Naar beneden

Onze eerste geiser, wasmachine en al die andere apparaten

Alie is er nog steeds blij mee ....

We leefden zuinig en tevreden.

Toen kwam er een bericht dat er in onze stad een beeld zou worden geplaatst. Er was opdracht gegeven aan een beeldhouwer die heette Zadkine. Hij mocht zelf het ontwerp maken.

Het werd een prachtig beeld. Een herinnering aan de oorlog en het bombardement van Rotterdam ! het beeld was van zwart marmer met in het midden een groot gat. Het werd het symbool van Rotterdam, het binnenste, het hart was eruit. Een prachtig beeld, heel ontroerend.

Het werd plechtig onthuld door de Burgemeester. Ik weet nog van zijn toespraak dat hij zei : Het hart van de stad is eruit en wij, de bevolking van Rotterdam, moesten en wenschten het hart weer te vullen.

Nu er is heel hard gewerkt en geploeterd door alle Rotterdammers. Niet alleen in de stad, maar ook in de gezinnen. Van lieverlee kwam er wat vooruitgang, ook in ons gezin, hoor !! Wij hadden het hoognodige, maar geen luxe, niets....

Maar op een dag kwam Piet thuis van zijn werk, die heeft wat, hij keek mij zoo blij aan...........Nou wat denken jullie, het kwam er opgetogen uit :

Alie, ik heb een geiser op de kop getikt en mooi kind, met wel 2 kranen, 1 voor koud en 1 voor warm water.

Ik kon het eigenlijk niet snappen, maar dat heb je wel vaker bij iets nieuws.

Maar ik vroeg natuurlijk wel meteen, ho eens even, maar wat kost dat dan wel en hoe moet dat dan allemaal.

Mijn kinderen reageren nog steeds precies hetzelfde, als hun man of vrouw ergens mee aan komt zetten, zit in onze gennen..........

Maar het zat wel goed, Piet had het allemaal goed geregeld. Want hij werkte op de Nieuwe BInnenweg en daar was een loodgietersbedrijf en die eigenaar kende hij goed. Er waren een paar geisers binnengekomen en hij had toen aan ons gedacht, lief toch !! Het geld werd geregeld en we kregen nog garantie ook.

Nou, ik stond paf !!!
Nou, was ik die naam van die loodgieter kwijt, ik wist het wel, hij heette van voren Piet, maar van achteren ??? Gelukkig, wist mijn oudste zoon Hans het nog wel. Korsten heette die man, klopt als een bus !! Weer een uitkomst, toch of niet dan........

De winkels en bedrijven kregen wel voorraad, maar alles mondjesmaat.

De week erop werd hij al geplaatst. Wel met wat rommel in mijn schone keuken, maar dat was deze keer niet erg, maakte ik meteen weer schoon.

Er was zelfs een gebruiksaanwijzng bij hoe het allemaal werkte, eerst een klein pitje aansteken, even wachtten en pas dan de hete kraan (had een rood dopje) open draaien en , niet te geloven er kwam kokend water uit. O, wat waren we rijk !!

De kinderen in de groten teil wassen, haal het water maar uit de kraan, de vaat wassen, o, wat een weelde toch. Zelfs de buren kwamen kijken hoe dat nu ging met zoo'n geiser, nou en die vonden het ook prachtig.

Na een aantal jaren kwam er ook een wasmachine, ook verzorgd door Piet Korsten. Men noemde dit toen een snelwasser.

Het hete water uit de geiser met zeep erin. Op de wasmachine was een klok en dan dus eerst het witte goed wassen, dat ging met 4 minuten, dan er uit, door de wringer halen en dan het bonte goed, dat moest 2 minuten draaien. En dan als laatste de kousen en de sokken en dat voor 1 minuut.

Het spoelen ging nog met teilen water er naast. Die wasmachine was een uitkomst.

Daarna kwam er ook nog een 2 pitsgasstel met in het midden nog een klein pitje om nog iets warm te houden. En toen ook nog een elektrische koffiemolen. Het ging steeds beter met ons, we waren zoo rijk !!

Maar we spaarden ook altijd, elke week werd er iets weggelegd, voor kolen en andere bijzondere uitgaven. Ook de kerk werd door ons niet vergeten en kreeg ook steeds wat extra's.

We hadden een kleine haard in de huiskamer, je had er een hoop vuil aan en een hoop werk.

Elke morgen moest de kachel leeg gehaald worden, schoongemaakt en dan weer proberen aan te maken. Als Piet vrij was, dan moesten er houtjes worden gehakt om de kachel mee aan te maken, ook het oud papier werd hiervoor bewaard.

Ik deed wel eens stiekum een paar druppels petroleum op de houtjes , dan vlug een lucifertje erbij en branden jongens !! Dan even wachten en dan de kolen erbij en dan werd het weer snel warm in huis. Het was altijd om half 7 opstaan (ben nog steeds altijd om half 7 wakker). Piet en de kinderen moesten toch warm zijn als ze naar werk of school moesten !!

En zal ik eens wat vertellen ? Geheimpje, als dan iedereen de deur uit was, zette ik voor mijzelf een kopje koffie en dan ging ik heerlijk mijn bakkie doen. Een kwartiertje maar hoor, dus.... want ik moest erna aan het werk, uit zichzelf gebeurt er immers niets.

De kooltjes uit de kachel van de vorige dag werden nog bewaard en werden 's avonds weer in de kachel gegooid, kon het nog een beetje nasmeulen.

En zal ik nu nog eens wat vertellen ? Piet kwam eens thuis met weer een brief vam Korsten ! Er waren een paar haarden binnengekomen en wij hadden de eerste keus. Ja, wat hebben wij toch veel zegeningen gehad.

Dus daar gingen wij op af, ik weet nog goed, een vierkanten grijzen haard en dat werd een zelfvuller genoemd.

Vol met kolen doen, er was een soort trechter in, en werd het vuur minder dan gingen er vanzelf kolen bij, snapt nog steeds niet precies hoe het werkte, maar het werkte.

Ik zie het nog zoo voor me, 't was prachtig. en de kosten, dat had Piet ook al besproken, voor dfl 389,= geplaatst en al.

Nu is dat niks natuurlijk, maar in die tijd wel, hoor !! Dus ons spaarkistje open en maar tellen, en het was er. Ik weet het nog zoo goed, er zat dfl 400,= in, dus meer dan genoeg. Hebben we er ook nog een kleedje bijgekocht om voor de haard te leggen, gezellig stond dat joh..........

De nieuwe haard brandde dag en nacht, dus was het 's morgens altijd heerlijk warm in huis !! Oh, we moesten heel hard werken en sparen, maar we kregen het steeds beter. En zaterdagsavonds ging ik voor ons samen (de kinderen lagen dan al in bed hoor.......) een lekker koppie koffie zetten, het werk was klaar en het kon Zondag worden.

En weet je, dan haalde Piet wel eens 2 kroketten, lief toch, want dat hebben we wel verdiend, zei hij dan altijd.

Nou, ik had daar wel eens moeite mee, vond het altijd een beetje zonde van het geld, maar het smaakte toch altijd lekker hoor, ja die gennen, hè.

---

We kregen de volgende reaktie:

Heb uw verslag gelezen over de eerste geiser , wat een prachtig verhaal.

Het is nml zo Piet Korsten is mijn broer, mijn vader GWL Korsten heeft de zaak opgericht samen met mijn moeder is hij begonnen op de Mathenessrweg en is daar weggebombardeerd. Mijn vader en moeder hebben heel hard gewerkt om weer een zaak op te starten aan de Nw. Binnenweg en is uitgegroeid tot een heel bekend bedrijf in Rotterdam, en hebben een zaak in Hillegersberg geopend voor mijn broer.

Ikzelf (dochter) heb 25 jaar bij mijn vader in de zaak gewerkt. Wij hebben ook de tijd meegemaakt van het aardgas dat was een goude tijd voor de loodgieter, de haarden, geisers en fornuizen waren niet aan te slepen.

Voor mijn vader was zijn werk zijn hobby toen hij 65 werd kon hij er niet mee stoppen en is nog lang doorgegaan.

Helaas is onze zaak failliet gegaan door toedoen van de mensen die de zaak hebben overgenomen, gelukkig heeft mijn vader dat niet meer meegemaakt, maar ik kan u wel vertellen het is een hard gelach dat de zaak er niet meer is die zo goed liep en een grote naam had in Rotterdam en door toedoen van anderen.

Mijn broer heeft ook heel hard gewerkt en zijn zoon zou de zaak overnemen en is helaas op 31 jarige leeftijd overleden. Mijn broer kreeg een bloedziekte en kon de zaak ook niet meer runnen door zijn ziekte.
Hij is helaas ook overleden en de zaken Korsten bestaan niet meer, wat mij zeer verdriet doet.
Maar het deed mij heel goed om dit verhaal te lezen dat heelt een beetje de wonden.
Het deed mijn moeder ook goed om dit te horen, zij is nl 96 jaar en heeft heel hard meegewerkt in de zaken.

Ik wilde u dit even laten weten, dat het goed doet om nog een stukje nostalgie te lezen over vroeger.

M.C. Been-Korsten

wat zijn we trots op ons familiewapen ...., beetje jaloers zeker ....