar gezet, omdat het me opviel in die oude kranten, die ik nu al een poosje aan het doorsnuffelen ben.
Eerst deze kop en een daarbij behorend bericht.
Tot ik deze oude kranten onder ogen kreeg had ik nog nooit van deze ziekte gehoord en toch was er een epidemie in mijn jeugd. Kijk maar. En dan stond er een eindje verder op nog dit bericht, waarin toestemming werd gevraagd om een voetbalwedstrijd te mogen spelen.
En ik me maar afvragen wat Alastrim was. Nou uit een woordenboek leerde ik, dat het een soort pokken was. Zo dat weten we alweer.
Op de advertentiepagina werd ook wel eens een strip geplaatst. Hier een strip van een toen heel bekende figuur Adamson.
Wat een film in één of andere bioscoop lijkt te zijn, is in werkelijkheid een goede reclame, steunend op de titel van een beroemde film uit die dagen.
De volgende advertentie kwam ook regelmatig voor in de kranten.
Een beetje bloederig met dat mes, dat volgens deze annonce niet gebruikt hoefde te worden. In die dagen geneerden veel mensen zich om met dit mankement naar de huisarts te gaan, maar gaven ze liever hun geld uit aan deze methode.
Ik heb ook nog een advertentie gevonden over chroomgelooid leer en ik plaats ze hierbij om de eenvoudige reden, dat één van de twee schoenmakers, die onderaan de advertentie vermeld worden, de Zondagse schoenen van ons thuis repareerde. Zeker, die van mijn zus Jet, want op haar schoenen mocht mijn vader zijn kunsten niet vertonen. Trouwens ik zou niet weten of hij in die jaren al zelf de schoenzolen en hakken vernieuwde.. Kijk maar eens goed. In de Derde Pijnackerstraat 5; H.v.Hulten en in de Benthuizerstraat, schoenmaker P.v.Wallené.
Vreemd genoeg heb ik bij de reclames voor chocolade geen Kwatta gevonden.Werden die repen toen nog niet gemaakt? Ik vond wel een andere en die repen kostten ook maar 5 cent.
Het lijkt wel op de Cup a Soup reclame van tegenwoordig. De tijden om zo'n reep te verorberen zijn aangegeven. 4 uur? Neem een reep!
De laatste reclame, in dit stukje, lijkt op een reclame voor een kapper, maar blijkt wat anders te zijn.
Zo en nu maar weer zien wat er volgende keer uit die ouwe kranten tevoorschijn komt.
KLIK HIER VOOR HET VERVOLG
Klik hier als je terug wilt naar het Gastenboek |
---|
|
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker .... |
Terug naar de top |
---|