Een e-mail sturen? Het e-mail adres is aad@engelfriet.net
(klik op deze tekst om een voorgeadresseerde mail te openen)
Terug naar  het Engelfrieten overzicht

Naar beneden 

Een nieuw tijdperk is aangebroken in het leven van moeder Alie en nu alleen nog de Euro…

Alie wilde weer wat vertellen, maar nee, Alie, nu vertellen wij weer wat over Alie ....

Een nieuw tijdperk is aangebroken in het leven van moeder Alie en nu alleen nog de Euro…

Inderdaad is het bovenstaande sedert 20 april 2001 van toepassing op moeder Alie. Want wat was het geval? Sedert 31-01-2001 heeft moeder Alie (met haar eigen woordkeuze) (nog steeds tegen haar zin) haar eigen pincode. Haar oudste zoon Hans ( wel een lieve jongen hoor!!) heeft haar dit eigenlijk aangesmeerd. En toen ook nog die aardige jongen op de bank, die heeft het er helemaal doorgedrukt.

Waar moet dat toch naar toe in mijn dierbare Nederland !!!

Maar goed, moeder Alie had dus een pincode en op aandrang van zoon Hans moest deze nu toch eens gebruikt gaan worden. En ja hoor. Het was weer vrijdag, dus met de wijkbus naar de Hesseplaats en op naar Super de Boer. Zoon Hans had moeder Alie al een klein plofje (oftewel een brief die met een plof door de brievenbus op de mat beland) gezonden waarin precies stond aangegeven hoe het moest.

Moeder heeft maar weinig boodschappen nodig, dus snel naar de kassa om af te rekenen. Neen, deze keer niet betalen met geld, maar met haar pinup. En wat gebeurde: op het display kwam tevoorschijn, dat het maximum was bereikt en dat op een andere wijze betaald moest worden. Nu nog één keer, dan heb ik het twee maal gedaan (drie maal mag niet volgens Hans) goed onthouden dus, ja ik ben wel oud maar mijn koppie is nog goed

En verdikkeme, weer hetzelfde: maximum bereikt, betaal op andere wijze. En weten jullie wat dat snotjong aan de kassa zei: Mevrouw, uw saldo is onvoldoende !!

Nu, moeder ontplofte en zei tegen dat snotjong :

Nou jongen, je mocht willen, dat jij in je zak had wat ik op mijn bankrekening heb staan. Zie zo, dacht moeder Alie, die zit, wat denkt dat snotjong wel niet en morrend verliet moeder Alie de winkel wel uiteraard met guldens afgerekend.

M'n dierbaar Nederland, m'n dierbaar Nederland, waar moet dat toch naar toe? En zo liep moeder Alie toch enigszins teleurgesteld de winkel uit.

Welnu, vrijdagavond belt altijd haar oudste zoon Hans, dus die zal het wel weer oplossen, zoals hij altijd problemen voor moeder Alie oplost. Maar deze keer wist Hans ook geen oplossing. Misschien is het pasje wel vuil, dat het niet gelezen kan worden, dus volgende week maar weer proberen. Nou, moeder Alie weet niet of zij dit nog wel doet, dat verrotte pasje toch, ik flikker het maar gewoon weg, opgeruimd staat netjes, zeggen ze toch altijd, nou dan... Maar goed als Hans het zegt, zal het wel waar zijn. Dus goed gemutst de volgende week vrijdag maar weer naar de supermarkt. En wat gebeurde: Je gelooft het niet joh!!. Weer hetzelfde als de vorige week. Mevrouw uw saldo is niet toereikend!!. Nu, moeder Alie ontplofte nu helemaal; dat rotjong, wat denkt hij wel. Nou mijn pas leg ik maar weg, die gebruik ik niet meer, ze bekijken het maar, waar moet dat nu naar toe enz………

Maar het is weer vrijdagavond dus Hans zal wel weer bellen. En jawel hoor, daar is Hans. Nu moet je eens goed luisteren jongen, ik schei er mee uit, dat verrotte pasje deed het weer niet, dus iedereen kan nu de pot op .

Nu daar zit je dan als oudste zoon, die altijd alles oplost. Wat nu?? Er was nog één mogelijkheid. In het weekend gaat moeder Alie logeren in Geldrop en daar moeten altijd kleren en schoenen worden gekocht. Dus Hans adviseerde om in ieder geval de pinpas maar mee te nemen naar Geldrop. Ze moesten haar daar in Geldrop maar helpen en dan komt het best goed, Philips hè, mijn andere zoon werkt daar, wat die doet, snap ik niets van, maar het is wel knap enne hij is er toch lekker zoet mee...

Maar het noodlot bleef toeslaan. Ook in Geldrop en Mierlo lukte het moeder niet om te pinnen. Nu is dat wel Brabant, misschien kan het daar niet of weten ze daar niet hoe dat moet, dacht moeder Alie nog. Onmiddellijk vanuit Brabant de telefoon gepakt en Hans eens even ingelicht. Daar bleef het niet bij, want ook direct werden ferme emielen naar Hans gestuurd. Nu moet de zaak maar eens grondig worden uitgezocht en worden opgelost.

Wel op zaterdag viel niet veel meer te doen. De telefoon bleef gaan en ook zus Aline liet van zich horen en ook zij stuurde een emieltje!!. Rustig blijven, dacht ik, de wereld vergaat niet!!. Maandag is er weer een dag. En het geld wat was gepinupt door Aad, dan maar weer handmatig overboeken naar Aad !

Maandagmorgen eerst maar even ontbeten, had ik het plan maar opgevat om de bank op de Hesseplaats maar eens te bellen. Nu, zo gemakkelijk ging dat nu ook weer niet. Wat is het telefoonnummer nu?? Gelukkig in mijn kast en niet op de boekenplank vind ik de Gouden Gids, Zie je wel, zou moeder Alie zeggen: je vindt altijd uitkomsten En weet je : ik vond het telefoonnummer ook nog!!!

Aldaar kreeg ik echter een wat ander verhaal te horen. Moeder Alie had eind janauri 2001 haar nieuwe pas opgehaald en men had gevraagd of zij een pincode wilde. Nu dat verhaal is zo langzamerhand wel bekend. Uiteindelijk nam zij een pincode wel uitsluitend voor geldopname bij de bank. De bank voert altijd stipt de opdrachten voor klanten uit, dus ook deze opdracht en zodoende werd de pas dus ongeschikt gemaakt om te pinnen in winkels. Het probleem kon wel worden opgelost, door een nieuwe pas aan te laten maken. Gelijk doen was het verzoek van Hans. En zo is het dus gebeurd. Aan moeder Alie werd weer een nieuwe instructie gegeven om vrijdag weer haar nieuwe pas te halen bij de bank, die te voorzien van een pincode en dan gaan pinnen in de winkels.

Maar wat dacht je? Moeder Alie heeft haar nieuwe pas met pincode wel weer opgehaald, maar gebruiken? Nou, daar moest zij nog eens over denken. Want stel je voor: dat rotjong bij die supermarkt: hij zou toch weer niet zeggen: ……..neen, dat wilde moeder Alie weer niet meemaken. Twee keer was meer dan genoeg !!

Maar Hans bleef maar aandringen. Wel een lieve jongen hoor, maar straks gaat het weer mis, nu dan sta ik weer voor gek Maar goed, ik zal Hans maar een plezier doen en ga eerst maar naar een andere winkel, waar je kunt pinnen.

Moeder Alie moest nog Vaseline hebben en dat verkopen ze bij Trekpleister, want daar is het goedkoop!!

En wat denk je? Moeder Alie gelooft haar ogen niet. Ze hebben daar ook een pinup-apparaat, dus maar gelijk proberen. Er staat een aardig meissie achter de kassa, dus dat komt wel goed, zeker weten. En jawel hoor. Moeder Alie verricht haar eerste Electronische Financiële Transactie (EFT), deze laatste drie letters zie je dus altijd op de kassa verschijnen.

20 april 2001 is dus voor moeder Alie een historische dag: het wonder is geschied. Moeder Alie heeft gepinupt voor……jawel

f. 2,50 !!!!!

Daarna dus naar de kaasboer. Ook proberen daar te pinnen. Maar die kaasboer heeft geen betaalautomaat; hij begint hier niet aan, veel te duur. Wat antiek zeg, man gaat ook niet mee met zijn tijd, nou ik wel hoor, een mens is nooit te ooit om te leren. Dan maar naar de groenteboer. Ook hij heeft geen betaalautomaat, hij begint er ook niet aan. Hoe kan dat nou, dat dacht moeder Alie ook altijd, zie je moeder Alie denken? Nu ik ben wel oud, maar mijn bovenkamer is nog goed in orde. Die kaasboer en groenteboer waren toch nog niet zo oud??? Maar goed, dat moeten ze zelf maar weten en moeder Alie ging dus maar naar haar supermarkt en was zeker van plan daar ook te pinuppen.

Moeder Alie let goed op, welke kassa zij neemt, want stel je voor, dat dat snotjong mij weer helpt en weer voor gek zet. Nu gelukkig is hij er niet en een andere kassa is bijna vrij en daar zit een aardig meissie. Moeder geeft de wens te kennen, dat zij wil pinnen. Wijffie, help mij is effe. Geen probleem zegt dat meissie en wat denk je: het is gebeurd voor je het weet! Je snapt niet hoe dat kan, want het is ook gelijk van je rekening

Maar moeder Alie wil nu wel even rehabilitatie van de chef van de supermarkt. Zij roept de chef en vertelt hem wat haar enige tijd geleden is overkomen. Nu de chef geeft moeder Alie groot gelijk, dat had dat snotjong nooit mogen zeggen. Mooi zo, nu op naar de wijkbus. Alles is goed gegaan, maar toch………waar moet dit toch naar toe in dat dierbare Nederland…….

Nu lezers van dit verhaal, jullie begrijpen, dat ik (Hans) helemaal opgelucht was, dat het pinnen bij moeder Alie nu was gelukt, ik kan mijn geluk niet op, dat kunnen jullie begrijpen. Al mijn inspanningen zijn beloond en daar ben ik maar wat blij mee. Maar…………….het volgende probleem komt. Per 21 april 2001 gaat ook de bank van moeder Alie alle transacties voortaan in Euro's (€) vermelden. In de omschrijvingen worden dan de bedragen in guldens vermeld.

Nu jullie begrijpen het al, er komt zeker weer eens een nieuw verhaal: Het pinuppen en de Euro deel III.

Ik vond het kostelijk en ik heb er van zitten genieten om dit verhaal te schrijven en weer toe te voegen aan onze familieverhalen.

Nou, als dat niet uit leven is gegrepen, weet ik het ook niet meer, aldus Aadje


Familiewapenklein
wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....


Terug naar de top





Last update :

27 April 2001