Een e-mail sturen naar Aad? Zijn e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Gastenboek

Naar beneden 

Gerard Martens werd 80 jaar en dus een prachtig verhaal  ....



KLIK HIER VOOR WAT ERAAN VOORAF GING

Een Familiefeest 3 

 

Na een rustige nacht, waarin ik goed geslapen had met een ingelaste plaspauze, was ik na die pauze maar weer heerlijk onder mijn dekbed gekropen en werd weer wakker door enig gerommel in de dameskamer, waar Ingrid en Bep bivakkeerden. Ik wist dat Bep, via een gemanipuleerde loting, nummertje 1 voor de douche had, dus ik bleef lekker nasoezen, totdat ik door nog meer geluid in de grote kamer, meende te moeten opstaan. 

Zie mijn verbazing, toen ik een beetje lodderig uit mijn ogen kijkend, Bartho bezig zag met het klaarzetten van de ontbijttafels. 

Om kort te gaan. Na de verschillende ochtendbezigheden, konden we dus, één voor één aanschuivend, aan de nieuwe dag beginnen. Intussen had Laura zich met haar zoon ook al gemeld. Jasper niet, want die had nachtdienst gehad. Hetgeen mij de opmerking ontlokte, nou weet je Laura waarom we jullie apart gezet hebben. Gelijk heeft u was het antwoord van Laura, niet in het minst uit het veld geslagen. 

Daarna begon iedereen zo'n beetje te doen waar ze zelf zin in hadden en Huub vond het wel leuk om met Roan te gaan rijden. Eerst nog een inspectie van Oma en daar ging hij.

ommenroan3

 

Bartho en Arthur hadden de ruimte en zin om de racebaan op te bouwen. Je ziet er was aan alles gedacht 

ommen4

 

De foto daarna geeft weer hoe een viertal de tijd ging doden met een soort Patience. Even een uitleg van Oskar en Opa snapte alles. 

ommen5

 

Door dit patiencen had ik niet in de gaten wat er allemaal rond me heen gebeurde, maar plotseling werd er Koffie geroepen en of ik maar even naar de andere tafel wilde komen. Wat zag ik daar!!! Nou daar word je wel even stil van en het eerste wat ik deed was een foto nemen om dit voor altijd te vereeuwigen.

feesttaart

 

De taart aansnijden deed ik maar niet. Die taak was voor Ingrid weggelegd. Die heeft daar tenslotte voor geleerd.

Intussen was de oudste kleinzoon Paul met vriendin Rocio en zijn twee honden, ook gearriveerd, waarna we, door middel van een A4tje, op de hoogte gebracht werden, waar en hoe we die namiddag zouden gaan eten. Ingrid had na veel rondbellen en overleg, een barbecue vastgelegd in een groot barbecuerestaurant in Vilsteren. Gonzales heet het Mexicaans georiënteerde restaurant. Bijzonderheden en route stonden allemaal op papier vermeld.

Intussen werden er plannen gemaakt voor het doorbrengen van de middag. Zo kon het gebeuren, dat de Martenstak en hun tante Bep naar Ommen gingen en de afdeling Blommestein met de jarige en de jongste, aangevuld met twee honden, een flinke wandeling in de mooie omgeving gingen maken. We gingen bij die wandeling op de aanwijzingen van Ruud af en hij bracht ons weer netjes terug. Al kregen sommige de indruk dat we een bepaald laantje al eens meer gezien hadden. Maar wat let je. Het was prachtig weer! 

Met een leuk en in dat weekend een zeer populair kaartspelletje, Take 5, werd de tijd gedood tot de terugkomst van de Ommengangers. En toen was ineens de vraag er. Wat is een habbekrats? Nadat vastgesteld was, dat een habbekrats heel weinig geld betekende, kwam het dus uit, dat Huub en Oskar allebei een heel mooie trui gekocht hadden in een winkel de Habbekrats voor een habbekrats.

Stilaan werd het tijd om naar Vilsteren te vertrekken. Het was een kwartiertje rijden vanaf Ommen en na enig gezoek naar een parkeergelegenheid kon de smulpartij beginnen. Veel vertellen kan ik eigenlijk niet als je je mond vol hebt, maar de foto's spreken voor zichzelf. Eerst werd ik nog gedecoreerd. Ik denk dat het ook was om aan te geven aan wie de rekening gepresenteerd moest worden. 

gonzalesrozet

 

Daarna kwam de baas van het eetzaakie uitleggen wat de bedoeling was en hoe we het beste en veiligste konden werken om aan onze maaltijd te komen. Eerst was er een welkomstdrankje. Op deze foto vraagt Rocio zich af, doet ie het of doet ie het niet. Paul twijfelt. Hij moet 's avonds nog naar Hoofddorp terugrijden. 

gonzalespaulrocio

 

Bep en Oskar lieten zich de wijncognac echter goed smaken.

gonzalesbeposkar

 

 Daarna was het soephalen. Een lekkere maar zeer pittige Mexicaanse soep. Oskar is de opschepper. Van de soep bedoel ik.

gonzalessoephalen

 

Terwijl Bartho netjes zijn lege bordje inlevert, is Lieke al druk bezig om haar keuze aan de spies te rijgen. Haar keuze van het eten dan, om een misverstand te voorkomen.

gonzalesbartholieke

 

Aan de andere zijde van de tafel krijgen we Arthur eindelijk eens vol in beeld, geflankeerd door Opa en Oma Blommestein.

gonzalesarthurtrio

 

Dezelfde Arthur kijkt op deze foto verwonderd naar zijn moeder Zit ze nu te bidden of.....?

gonzalesarthurwilma

 

De stemming bij het jonge ouderpaar is opperbest. Roan is ergens onder tafel verborgen denk ik, maar wat Laura allemaal aan het verzamelen is gaat boven mijn pet. Maar genotteren doen ze.

gonzaleslaurajasper

 

Als laatste foto nog een overzicht van de gehele tafel.

Op een enkele uitzondering na, zie je hier de opstelling. De andere zijn aan het inladen. Nee, niet van de auto, maar lekkere dingen om aan de spies te rijgen.

gonzalesoverzicht

 

Als laatste was er nog koffie en- of een toetje en toen kon het feestvarken om de rekening vragen. Geheel voldaan en, voor 100% tevreden, werden even later de vervoermiddelen opgezocht en de terugtocht naar het Reggehuus kon beginnen.

De dag was echter nog niet afgelopen. Er werd gezellig nagepraat en nagenoten tijdens een leuk spelletje of een favoriet T.V. programma. Maar een deel van het gezelschap was zich al aan het voorbereiden op de grote tennismatch, die Zondag zou plaats vinden. Maar dat was pas voor morgen.

Nog een hele Zondag!!!



KLIK HIER VOOR HET VERVOLG





Klik hier als je terug wilt naar het Gastenboek





Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

19 Oktober 2003