Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je meer vinden over de in dit verhaal genoemde namen en aspekten, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Rotterdam en klik op ENTER

---

1928: De eerste reiger weer in Rotterdam

Auteur: Ch.A. Cocheret.

Roerloos zit, boven in zo'n leeg gewaaide boom van de Diergaarde, de eerste reiger. Hij vertoont zich in trotse houding aan de Rotterdammers, die helemaal geen erg in hem hebben. De "eerste lentebode" heeft meer succes in de poëzie dan in deze stad, die me heus lief is, maar die zo nu en dan toch ook onuitstaanbaar kan zijn. Dit fijn-grijze symbool van 't lentegeheim ziet met een verwonderde iris neer op 't stadsgedoe, op die mensenstuwing, die niet opziet, die geen belangstelling heeft voor naderende lente. Laat het de reiger een troost zijn, dat er ook eenzame mensen zijn, zo ongrijpbaar hoog, dat de roezemoezige menigte hen niet vatten kan noch zien. De onverschilligheid van de stad zal hem niet beletten zijn verheven plichten te gaan vervullen: een onwrikbaar takkennest vast te vlechten in een boomtop, er wekenlang bij het broeden gelaten te blijven peinzen, er vraatzuchtige jongen met wijd gesperde bekken groot te brengen en 't dak van 't schapenhok te witten. Zij zullen er kringen trekken door de lentelucht en van ver weg uit de polders komen aanroeien met een mal-onaanzienlijk takje in de snavel.

Ben je daarvoor zo ver weg geweest, reizende reiger? Pourquoi chercher si loin ce que l'on a si près, langs al die vijvers van de Diergaarde? Maar is hij de reiger of u? Weet hij hoe je een reigernest maakt of ik? Laat hem begaan in zijn onbegrijpbaarheid. 's Nachts gaan zij vissen, denk ik, en wie wakker ligt, of 's avonds laat op z'n balkonnetje staat om 't grootse zwijgen van de nacht te beluisteren, hoort hun vraag- en antwoordspel hóóg in de duistere eenzaamheid onder de sterren. Dan denk je: lieve reigers, jullie zijn echte Rotterdammers. Je roep gaat door de nacht als het botengerucht uit de havens. Jullie zijn zwoegers. Bij 't eerste morgenkrieken kom je al uit Overschie of Schiedam met vermoeide vleugelslag, tóch bedrijvig, toch altijd in de weer. Werkers zijn jullie. Jullie passen hier.

Die schor-schetterende kolonie is het symbool van Rotterdam. 'k Wou dat ik de heraldiek kon veranderen en één reiger, één zo'n mooie geduldige werker van een reiger in de plaats kon stellen van die vier likkebaardende leeuwen. Jullie laat nooit af. Als vandaag de nesten akelig uitgestoten worden, omdat zij het pad des Diergaarde-bewandelaars wel eens wat onbewandelbaar maken, dan beginnen jullie vandaag alweer met nog verwonderder oogkraaltjes en met krasse onverzettelijkheid, nieuwe nesten te bouwen in de wuivende boomtoppen, alsof je het devies kende van die stoere Rotterdammers, die deze stad groot hebben gemaakt. Zij hebben geploeterd van meet af aan. En als het moest altijd opnieuw. Als de geslachten der gewiekte reigers weerkeren, denk ik aan die grote geslachten van gewiekste Rotterdammers, die óók alles zo uit de hoogte zagen en voor wie arbeid geen bezoeking, teleurstelling, geen ontmoediging is geweest.

---

Een zeer gewaardeerde bijdrage van Gerrie van der Laan

Heb je een vraag of opmerking voor Gerrie van der Laan, stuur dan Aad, de webmaster, een email: aad@engelfriet.net

Op onze site kun je nog meer verhalen vinden van haar, gebruik daarvoor onze zoekmachine:

Klik hier als je wilt zoeken via Aad's Freefind search engine, vul in het venster jouw woord in, bijvoorbeeld Gerrie van der Laan en klik op ENTER

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....