80 jaar! Een familiefeest (1)
De aanleiding voor dit feest spreekt voor zichzelf
Maar eer zo'n feest daar is moet er heel veel gedaan en georganiseerd worden. En dus is er, na de aanleiding, een inleiding nodig.
Ik zou 22-09-2003 tachtig jaar worden en er moest een feessie komen. Goed, zei ik, kijk maar wat jullie willen gaan doen. Ik bemoei me nergens mee. Nou, dat hebben de familieleden goed in hun oren geknoopt. Mijn dochter mocht alles gaan voorbereiden. D.w.z. ze zou een locatie gaan zoeken voor een familiebijeenkomst.
Allereerst moest er een datum vastgesteld worden, zodat iedereen dat weekend kon komen. Tenslotte is er een lid van het Amsterdams Vervoerbedrijf in de familie, dus die moest geen dienst hebben. Zo is de rest met veel informeren en overleg plegen door mijn dochter, Ingrid, eindelijk goed gekomen en we zouden met de hele buts een weekend naar het Reggehuus in Ommen gaan. Ik moest alleen maar blijven ademhalen en mijn pinpasje koesteren.
De Helmondse tak van de Martens familie moest voor mijn vervoer zorgen en omdat ze zeer vertrouwd zijn met het leven in weekend kampen voor school of badmintonvereniging, zorgden zij voor de aanvullende nacht-en drankvoorzieningen.
26 September. Het was zover. Om ongeveer half drie stond mijn vervoer voor de deur en na enig passen en meten, had ik nog net een plaatsje achterin en voor mijn part kon de reis beginnen.
De reis naar Ommen ging redelijk vlot en toen we in het bungalowpark aankwamen, stonden Ingrid, Ruud en Bep mijn schoonzus, al klaar om ons welkom te heten. Het eerste wat ik daarna hoorde was,Pa je moet voortaan je mobieltje aanzetten! Vol schuldgevoel zag ik later, dat er een voicemail binnengekomen was, omdat mijn dochter een belangrijke mededeling had. Namelijk het nummer van onze bungalow. Maar ach, iemand van 80 jaar en een GSM, dat geeft nog wel eens problemen. Afijn, de auto's werden uitgeladen en het feest kon beginnen. Gelukkig bleek ook nog dat Ingrid en Ruud het halve AH-filiaal hadden ingekocht, zodat er voor de inwendige mens van alles in huis was.
De stemming kwam er al gauw in, toen we met zijn allen deze serenade aan mij moesten meezingen. De melodie was heel makkelijk en is bekend uit de Bridge of the River Kwai, maar ook als Janus heb jij je hoedje op, de oorspronkelijke titel is echter,de Colonel Boogie mars. Vooral het refrein werd enthousiast meegeblèrd en een trompetterkorps zou niet meer geluid kunnen produceren.
De muzikale leiding had mijn zoon Huub en hij zorgde ook voor de begeleiding, zoals jullie op deze foto kunnen zien. Wilma, zijn vrouw ziet het allemaal wel zitten.
Daarna kwam er een, voor mij, nog leuker gedeelte, namelijk het aanbieden van de cadeaus. Nou die waren zeer verrassend voor me. Mijn kinderen en kleinkinderen boden me een reis aan voor twee personen, naar een door mij zelf te bepalen doel. En dat doel weet ik nog niet precies. Dat zal wel voorjaar worden voor ik het beslis. Ik sta er dus goed op.
Toen kwam er nog een heel grote verrassing. Mijn schoonzus Bep had het voor elkaar gekregen om twee kaartjes te bemachtigen voor een bezoek aan de Rotterdamse Kuip. Ik kreeg twee logeplaatsen aangeboden voor de wedstrijd Feijenoord-RBC. Ik mocht weer eens memme kont in de kuip zitte, zou de Rotturdammur zeggen. Mijn zoon moest mee als begeleider en chauffeur. Dat vond hij verschrikkelijk erg....fantastisch!
En dat alles door een doodgewone opmerking aan de bridgetafel in Vierhouten, waar we twee dames ontmoetten, die erg veel, heel veel, met Feijenoord te doen hadden. Ik zei alleen maar, ik zou nog wel eens een keertje in de Kuip willen zitten. Dat werd door mijn schoonzus en de dame uit Zwijndrecht in de oren geknoopt en zo gebeurde het, dat Bep mij, dit eveneens fantastische cadeau, kon aan bieden.
Met dank aan mevrouw Greetje Schouwstra en aan de leverancier van de kaartjes ex-Feijenoord voetballer, Reinier, oftewel Beer Kreijermaat. Ondertussen hebben mijn zoon en ik al met ons kont in de Kuip gezeten. Een belevenis! En er werd nog met 2-0 gewonnen ook.
Zo, dit was het eerste deel van mijn verjaardagsfeest. Na de aanbieding van de cadeaus waren we in afwachting van het jongste familielid en zijn ouders, maar dat komt in een volgend gedeelte.
